ยาสังเคราะห์ ยาแผนปัจจุบันที่ใช้กันอยู่ในเวลานี้ส่วนมากได้มาจากการสังเคราะห์ทางเคมีอาจเป็นยาที่สังเคราะห์เลียนแบบ สารที่ได้รับจากธรรมชาติ หรือเป็นอนุพันธ์ของสารที่ได้จากธรรมชาติ
หรือยาสังเคราะห์ที่มิได้ปรากฏในธรรมชาติ

ยาเม็ด
ตัวอย่างของยาเม็ด chawable tablet ยาเม็ดสำหรับเคี้ยวเป็นยาเม็ดที่ต้องเขียวก่อน และ sublingual tablet ยาเม็ดอมใต้ลิ้นเป็นยาเม็ดที่มีลักษณะบางมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ยาละลายดูดซึมและออกฤทธิ์อย่างรวดเร็ว
ยาแคปซูล
เป็นตัวยาที่บรรจุอยู่ในเปลือกแคปซูลซึ่งเตรียมจากเจละตินและละลายได้อุณหภูมิของร่างกาย
-แคปซูลชนิดแข็งบรรจุยาที่เป็นผงหรือแกรนูล เช่นยาฆ่าเชื้อบางชนิด
-แคปซูลชนิดอ่อนบรรจุยาที่มีลักษณะของเหลวไว้ภายในเช่นวิตามิน
ยาผง
เป็นยาที่มีส่วนผสมเป็นผงละเอียดอาจใช้ภายในหรือภายนอกเช่นยาผงฟู่ยาผงใช้สูดดมหรือเป็นยาพ่น

ตัวอย่างยาของเหลว
elixir มีตัวยาละลายอยู่ในน้ำที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ร้อยละ 4-40 มีรสหวานและกินหอมใช้เป็นยารับประทาน
emulsion ยาน้ำแขวนละอองมีตัวยาสำคัญเป็นของเหลวสองชนิดที่ไม่ละลายเป็นเนื้อเดียวกันมักจะเป็นน้ำกับน้ำมันแต่สามารถผสมกันอยู่อยู่ในรูปแขวนละอองโดยมีสารแขวนลอยอองเป็นตัวช่วยm
suspension ยาน้ำแขวนตะกอนเป็นรูปแบบที่มีตัวยาเป็นของแข็งแขวนลอยอยู่ในของเหลวโดยมีสารช่วยในการแขวนตะกอนดังนั้นจึงต้องเขย่าให้ยาเข้ากันก่อนใช้

เพสท์ เป็นยาขี้ผึ้งซึ่งมีพงษ์ยาที่ไม่ละลายผสมอยู่ด้วยเป็นจำนวนมากทำให้ยามีลักษณะเป็นเนื้อหยาบกว่าเช่นยาทาแผลในปาก
ยาเหน็บ เป็นยาที่ใช้ โดยการเน้นทวารหนักหรือช่องคลอดเพื่อให้ออกฤทธิ์เฉพาะ โดยยาพื้นจะเป็นของแข็งที่อุณหภูมิห้องเมื่ออยู่ในอุณหภูมิร่างกายสามารถอะไรและปลดปล่อยตัวยาออกมา เช่น ยาระบายกลีเซอรอล

ยาขี้ผึ้ง ลักษณะเป็นน้ำมันใช้ภายนอกใช้เฉพาะที่เก็บให้ห่างจากแสงแดด
ครีม เป็นยาแขวนละอองที่มีความเข้มข้นมากครีมจะเหลวกว่าขี้ผึ้ง เป็นยาใช้ภายนอกใช้เฉพาะที่ตัวยาละลายในน้ำหรือน้ำมันใช้ทาได้ง่ายล้างออกง่ายช่วยให้ผิวหนังชุมชื่น
เจล เป็นยาตึงแข็งตึงเหลวตัวยาในเจลจากค่อยค่อยดูดซึมเป็นตัวยาทาเพื่อบรรเทาอาการอักเสบและปวดบวม

การรับประทาน (oral ingestion) เป็นวิธีที่นิยมใช้มากที่สุดเนื่องจากใช้ง่ายสะดวกและมีความปลอดภัยแต่การดูดซึมยาขึ้นกับปัจจัยหลายอย่างเช่นความเป็นกรดในกระเพาะการบีบตัวของกระเพาะอาหารและลำไส้
การอมใต้ลิ้น (sublingual administration) ตัวยาจะถูกดูดซึมผ่านหลอดเลือดฝอยในช่องป๋าแล้วเข้าสู่หัวใจโดยไม่ผ่านกระเพาะอาหารและลำไส้ยใช้ในกรณีที่ต้องการให้ยาออกฤทธิ์เร็ว
การให้ยาทางทวารหนัก (rectal administration) ยาจะถูกดูดซึมที่บริเวณลำไส้ส่วนปลายและมีการดูดซึมยาที่ไม่แน่นอนใช้ในกรณีที่ต้องการให้ยาออกฤทธิ์เฉพาะที่ในเด็กเล็กและผู้ป่วยที่มีอาการอาเจียนรุนแรง

ยาก่อนอาหาร ต้องรับประทานก่อนอาหารเป็นยาที่อาหารมีผลรบกวนการดูดซึมของตัวยา คือก่อนรับประทานอาหารอย่างน้อย 30 นาทียกเว้นยาควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดบางตัวที่แนะนำให้ทานก่อนอาหาร 15 นาท

ยาหลังอาหาร เป็นยาที่ต้องรับประทานหลังอาหารเราควรรับประทานยาหลังอาหารไม่เกิน 15-30 นาที

ยาหลังอาหารทันที ต้องรับประทานหลังอาหารทันทีเนื่องจากยากลุ่มนี้ก่อให้เกิดการระคายเคืองต่อระบบทางเดินอาหารเกิดอาการขึ้นไส้อาเจียนเราควรทานหลังอาหารทันทีหรือพร้อมข้าวคำสุดท้ายก็ได้

ยาพร้อมอาหารยา ต้องรับประทานพร้อมอาหารให้รับประทานอาหารครึ่งหนึ่งแล้วรับประทานยาแล้วจึงรับประทานอาหารจนอิ่ม เนื่องจากอาหารจะเพิ่มการดูดซึมยากขึ้น

ยาก่อนนอนหรือหลังอาหารเย็น โดยทั่วไปควรรับประทานก่อนนอน 15-30 นาทีหรือหลังรับประทานอาหารเย็นไม่เกิน 15-30 นาทีเนื่องจากยาบางตัวจะออกฤทธิ์ได้เต็มที่ในช่วงกลางคืน

ยารับประทานเวลามีอาการ ควรรับประทานเมื่อมีอาการเท่านั้นหากไม่มีอาการไม่จำเป็นต้องรับประทาน