Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

พรบ.ที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิภาพและสุขภาพของประชาชน - Coggle Diagram

- - - - (๑) ตาย
      - (๒) ลาออก
      - (๓) รัฐมนตรีให้ออก
      - (๔) เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ
      - (๕) ได้รับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงที่สุดให้จําคุก
      - (๖) ถูกสั่งพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเวชกรรม
  - - - (๑) ควบคุมการผลิตวัตถุออกฤทธิ์ให้เป็นไปตามพระราชบัญญัตินี้
      - (๒) ควบคุมให้มีฉลากและเอกสารกํากับวัตถุออกฤทธิ์ตามมาตรา๓๑
      - (๓) ควบคุมให้มีการแยกเก็บวัตถุออกฤทธิ์เป็นส่วนสัดจากยาหรือวัตถุอื่น
      - (๔) ควบคุมการทําบัญชีเกี่ยวกับการผลิตวัตถุออกฤทธิ์ตามหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่คณะกรรมการกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา
      - (๕) ต้องอยู่ประจําควบคุมกิจการตลอดเวลาที่เปิดทําการ
    - - (๑) ควบคุมการนําเข้าวัตถุออกฤทธิ์ให้เป็นไปตามพระราชบัญญัตินี้
      - (๒) ควบคุมการปฏิบัติเกี่ยวกับฉลากและเอกสารกํากับวัตถุออกฤทธิ์ตามมาตรา๓๕
      - (๓) ควบคุมให้มีการแยกเก็บวัตถุออกฤทธิ์เป็นส่วนสัดจากยาหรือวัตถุอื่น
      - (๔) ควบคุมการทําบัญชีเกี่ยวกับการนําเข้าวัตถุออกฤทธิ์ตามหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่คณะกรรมการกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา
      - (๕) ต้องอยู่ประจําควบคุมกิจการตลอดเวลาที่เปิดทําการ
  - - - (๑) วัตถุออกฤทธิ์ปลอม
      - (๒) วัตถุออกฤทธิ์ผิดมาตรฐาน
      - (๓) วัตถุออกฤทธิ์เสื่อมคุณภาพ
      - (๔) วัตถุออกฤทธิ์ที่ต้องขึ้นทะเบียนวัตถุตํารับแต่มิได้ขึ้นทะเบียนไว
      - (๕) วัตถุออกฤทธิ์ที่รัฐมนตรีสั่งเพิกถอนทะเบียนวัตถุตํารับ
    - - (๑) สิ่งที่ทําเทียมวัตถุออกฤทธิ์ทั้งหมดหรือแต่บางส่วน
      - (๒) วัตถุออกฤทธิ์ที่แสดงชื่อว่าเป็นวัตถุออกฤทธิ์อื่นหรือแสดงเดือนปีที่วัตถุออกฤทธิ์สิ้นอายุซึ่งไม่ใช่ความจริง
      - (๓) วัตถุออกฤทธิ์ที่แสดงชื่อหรือเครื่องหมายของผู้ผลิตหรือที่ตั้งของสถานที่ผลิตซึ่งไม่ใช่ความจริ
      - (๔) วัตถุออกฤทธิ์หรือสิ่งที่แสดงว่าเป็นวัตถุออกฤทธิ์ตามที่กําหนดไว้ในประกาศของรัฐมนตรีตามมาตรา๗ (๑) หรือตามตํารับของวัตถุตํารับที่ขึ้นทะเบียนไว้ซึ่งไม่ใช่ความจริง
      - (๕) วัตถุออกฤทธิ์ที่ผลิตขึ้นไม่ถูกต้องตามมาตรฐานถึงขนาดสารออกฤทธิ์ขาดหรือเกินกว่าร้อยละสิบของปริมาณที่กําหนดไว้ไปจากเกณฑ์ต่ําสุดหรือสูงสุดตามที่กําหนดไว้ในประกาศของรัฐมนตรีตามมาตรา๗ (๒) หรือตามตํารับของวัตถุตํารับที่ขึ้นทะเบียนไว
  - - - (๑) ชื่อวัตถุตํารับ
      - (๒) ชื่อและปริมาณของวัตถุต่างๆอันเป็นส่วนประกอบของวัตถุตํารับ
      - (๓) ขนาดบรรจุ
      - (๔) วิธีวิเคราะห์มาตรฐานของส่วนประกอบของวัตถุตํารับ
