Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การดำเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพ ตามความเชื่อของศาสนาพุทธ (พุทธศาสนิกชน) -…
การดำเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพ
ตามความเชื่อของศาสนาพุทธ (พุทธศาสนิกชน)
พุทธศาสนากับความจริงสูงสุด 4 ประการ
อริยสัจ
สมุทัย
นิโรธ
ทุกข์
มรรค
ปฏิจจสมุปบาท
กระบวนธรรมของจิต ในการเกิดขึ้นและดับไปแห่งทุกข์
ใช้ในการปฏิบัติเพิื่อการดับไปแห่งทุกข์
กฏไตรลักษณ์
ทุกขัง
อนัตตา
อนิจจัง
นิพพาน
ความดับสนิทของตัณหา การสิ้นไป
ของราคะ โทสะ โมหะ อายตนะ (สิ่ง) นั้นจะไม่มีอยู่
มรรค 8
สัมมาอาชีวะ
ประกอบอาชีพในทางสุจริต
เว้นจากการค้าอาวุธค้ามนุษย์ ยาพิษ
สัมมาวายามะ
ควบคุมตนเอง มีวินัยในตนเอง
ไม่ปลุกเร้าและหยุดอกุศลวิตก
พยายามที่จะหยุดความคิดที่ชั่ว
สัมมากัมมันตะ
ไม่ทำร้ายทำลายชีวิตบุคคลอื่น ไม่ลักขโมยฉ้อโกง
ไม่ละเมิดทางเพศ อยู่ในกรอบศีลธรรมจรรยา
การประพฤติที่ถูกต้อง รักษากริยาทางกาย
สัมมาสติ
การรู้สึกตัวอยู่เสมอ ใจมีสติกำกับ
กำหนดการเคลื่อนไหวของกาย กำหนดที่ความรู้สึกเวทนา
สัมมาวาจา
ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดหยาบคาย
ไม่พูดเพ้อเจ้อ
ควบคุมวาจาของตน ไม่กล่าวเท็จ
สัมมาสมาธิ
การที่จิตใจสงบ มีอารมณ์เดียว ไม่ฟุ้งซ่าน
พร้อมที่จะพิจารณาสัจภาวะ
สัมมาทิฏฐิ
มีความเห็นถูกต้อง
ความไม่รู้ก่อให้เกิดความเห็นผิด
สัมมาสังกัปปะ
มีความคิดถูกต้อง คู่กับสัมมาทิฏฐิ
พุทธศาสนิกชนกับศีล5
ไม่ประพฤติผิดในกาม
ไม่โกหก
ไม่ขโมย
ไม่ดื่มสุราเมรัย
ไม่ฆ่าสัตว์
การดูแลสุขภาพแบบองค์รวมของพุทธศาสนิกชน
การดูแลร่างกาย : หมอชีวกโกมารภัจจ์ ดูแลให้พระพุทธเจ้าเสวยยาคูปรุง
งา ข้างสาร ถั่วเขียว และให้ทรงสรงน้าร้อนละลายด้วยน้าอ้อย
การดูแลจิตใจ : พระพุทธเจ้าทรงฟังพระมหาจุนทะสาธยาย โพชฌงค์
ที่เวฬุวัน แล้วหายจากอาการประชวร
การดูแลจิตวิญญาณ : ในพรรษาสุดท้ายของพระพุทธเจ้าทรงประชวรหนัก
ที่เวฬุคาม เมืองเวสาลี เมื่อกล้จะปรินิพพาน ทรงมีพระสติสัมปชัญญะ ไม่พรั่นพรึง
การดูแลด้านสังคม : อัครสาวกของพระพุทธเจ้า คือพระโมกคัลลานะ ดูแลรักษาพระสารีบุตร
ความเชื่อในศาสนาพราห์ม-ฮินดู
มีปรัชญาหลายแขนง แต่ก็สามารถเชื่อมโยงถึงกันผ่านแนวคิดที่มีร่วมกัน
คัมภีร์ของศาสนาฮินดู
ศรุติ(จากการฟัง)
สมรติ(จากการจา)
คัมภีร์
ประมวลเรื่องปรัมปราฮินดู
พระเวท
ปรัชญาฮินดู
โยคะ
การสร้างโบสถ์พราหมณ์
พิธีกรรม
อาคม
คัมภีร์เล่มสาคัญ
ภควัทคีตา
รามายณะ
อุปนิษัท
อาคม
พระเวท
หลักปฏิบัติของศาสนาพราห์ม-ฮินดู
อาศรม 4
คฤหัสถาศรม อยู่ในช่วงอายุ 15-40ปี
วานปรัสถาศรม อยู่ในช่วงอายุ 40-60ปี
พรหมจรยอาศรม เริ่มตั้งแต่อายุ 8-15ปี ผู้เข้าสู่อาศรมนี้เรียกว่า พรหมจารี
สันยัสตาศรม อยู่ในช่วงอายุ ตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป ผู้ปรารถนาความหลุดพิ้น (โมกษะ)
จะออกบวชเป็น "สันยาสี" เมื่อบวชแล้วจะสึกไม่ได้
โมกษะ
ถือว่าเป็นหลักความดีสูงสุด
การหลุดพิ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด