Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ - Coggle Diagram

- - - - : เป็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการค้าขายหรือกิจการใดๆ ที่ได้กระทำในเรื่องหุ้นส่วน บริษัท ประกันภัย ตั๋วเงิน
    - - เป็นกฎหมายที่เกี่ยวกับวิธีการดำเนินพิจารณาพิพากษาคดีในกรณีที่
        เกิดข้อพิพาทในทางแพ่งขึ้น
    - - เป็นส่วนหนึ่งในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ปพพ.) ที่กำหนดสิทธิหน้าที่และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนกับเอกชนโดยทุกฝ่ายมีฐานะเท่าเทียมกัน
  - - - การกระทำของบุคคลด้วยใจสมัครและถูกต้องตามกฎหมาย มุ่งให้เกิดการ
        เปลี่ยนแปลง โอน สงวนหรือระงับสิทธิระหว่างบุคคล
    - - ผู้กระทำต้องแสดงออกในฐานะที่เป็นเอกชน
        
        ผู้กระทำนิติกรรมต้องแสดงออกใน
        ฐานะเอกชน มิใช่เจ้าพนักงานของรัฐ
      - การกระทำโดยเจตนา
        
        การกระท าอย่างหนึ่งอย่างใดด้วยใจสมัคร เพื่อให้บุคคลภายนอก
        รับรู้ถึงความต้องการหรือเจตนาของตนที่จะทำนิติกรรมตามกฎหมาย
      - การแสดงเจตนาโดยชัดแจ้ง
        
        อาจทำโดยวาจา เป็นลายลักษณ์อักษร หรือแสดงกิริยาที่ทำให้เข้าใจอย่างหนึ่งอย่างใด
      - การแสดงเจตนาโดยปริยาย
        
        เป็นการแสดงเจตนาไม่ชัดแจ้งแต่การกระทำอื่นๆ ที่ทำให้ต่าง
        ฝ่ายต่างเข้าใจว่า มีความประสงค์ใดในกิริยาเช่นนั้น
      - การกระทำที่ชอบด้วยกฎหมาย
        
        การกระทำที่กฎหมายให้อำนาจบุคคลกระทำได้โดยชัดแจ้ง หรือกฎหมายไม่ได้กำหนดไว้ว่าห้ามกระทำ หากนิติกรรมที่กระทำนั้นขัดต่อกฎหมาย ความสงบเรียบร้อย ศีลธรรมอันดีของประชาชน หรือเป็นการกระทำที่พ้นวิสัยที่มนุษย์จะทำได้ ให้ถือเป็นโมฆะ กล่าวคือไม่เกิดนิติกรรมที่กระทำตั้งแต่ต้น
        
        นิติกรรมที่ทำขึ้นกับผู้หย่อนความสามารถ จะมีผลเป็นโมฆียะ
      - ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวสิทธิ
        
        ผลของการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมาย ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับสิทธิอย่างใดอย่างหนึ่งแก่คู่กรณีตานิติกรรมนั้นๆ
    - - นิติกรรมที่พิจารณาแบ่งตามจำนวนคู่กรณี
        
        นิติกรรมฝ่ายเดียว
        
        นิติกรรมที่เกิดผลโดยการแสดงเจตนาของบุคคลเพียงฝ่ายเดียว และมีผลผูกพันทางกฎหมาย
        
        นิติกรรมหลายฝ่าย
        
        นิติกรรมที่เกิดขึ้นโดยการแสดงเจตนาของบุคคลตั้งแต่สองฝ่ายขึ้นไป และทุกฝ่ายตกลงยินยอมตามข้อตกลง
      - . นิติกรรมที่พิจารณาแบ่งตามการมีผลของนิติกรรม
        
        นิติกรรมที่มีผลขณะผู้แสดงเจตนายังมีชีวิต
        
        นิติกรรมที่มีผลขณะผู้แสดงเจตนายังไม่มีชีวิต
      - นิติกรรมที่พิจารณาแบ่งตามค่าตอบแทน
        
        นิติกรรมที่มีค่าตอบแทน อาทิ สัญญาจ้างงาน สัญญาซื้อขาย
        
        นิติกรรมที่ไม่มีค่าตอบแทน อาทิ การให้โดยเสน่หา
  - - - สภาพที่กฎหมายกำหนดขอบเขตให้บุคคลมีสิทธิหรือใช้สิทธิ ความสามารถของบุคคลเป็นสิ่งส าคัญต่อการพิจารณาความรับผิดทางกฎหมาย
    - - บุคคลธรรมดา
        
