Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่8 นาย พงศกร สมพร 6001211320 Sec.B เลขที่61 - Coggle Diagram

- - - - มีผลกระทบต่อความรู้สึก การดำเนินชีวิต
        และอนาคตของบุคคลนั้น เช่น
        
        การลุกลามของโรคไม่ตอบสนองต่อการรักษา
        
        การเป็นโรครุนแรงหรือรักษาไม่หาย
        
        ผลเลือดเป็นบวกหรือติดเชื้อ HIV เป็นมะเร็งระยะลุกลามไม่สามารถรักษาได้
  - - - ต้องได้รับการฝึกฝนและมีประสบการณ์วิธีการแจ้งข่าวร้าย
        
        การแจ้งข่าวร้ายแก่ผู้ป่วยหรือญาติจึงเป็นหน้าที่
        สำคัญของแพทย์
  - - - ระยะปฏิเสธ (Denial)
        
        เป็นระยะแรกหลังจากผู้ป่วยและญาติรับทราบข้อมูล
        
        จะรู้สึกตกใจ ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้ ไม่เชื่อ
        
        อาจพูดในลักษณะ เช่น
        
        “ไม่จริงใช่ไหม”
        
        “คุณหมอแน่ใจรึเปล่าว่าผลการตรวจถูกต้อง”
      - ระยะโกรธ (Anger)
        
        เป็นภาวะธรรมชาติ และเป็นการเยียวยาความรู้สึกที่เกิดจากสูญเสีย
        
        ปฏิกิริยาอาจออกมาในลักษณะ อารมณ์ รุนแรง ก้าวร้าว และต่อต้าน
        
        “ทำไมต้องเกิดขึ้นกับเรา”
        
        “ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมต้องเกิดกับเรา”
      - ระยะต่อรอง (Bargaining)
        
        เป็นระยะที่ต่อรองความผิดหวังหรือข่าวร้ายที่ได้รับ
        
        การต่อรองมักจะแฝงด้วยความรู้สึกผิดไว้ด้วย
        
        อาจจะรู้สึกว่าตนเองมีความผิดที่ยังไม่ได้ทำบางอย่าง
        ที่ค้างคา
        
        ไม่ได้พูดอะไรกับใคร จะต่อรองกับตัวเอง
        
        คนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์
        
        ประเมินได้จากการพูด
        
        “อยากเห็นลูกเรียนจบก่อน”
        
        “ฉันรู้ว่ามันร้ายแรง คงรักษา ไม่หาย แต่ฉันอยาก....”
      - ระยะซึมเศร้า (Depression)
        
        ผู้ป่วยและญาติจะเริ่มรับรู้ว่าสถานการณ์ที่ เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
        
        ความรู้สึกซึมเศร้าจะเริ่มเกิดขึ้น
        
        ระดับความรุนแรงขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งของแต่
        ละบุคคล
        
        และสภาพแวดล้อมของแต่ละบุคคล
        
        การแสดงออกอาจมีหลายลักษณะ
        
        ออกห่างจากสังคมรอบข้าง เบื่อหน่าย
        
        เก็บตัว ไม่ค่อยพูดคุย ถามคำตอบคำ ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม
        
        อาจร้องไห้ หงุดหงิดง่าย คิดหมกมุ่น
      - 5.ระยะยอมรับ (Acceptance)
        
        เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง อารมณ์เจ็บปวดหรือซึมเศร้าดีขึ้น
        
        มองเหตุการณ์อย่างพิจารณามากขึ้น
        
        มองเป้าหมายในอนาคตมากขึ้น ปรับตัว และเรียนรู้เพื่อให้ดำเนินชีวิตต่อไปได้
- - - - เป้าหมาย
        
        สนับสนุนให้มีการทำ Family meeting
    - - มีการดูแลในหอผู้ป่วยวิกฤตน้อยกว่าหอผู้ป่วยอื่นๆ
      - ผู้ป่วยที่มีอาการไม่สุขสบายและไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสมมากกว่าหอผู้ป่วยอื่นๆ
      - มีการสื่อสารในหัวข้อแผนการรักษาน้อยกว่าผู้ป่วยอื่นในโรงพยาบาล
  - - - บุคลากรของทีมสุขภาพที่ทำงานอยู่ในหออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติจะคุ้นชินกับการรักษาผู้ป่วย
        
