Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

โรคหัวใจที่เกิดภายหลัง, นางสาวนิศารัตน์ แป้นหาญ 61180040415 - Coggle…

- - - - จากเชื้อ β-hemolytic streptococcus group A
        
        พบในเด็กวัยเรียนอายุระหว่าง 6-15 ปี และพบบ่อยที่สุด ในเด็กอายุ 8 ปี
        
        พบในเด็กหญิงมากกว่าเด็กชาย
    - - หรือผู้ติดเชื้อโรคนี้อยู่ด้วย
    - - เด็กที่มีประวัติเป็นไข้รูมาติกมาก่อน
  - - - ร่างกายจะมีปฏิกิริยาทางภูมิคุ้มกันต่อเชื้อโรค (antigen-antibody reaction)
        
        โดยจะสร้างแอนติบอดีจำเพาะต่อเชื้อโรค
        
        แอนติบอดีจำเพาะต่อเชื้อโรคและจะมีปฏิกิริยากับ เนื้อเยื่อของอวัยวะต่างๆด้วย จึงทำให้เนื้อเยื่อเหล่านี้ถูกทำลาย
        
        โดยทำให้เนื้อเยื่อของอวัยวะต่างๆมีการอักเสบเกิดขึ้น การอักเสบเหล่านี้ถ้าได้รับการรักษาที่ถูกต้องก็จะหายขาดได้
        
        แต่ในรายที่มีการอักเสบของหัวใจมักจะพบว่ามีความพิการอย่างถาวร โดยเริ่มจากการอักเสบของหัวใจ ซึ่งจะเกิดขึ้นได้ ทุกชั้น ได้แก่ pericarditis, myocarditis และ endocarditis และรวมไปถึงลิ้นหัวใจ ทำให้ลิ้นหัวใจถูกทำลาย
        
        ตำแหน่งที่พบบ่อย ได้แก่ ลิ้นไมตรัล (mitral valve) และ ลิ้นเอออร์ติค (aortic valve) โดยทำให้เกิดแผลขึ้น เกิดเป็น ลิ้นหัวใจรั่วและตีบตามมา
  - - - การอักเสบของหัวใจ
      - ข้ออักเสบ
      - อาการเคลื่อนไหวผิดปกติ
      - ปุ่มใต้หนัง
      - ผื่นแดงที่ผิวหนัง
    - - ไข้ต่่ำๆ ประมาณ 38.0 องศาเซลเซียส
      - polyarthralgia มีอาการปวดข้อโดยไม่มีอาการอักเสบ
      - เลือดกำเดาไหลโดยไม่ทราบสาเหตุ
      - อาการอื่นๆที่อาจพบได้ คือ รู้สึกไม่สบาย อ่อนเพลีย ปวดเมื่อย
        เหงื่อออกมาก เจ็บหน้าอก ซีด และ น้ำหนักลด
      - มีประวัติเคยเป็นไข้รูมาติกมาก่อน หรือมีประวัติเป็นหวัดหรือเจ็บคอบ่อย
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษาเพื่อกำจัดเชื้อ ß-hemolytic streptococcus group A
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยและ/หรือบิดามารดาให้เข้าใจถึงเหตุผลในการให้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดำเพื่อให้ผู้ป่วยและ/หรือบิดามารดาให้ความร่วมมือในการรักษา
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ จำกัดกิจกรรมต่างๆที่ต้องออกแรงเพื่อลดการทำงานของหัวใจลดลง
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ยาแอสไพลิน ตามแผนการรักษาเพื่อลดการอักเสบของข้อ
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้พักข้อที่มีการอักเสบ และอยู่ในลักษณะท่าที่ผ่อนคลายมากที่สุด โดยหาหมอนหรือผ้ามา หนุนรองใต้ข้อนั้นๆ เพื่อลดอาการเจ็บปวดของข้อ
        
        ช่วยเหลือผู้ป่วยในการทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อลดความเครียดของผู้ป่วยที่อาจมีได้ เนื่องจากไม่สามารถ เคลื่อนไหวร่างกายได้สะดวกจากอาการปวด
- - - - ประกอบด้วย แผ่นลิ้น (cusp) เนื้อเยื่อยึดลิ้น (chordae tendinae) และกล้ามเนื้อ papillary (papillary muscle)
        