        นุษย์ที่มีชีวิตรอดภายหลังการคลอดจากครรภ์มารดา ในทางกฎหมายกำหนดให้สภาพบุคคลเริ่มตั้งแต่เมื่อคลอดและอยู่รอดเป็นทารก และสิ้นสุดลงเมื่อตาย
        
        การตายตามกฎหมายมี 2 กรณี
        
        การตายโดยธรรมชาติ
        
        การป่วยตาย แก่ตาย หรือถูกะ่าตายของบุคคล ทำให้สภาพ
        บุคคลสิ้นสุด ก่อให้เกิดผลทางกฎหมายทั้งทางแพ่งและอาญา
        
        การสาบสูญ
        
        การที่บุคคลได้ไปจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่ และไม่มีใครรู้แน่ว่าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เป็นเวลาติดต่อกัน 5 ปี ในเหตุการณ์ปกติ
        
        เป็นเวลา 2 ปี ในกรณีที่มีเหตุอันตรายจากการรบ การสงคราม หรือยานพาหนะอับปาง รวมทั้งศาลมีค าสั่งให้บุคคลนั้นเป็นคนสาบสูญ
      - นิติบุคคล
        
        สิ่งซึ่งกฎหมายสมมติให้เป็นบุคคล เพื่อให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย
        
        ภายในวัตถุประสงค์ที่จดทะเบียน ทั้งนี้นิติบุคคลอาจเป็นคนกลุ่มหนึ่ง ทรัพย์สินหรือกิจการประเภทหนึ่งที่จดทะเบียนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ได้แก่ สมาคม
        
        นิติบุคคลตามกฎหมายอื่นๆ เช่น วัด องค์กรต่างๆ ของรัฐบาล สหกรณ์ตาม พรบ. สหกรณ์ สภาการพยาบาล ตาม พรบ. วิชาชีพการพยาบาล และการผดุงครรภ์ พ.ศ. 2540
    - - ผู้เยาว์(Minor)
        
        บุคคลที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ในทางกฎหมาย บุคคลจะพ้นจากการ เป็นผู้เยาว์หรือบรรลุนิติภาวะใน 2 กรณี คือ อายุครบ20 ปีบริบูรณ์ หรือการสมรสเมื่อหญิงและชายอายุครบ 17 ปีบริบูรณ์ และได้รับความยินยอมจากผู้แทนโดยชอบธรรม
        
        นิติกรรมใดๆ ที่ผู้เยาว์กระทำโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้แทนโดยชอบธรรม จะเป็นโมฆียะ
        
        กฎหมายยกเว้นให้ผู้เยาว์สามารถกระทำนิติกรรมบางประเภทด้วยตนเอง โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากผู้แทนโดยชอบธรรม
        
        นิติกรรมที่ทำให้ผู้เยาว์ได้ประโยชน์ สิทธิ หรือหลุดพ้นจากหน้าที่ หมายถึง นิติกรรมที่เป็นประโยชน์แก่ผู้เยาว์ฝ่ายเดียว โดยไม่มีเงื่อนไขผูกพันใดๆ
        
        นิติกรรมที่ผู้เยาว์ต้องกระทำเองเฉพาะตัว เช่น การจดทะเบียนรับรองบุตรนอกสมรส
        
        นิติกรรมที่สมควรแก่ฐานะและจำเป็นแก่การดำรงชีพ หมายถึงนิติกรรมเพื่อการดำรงชีพที่จำเป็น ที่ผู้เยาว์กระทำสมกับฐานะความเป็นอยู่ของตน
        
        นิติกรรมการจ าหน่ายทรัพย์สิน ประกอบธุรกิจการค้า หรือสัญญาจ้างแรงงานที่ผู้แทนโดยชอบธรรมอนุญาตหรือยินยอม ผู้เยาว์สามารถกระทำต่อเนื่องได้
      - คนไร้ความสามารถ (Incompetence)
        
        คนวิกลจริต หรืออยู่ในภาวะผักที่คู่สมรส ผู้สืบสันดานผู้อนุบาล หรือพนักงานอัยการยื่นเรื่องต่อศาล และศาลมีคำสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ
        
