Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ประวัติการศึกษาภาษาและภาษาศาสตร์ในโลก ตะวันออก, นางสาวลลิตวดี เทียมทัน …

- - - - นักภาษาศาสตร์คนสําคัญ
        
        อองรี มาสเปโร
        
        ค้นพบว่าภาษาเวียดนามไม่ได้อยู่ในตระกูลออสโตรเอเชียติก
        
        ช็อง ปรีซ์ลสกี
        
        ศึกษาระบบคําไวยากรณ์
        ของภาษาเวียดนาม
        
        ศึกษาภาษาต่าง ๆ ในตระกูล
        ออสโตรเอเชียติก แล้วแบ่งภาษาออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มภาษามอญเขมร กลุ่มภาษาเวียดนาม และกลุ่มภาษามุนดา
        
        เจมส์อาร์ โดกัน
        
        ภาษามอญกับภาษาเวียดนามมีความสัมพันธ์กัน
  - - - นักภาษาศาสตร์ที่ศึกษาภาษาลาว
        
        ศาสตราจารย์ ดร.ธีระพันธ์
        เหลืองทองคํา
        
        ผลงานเรื่อง “ภาษาและวัฒนธรรมของชนเผ่าในแขวงเซกอง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวเพื่อเป็นความรู้พื้นฐานในการวิจัยและพัฒนา”
- - - - ผลงานการศึกษาทางภาษาเรื่อง “อัษฎาธยายี" เป็นผลงานการศึกษาที่ล้ำยุคสมัยเป็นอันมาก กล่าวคือ นักภาษาศาสตร์สมัยใหม่เริ่มหันไปศึกษาภาษาโดยไม่เน้นแต่เพียง ไวยากรณ์
    - - ศึกษาภาษาบาลีและสันสกฤตเชิงเปรียบเทียบ พิจารจากลักษณะโครงสร้างทางไวยากรณ์ แล้วสรุปว่าเป็นคนละภาษา แต่มาจากภาษาต้นกําเนิ เดียวกันคือ ภาษาอินโด-อารยัน
- - - - กล่าวว่าภาษาญี่ปุ่น ภาษาไอนุ และภาษาอื่นๆ เช่น ภาษาจีน ภาษาพม่า ภาษาออสโตรเนเซีย ภาษากรีก และภาษาไอริช มีความคล้ายคลึงกัน แต่ยังไม่สามารถอธิบายให้ชัดเจนได้ตามหลักภาษาศาสตร์
    - - ภาษาญี่ปุ่นมาจากภาษาโคคุริว (kogurye)
        ซึ่งเป็นภาษาถิ่นหนึ่งของเกาหลี
  - - - แบ่งภาษาตระกูล จีน-ทิเบตออกเป็น 6
        สาขา
    - - ศึกษาจงเจาะแต่พม่าภาษาเดียว
  - - - มาร์โค โปโล (Marco Polo)
        
        นำภาษาจีนไปเผยแพร่ในประเทศตะวันตก
      - ริชชี (Ricci)
        
        บันทึกความแตกต่างระหว่างภาษาจีนกับภาษาตะวันตก
- - - - อิสมาล ฮุเซอิน
        
        แบ่งภาษาในตระกูลมาลาโยโปลิเนเซียน ออกเป็น 3 สาขา ได้แก่สาขาภาษาหมู่เกาะมลายู สาขาภาษาเมลาเนเซีย และสาขาภาษาโปลีเนเซีย ภาษาในหมู่เกาะมลายูมีภาษาถิ่นย่อยประมาณ 150-200 ภาษา