Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
หลักการดําเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพตามความเชื่อทางศาสนา (ศาสนาพุทธ) -…
หลักการดําเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพตามความเชื่อทางศาสนา (ศาสนาพุทธ)
การดําเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพตามความเชื่อของศาสนาพุทธ
หลักคําสอนในพุทธศาสนา
หลักปฏิบัติจริยธรรม
ความกตัญญูกตเวที คือ การรู้จักบุญคุณและตอบแทน
อันเป็นหลักธรรมพื้นฐานทั่วไปของมนุษย์
หลักปฏิบัติศีลธรรม
หลักปฏิบัติศีลธรรม เป็นหลักคําสอนสําคัญของศาสนา
ศีล 5
ศีลข้อ 1 ปาณาติปาตา เวรมณี
งดเว้นจากการทําชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป
ศีลข้อ 2 อทินนาทานา เวรมณี
งดเว้นจากการถือเอาของที่เจ้าของมิได้ให้
ศีลข้อ 3 กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี
งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม
ศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวรมณี งดเว้นจากการกล่าวเท็จ
ศีลข้อ 5 สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี งดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความ ประมาท
ศาสนาพุทธ กล่าวถึงความจริงสูงสุด
กฏไตรลักษณ์
อนิจจัง คือ ความไม่เที่ยง ไม่คงตัว เสื่อมสลาย
ทุกขัง คือ ความทุกข์ ถูกบีบคั้น ไม่สมอยาก ตั้งอยู่ไม่ได้
อนัตตา คือ ความไม่มีตัวตนที่แท้จริง
อริยสัจ
เป็นความจริง 4 ประการที่ทําให้ผู้ เข้าถึงกลายเป็นอริยบุคคล ความจริงทั้ง 4 ประการ สรุปว่าอริยสัจ 4 เป็นเหตุและผลของการเกิดแห่ง ทุกข์และวิธีการดับทุกข์ คือการไปสู่นิพพาน
ปฏิจจสมุปบาท
กระบวนธรรมของจิต ในการเกิดขึ้นและดับไปแห่งทุกข์ ใช้ในการปฏิบัติเพื่อการดับไป แห่งทุกข์ หรือจางคลายจากทุกข์ตามควรแห่งฐานะตน
นิพพาน
เป็นความดับสนิทของตัณหา ปล่อยวาง
ธรรมเป็นที่ระงับสังขารทั้งปวง สิ้นตัณหา
อสังขตธรรม เป็นการสิ้นไปแห่ง ราคะ โทสะ โมหะ
ความคลายกําหนัดกําจัดความเมา
ความกระหายก่อนเสียชื่อ
อายตนะ (สิ่ง) สิ่งนั้นมีอยู่ไม่ใช่ดิน น้ํา ลม ไฟ มิใช่โลกนี้-โลกหน้า มิใช่อาทิตย์-ดวงจันทร์ ในอายตนะไม่ มีไป-มา ไม่มีตั้งอยู่ ไม่มีเกิด-ตาย เป็นอสังขตะ คือ ที่สิ้นสุดแห่งทุกข์
พุทธศาสน์กับการดูแลสุขภาพแบบองค์รวม
การดูแลรักษาด้านร่างกาย
หมอชีวกโกมารภัจจ์ดูแลใหพ้ระพทุธเจ้าเสวยยาคูปรุงงาข้าวสาร ถั่วเขียว และให้ทรงสรงน้ำร้อนละลายด้วยน้ำอ้อย
การดูแลรักษาด้านจิตใจ
พระพทุธเจ้าทรงฟังพระมหาจุนทะสาธยายโพชฌงค์ที่เวฬุวันแล้วหายจาก อาการประชวร
การดูแลรักษาด้านจิตวิญญาณ
ในพรรษาสุดทา้ยของพระพทุธเจ้าทรงประชวรหนักที่เวฬุคามเมืองเวสาลี เมื่อไกลจ้ะปรินิพพานทรงมี
พระสติสัมปชัญญะไม่พรั่นพรึง
การดูแลรักษาด้านสังคม
อัครสาวกของพระพุทธเจ้า คือพระโมกคัลลานะดูแลรักษาพระสารีบุตร
การนําผลการปฏิบัติศีล 5 มาเป็นเครื่องมือ
ในการดูแลสุขภาพ
ศีลข้อ 1 ปาณาติปาตา เวรมณี งดเว้นจากการทําชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป ตามความเชื่อและความศรัทธาของผู้ที่นิยมบริโภคอาหารเจ กล่าวว่า “กินผักกินไม้หยุดทําลายชีวิตสัตว์” เนื่องมาจากจํานวนประชากรที่เพิ่มขึ้นของโลกความต้องการอาหารของคนก็ย่อมเพิ่มมากขึ้น
ความสะดวกสบายในการเข้าถึงแหล่งอาหารก็มีมากขึ้นโดยเฉพาะอาหารโปรตีนที่มาจากสัตว์
ศีลข้อ 2 อทินนาทานา เวรมณี งดเว้นจากการถือเอาของที่เจ้าของมิได้ให้การเป็นคนดีที่มีศีลธรรม ข้อปฏิบัติ คือ การไม่ต้องการอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตน ส่งผลให้เกิด ความเครียด ความอิจฉาริษยา
ศีลข้อ 3 กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี งดเว้นจากการประพฤติผิดในกามสาเหตุของการเกิดโรคทางเพศสัมพันธุ์ที่ยังเป็นปัญหาสุขภาพของทั่วโลก คือ การติดเชื้อเอชไอวี และ กลายเป็นผู้ป่วยเอดส์เสียชีวิตในที่สุด
ศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวรมณี งดเว้นจากการกล่าวเท็จ
การโกหกพูดไม่จริงเป็นสิ่งที่ทําให้ไม่ได้รับข้อเท็จจริงดังตัวอย่างตนเป็นผู้ติดเชื้อแล้วไมแ่จ้งความจริงกับ ภรรยาของตนเอง ทําให้ภรรยานนั้นไม่ได้ป้องกัน โอกาสที่ทําให้ติดเชื้อมีความเสี่ยงสูงมาก เมื่อติดเชื้อแล้วกว่าจะ ทราบความจริงก็เป็นผู้ป่วยเอดส์เสียแล้ว
ศีลข้อ 5 สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี งดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความ ประมาท ศีลข้อนี้เมื่อดื่มสุรา เครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอออล์
การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองแนวทางพุทธศาสน์
กรรมอารมณ์ คือ อารมณ์ของกรรมที่บุคคลได้กระทําไว้แล้ว
กรรมนิมิต คือเครื่องหมายของกรรมที่ตนได้กระทําไว้แล้ว ดีก็ตาม ไม่ดีก็ตาม ในเวลาใกล้จะดับจิตกรรม ดีและกรรมชั่วที่ได้กระทําไว้แล้วนั้นแหละ
ความตายตามแนวทางพุทธศาสนา มีความเข้าใจ ดังนี้
ความตายเป็นทั้งความแน่นอน และความไม่แน่นอนไปพร้อมๆ กันที่แน่นอนค
ความตายเป็นทั้งจุดเริ่มต้นและสิ้นสุด
ความตายเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่
ความตายเป็นทั้งวิกฤตและโอกาส
ความตายมีทั้งมิติทางกายภาพและทางจิตวิญญาณ
การประคองรักษาจิตให้สงบเป็นปกติท่ามกลางสภาพความเจ็บป่วยทุกข์ทรมาน
การตายที่ดีทางพระพุทธศาสนาไม่ใช่ตายอย่างไร สภาพแบบไหน แต่อยู่ที่สภาพจิตก่อนตาย ว่าเป็นอย่างไร ให้ระลึกถึงสิ่งที่ดี
คตินิมิต หมายถึงเครื่องหมายของภพภูมิที่จะเกิด มาปรากฏให้เห็น ในเวลาเมื่อใกล้จะตาย ถ้าจะไปเกิดในอบายภูมิมี นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉาน จะต้องเห็นเครื่องหมายที่จะไปเกิด
หลัก 7 ประการของการให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยระยะท้าย
การให้ความรัก ความเข้าใจ ผู้ป่วยใกล้ตายมักจะมีความกลัวหลายอย่าง
ช่วยให้เขายอมรับความตายที่จะมาถึงการพูดให้เขายอมรับความตายที่จะมาถึงการพูดจา ให้เขายอมรับความตายเป็นศิลปะ
ช่วยให้เขาปลดเปลื้องสิ่งค้างคาใจ
ช่วยปล่อยว่างสิ่งต่างๆ แม้บางคนอาจไม่มีสิ่งค้างคาใจที่เป็นกุศล
ช่วยให้เขาจดจ่อในสิ่งที่ดีงาม
สร้างบรรยากาศที่เอื้อให้ใจสงบ
กล่าวคําอําลา หากเขาคิดว่าจะอยู่กับเราได้ไม่นาน ก็ควรกล่าวคําอําลา
หลักการและแนวคิดในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย
การใส่อุปกรณ์ เอาออกเพื่อให้คนไข้เสียชีวิต
การทํางานเป็นทีม
สิทธิของคนใกล้ตายต้องรับรู้ว่าตนเองเป็นอะไรทําอะไรได้แค่ไหน
การดําเนินของโรคทําให้เกิดเหตุการณ์
ต้องเริ่มตั่งแต่แรกทั้งผู้ป่วยและครอบครัว
การบรรเทาความทุกข์ทรมานในผู้ป่วยระยะสุดท้าย
ต้องดูแลผู้ป่วย และครอบครัวทุกๆด้าน
วัตถุประสงค์การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย
ทํากิจวัตรสําคัญเท่าที่ทําได้
เป็นตัวของตัวเอง
ลดความทุกข์ทรมาน
อยู่อย่างมีคุณค่าในช่วงสุดท้ายของชีวิต
การพยาบาลผู้ป่วยในวาระสุดท้ายของชีวิต
การพยาบาลด้านร่างกาย
เมื่อคนใกล้ตายความอ่อนเพลียเป็นสิ่งที่ต้องยอมรับ แต่ไม่จําเป็นต้องให้ การรักษาใดๆ ควรให้ผู้ป่วยในระยะนี้พักผ่อนให้เต็มที่ การเบื่ออาหารที่เกิดขึ้นจากผลการวิจัยพบว่าความเบื่อ อาหารมีผลดีกว่าผลเสีย เพราะทําให้สารคีโตนในร่างกายเพิ่มขึ้นจะทําให้ผู้ป่วยรู้สึกสุขสบายขึ้นและบรรเทาอาการ เจ็บปวดได้
การพยาบาลด้านจิตใจและจิตวิญญาณ
“จิตที่แจ่มใสจะอยู่ในร่างกายที่สมบูรณ์”เมื่อคนป่วยหนัก ใกล้ตายยิ่งต้องการประคับประคองใจอย่างมาก สิ่งที่คนใกล้ตายกลัวมากที่สุดคือ การถูกทอดทิ้ง การอยู่อย่างโดด เดี่ยว และสิ่งที่ต้องการ คือมีความต้องการใครสักคนอยู่เป็นเพื่อนข้าง ๆ แต่ความต้องการของคนจริง ๆ แล้ว ต้องการจากไปท่ามกลางคนที่รัก ญาติพี่น้อง เพื่อนพ้องน้องพี่ เพื่อให้มีเวลาสําหรับการกล่าวอําลา