Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บท2, เครื่องแต่งกาย, เครื่องดื่ม - Coggle Diagram
บท2
ลักษณะของวัฒนธรรม
เป็นที่เกิดขึ้นจากการเรียนรู้
วัฒนธรรมไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มนุษย์จะต้องเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเอง หรือต้องได้รับการสั่งสอน อบรม ถ่ายทอดจากบุคคล สังคมและสิ่งแวดล้อม
เป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น
เพื่อใช้เป็นเครื่องอำนวยประโยชน์ในการดำเนินชีวิตและสิ่งที่ถือเป็นวัฒนธรรมนี้ ไม่ใช่เป็นของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง แต่เป็นทุกคนในสังคมที่จะช่วยกันสร้างสรรค์ และปรับปรุงให้ยังคงมีอยู่ร่วมกันต่อไป
เป็นมรดกของสังคม
วัฒนธรรมเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ และความเจริญก้าวหน้าของสังคม
เป็นวิถีชีวิตหรือแบบแผนการดำเนินชีวิต
การดำเนินชีวิตของบุคคลในแต่ละสังคมจะแตกต่างกันไปสภาพภูมิศาสตร์ และทรัพยากรสิ่งแวดล้อม ดังนั้นวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในแต่ละสังคมจะแตกต่างกันไป แต่ละสังคมก็จะมีวัฒนธรรมเฉพาะของตนเอง ตามบุคคลก็จะเรียนรู้วัฒนธรรมของตนเอง ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา และสถานการณ์ของสังคม
เป็นสิ่งที่มีการเปลี่ยนอยู่เสมอ
การที่สภาพสังคมมนุษย์เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา จึงเป็นสิ่งที่มนุษย์จะต้องมีการประดิษฐ์คิดค้น ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงและพัฒนาสิ่งต่าง ๆ ให้ทันสมัย
ประเภทของวัฒนธรรม
วัฒนธรรมที่เป็นวัตถุ
สิ่งของเครื่องใช้
สิ่งประดิษฐ์ต่างๆ
วัฒนธรรมที่ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ
ค่านิยม
สิ่งที่สังคมยอมรับว่าเป็นสิ่งดีงาม ถูกต้องและเหมาะสม สมควรที่จะยึดถือปฏิบัติ
เช่น ค่านิยมในการยกย่องผู้มีความรู้ ค่านิยมในการนับถือผู้อาวุโส เป็นต้น
ความเชื่อ
ความผิดที่มนุษย์ยอมรับและเชื่อถือ อาจเป็นความคิดที่ยอมรับกันทั่วไป หรือเฉพาะบางกลุ่มบางสังคม ส่วนใหญ่มักจะเป็นความชื่อถือ เกี่ยวกับศาสนาวิญญาณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือโชคลาง เป็นต้น
แบ่งตามลักษณะความสัมพันธ์ต่อการดำเนินชีวิต
คติธรรม
เนติธรรม
วัตถุธรรม
สหธรรม
แบ่งตามผลิตภัณฑ์ทางความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์
วัฒนธรรมอุปนัย
วัฒนธรรมสุนทรียะ
วัฒนธรรมแบบบริรักษ์
กระบวนการเรียนรู้วัฒนธรรมแม่
รูปแบบที่มีการเรียนรู้โดยมีการสอนแบบไม่เป็นระบบ
เป็นการเรียนรู้โดยการสื่อสารด้วยคำพูด
รูปแบบการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยการสังเกตและเลียนแบบ
เน้นการเรียนรู้ผ่านการสังเกตและทำตาม การเรียนรู้แบบนี้มักเป็นการเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านการสื่อสารแบบที่ไม่ใช้ถ้อยคำ
เห็นผู้ใหญ่ยกมือไหว้กันเวลามาพบกัน
รูปแบบการเรียนรู้โดยมีการสอนแบบเป็นระบบ
การเรียนประเภทนี้มักเกิดขึ้นที่โรงเรียนโดยมีครูเป็นผู้สอน มีการสอนเป็นขั้นตอนอย่างมีระบบ และมักมีการอธิบายเหตุและผลประกอบ
การสร้างความตระหนักทางวัฒนธรรมกับกระบวนการเรียนรู้วัฒนธรรมแม่ชาตินิยม
และความลุ่มหลงชาติพันธุ์
ชาตินิยม
ชาตินิยม กล่าวคือ " ความรักในความเป็นชาติและความชื่นชมในสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นของชาตินั้น "
เสื้อผ้า
ความลุ่มหลงในชาติพันธุ์
กลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งมองกลุ่มชาติพันธุ์ของตนว่าดี วิเศษ แต่มองกลุ่มชาติพันธุ์อื่นว่าด้อยกว่าจนทำให้เกิดความรู้สึกที่ไม่ดี มีอคติต่อคนที่ไม่ใช่คนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับตน
กระบวนการเรียนรู้และการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมใหม่
