Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
คำสมาส - Coggle Diagram
คำสมาส
คืออะไร
คล้ายคำประสม
เกิดจากการสร้างคำใหม่ในภาษาบาลีสันสกฤต
ต่างกลับประสมตรวที่เกิดจากคำมูลที่มีความหมายมารวมกัน
รำดับการเรียง
ส่วนมากเรีนงคำหลักไว้ด้านหลังจึงแปลจากหลังไปหน้า
ช้อยกเว้น (คำตั้งไว้หน้า)
พยางค์ท้ายคำตั้งต้องไม่ประวิสรรชนีย์
ไม่เป็นตัวการันต์และต้องออกเสียงพยางค์ท้ายของคำตั้ง
ประสมจะหน้าหลักหลังรอง
ตั่วอย่างการแปลหลังไปหน้า
นืตืกร = มือกฎหมาย
ปัจฉิมวัย = วาระสุดท้าย
ราชโอรส = ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน
การออกเสียง
ตรงพยางค์ท้ายชองคำหน้า
ตัวอย่าง
สนทรพจน์ = สุน-ทอ-ระ-พต
ศีลธรรม = สีน-ละ-ทำ
ชาติภูมิ = ชาด-ติ-ผูม
คำสมาสบางคำไม่ออกเสียงสระตรงพยางค์ท้ายของ คำหน้า
ตัวอย่าง
สุขศึกษา = สุก-สึก-สา
รสนิยม = รด-นิ-ยม
เกตุมาลา = เกด ตุ มาลา
สิ่งที่ห้ามทำในการสมาส
ไม่ใช้การันต์กำกับตรงพยางท้ายของคำหน้า
ไม่ใช้สระท้ายของคำหน้า
การไช้พระ
กลายเสียงมาจากวรประกอบข้างหน้าคำบาลีสันสกฤต
ตัวอย่าง
วรองค์ = ร่างกายของพระเจ้าแผ่นดิน
วรทาน = ทานของพระเจ้าแผ่นดิน
วรกร = มือของพระเจ้าแผ่นดิน
หมายเหตุ
คำประสมหรือวลีบางทีมีลักษณะคล้ายคำสมาส
ออกเสียงพยางค์ท้ายของคำขยาย
มัคำ พระ
เรียงคำชยายไว้หน้าคำตั้ง
ประกอบข้างหน้าหรือไม่ก็ประกอบคำชึ้นจากหน่วยคำที่มาจากภาษาบาลืสันสกฤตทั้งหมด
ไม่เป็นสมาสเพราะขาดคุณสมบัติสำคัญบางประการชองคำสมาสเช่น
ไม่ใช่คำที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤตทั้งหทด
แม้ว่าเป็นบาลีสันสกฤตทั้งสองคำ แต่ไม่มีการอ่านพยางค์ท้ายชองคำหน้า และแปลจาดคำหน้าไปคำหลังจะไม่นับว่าเป็นคำสมาส