Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การพยาบาลเพื่อการตอบสนองความปลอดภัย และความสุขสบายด้านสิ่งแวดล้อม,…
การพยาบาลเพื่อการตอบสนองความปลอดภัย และความสุขสบายด้านสิ่งแวดล้อม
สิ่งแวดล้อม
สิ่งแวดล้อมที่ดีควรดำรงความสุขสบาย ปลอดภัย มีความอบอุ่นเป็นที่พึ่งทางใจ กลับคืนสู่ภาวะปกติทั้งด้านร่างกายและจิตใจ
สิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย
ป้องกันอันตรายจากการติดเชื้อ
Transmitssion-based precautions
การป้องกันการแพร่กระจายเชื้อในผู้ป่วยที่สงสัยหรือทราบแล้วว่าเป็นโรคติดเชื้อด้วยการแยกผู้ป่วย (Isolation)
Contact precautions
Droplet precautions
Airborne precautions
Standard precaution
1.ล้างมือ (universal precaution)
สวมถุงมือสะอาด เปลี่ยนถุงมือระหว่างการให้การพยาบาลผู้ป่วยคนเดิม และถอดถุงมือทันทีที่ให้การพยาบาลเสร็จ
ใส่เครื่องป้องกันร่างกาย เช่น ผ้าปิด ปากและจมูก แว่นป้องกันตา ชุดกระบังหน้าและเสื้อคลุม
สุขอนามัยทางเดินหายใจ (respiratory hygiene/cough etiquette)
หลีกเลี่ยงการสวมปลอกเข็มด้วยมือในเข็มที่ใช้งานแล้วใช ้one handed scoop technique
ฉีดยาอย่างปลอดภัย ใช้ขวดยาฉีดแบบ single dose
ป้องกันการติดเชื้อจากการเจาะไขสันหลัง โดยสวมผ้าปิดปากและจมูก
ดูแลทำความสะอาด ทำลายเชื้อและการทำให้ปราศจากเชื้อ
การติดเชื้อ
การเกิดโรคในคนขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ได้แก่ จำนวนเชื้อโรค ความรุนแรงของเชื้อ หรือความสามารถของเชื้อในการก่อให้เกิดโรค ภูมิคุ้มกันของแต่ละบุคล รวมทั้งระยะเวลา และความใกล้ชิดที่บุคคลนั้นสัมผัสต่อเชื้อก่อโรค
คนที่ไวต่อการติดเชื้อ (Susceptible host)
• อายุ เพศ เชื้อชาติ และพันธุกรรม
• ผิวหนังและเยื่อบุที่มีการฉีกขาด
• เม็ดเลือดขาวไม่แข็งแรงหรือมีจำนวนน้อยกว่าปกติ
• ภาวะทุพโภชนาการ
• การเจ็บป่วยเรื้อรัง
• ความเครียด (stress) ความล้า (Fatique) ที่มากเกินไป
• การได้รับการใส่อุปกรณ์ทางการแพทย์ต่างๆ เข้าไปในร่างกาย
• การได้รับยาที่มีผลต่อภูมิคุ้มกัน เช่น ยาเสตียรอยด์ ยาเคมีบำบัดิ
เชื้อโรค (Infectious agent)
ส่วนใหญ่คือ แบคทีเรีย (bacteria) ไวรัส (virus) เชื้อรา (fungi) และเชื้อดื้อยา ยาต้านจุลชีพ
ทางเข้าของเชื้อโรค (Portal of entry)
เชื้อโรคสามารถเข้าสู่ร่างกายได้หลายหนทาง ได้แก่ ทางผิวหนังที่มีบาดแผล เยื่อบุช่องจมูก ช่องปาก เยื่อบุตา การสอดใส่อุปกรณ์ทางการแพทย์เข้าไปในร่างกายผู้ป่วย
แหล่งเพาะเชื้อ (Reservoiror source)
2.1 บุคคลอื่น ได้แก่ บุคลากรทีมสุขภาพ เลือดด สารคดัหลั่งผู้ป่วย ญาติและผู้ที่อาจมีเชื้อแต่ไม่แสดงอาการ เรียกว่า พาหะ (carrier)
2.2 แหล่งของเชื้อโรคอื่น ๆ เช่น อุปกรณ์ที่มีการปนเปื้อน ยา อาหาร น้ำ ดิน สัตว์นำโรค เป็นต้น
วิถีทางแพร่กระจายเชื้อ (Modes of transmission)
การสัมผัส (contact)
พาหะนำเชื้อ (vehicles)
ตัวนำเชื้อ (vectors)
อากาศ (airborne)
ทางออกของเชื้อ (Portal of exit)