        มุ่งให้มีชีวิตรอดพ้นจากภาวะวิกฤต
    - - ผู้ป่วยที่เข้ารักษาในหออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติมักขาด
        การเตรียมตัว
        
        ผู้ป่วยมีอาการทรุดลงจากเดิม หรือมีโอกาสเสียชีวิตสูง
        
        มีแนวโน้มที่จะไม่ต้องการการรักษาแบบ palliative care
    - - ผู้ป่วยมีโอกาสที่จะดีขึ้นแล้วกลับไปทรุดลงได้หลายครั้ง
    - - ในหออภิบาลผู้ป่วยวิกฤติมีทีมแพทย์ที่ดูแลรักษาร่วมกันมากกว่า 1 สาขา
        
        มุ่งเน้นในการรักษาอวัยวะที่ตนรับผิดชอบ
    - - เนื่องจากทีมสุขภาพมักมุ่งประเด็นไปที่การหายของโรคมากกว่าความสุขสบายของผู้ป่วย
    - - การใช้จึงควรพิจารณาใช้กับ ผู้ป่วยที่มีโอกาสจะรักษาให้อาการดีขึ้นได้
        
        การดูแลแบบ palliative สามารถเข้ามาช่วยลดอัตราการครองเตียงในหอผู้ป่วยวิกฤติได้
    - - มักจะพลุกพล่าน วุ่นวาย มีเสียงสัญญาณเตือนดังเกือบตลอดเวลา
  - - - ข้อดี
        
        ผู้ป่วยทุกคนจะได้รับการดูแลแบบ palliative care โดยไม่จำเป็นต้องมีเกณฑ์
      - ข้อจำกัด
        
        รูปแบบการดูแลแบบนี้ยังไม่มีหลักฐานว่าสามารถลดอัตราการครองเตียงได้
      - การดูแลผู้ป่วยแบบ palliative care ในหอผู้ป่วยวิกฤตสำหรับทีมสุขภาพ คือ “ABCD”
        
        Attitude
        
        ทัศนคติของทีมสุขภาพอาจส่งผลต่อการปฏิบัติงาน
        
        Behavior
        
        การปฏิบัติต่อผู้ป่วยและญาติ ควรปฏิบัติอย่างให้เกียรติ ทั้งวัจนะ และ อวัจนะภาษาขณะพูดคุย
        
        Compassion
        
        มีความปรารถนาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยและญาติไม่ทุกข์ทรมาน
        
        Dialogue
        
        เนื้อหาของบทสนทนาควรมุ่งเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วย มิใช่ตัวโรค
        
        พยายาม หาให้พบว่าสิ่งที่สำคัญของผู้ป่วยจริง ๆ คืออะไร และกระตุ้นให้ผู้ป่วยและญาติได้มีโอกาสสะท้อนความรู้สึกต่าง
    - - ข้อบ่งชี้ในการปรึกษา
        
        ICU admission after hospital stay at least 10 days
        
        Multi-system/organ failure at least three systems
        
        Diagnosis of active stage IV malignancy (metastatic disease)
        
        Status post cardiac arrest
        
        Diagnosis of intracerebral hemorrhage requiring mechanical ventilation
        
        Terminal dementia
        
        Surprise question "No"
      - ข้อดี
        
        ทีม palliative care เป็นทีมที่ชำนาญมีความรู้
        
        สามารถลดอัตราการครองเตียงในไอซียูได้
        
        ลดการรักษาที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
        
        สามารถลดการเกิดปัญหาระหว่างทีมสุขภาพกับครอบครัวได้
        
        ลดการเกิด “ICU strain”
        
        เปrนประโยชน์ต่อการดูแลต่อเนื่องหลังจากออกจากไอซียู
    - - ข้อบ่งชี้ในการปรึกษาและมีระบบให้คำปรึกษาในโรงพยาบาล ก็ควรให้ทีม palliative care เข้าดูแลร่วมด้วย
  - - - ควรมีแผ่นพับแนะนำครอบครัวถึงการเตรียมตัวก่อนทำการประชุมครอบครัว
      - ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกครั้งที่พูดคุยกับครอบครัว
      - หลีกเลี่ยงคำศัพท์แพทย์
      - ให้เกียรติครอบครัวโดยการฟังอย่างตั้งใจและให้เสนอความคิดเห็น
      - มีความเห็นใจครอบครัวที่ต้องประเชิญเหตุการณ์นี้
      - บทสนทนาควรเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วยมากกว่าโรค
        