        ในรายที่เป็นไข้รูมาติกซ้ำๆหลายๆครั้ง จะส่งผลให้ลิ้นหัวใจถูกทำลายมากขึ้น
        
        โดยมีการหดตัว หรือแข็งตัวขึ้น ทำให้เกิดความผิดปกติของลิ้นหัวใจขึ้น
        
        อาจจะเป็นการรั่วหรือการตีบ จึงเรียกว่าโรคหัวใจรูมาติก
- - - - มีอาการหายใจเร็ว (tachypnea), หายใจลำบาก (dyspnea), เหนื่อยหอบ
        นอนราบไม่ได้ (orthopnea)
      - มีอาการเหนื่อยหอบในช่วงกลางคืน (paroxysmal nocturmal dyspnea) บางรายอาจมีอาการไอมี เสมหะเป็นฟองหรือมีเลือดปน
      - ฟังได้เสียง crepitation เนื่องจากมี pulmonary congestion
    - - มีอาการบวม เช่น บวมที่ขา บวมทั้งตัว มีน้ำหนักเพิ่มขึ้น บางรายมีม้ามโต คลื่นไส้อาเจียน
      - เบื่ออาหาร ปวดท้อง แน่นอึดอัดท้อง แขนขาเย็น บวม และมีน้ำในช่องท้อง อาการเหล่านี้ส่วนใหญ่จะตรวจพบในเด็กโต ส่วนในเด็กเล็กอาจพบว่ามีอาการตับโต (hepatomegaly) เท่านั้น
  - - - อวัยวะและเนื้อเยื่อส่วนต่างๆของร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ ทำให้หัวใจท างานหนักขึ้น จะมีการ ปรับตัวในระบบต่างๆ เพื่อคงปริมาณเลือดที่ไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกายให้เพียงพอ
        
        มีการกระตุ้นระบบประสาทซิมพาเธติค ทำให้มีการหลั่งของ catecholamine ทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น และ กล้ามเนื้อหัวใจบีบตัวแรงขึ้น รวมทั้งมีการหดตัวของหลอดเลือด ทำให้แรงต้านทานรวมของหลอดเลือดส่วนปลาย สูงขึ้น เป็นผลให้ความดันเลือดสูงขึ้น และจะมีการหดตัวของหลอดเลือดดำ ทำให้มีเลือดดำไหลกลับสู่หัวใจ (venous return) มากขึ้น
        
        เมื่อมีเลือดไปเลี้ยงไตลดลง ไตจะตอบสนองต่อภาวะนี้โดยจะกระตุ้น renin-angiotensin-aldosterone system ทำงานมากขึ้น ทำให้มีการดูดกลับของน้ำและโซเดียมมากขึ้น รวมทั้งมีการหลั่งของ antidiuretic hormone(ADH) เพิ่มขึ้น ทำให้มีการดูดกลับของน้ำที่ไตเพิ่มขึ้น
        
        เป็นผลให้ปริมาณเลือดในระบบไหลเวียนเลือดเพิ่มขึ้น การคั่ง ของน้ำและโซเดียมมากขึ้น ซึ่งเป็นการเพิ่ม preload ต่อหัวใจความดันของเลือดดำในปอดจะสูงขึ้นทำให้เกิดภาวะเลือดคั่งในปอด (pulmonary congestion) และส่งผลต่อเนื่องให้เกิดภาวะเลือดดำคั่งในหลอดเลือดทั่งร่างกาย (systemic venous congestion) ความดันของเลือดดำโดยทั่วไปสูง จึงเกิดอาการบวม หลอดเลือดดำที่คอโป่งพอง และตับโต
        
        มีการเพิ่มขนาดของกล้ามเนื้อหัวใจ (myocardial hypertrophy) เพื่อชดเชยการทำงานของหัวใจเซลล์ของกล้ามเนื้อหัวใจจะมีขนาดใหญ่ขึ้น ทำให้หัวใจโตขึ้นมีผนังหนาขึ้น สามารถบีบตัวได้แรงกว่าปกติ
        
        มีการขยายของหัวใจ (cardiac dilatation) โดยผนังกล้ามเนื้อของเวนตริเคิล จะยืดขยายออกเพื่อรับ ปริมาณเลือด ทำให้ผนังหัวใจบางลง หรือในกรณีที่มีปริมาณเลือดเหลือค้างอยู่ในเวนตริเคิลมาก ทำให้ความดันภายในเวนตริเคิลสูงขึ้น จนสามารถค่อยๆดันกล้ามเนื้อหัวใจให้บางลง ในบางรายอาจพบเอเตรียมจะขยายตามมา
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        จำกัดกิจกรรมต่างๆของผู้ป่วย และดูแลให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เพื่อลดความต้องการออกซิเจน ของร่างกายลงและควรให้การพยาบาลอย่างนุ่มนวล
        
        จัดให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง โดยนอนศีรษะสูงประมาณ 30-15 องศา
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาจำพวกดิจิตาลิสตามแผนการรักษา เช่น lanoxin เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน ของหัวใจโดยเพิ่มการหดรัดของกล้ามเนื้อ
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาขับปัสสาวะตามแผนการรักษา เช่น lasix, dichlotride, aldactone เพื่อลดการ สะสมของน้ำและโซเดียมภายในร่างกาย
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารที่มีแคลอรี่เพียงพอ และควรเป็นอาหารจืดหรือเค็มน้อย เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับ อาหารที่มีแคลอรี่เพียงพอต่อการเผาผลาญพลังงานของร่างกาย
        
        ติดตามและบันทึกจำนวนน้ำดื่มและจำนวนปัสสาวะในรอบ 24 ชั่วโมงอย่างระมัดระวัง ปริมาณของปัสสาวะที่เพียงพอจะช่วยบ่งชี้ว่า renal perfusion ที่ดี ในเด็กเล็กควรชั่งผ้าอ้อมก่อนและหลังการเปลี่ยนผ้าอ้อม เพื่อ ทราบปริมาณปัสสาวะที่ขับออกมา