Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดำเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพตามความเชื่อของศาสนาพุทธ buddha-159317_960…

- - - - คือ การรู้จักบุญคุณและตอบแทน อันเป็นหลักธรรมพื้นฐานทั่วไปของมนุษย์ เพื่อการดำรงอยู่อย่างปกติสุข
  - - - ความจริงสูงสุดอันเป็นพื้นฐานหรือที่มาของหลักคำสอน
      - แก่นหรือสาระสำคัญของคำสอน
      - หลักศีลธรรมที่เป็นแม่แบบของจริยธรรมที่มนุษย์พึงปฏิบัติ เพื่อนำชีวิตไปตามแนวทางที่ประเสริฐ
  - - - เป็นหลักปฏิบัติพื้นฐานของชาวพุทธ
        
        ศีลข้อ 2 อทินนาทานา เวรมณี งดเว้นจากการถือเอาของที่เจ้าของมิได้ให้
        
        ศีลข้อ 3 กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม
        
        ศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวรมณี งดเว้นจากการกล่าวเท็จ
        
        ศีลข้อ 5 สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี งดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
        
        ศีลข้อ 1 ปาณาติปาตา เวรมณี งดเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป
  - - - กฏของธรรมชาติ
        
        อนิจจัง คือ ความไม่เที่ยงไม่คงตัวเสื่อมสลาย
        
        ทุกขัง คือ ความทุกข์ถูกบีบคั้นไม่สมอยากตั้งอยู่ไม่ได้
        
        อนัตตา คือ ความไม่มีตัวตนที่แท้จริง
    - - หมายถึง คำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประการหนึ่ง ว่าด้วย ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการซึ่งเป็นรากฐานของคำสอนพระองค์ทั้งมวล กล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่า เป็นความจริง 4 ประการที่ทำให้ผู้เข้าถึงกลายเป็นอริยบุคคล ความจริงทั้ง 4 ประการ สรุปว่าอริยสัจ 4 เป็นเหตุและผลของการเกิดแห่งทุกข์และวิธีการดับทุกข์ คือการไปสู่นิพพาน
    - - กระบวนธรรมของจิต ในการเกิดขึ้นและดับไปแห่งทุกข์ ใช้ในการปฏิบัติเพื่อการดับไปแห่งทุกข์ หรือจางคลายจากทุกข์ตามควรแห่งฐานะตน เพื่อความสุขจากการพ้นทุกข์
- - - - หมอชีวกโกมารภัจจ์ ดูแลใหพ้ ระพทุธเจ้า เสวยยาคูปรุง งา ข้าวสาร ถั่วเขียว และให้ทรงสรงน้าร้อนละลายด้วยน้ำอ้อย
  - - - พระพุทธเจ้าแสดงโพชฌงค์รักษาอาพาธแก่พระมหาโมกคัลลานะ เมื่อพระมหาโมกคัลลานะอาพาธหนักอยู่ที่เขาคิชฌกูฏ พระพุทธเจ้าเสด็จไปเยี่ยมแล้วได้แสดงโพชฌงค์ให้แก่พระมหาโมกคัลลานะ เช่นเดียวกับที่แสดงให้กับพระมหากัสสปะทุกประการ เมื่อพระมหาโมกคัลลานะได้สดับโพชฌงค์จากพระพุทธเจ้าโดยตรง อาพาธก็สงบระงับและหายเป็นปกติในที่สุด
    - - ในพรรษาสุดท้ายของพระพุทธเจ้าทรงประชวรหนักที่เวฬุคาม เมืองเวสาลีเมื่อใกล้ปรินิพพาน ทรงมีพระสติสัมปชัญญะ ไม่พรั่นพรึง
- - - - การติดเชื้อเอชไอวี
- - - - คือ เวลาใกล้จะดับจิตอารมณ์อันนั้นแหละจะมาปรากฏทางด้านจิตใจของผู้ใกล้จะตาย ถ้าอารมณ์ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ไปได้ ถ้าอารมณ์ไม่ดีเกิดขืนในเวลานั้นก็ไปไม่ดี
    - - คือเครื่องหมายของกรรมที่ตนได้กระทำไว้แล้ว จะมาปรากฏให้เห็นในเวลาเมื่อใกล้จะตายถ้านิมิตที่ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ไปดีถ้านิมิตรไม่ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ไปไม่ดี
    - - เครื่องหมายของภพภูมิที่จะเกิด มาปรากฏให้เห็น ในเวลาเมื่อใกล้จะตาย ถ้าจะไปเกิดในอบายภูมิมี นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉาน จะต้องเห็นเครื่องหมายที่จะไปเกิด
  - - - 1.ต้องดูแลผู้ป่วย และครอบครัวทุก ๆ ด้าน
      - ต้องเริ่มตั่งแต่แรกทั้งผู้ป่วยและครอบครัว
      - สิทธิของคนใกล้ตายต้องรับรู้ว่าตนเองเป็นอะไร ทำอะไร ได้แค่ไหน ต้องมีการสื่อสารอย่างเหมาะสมกับคนไข้แต่ละราย
      - การใส่อุปกรณ์ เอาออกเพื่อให้คนไข้เสียชีวิต
      - การทำงานเป็นทีม
      - การดำเนินของโรคทำให้เกิดเหตุการณ์ การเตรียมรับมือจะวางแผนจัดการอย่างไร
      - การบรรเทาความทุกข์ทรมานในผู้ป่วยระยะสุดท้าย
  - - - ลดความทุกข์ทรมาน
      - ทำกิจวัตรสำคัญเท่าที่ทำได้
      - เป็นตัวของตัวเอง
      - อยู่อย่างมีคุณค่าในช่วงสุดท้ายของชีวิต
  - - - ร่างกาย เมื่อคนใกล้ตายความอ่อนเพลียเป็นสิ่งที่ต้องยอมรับ แต่ไม่จำเป็นต้องให้การรักษาใด ๆ ควรให้ผู้ป่วยในระยะนี้พักผ่อนให้เต็มที่
    - - วิญญาณ “จิตที่แจ่มใสจะอยู่ในร่างกายที่สมบูรณ์” เมื่อคนป่วยหนักใกล้ตายยิ่งต้องการประคับประคองใจอย่างมาก