        บุคคลที่ศาลสั่งให้เป็นคนไร้สามารถไม่อาจทำนิติกรรมใดๆ หากกระทำนิติกรรมนั้น ถือเป็นโมะียะทั้งหมด
        
        หากจำเป็นต้องทำนิติกรรมใดๆ ผู้อนุบาลต้องเป็นผู้ทำแทน นิติกรรมจึงจะสมบูรณ์
        
        ในบางกรณีคนวิกลจริตบางคน ศาลยังไม่สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ เนื่องจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้องไม่ได้ร้องต่อศาล การท านิติกรรมใดๆ จะเป็นโมฆียะ
        
        การยกเลิกการเป็นคนไร้ความสามารถกระทำได้ โดยผู้ไร้ความสามารถที่หายวิกลจริตหรือผู้มีสิทธิร้องศาลสั่งครั้งแรก ร้องขอต่อศาล ศาลจะไต่สวนสืบพยาน และเพิกถอนคำสั่งที่ให้เป็นคนไร้ความสามารถ
      - คนเสมือนไร้ความสามารถ (Quasi – incompetence)
        
        บุคคลที่ศาลจะสั่งให้เป็นคนเสมือนไร้ความสามารถ ต้องปรากฎว่าบุคคลนั้นไม่สามารถทำงานได้ เนื่องจากมีเหตุบกพร่องอย่างใดอย่างหนึ่ง
        
        บุคคลที่ไม่สามารถจัดทำการงานโดยตนเอง หรือจัดกิจการไปในทางเสื่อมเสียแก่ทรัพย์สินของตนเองหรือครอบครัว และศาลสั่งให้เป็นคนเสมือนไร้ความสามารถ
      - ลูกหนี้ที่ถูกศาลสั่งเป็นบุคคลล้มละลาย
        
        ดังนั้นลูกหนี้จึงเป็นผู้หย่อนความสามารถ ไม่สามารถกระทำการใดๆ เกี่ยวกับทรัพย์สินของตน เว้นแต่กระทำตามคำสั่งหรือความเห็นชอบของศาล
        
        เมื่อศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้แล้ว เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เป็นผู้มีอำนาจในการจัดการ จำหน่ายทรัพย์ของลูกหนี้และกระทำการอื่นๆเกี่ยวกับทรัพย์สินของลูกหนี้
      - สามีภริยา
        
        เป็นผู้จัดการสินสมรสร่วมกัน จึงต้องให้ความยินยอมซึ่งกันและกันเป็นการทำนิติกรรมบางประเภท เช่น การซื้อขาย แลก
  - - - ความเสียเปล่าของนิติกรรม ที่กระทำตั้งแต่ต้น จึงไม่ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวสิทธิและหน้าที่ของคู่กรณีที่กระทำนิติกรรม
      - สาเหตุที่ทำให้นิติกรรมเป็นโมฆะ
        
        นิติกรรมที่มีวัตถุประสงค์ต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย
        
        นิติกรรมที่ไม่ได้ทำให้ถูกต้องตามแบบที่กฎหมายกำหนด
        
        การแสดงเจตนาโดยสำคัญผิดในสาระสำคัญแห่งนิติกรรม
    - - การทำนิติกรรมที่มีผลสมบูรณ์ในขณะกระทำ แต่สามารถบอกล้างหรือ
        ปฏิเสธนิติกรรมโดยผู้เสียหายในระยะเวลาที่กฎหมายกำหนด
      - สาเหตุที่ทำให้นิติกรรมเป็นโมะียกรรมมี 2 ประการ
        
        ความสามารถของบุคคล
        
        การแสดงเจตนาโดยวิปริต
    - - เป็นการชำระเงิน ส่งมอบทรัพย์สิน กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อใช้หนี้ หรืองดกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อใช้หนี้
    - - การที่กฎหมายรับรองและคุ้มครองสิทธิผู้เสียหายให้กลับคืนสู่ฐานะเดิมมากที่สุด โดยการคืนทรัพย์สิน การใช้ราคาทรัพย์สิน
      - การชดใช้ค่าเสียหายหรือค่าสินไหมทดแทน มี 2 ประการ
        
