Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การป้องกันภาวะเสี่ยงและอุบัติเหตุที่พบบ่อย, นางสาวปัทมาศ บุญเชื่อม…

- - - - การลดลงของความชัดและการรับรู้ความตื้นลึก
      - การลดลงของลานสายตา
      - รูม่านตาเล็กลง
      - ความเสื่อต่อการเห็นภาพสี
    - - การทำงานที่ควบคุมการทรงตัวลดลง
      - ผู้สูงอายุบ้างรายมีปัญหาหูชั้นใน
    - - ความแข็งแรงและความสามารถในการทำงานประสานงานของกล้ามเนื้อลดลง การเสื่อมของข้อต่อและเอ็นรอบข้อ
      - การเปลี่ยแปลงในการเคลื่อนไหวของสโพกในการรับน้ำหนักของขาขณะเดินทำให้สะดุด
  - - - หลอดเลือดตีบ กล้ามเนื้อหัวใจตาย ส่งผลให้ปริมาณเลือดที่ออกจากหัวใจลดลง
      - ความดันต่ำ ทำให้สมองขาดเลือด
      - ความดันต่ำเมื่อเปลี่ยนท่า หรือหลังรับประทานอาหาร
    - - สมองเสื่อม เนื้อสมองตาย โรคเลือดสมองและพาร์กินสัน ทำให้การควบคุมสมองส่วนกลางผิดปกติ ทำให้การประสานกันของอวันวะและระบบในการทรงตัวสูญเสียไป
    - - ความไม่มั่นคงบริเวณข้อสะโพก ข้อเข่า หรือข้อเท้า
      - ข้อเสื่อม การอักเสบของข้อ
      - การอ่อนแรงหรือลีบตัวของกล้ามเนื้อ การอักเสบของกล้ามเนื้อ
      - ความผิดปกติของเท้า
    - - ผู้สูงอายุมีภาวะติดเชื้อ มักมีสมดุลของกรดด่างเกลือแร่ในร่างกายผิดปกติ ส่งผลต่อการทำงานของสมอง ทำให้เกิดอาหารซึมหรือสับสน กล้ามเนื้ออ่อนแรง
    - - ทำให้เกิดพิาจากปฏิกิริยาของยากับยา
      - การรับยามากกว่า 4ชนิด ทำให้มีความเสี่ยงในการหกล้มเพิ่มมากขึ้น
      - ยาที่ทำให้หกล้ม ยานอนหลับ ยาระงับประสาท ยาขยายหลอดเลือด ยาขับปัสสาวะ ยาบำบัดทางจิต
    - - ภาวะซึมเศร้าเป็นปัจจัยที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการหกล้มของผู้สูงอายุ เนื่องจากผู้สูงอายุจะมีการตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมช้าลงและตัดสินใจที่ผิดพลาด
  - - - ทางเดินมีความสว่างเพียงพอ
      - พื้นทางเดินควรเรียบ ไม่มีสิ่งกีดขวาง ไม่ลื่น ทำเครื่องหมายเมื่อมีทางต่างระดับ
- - - - ถูกชกหรือล้มศีรษะกระแทกพื้น ไม่รู้สึกตัว ม่านตาขยายชีพจรเบา การปฐมพยาบาลคือจัดให้ผู้ป่วยนอนหงายราบคลายเสื้อผ้าและสิ่งที่รัดร่างกายให้หลวม
    - - เนื้อเยื่อถูกกระแทกหรือล้มกระแทกพื้น
      - ใช้ความเย็นประคบ พันผ้า หรือยกบริเวณที่บาดเจ็บให้สูง หลัง 24 ชั่วโมงให้ประคบร้อน
    - - ล้มกระแทกพื้นหรือเสียดสีกับวัตถุต่างๆ อาการเนื้อเยื่อถูกทำลายบางครั้งลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อจนมีเลือดออก การปฐมพยาบาล คือห้ามเลือดและใช้ผ้าสะอาดปิดแผลไว้
    - - เคลื่อนไหวข้อผิดวิธี พื้นไม่เรียบ การทรงตัวไม่ดี ทำให้ข้อเท้าพลิก เยื่อหุ้มข้อฉีกขาด ทำให้มีอาการเจ็บและบวม
      - ประคบเย็นใน 24 ชั่วโมงแรก พันผ้าไว้และงดการเคลื่อนไหวหลัง 24 ชั่วโมงให้ใช้ครีมนวดทาหรือประคบด้วยน้ำอุ่น
    - - ถูกกระแทกหรือถูกดึงหรือบิดตัวอย่างแรง ทำให้ข้อต่อ บริเวณนั้นเคลื่อนหรือหลุดออกจากตำแหน่งที่เคยอยู่
      - เยื่อหุ้มข้อฉีกขาดหรือเอ็นที่ยึดข้อต่อยืดตัวมากเกินไป อาการคือรูปร่างหรือข้อต่อส่วนนั้นผิดปกติไป เคลื่อนไหวไม่ได้ บวมผิดรูปอาจสั้นหรือยาวผิดปกติและเจ็บปวดมาก
      - ยึดด้วยผ้าหรือวัสดุอื่น ใช้ความเย็นประคบให้รับประทานยาแก้ปวดและรีบนำส่งแพทย์
    - - ถูกกระแทกอย่างแรง ได้ยินเสียงกระดูกหักและเห็นกระดูกหักแทงเนื้อออกมา ปวดมาก เคลื่อนไหวไม่ได้ บวมอย่างรวดเร็ว
      - ประคบเย็นและเข้าเฝือกชั่วคราว และรีบนำส่งแพทย์
    - - ใช้กล้ามเนื้อมากเกินกำลัง อากาศหนาว กล้ามเนื้อขาดสารอาหาร ออกซิเจนและเกลือแร่ กล้ามเนื้อจะเกร็งและปวด
      - ใช้ความร้อนประคบและนวดกล้ามเนื้อให้คลายตัว
    - - การยืดกล้ามเนื้อที่รวดเร็วและรุนแรงหรือใช้กล้ามเนื้อมากเกินกำลัง
      - เจ็บบริเวณที่เป็น คลำพบรอยบุ๋ม มีอาการบวม
      - ให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าพักกล้ามเนื้อส่วนนั้นให้นานที่สุด ใช้ความเย็นประคบภายใน 24 ชั่วโมงแรก ใช้ผ้ายืดพันไว้จากนั้นประคบด้วยน้ำอุ่น