      - (๕) ฉลาก
      - (๖) เอกสารกํากับวัตถุออกฤทธิ์
      - (๗) ชื่อผู้ผลิตและประเทศที่สถานที่ผลิตตั้งอยู่
      - (๘) รายการอื่นตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนด
  - - - (๑) เป็นฉลากหรือเอกสารกํากับวัตถุออกฤทธิ์ที่ภาชนะหรือหีบห่อบรรจุวัตถุออกฤทธิ์
      - (๒) เป็นการโฆษณาซึ่งกระทําโดยตรงต่อผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม
- - - - (๑) ตาย
      - (๒) ลาออก
      - (๓) รัฐมนตรีให้ออกเพราะทุจริตต่อหน้าที่มีความประพฤติเสื่อมเสียหรือหย่อนความสามารถ
      - (๔) ขาดคุณสมบัติหรือมีลักษณะต้องห้ามตามมาตรา๗วรรคสาม
      - (๕) เป็นบุคคลล้มละลาย
      - (๖) เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ
      - (๗) ได้รับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงที่สุดให้จําคุกเว้นแต่เป็นโทษสําหรับความผิดที่ได้กระทําโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ
- - - - มาตรา๒๒การโฆษณาจะต้องไม่ใช้ข้อความที่เป็นการไม่เป็นธรรมต่อผู้บริโภคหรือใช้ข้อความที่อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อสังคมเป็นส่วนรวมทั้งนี้ไม่ว่าข้อความดังกล่าวนั้นจะเป็นข้อความที่เกี่ยวกับแหล่งกําเนิดสภาพคุณภาพหรือลักษณะของสินค้าหรือบริการตลอดจนการส่งมอบการจัดหาหรือการใช้สินค้าหรือบริการ
      - มาตรา๒๓การโฆษณาจะต้องไม่กระทําด้วยวิธีการอันอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพร่างกายหรือจิตใจหรืออันอาจก่อให้เกิดความรําคาญแก่ผู้บริโภคทั้งนี้ตามที่กําหนดในกฎกระทรวง
      - มาตรา๒๕ในกรณีที่คณะกรรมการว่าด้วยการโฆษณาเห็นว่าสินค้าหรือบริการใดผู้บริโภคจําเป็นต้องทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับสภาพฐานะและรายละเอียดอย่างอื่นเกี่ยวกับผู้ประกอบธุรกิจด้วยคณะกรรมการว่าด้วยการโฆษณามีอํานาจกําหนดให้การโฆษณาสินค้าหรือบริการนั้นต้องให้ข้อเท็จจริงดังกล่าวตามที่คณะกรรมการว่าด้วยการโฆษณากําหนดได้
    - - มาตรา๓๐ให้สินค้าที่ผลิตเพื่อขายโดยโรงงานตามกฎหมายว่าด้วยโรงงานและสินค้าที่สั่งหรือนําเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อขายเป็นสินค้าที่ควบคุมฉลาก
      - มาตรา๓๓เมื่อคณะกรรมการว่าด้วยฉลากเห็นว่าฉลากใดไม่เป็นไปตามมาตรา๓๑คณะกรรมการว่าด้วยฉลากมีอํานาจสั่งให้ผู้ประกอบธุรกิจเลิกใช้ฉลากดังกล่าวหรือดําเนินการแก้ไขฉลากนั้นให้ถูกต้อง
      - มาตรา๓๔ผู้ประกอบธุรกิจผู้ใดสงสัยว่าฉลากของตนจะเป็นการฝ่าฝืนหรือไม่เป็นไปตามมาตรา๓๑ผู้ประกอบธุรกิจผู้นั้นอาจขอให้คณะกรรมการว่าด้วยฉลากพิจารณาให้ความเห็นในฉลากนั้นก่อนได้ในกรณีนี้ให้นํามาตรา๒๙มาใช้บังคับโดยอนุโลม
      - มาตรา๓๕เพื่อประโยชน์ในการควบคุมและการตรวจสอบการประกอบธุรกิจเกี่ยวกับสินค้าที่ควบคุมฉลากรัฐมนตรีมีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษากําหนดให้ผู้ประกอบธุรกิจในสินค้าดังกล่าวต้องจัดทําและเก็บรักษาบัญชีเอกสารและหลักฐานเพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทําการตรวจสอบได
    - - มาตรา๓๕ทวิในการประกอบธุรกิจขายสินค้าหรือให้บริการใดถ้าสัญญาซื้อขายหรือสัญญาให้บริการนั้นมีกฎหมายกําหนดให้ต้องทําเป็นหนังสือหรือที่ตามปกติประเพณีทําเป็นหนังสือคณะกรรมการว่าด้วยสัญญามีอํานาจกําหนดให้การประกอบธุรกิจขายสินค้าหรือให้บริการนั้นเป็นธุรกิจที่ควบคุมสัญญาได้
      - มาตรา๓๕ตรีเมื่อคณะกรรมการว่าด้วยสัญญากําหนดให้สัญญาของการประกอบธุรกิจที่ควบคุมสัญญาต้องใช้ข้อสัญญาใดหรือต้องใช้ข้อสัญญาใดโดยมีเงื่อนไขในการใช้ข้อสัญญานั้นด้วยตามมาตรา๓๕ทวิแล้วถ้าสัญญานั้นไม่ใช้ข้อสัญญาดังกล่าวหรือใช้ข้อสัญญาดังกล่าวแต่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขให้ถือว่าสัญญานั้นใช้ข้อสัญญาดังกล่าวหรือใช้ข้อสัญญาดังกล่าวตามเงื่อนไขนั้นแล้วแต่กรณี
      - มาตรา๓๕จัตวาเมื่อคณะกรรมการว่าด้วยสัญญากําหนดให้สัญญาของการประกอบธุรกิจที่ควบคุมสัญญาต้องไม่ใช้ข้อสัญญาใดตามมาตรา๓๕ทวิแล้วถ้าสัญญานั้นใช้ข้อสัญญาดังกล่าวให้ถือว่าสัญญานั้นไม่มีข้อสัญญาเช่นว่านั้
    - - มาตรา๓๗ในกรณีที่คณะกรรมการมีคําสั่งตามมาตรา๓๖วรรคสอง (๒) (๔) (๕) หรือ (๖) แต่ผู้ประกอบธุรกิจไม่ปฏิบัติตามคําสั่งดังกล่าวให้คณะกรรมการมีอํานาจจัดให้มีการดําเนินการแทนผู้ประกอบธุรกิจโดยผู้ประกอบธุรกิจเป็นผู้เสียค่าใช้จ่าย
      - มาตรา๔๐สมาคมและมูลนิธิที่มีวัตถุประสงค์ในการคุ้มครองผู้บริโภคหรือต่อต้านการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมทางการค้าและข้อบังคับของสมาคมและมูลนิธิดังกล่าวในส่วนที่เกี่ยวกับคณะกรรมการสมาชิกและวิธีการดําเนินการของสมาคมและมูลนิธิเป็นไปตามเงื่อนไขที่กําหนดในกฎกระทรวงสมาคมและมูลนิธินั้นอาจยื่นคําขอให้คณะกรรมการรับรองเพื่อให้สมาคมและมูลนิธินั้นมีสิทธิและอํานาจฟ้องตามมาตรา๔๑ได
      - มาตรา๔๒นอกจากต้องปฏิบัติตามบทบัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์และกฎหมายอื่นแล้วสมาคมและมูลนิธิที่คณะกรรมการรับรองตามมาตรา๔๐ต้องปฏิบัติตามระเบียบที่คณะกรรมการกําหนด
- - - - มาตรา๗กรรมการตามมาตรา๕ (๔) และ (๕) มีวาระการดํารงตําแหน่งคราวละสามปีและจะดํารงตําแหน่งเกินสองวาระติดต่อกันไม่ได้
      - มาตรา๙การประชุมคณะกรรมการต้องมีกรรมการมาประชุมไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งของจํานวนกรรมการทั้งหมดจึงเป็นองค์ประชุม
      - มาตรา๑๑คณะกรรมการมีอํานาจแต่งตั้งที่ปรึกษาหรือคณะอนุกรรมการเพื่อปฏิบัติการตามที่คณะกรรมการมอบหมาย
    - - มาตรา๑๒สถานบําบัดรักษาแต่ละแห่งให้มีคณะกรรมการสถานบําบัดรักษาซึ่งอธิบดีแต่งตั้งประกอบด้วยจิตแพทย์ประจําสถานบําบัดรักษาหนึ่งคนเป็นประธานกรรมการแพทย์หนึ่งคนพยาบาลจิตเวชหนึ่งคนนักกฎหมายหนึ่งคนและนักจิตวิทยาคลินิกหรือนักสังคมสงเคราะห์ทางการแพทย์หนึ่งคนเป็นกรรมการ
      - มาตรา๑๓คณะกรรมการสถานบําบัดรักษามีอํานาจหน้าที่
        