        ความเสียหายที่คำนวณราคาเป็นเงินได้
        
        ความเสียหายที่ไม่อาจคำนวณราคาเป็นตัวเงินได้ เช่น หมิ่นประมาท
  - - - การกระทำหรืองดเว้นการกระทำ โดยจงใจหรือประมาท
        ต่อผู้อื่นโดยผิดกฎหมาย จนเป็นเหตุให้ผู้อื่นเสียหายแก่ชีวิต
      - ประกอบด้วยหลักสำคัญ 3 ประการ
        
        การกระทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย
        
        การประทุษกรรม หรือกระทำต่อผู้อื่นโดยผิดกฎหมายด้วยการฝ่าฝืนข้อห้าม หรือละเว้นการกระทำในสิ่งที่ผิดกฎหมายบัญญัติให้กระทำ
        
        การกระทำโดยจงใจหรือประมาท
        
        การกระทำโดยจงใจ หมายถึง การกระทำที่ตั้งใจหรือเจตนาโดยผิดกฎหมาย ไม่มีสิทธิหรือใช้สิทธิเกินขอบเขต ทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น
        
        การกระทำโดยประมาทเลินเล่อ หมายถึง การกระทำโดยมิได้จงใจ แต่กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังในระดับวิญญูชน
        
        ทำให้บุคคลอื่นเสียหาย
        
        การกระทำที่ทำให้บุคคลอื่นขาดประโยชน์ที่เคยได้รับ หรือได้รับความเสียหายต่อชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สินและสิทธิต่างๆ
- - - - ไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานวิชาชีพ (Failure to follow standard of care)
        
        การประเมินผู้ป่วยแรกรับไม่ครบถ้วน ไม่ซักประวัติการแพ้ยาหรือสารอื่นๆ ไม่สอบถามยาที่ผู้ป่วยได้รับ
      - ใช้เครื่องมือ/อุปกรณ์ การแพทย์ไม่ถูกต้อง (Failure to use equipment in a responsible manner)
        
        ไม่ปฏิบัติตามคู่มือการใช้เครื่องมือ ไม่ตรวจสอบความปลอดภัยของ
        เครื่องมือก่อนนำมาใช้
      - ความบกพร่องด้านการสื่อสาร (Failure to communication)
      - ความบกพร่องด้านการบันทึก (Failure to document)
      - ความบกพร่องด้านการประเมินและเฝ้าระวังอาการ (Failure to assess and monitor)
      - ความบกพร่องด้านการไม่พิทักษ์สิทธิของผู้ป่วย (Failure to act as patient advocate)
    - - ประมาททำให้ผู้อื่นได้รับอันตรายเล็กน้อยแก่ร่างกายหรือจิตใจ
        
        ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - ประมาททำให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัส
        
        ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
        
        อันตรายที่มีลักษณะ
        
        เสียอวัยวะสืบพันธุ์ หรือความสามารถสืบพันธุ์
        
        เสียแขน ขา มือ เท้า นิ้ว หรืออวัยวะอื่นใด
        
        ตาบอด หูหนวก ลิ้นขาด หรือเสียฆานประสาท
        
        หน้าเสียโฉมอย่างติดตัว
        
        แท้งลูก
        
        จิตพิการอย่างเต็มตัว
        
        ทุพพลภาพหรือเจ็บป่วยเรื้อรัง
        
        ทุพพลภาพหรือเจ็บป่วยด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วัน
      - ประมาททำให้ผู้อื่นได้รับอันตรายถึงแก่ความตาย
    - - ให้เลือดผิดหมู่ เพราะไม่ตรวจสอบถุงเลือดก่อนให้ ไม่ซักประวัติการแพ้ทำให้ผู้ป่วยเกิด anaphylactic shock หรือประมาทโดยปฏิบัติหน้าที่เกินขอบเขต
      - กรณีเช่นนี้ผู้กระทำจะได้รับโทษหนักขึ้น คือ จำคุกไม่
        เกิน 10 ปี และปรับไม่เกิน 200,000 บาท
    - - เป็นเหตุให้อันตรายแก่ชีวิต ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่
        เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - หากเป็นผู้มีหน้าที่ดูแลคนวิกลจริตหรือผู้ป่วยจิตเวช แต่ไม่ดูแลปล่อยปละละเลยให้ผู้ป่วยออกไปโดยลำพังออกไปก่ออันตรายแก่ผู้อื่นหรือตนเอง ต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 5,000 บาท
      - ความผิดฐานนี้เกี่ยวกับผู้มีหน้าที่ตามกฎหมายหรือสัญญาที่ต้องดูแลผู้ซึ่งพึ่งตนเองไม่ได้ เพราะอายุ ความเจ็บป่วย กายพิการ หรือจิตพิการ
    - - เปิดเผยความลับนั้น ในประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด
      - ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - รู้ความลับผู้อื่นมาเนื่องจากการประกอบอาชีพหรือจากการศึกษาอบรม
      - ทั้งนี้ความผิดฐานเปิดเผยความลับมีข้อยกเว้นตามหลักเกณฑ์
        