        เปิดโอกาสให้ครอบครัวเล่ารายละเอียดความ เป็นตัวตนของผู้ป่วยให้ได้มากที่สุด
      - ปล่อยให้มีช่วงเงียบ เพื่อให้ญาติได้ทบทวน รวมถึงฟังอย่างตั้งใจ
      - บอกการพยากรณ&โรคที่ตรงจริงที่สุด
        
        แจ้งข่าวร้าย อาจจะใช้ SPIKES protocol
      - การเริ่มประชุมครอบครัวควรทำอย่างช้าที่วันที่ 3 และวันที่ 5
    - - ดูแลแบบ palliative care
        
        การใส่ใจประเมินอาการ
        
        จัดการอาการไม่สุขสบายอย่างเต็มที่
    - - รู้จักตัวตนของคนไข้ ไม่ใช่เฉพาะโรค
      - ทำการฟังอย่างตั้งใจ มีการทบทวนสาระสำคัญเป็นระยะ ๆ
        
        พยายามให้ญาติคิดถึงสิ่งที่ผู้ป่วย ต้องการและทำการทวนซ้ำเพื่อความถูกต้อง
      - หลังจากนั้นผู้นำการประชุมครอบครัวทำการเล่าอาการให้ฟัง
        
        ต้องย้ำว่าที่ผ่านมาเราได้พยายาม อย่างเต็มที่แล้ว
      - ในช่วงนี้ ญาติอาจจะพยายามต่อรอง
      - เตือนให้ญาติคำนึงถึงความปรารถนาของผู้ป่วย
      - ถ้าหากมีการร่องไห้ ควรให้ญาติร้องโดยมิขัดจังหวะ
      - ผู้นำการประชุมครอบครัวควรทำการสะท้อนอารมณ์ของญาติเป็นระยะ ๆ
      - เน้นย้ำกับญาติว่า แผนการรักษาทั้งหมด เป็นการตัดสินใจร่วมกันของทีมสุขภาพและครอบครัว
        
        มีจุดมุ่งหมายเดียวคือเพื่อสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วย
      - เป้าหมายในการรักษา
        
        มุ่งเน้นให้สุขสบาย comfort care
        
        ลองทำดูก่อน แล้วถ้าตอบสนองไม่ดี อาจพิจารณายุติการรักษาบางอย่าง (time-limited trail)
        
        ทำทุกอย่างเต็มที่ เพื่อให้ผู้ป่วยรอดชีวิตให้นานที่สุดที่เป็นไปได้
    - - ย้ายผู้ป่วยไปยังหอผู้ป่วยที่ญาติสามารถเข้าเยี่ยมได้ใกล้ชิด สงบ และมีความเป็นส่วนตัว
      - การเตรียมตัวผู้ป่วย ได้แก่
        
        ทำการปิดเครื่องติดตามสัญญาณชีพต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องติดตามการเต็นหัวใจ เครื่องวัด ออกซิเจนปลายนิ้ว
        
        ยุติการเจาะเลือด
        
        ควรปิดประตูหรือปิดม่านให้มิดชิด
        
        ทำความสะอาดใบหน้า ช่องปาก และร่างกายผู้ป่วย
        
        ยุติการรักษาที่ไม่จำเป็น เช่น สารอาหารทางหลอดเลือด น้ำเกลือ ยาฆ่าเชื้อต่าง ๆ
        
        นำสายต่าง ๆ ที่ไม่จำเป็นออก เช่น สายให้อาหารทางจมูก
        
        ให้คงไว้เพียงการรักษาที่มุ่งเน้น
        
        ให้คุมอาการไม่สุขสบายต่าง ๆ
        
        ควรทำการยุติการให้ผู้ป้วยได้รับยาหย่อนกล้ามเนื้อ
        
        ให้ยาที่มักจำเป็นต้องได้ เช่น มอร์ฟีน ยานอนหลับกลุ่ม benzodiazepine ยาลดเสมหะ
        
        อธิบายครอบครัวถึงอาการต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้น และวิธีการจัดการช่วงเวลานี้
        
        แพทย์ควรทำการเข้าเยี่ยมบ่อย ๆ
    - - ไม่ควรพูดคำบางคำ เช่น “ไม่เป็นไร” “ไม่ต้องร้องไห้”
      - ให้แสดงว่าการเสียใจกับการสูญเสียเป็นสิ่งปกติรวมถึงอาจมีเอกสารคำแนะนำการดูแลร่างกาย