Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
PIERWSZY AKT SCENARIUSZA - Coggle Diagram
PIERWSZY AKT SCENARIUSZA
DIALOG
DOBRY DIALOG TO TAKI, KTÓRY JEST OSZCZĘDNY W SŁOWACH. W PRZEWAŻAJĄCEJ MIERZE MA FORMĘ PING-PONGA, OPARTEGO NA SZYBKIEJ WYMIANIE SŁÓW, ZACZEPKACH I RIPOSTACH.
LEPIEJ ZREZYGNOWAĆ ZE ZDAŃ ZACZYNAJĄCYCH SIĘ OD: “PAMIĘTAM, JAK“ ORAZ “KIEDY BYŁAM MŁODA“. TO NUDY USYPIAJĄCE WIDZA.
-
DIALOG NIE POWINIEN NAŚLADOWAĆ TEGO, JAK NAPRAWDĘ MÓWIĄ LUDZIE. DIALOG MA STWARZAĆ ILUZJĘ RZECZYWISTOŚCI, A NIE JĄ KOPIOWAĆ.
DOBRY DIALOG SUGERUJE TO, CZEGO POSTACI NIE MÓWIĄ.
-
-
DIALOGI MUSZĄ NADAWAĆ SIĘ DO ZAGRANIA. DLATEGO NIE MOGĄ WPROST SUGEROWAĆ TEGO, CO WIDAĆ NA EKRANIE.
DOBRZY AKTORZY POTRAFIĄ POWIEDZIEĆ WĘCEJ JEDNYM SPOJRZENIEM CZY GESTEM NIŻ POTOKAMI SŁÓW. SCENARZYSTA MUSI BYĆ TEGO ŚWIADOMY, Z ZAŁOŻENIEM, ŻE JEGO DZIEŁO NIE BĘDZIE DLA CZYTELNIKÓW NIEJASNE.
EKSPOZYCJĘ W DIALOGU LEPIEJ PRZYKRYĆ HUMOREM, JAKĄŚ AKCJĄ, KŁÓTNIĄ, ITP. OSZCZĘDNOŚĆ W SRODKACH WYRAZU POPŁACA.
-
DIDASKALIA NIE MOGĄ BYĆ ZAPISANE LITERACKIM JĘZYKIEM. NIE KORZYSTAJ Z PRZYMIOTNIKÓW DO OPISYWANIA WYDARZEŃ.
HISTORIĘ TRZEBA ZACZĄĆ OPOWIADAĆ W PUNKCIE, PRZED KTÓRYM NIC WIĘCEJ NIE JEST POTRZEBNE. NIE MA CO JEJ “ZAPOWIADAĆ“. GDY ZACZYNA SIĘ FILM, ZACZYNA SIĘ AKCJA
-
JUŻ W PIERWSZEJ SCENIE WARTO ZASUGEROWAĆ KLIMAT I CECHY CHARAKTERYSTYCZNE RESZTY FILMU, A NAWET DELIKATNIE PRZYGOTOWAĆ NA ZAKOŃCZENIE.
NALEŻY JAK NAJSZYBCIEJ USTANOWIĆ TON OPOWIEŚCI, NP. ZASUGEROWAĆ TO MUZYKĄ. TRZEBA UWAŻAĆ, ŻEBY PIERWSZA SCENA NIE BYŁĄ TĄ NIEDORÓWNYWANĄ PRZEZ PÓŹNIEJSZE.
-
WARTO PAMIĘTAĆ O “POKLEPYWANIU PIESKA“, CZYLI O MOMENCIE UKAZANIA BARDZIEJ LUDZKIEJ TWARZY CYNICZNEJ POSTACI.
MOTYW, KTÓRY MA SIĘ POWTARZAĆ JAKO ŻART ALBO CECHA CHARAKTERYZUJĄCA BOHATERA MUSI ZOSTAĆ USTANOWIONY JUŻ W PIERWSZYM AKCIE.
KOLEJNYM ZABIEGIEM JEST “PLAYBACK“, CZYLI PUENTOWANIE ELEMENTÓW WPROWADZONYCH WCZEŚNIEJ W ROZWOJU HISTORII.