        เป็นข้อผูกพันหรือหน้าที่ เช่น การออกใบรับรองแพทย์
        
        โรคติดต่อร้ายแรงเสี่ยงต่อการแพร่ระบาด จำเป็นต้องปกป้องคุ้มครองบุคคลอื่นๆ
        
        ในกรณีที่ผู้ป่วยไม่อาจรับผิดชอบหรือตัดสินใจด้วยตนเอง จำเป็นที่แพทย์ต้องเปิดเผยหรือแจ้งเรื่องราวให้แก่ญาติหรือผู้ที่รับผิดชอบโดยตรงต่อผู้ป่วยทราบ
        
        ไม่นำบันทึกรายงานของผู้ป่วยออกจากหอผู้ป่วย
        
        ไม่เปิดเผยข้อมูลของผู้ป่วยแก่ญาติหรือคนอื่น โดยผู้ป่วยไม่ยินยอม
        
        คำสั่งศาล เช่น ปฏิบัติตามหมายศาลหรือการให้การต่อศาลในฐานะพยาน
        
        ผู้ป่วยรับรู้และยินยอมให้เปิดเผย
        
        การรายงานการทุบตีทำร้ายร่างกายในครอบครัว (Domestic violence)
        
        รายงานบาดแผลที่ผู้ป่วยมารักษา เนื่องจากก่อคดีอาชญากรรม
    - - ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - ในทางกลับกันกฎหมายปกป้องผู้ที่เจตนาดีที่ช่วยผู้ป่วยฉุกเฉินโดยไม่ประมาท หากเกิดอันตรายผู้กระทำไม่ต้องรับผิดตามหลักที่ เรียกว่า Good Samaritan Act
    - - ความผิดฐานปลอมเอกสาร
        
        นำเอกสารปลอมที่ทำขึ้นไปใช้ในทางที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น
        
        รวมถึงผู้ที่กรอกข้อความลงในแผ่นกระดาษหรือวัตถุอื่นใดซึ่งมีลายมือชื่อของผู้อื่น
        
        ทำเอกสารปลอมขึ้นทั้งฉบับหรือบางส่วน เติมหรือตัดทอนข้อความ หรือแก้ไขด้วยประการใดๆ
      - ความผิดฐานทำหรือรับรองเอกสารเท็จ
        
        เป็นผู้ทำคำรับรองเป็นเอกสารเท็จ หรือเป็นผู้ใช้หรืออ้างค ารับรองนั้นโดยทุจริต
        
        ใช้เอกสารเท็จนั้นในทางที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นและประชาชน
        
        ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี หรือปรับไม่เกิน 40,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
    - - การทำให้หญิงแท้งลูกโดยผู้เสียหายยินยอม
        
        คลินิกรับทำแท้งหรือรับปรึกษาปัญหาครอบครัว ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำผิดตามกฎหมาย ต้องรับโทษ และโทษจะหนักขึ้น หากหญิงที่มาทำแท้งเกิดอันตรายสาหัส หรือถึงแก่ความตายทั้งนี้ความยินยอมของหญิงที่ขอทำแท้ง ไม่ใช่เหตุยกเว้นความรับผิดตามกฎหมาย
      - การทำให้หญิงแท้งลูกโดยผู้เสียหายไม่ยินยอม
        
        การทำแท้งตามมาตรานี้เป็นการกระทำที่หญิงตั้งครรภ์ไม่สมัครใจ จึงมีบทลงโทษหนักขึ้น ตามลักษณะการกระทำ
      - การทำให้ตนเองแท้งลูก
        
        ย่อมมีความผิดและได้รับโทษ จำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - การพยายามทำให้หญิงแท้งลูก
      - การทำให้หญิงแท้งที่ถูกกฎหมาย
        