เชื้อโรค ออกจากแหล่งของเชื้อโรคและแพร่กระจายไปยังผู้อื่นได้หลายหนทาง ได้แก่ ทางการหายใจ ทางเดินอาหาร ทางอวัยวะสืบพันธุ์ ทางเดินปัสสาวะ เป็นต้น
สิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม
1.อำนวยความสะดวก
2.ขจัดสิ่งรบกวน เช่น เสียง กลิ่น อุณหภูมิ ความชื้น แสงสว่าง การถ่ายเทของอากาศ
3.ความอบอุ่นและเป็นกันเอง
หลักการจัดสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย
จัดอุปกรณ์ให้สะดวกต่อการใช้งาน รักษาสภาพให้พร้อมใช้งาน
ความสะอาด / ปราศจากเชื้อ
อุณหภูมิที่แตกต่างกันในแต่ละหัตถการ
การถ่ายเทอากาศที่ดี
แสงสว่างเหมาะสม
เสียง
กลิ่น
ความเป็นส่วนตัว
ความอบอุ่นทางใจ
ระมัดระวังอันตราย
สิ่งที่ต้องคำนึงถึง
1.อายุ
การรับรู้หรือระดับสติ
ความรุนแรงของอาการเจ็บป่วย
ADL (Activity Daily Living score)
อุปกรณ์ที่ควรมีที่เตียงผู้ป่วย
เตียงนอน
1.Simmon’s bed ไขยกไหล่ หลัง เข่า อัตโนมัติ / ใช้แรงมนุษย์
2.Circolectric bed มีโครงเป็นวงกลม จัดท่ายืนได้
3.Rotation bed ใช้กับผู้ป่วย spine injuries
ตู้ข้างเตียงและโต๊ะคร่อมเตียง (over bed)
กระดานเลื่อน patslide
ที่นอน
• ควรเป็นชนิดคงรูปร่าง นุ่มและแข็งแรงพอที่จะรับน้ำหนักตัวไม่ทำให้หลังโค้งงอตาม
ราวเหนือเตียง Trapezeและอปุกรณ์ช่วยฯ
• เป็นอุปกรณ์ที่ใช้เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยโหนตัวขณะลุกนั่งบนเตียง หรือยกก้นเพื่อสอดหม้อนอนหรือขณะเปลี่ยนผ้าปูที่นอน ใช้มากกับผู้ป่วยโรคกระดูก
ที่รองเท้า footboard
• ใช้รองเท้าในรายที่ผู้ป่วยไม่สามารถเคลื่อนไหวเท้าให้อยู่ในมุมที่ถูกต้อง เพื่อป้องกันปลายเท้าตก
การใช้เครื่องผูกยึด
(Mechanical Restrains, Body Restrain)
จำกัดพฤติกรรมผู้ป่วยเพื่อป้องกันอันตรายที่จะเกิดกับผู้ป่วยและผู้อื่น
จุดม่งุหมายในการผูกมัดผู้ป่วย
ป้องกันผู้ป่วยไม่ให้ได้รับอันตราย
ป้องกันผู้ป่วยอื่น/เจ้าหน้าที่/สิ่งแวดล้อมไม่ให้รับอันตรายจากอาการทางจิตของผู้ป่วย
หลักการใช้เครื่องผูกยึด
จัดท่าสบาย
จำกัดการเคลื่อนไหวเฉพาะส่วนที่ต้องการ เช่น ผูกข้อมือในผู้ป่วยดึงสายให้อาหาร
ไม่ก่อให้เกิดผลเสียต่อร่างกาย
เยี่ยมตรวจบ่อยๆเพื่อประเมินอาการผิดปกติ
ข้อควรระวัง
ไม่ใช้การผูกยึดเป็นการลงโทษผู้ป่วย
1.ทีมผู้รักษาต้องมีทัศนคติที่ดีต่อผู้ป่วย มีความสม่ำเสมอ ทั้งคำพูดและท่าทาง
2.ให้ความนับถือผู้ป่วยว่าเป็นบุคคล
3.ควรบอกผู้ป่วยทุกครั้งที่จะจำกัดพฤตกิรรม ระบุระยะเวลา
4.เริ่มจากคำพูดก่อน ถ้าไม่ได้ผลใช้วิธีผูกยึด
การดูแลผู้ป่วยที่ถูกผูกมัด
บอกเหตผุลในการผูกยึด
ให้โอกาสผู้ป่วยบอกความรู้สึกที่ต้องผูกยึด
คลายที่ผูกยึดทุก 2ชม. นานครั้งละ 5-10นาที และสังเกตผิวหนัง
วัดสัญญาณชีพทุก 4 ชม.
เปลี่ยนท่าสบายทุก 2 ชม.
ดูแลการได้รับอาหารและน้ำ
ดูแลการขับถ่าย
ควรประเมินพฤติกรรมผู้ป่วยภายใน 24 ชม. เพื่อเลิกผูกมัด (ระดับความเจ็บป่วย ADL ภาวะเสี่ยงอันตราย)
นางสาววิมลสิริ กะหมาย 6203400006