        (๑) ตรวจวินิจฉัยประเมินอาการและมีคําสั่งตามมาตรา๒๙
        
        (๒) พิจารณาทําความเห็นเกี่ยวกับการบําบัดรักษาและผลการบําบัดรักษาตามพระราชบัญญัตินี้
      - มาตรา๑๔ให้นําความในมาตรา๖มาตรา๗มาตรา๘มาตรา๙และมาตรา๑๑มาใช้บังคับกับคณะกรรมการสถานบําบัดรักษาโดยอนุโลม
  - - - มาตรา๒๑การบําบัดรักษาจะกระทําได้ต่อเมื่อผู้ป่วยได้รับการอธิบายเหตุผลความจําเป็นในการบําบัดรักษารายละเอียดและประโยชน์ของการบําบัดรักษาและได้รับความยินยอมจากผู้ป่วยเว้นแต่เป็นผู้ป่วยตามมาตรา๒๒
      - มาตรา๒๒บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตในกรณีใดกรณีหนึ่งดังต่อไปนี้เป็นบุคคลที่ต้องได้รับการบําบัดรักษา
        
        (๑) มีภาวะอันตราย
        
        (๒) มีความจําเป็นต้องได้รับการบําบัดรักษา
      - มาตรา๒๓ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์อันน่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีลักษณะตามมาตรา๒๒ให้แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่พนักงานฝ่ายปกครองหรือตํารวจโดยไม่ชักช้า
      - มาตรา๒๗ให้แพทย์อย่างน้อยหนึ่งคนและพยาบาลอย่างน้อยหนึ่งคนที่ประจําสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบําบัดรักษาตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้นบุคคลที่มีการนําส่งตามมาตรา๒๔มาตรา๒๕หรือมาตรา๒๖ให้แล้วเสร็จโดยไม่ชักช้าทั้งนี้ต้องไม่เกินสี่สิบแปดชั่วโมงนับแต่เวลาที่บุคคลนั้นมาถึงสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบําบัดรักษา
    - - มาตรา๓๕ภายใต้บังคับมาตรา๑๔วรรคหนึ่งแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาให้พนักงานสอบสวนหรือศาลส่งผู้ต้องหาหรือจําเลยไปรับการตรวจที่สถานบําบัดรักษาพร้อมทั้งรายละเอียดพฤติการณ์แห่งคดี
      - มาตรา๓๖ภายใต้บังคับมาตรา๑๔วรรคสองแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาให้สถานบําบัดรักษารับผู้ต้องหาหรือจําเลยไว้ควบคุมและบําบัดรักษาโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากผู้ต้องหาหรือจําเลยจนกว่าผู้ต้องหาหรือจําเลยจะหายหรือทุเลาและสามารถต่อสู้คดีได้เว้นแต่พนักงานสอบสวนหรือศาลจะมีคําสั่งหรือมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น
      - มาตรา๓๙ในกรณีที่ศาลกําหนดเงื่อนไขตามมาตรา๕๖วรรคสอง (๔) แห่งประมวลกฎหมายอาญาให้ศาลส่งผู้ป่วยคดีพร้อมทั้งสําเนาคําพิพากษาไปยังสถานบําบัดรักษา
    - - มาตรา๔๐ในกรณีที่คณะกรรมการสถานบําบัดรักษามีคําสั่งตามมาตรา๒๙ (๒) ให้หัวหน้าสถานบําบัดรักษามีหน้าที่
        
        (๑) แจ้งให้ผู้รับดูแลผู้ป่วยรับตัวผู้ป่วยไปดูแล
        
        (๒) ในกรณีที่ไม่มีผู้รับดูแลให้แจ้งหน่วยงานด้านสงเคราะห์และสวัสดิการทั้งภาครัฐและเอกชนตามที่คณะกรรมการประกาศกําหนด
        
        (๓) แจ้งให้พนักงานเจ้าหน้าที่ติดตามดูแลประสานงานและช่วยเหลือในการดําเนินการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยตาม (๑) และหน่วยงานตาม (๒) แล้วรายงานให้คณะกรรมการสถานบําบัดรักษาทราบ
      - มาตรา๔๑เมื่อผู้ถูกคุมขังซึ่งได้รับการบําบัดรักษาในระหว่างถูกคุมขังถึงกําหนดปล่อยตัวให้หัวหน้าสถานที่คุมขังมีหน้าที่ดําเนินการตามมาตรา๔๐
  - - - (๑) พิจารณาอุทธรณ์ตามมาตรา๔๒
      - (๒) รายงานผลการดําเนินการให้คณะกรรมการทราบอย่างน้อยปีละครั้
    - - (๑) อธิบดีเป็นประธานกรรมการ
      - (๒) ผู้แทนองค์กรภาคเอกชนที่เป็นนิติบุคคลและมีวัตถุประสงค์เกี่ยวกับการคุ้มครองดูแลบุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตซึ่งเลือกกันเองจํานวนสามคนเป็นกรรมการ
      - (๓) ผู้ทรงคุณวุฒิจํานวนห้าคนซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งจากผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์ในสาขาการแพทย์จิตเวชจิตวิทยาคลินิกสังคมสงเคราะห์ทางการแพทย์การพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชและกฎหมายสาขาละหนึ่งคนเป็นกรรมการ