        จำเป็นต้องกระทำเนื่องจากสุขภาพหญิงตั้งครรภ์
        
        หญิงตั้งครรภ์เนื่องจากถูกข่มขืนกระทำชำเรา
- - - - เป็นความผิดที่สำคัญและร้ายแรง มีผลกระทบต่อผู้เสียหายและสังคมส่วนรวม
      - ความผิดประเภทนี้แม้ผู้เสียหายไม่ฟ้องร้องเอง อัยการในฐานะทนายแผ่นดินสามารถดำเนินคดีฟ้องร้องแทนผู้เสียหาย
    - - ความผิดประเภทนี้ผู้เสียหายเท่านั้นจะฟ้องร้องต่อพนักงานสอบสวน เพื่อทำการสอบสวนความผิด แล้วส่งเรื่องให้พนักงานอัยการ หลังจากนั้นพนักงานอัยการจึงยื่นฟ้องคดีต่อศาล
      - ถ้าผู้เสียหายไม่ร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับตั้งแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระผิด คดีจะขาดอายุความไม่สามารถฟ้องร้องได้
      - เป็นความผิดที่ไม่ร้ายแรง มีผลกระทบต่อผู้เสียหายฝ่ายเดียว และกฎหมายบัญญัติประเภทไว้ชัดเจน
      - ผู้เสียหายถอนคำร้องทุกข์ ถอนฟ้อง หรือยอมความโดยถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ผู้เสียหายไม่มีสิทธ์นำคดีกลับมาฟ้องได้อีก
  - - - ในขณะที่กระทำผิด ต้องมีกฎหมายบัญญัติความผิดและโทษเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจน
      - จะเห็นว่าการว่าผู้อื่นจะมีความผิดตามกฎหมาย และถ้าเป็นการฆ่าบุพการี พนักงานเจ้าหน้าที่ ฆ่าโดยมีการไตร่ตรองหรือเตรียมการไว้ก่อน หรือฆ่าโดยการทรมานหรือกระทำทารุณโหดร้าย ผู้กระทำได้รับโทษเพิ่มขึ้น
    - - การถอดความหมายของข้อความหรือศัพท์ต่างๆ ในบทบัญญัติออกมา เพื่อให้เกิดความชัดเจนมากขึ้น โดยใช้ภาษาที่คนทั่วไปเข้าใจ
      - ต้องตีความตามตัวอักษรเท่านั้น ห้ามตีความเกินตัวบท และไม่สามารถนำจารีตประเพณี หรือกฎหมายใกล้เคียงมาปรับใช้เพื่อลงโทษผู้กระทำผิด
    - - หากขณะกระทำยังไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าการกระทำนั้นเป็นความผิด แม้ต่อมาภายหลังมีกฎหมายบัญญัติว่าการการกระทำอย่างเดียวกันนั้นจะเป็นความผิด
      - ศาลหรือผู้พิพากษาจะนำกฎหมายใหม่มาใช้บังคับลงโทษผู้กระทำผิดไม่ได
  - - - ผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่มีความผิดจนกว่าจะมีคำพิพากษาถึงที่สุด
      - กฎเกณฑ์นี้เป็นหลักสำคัญของกฎหมายอาญาที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด และการลงโทษบุคคลใด ต้องมีพยานหลักฐานที่ชัดเจนว่าบุคคลกระทำผิดจริง
    - - การกระทำโดยเจตนา
        
        การกระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำ และในขณะเดียวกัน
        ผู้กระทำประสงค์ต่อผลหรือเล็งเห็นผลของการกระทำนั้น
      - การกระทำโดยประมาท (Negligence)
        
        การกระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะนั้นต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์
      - วิสัย
        
        ลักษณะที่เป็นอยู่ของบุคคลผู้กระทำ หรือสภาพภายในตัวผู้กระทำ
      - พฤติการณ์
        
        ข้อเท็จจริงประกอบการกระท าหรือเหตุภายนอกของผู้กระทำ เช่น สภาพแวดล้อม แสงสว่าง ความพร้อมของอุปกรณ์ เครื่องมือ เครื่องใช้
      - การกระทำโดยไม่เจตนา
        
        การกระทำที่ผู้กระทำไม่ได้ตั้งใจให้เกิด และไม่คาดคิดว่า
        จะเกิดจากการกระทำนั้น
    - - การเคลื่อนไหวร่างกาย หรือไม่เคลื่อนไหวร่างกาย โดยรู้สำนึกและอยู่
        ภายใต้การบังคับของจิตใจ
    - - เหตุยกเว้นโทษ
        