โอเบิร์ก (Oberg, 1979)กล่าว " culture shock เกิดจากความวิตกกังวลเนื่องจากสูญเสียสัญญาณหรือสัญลักษณ์ที่คุ้นเคยในสื่อสารหรือร่วมทำกิจกรรมต่าง ๆ ทางสังคม สัญญาณหรือสัญลักษณ์เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราคุ้นเคยในการใช้ชีวิตในสถานการณ์ต่าง ๆ ประจำวัน ซึ่งอาจจะเป็นคำพูด ท่าทาง สีหน้า ประเพณี หรือมาตรฐานทางสังคมต่าง ๆ ซึ่งเราเรียนรู้มาตลอดเวลาในช่วงที่เราเจริญเติบโตและเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรม เช่นเดียวกับภาษาที่เราใช้หรือความเชื่อที่เรายึดถือ ซึ่งส่วนใหญ่สัญญาณเหล่านี้เป็นสิ่งที่เรายึดถือไว้โดยไม่รู้ตัว"
กระบวนการปรับตัวนี้ออกเป็น 4 ระยะ
1) Excitement/Honeymoon Stage เป็นระยะแรกที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลเริ่มเข้าสู่วัฒนธรรมใหม่ ซึ่งบุคคลจะรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งแปลกใหม่ เป็นระยะที่ทุกสิ่งทุกอย่างดูเป็นของแปลกใหม่และน่าตื่นตาตื่นใจไปหมด
2) Depression/Avoidance Stage เมื่อระยะแรกสิ้นสุดลง บุคคลจะเริ่มตระหนักว่ามีความแตกต่างมากมายที่เขารู้สึกด้อยในสิ่งแวดล้อมใหม่นี้ และจะรู้สึกไม่มั่นใจในความเป็นตัวตนของตน
3) Gaining Ground/Near Recovery Stage เมื่อเวลาผ่านพ้นไป บุคคลจะค่อย ๆ สามารถปรับตัวเข้ากับขนบธรรมเนียมของประเทศเจ้าบ้าน และเริ่มยอมรับความแตกต่างโดยเห็นว่าเป็นกิจกรรมที่ปฏิบัติกันเป็นเรื่องธรรมดา
4) Adjustment/Full Recovery Stage เมื่อผ่านพ้นระยะที่เริ่มยอมรับสิ่งต่าง ๆ ได้แล้ว บุคคลจะเข้าสู่ระยะขั้นตอนการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมใหม่ได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่นำสิ่งที่ปฏิบัติกันในบ้านเกิดของตนมาเปรียบเทียบ
บริบททางวัฒนธรรมและค่านิยมที่มีผลกระทบต่อการกำหนดนโยบายและแผนการศึกษา
ค่านิยมที่มีผลกระทบต่อการกำหนดนโยบายและแผนการศึกษา
บริบททางวัฒนธรรม
ศาสนา
ศิลปะ
ค่านิยมร่วมของสังคม และ ค่านิยมของท้องถิ่น
ชาติพันธุ์ ภาษา และศาสนาของคนในสังคมและท้องถิ่น
ระเบียบ ประเพณีและพฤติกรรมของคนในสังคม
แนวปฏิบัติและกฎหมายของชุมชนที่ยึดถือเป็นกรอบปฏิบัติของสังคม
สถาบันทางสังคม
การปรับตัวของชุมชน
การแพร่กระจายของวัฒนธรรมและค่านิยมจากสังคมต่างประเทศในยุคโลกาภิวัตน์
การเเลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและค่านิยมที่ดัจากต่างประเทศ
การรวมของประเทศในแต่ละภูมิภาคของโลกและในสังคมโลก
ประชาคมอาเซียน (ASEAN)
คือ การถ่ายทอดค่านิยม ความเชื่อ มรดกทางวัฒนธรรม และสิ่งอันดีงามในสังคมให้คงอยู่และตกไปสู่ชนรุ่นหลังต่อไปโดยไม่ขาดสาย
การนิยามคำว่า วัฒนธรรม ภาษา และบุคลิกลักษณะ โดยเอ็ดเวิร์ด ซาเฟียร์
วัฒนธรรม
"วัฒนธรรม เป็นรูปแบบพฤติกรรมและค่านิยมที่สืบทอดต่อ ๆ กันมาของปัจเจกชนหรือกลุ่มชนหนึ่งซึ่งแสดงโลกแห่งความเป็นจริงหรือความเป็นจริงทางวัฒนธรรมให้ประจักษ์ "
ภาษา
"ภาษาของสังคมหนึ่ง ๆ ย่อมแสดงถึงความเป็นจริงของสังคมหรือวัฒนธรรมนั้น ๆ (The language of one society also represents the “real world” of that society.) หมายความว่าเราสามารถรับรู้ถึงวัฒนธรรมของกลุ่มชนได้จากการศึกษาภาษาของสังคมนั้น "
บุคลิกลักษณะ
บุคลิกลักษณะเป็นผลผลิตจากการเลี้ยงดูของครอบครัว ผนวกกับกรอบการปฏิสัมพันธ์ของวัฒนธรรมนั้น ๆ ด้วยเหตุนี้อาจเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะบุคลิกลักษณะส่วนบุคคลออกจากบุคลิกลักษณะที่เกิดจากวัฒนธรรมนั้น
นิยามและองค์ประกอบของวัฒนธรรมความหมายของภาษา
วัฒนธรรมคือภาษาที่คนในชาติใช้ร่วมกัน
วัฒนธรรมเป็นสิ่งที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ
วัฒนธรรมบอกถึงความเป็นชาติของกลุ่มชนนั้น
วัฒนธรรมเป็นสิ่งที่พึงรักษาไว้ให้คนรุ่นต่อไป
วัฒนธรรมหมายถึงชุดประจำชาติและประเพณีต่าง ๆ
เครื่องแต่งกาย
เครื่องดื่ม