        กระทำด้วยความจำเป็น
        
        เป็นการกระทำเพราะเหตุถูกบังคับ หรืออยู่ภายใต้อำนาจ
        ของใครหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
        
        การกระทำผิดเพราะความบกพร่องทางจิต
        
        บุคคลกระทำผิดขณะที่ไม่สามารถรับผิดชอบ หรือไม่สามารถบังคับตนเองได้
        
        การกระทำตามคำสั่งของเจ้าพนักงาน
        
        การกระทำตามคำสั่งของเจ้าพนักงาน แม้คำสั่งนั้นจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย ถ้าผู้กระทำมีหน้าที่หรือเชื่อโดยสุจริตใจว่ามีหน้าที่ต้องปฏิบัติตาม
        
        การกระทำของเด็กอายุไม่เกิน 10 ปี
        
        เนื่องจากกฎหมายถือว่าเด็กยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอที่จะแยกผิดชอบชั่วดีได้
        
        การกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพย์
        
        บางความผิดระหว่างสามี ภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมาย
      - เหตุยกเว้นความรับผิด
        
        ผู้เสียหายยินยอมให้กระทำ
        
        ความผิดทางอาญาบางประเภท หากผู้เสียหายยินยอมให้กระทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ
        
        การป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย
        
        กรณีที่บุคคลจำต้องกระทำเพื่อป้องกันตนเองหรือผู้อื่น ให้พ้นจากอันตรายจากการประทุษร้ายที่ใกล้ถึงตัว
      - เหตุลดหย่อนโทษ
        
        การกระทำความผิดโดยไม่รู้ว่ากฎหมายบัญญัติว่าเป็นความผิด
        
        จะแก้ตัวว่าไม่รู้กฎหมายเพื่อไม่ต้องรับโทษไม่ได้ แต่กฎหมายยอมให้บุคคลยกความไม่รู้นี้ขึ้นเป็นเหตุของการขอลดหย่อนโทษได้
        
        การกระทำโดยบันดาลโทสะ
        
        การที่บุคคลกระทำความผิด เพราะความกดดันจากการถูกข่มเหงอย่างไม่เป็นธรรมจนเป็นเหตุให้บันดาลโทสะ
        
        เหตุอื่นๆ ในการลดหย่อนหรือบรรเทาโทษ
        
        เป็นผู้โฉดเขลาเบาปัญญาตกอยู่ในความทุกข์อย่างสาหัส มีความดีมาก่อน รับสารภาพผิด
    - - อายุความฟ้องคดีทั่วไป
        
        อายุความ 20 ปี ส าหรับความผิดต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุกตลอดชีวิต หรือ 20 ปี และ อายุความ 1 ปีสำหรับความผิดลหุโทษ
        
        อายุความฟ้องคดีความผิดอันยอมความได้
        
        กฎหมายกำหนดให้ผู้เสียหายต้องร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับแต่วันที่รูเรื่องและรู้ตัวผู้กระทำความผิด
  - - - สำหรับบุคคลที่อายุต่ ากว่า 18 ปี ที่กระทำความผิดและระวางโทษประหารชีวิตหรือจำคุกตลอดชีวิต ให้ถือว่าโทษดังกล่าวได้เปลี่ยนเป็นจำคุกห้าสิบปี
      - เป็นโทษสูงสุด สำหรับลงโทษผู้กระทำความผิดคดีอุกฉกรรจ์
    - - เป็นโทษจำกัดเสรีภาพของนักโทษที่ถูกควบคุมไว้ในเรือนจำ ตามระยะเวลาที่กำหนดไว้ในคำพิพากษา
    - - เป็นโทษที่เปลี่ยนจากโทษอย่างอื่นมาเป็นโทษกักขัง
    - - การชำระเงินต่อศาลตามจำนวนที่ศาลกำหนดไว้ในคำพิพากษา
    - - ทรัพย์สินซึ่งกฎหมายบัญญัติว่า ผู้ใดทำหรือมีไว้ในครอบครองเป็นความผิด
      - ทรัพย์สินซึ่งเกี่ยวข้องกับสินบนของเจ้าพนักงาน
      - ทรัพย์สินซึ่งบุคคลได้ใช้หรือมีไว้ใช้ในการกระทำความผิด