Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ประเด็นทางจริยธรรมในการดูแลผู้ป่วยวิกฤต และการดูแลระยะท้ายของชีวิต,…

- - - - ระยะแรกหลังจากผู้ป่วยและญาติรับทราบข้อมูล
      - จะรู้สึกตกใจ ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้ ไม่เชื่อ ไม่ยอมรับความจริง ไม่เชื่อผลการรักษา
      - อาจพูดในลักษณะ “ไม่จริงใช่ไหม” หรือ “คุณหมอแน่ใจรึเปล่าว่าผลการตรวจถูกต้อง”
    - - อารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว และต่อต้าน “ทาไมต้องเกิดขึ้นกับเรา”
      - ถ้าแพทย์หรือผู้เกี่ยวข้องไม่เข้าใจ ก็อาจจะโกรธตอบ และหลีกเลี่ยงการเข้าไปดูแล
    - - ระยะที่ต่อรองความผิดหวังหรือข่าวร้ายที่ได้รับ
      - การต่อรองมักจะแฝงด้วยความรู้สึกผิดไว้ด้วย
      - คนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประเมินได้จากการพูด
    - - ความรู้สึกซึมเศร้าจะเริ่มเกิดขึ้น
      - ผ่านระยะปฏิเสธ เสียใจ หรือระยะต่อรองไปสักระยะ
      - ระดับความรุนแรงขึ้นอยู่กับ ความเข้มแข็งของแต่ละบุคคล และสภาพแวดล้อมของแต่ละบุคคล
      - ออกห่างจากสังคมรอบข้าง เบื่อหน่าย เก็บตัว ไม่ค่อยพูดคุย ถามคำตอบคำ
    - - ปฏิกิริยาระยะสุดท้าย เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง
      - อารมณ์เจ็บปวดหรือซึมเศร้าดีขึ้น
      - ปรับตัว และเรียนรู้เพื่อให้ดาเนินชีวิตต่อไปได้
- - - - แนวโน้มที่ทีมสุขภาพจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ผู้ป่วยรอดชีวิต
      - ขณะเดียวกันทีมสุขภาพที่ทำงานในไอซียู
        อาจเกิดภาวะหมดไฟ (burn out)
      - เกิดความกังวลจากหน้าที่การงานได้ง่าย
    - - มีความคาดหวังสูงที่จะดีขึ้นจากภาวการณ์เจ็บป่วยที่รุนแรง
      - การที่ผู้ป่วยมีอาการทรุด
        ลงจากเดิม หรือมีโอกาสเสียชีวิตสูง เป็นสิ่งที่ทำให้ญาติเสียใจมาก
    - - ผู้ป่วยมีโอกาสที่จะดีขึ้นแล้วกลับไปทรุดลงได้หลายครั้ง
      - ซึ่งอาจจะไม่เป็นความจริงเสมอไป
    - - มีทีมแพทย์ที่ดูแลรักษาร่วมกันมากกว่า 1 สาขา
      - แพทย์แต่ละสาขามุ่งเน้นในการรักษาอวัยวะทีตนรับผิดชอบ
      - ทำให้ไม่ได้มองผู้ป่วยแบบองค์รวม
    - - ทีมสุขภาพมักมุ่งประเด็นไปที่การหายของโรคมากกว่าความสุขสบายของผู้ป่วย
    - - อุปกรณ์หรือเครื่องมือต่าง ๆ มีจำกัด
      - ควรพิจารณาใช้กับผู้ป่วยที่มีโอกาสจะรักษาให้อาการดีขึ้นได้ไม่ใช่ใช้กับผู้ป่วยวิกฤติทุกราย
    - - พลุกพล่าน วุ่นวาย
      - เสียงสัญญาณเตือนดังเกือบตลอดเวลา
      - ไม่เหมาะกับการเป็นสถานที่สุดท้ายก่อนผู้ป่วยจะจากไป
  - - - การประเมินความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัว
      - การสื่อสาร
      - การจัดการอาการไม่สุขสบายต่าง ๆ
      - “ABCD”
        
        Attitude หมายถึง ทัศนคติของทีมสุขภาพอาจส่งผลต่อการปฏิบัติงาน
        
        Behavior หมายถึง การปฏิบัติต่อผู้ป่วยและญาติ ควรปฏิบัติอย่างให้เกียรติ ทั้งวัจนะ และอวัจนะภาษาขณะพูดคุยหรือประชุมครอบครัว
        
        Compassion หมายถึง มีความปรารถนาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยและญาติไม่ทุกข&ทรมาน
        
        Dialogue หมายถึง เนื้อหาของบทสนทนาควรมุ่งเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วย มิใช่ตัวโรค
    - - ข้อบ่งชี้ในการปรึกษา
        
        ICU admission after hospital stay at least 10 days
        
        Multi-system/organ failure at least three systems
        
        Diagnosis of active stage IV malignancy
        
        Status post cardiac arrest
        
        Diagnosis of intracerebral hemorrhage requiring mechanical ventilation
        
        Terminal dementia
        
        Surprise question "No"
      - ข้อดี
        
        ทีม palliative care เป็นทีมที่ชำนาญมีความรู้
        
        สามารถลดอัตราการครองเตียงในไอซียูได้
        
        ลดการรักษาที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
        
        ลดการเกิด “ICU strain”
    - - มีข้อบ่งชี้ในการปรึกษาและมีระบบให้คำปรึกษาในโรงพยาบาล
      - ควรให้ทีม palliative
        care เข้าดูแลร่วมด้วย
  - - - ควรมีแผ่นพับแนะนำครอบครัวถึงการเตรียมตัว
      - ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกครั้งที่พูดคุยกับครอบครัว
      - หลีกเลี่ยงคำศัพท์แพทย์
      - ให้เกียรติครอบครัวโดยการฟังอย่างตั้งใจและให้เสนอความคิดเห็น
      - มีความเห็นใจครอบครัวที่ต้องประเชิญเหตุการณ์นี้
      - บทสนทนาควรเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วยมากกว่าโรค ปล่อยให้มีช่วงเงียบ
    - - การใส่ใจประเมินอาการ
      - จัดการอาการไม่สุขสบายอย่างเต็มที่
    - - Surprise question
        
        ทำนายการพยากรณ&โรคของผู้ป่วยที่รักษาตัวในหอผู้ป่วยวิกฤติ
        
        มีความแม่นยำในระดับปานกลาง
        
        อาจนำ surprise question ร่วมกับอาการอื่นทางคลินิกมาใช้ในการประเมินผู้ป่วย
      - การประชุมครอบครัว (Family meeting)
        
        เพื่อสร้างความเข้าใจที่ดี
        ระหว่างทีมสุขภาพกับผู้ป่วยและครอบครัวเกี่ยวกับโรคและระยะของโรค
        
        ประเมินความต้องการด้านอื่นๆ ของผู้ป่วย
        
        ข้อมูลที่ควรมีการบันทึกไว้
        
        วัน เวลา สถานที่
        
        ผู้ป่วยเข้าร่วมในการประชุมหรือไม่
        
        สมาชิกที่เข้าร่วมประชุม ทั้งฝ่ายผู้ป่วยและทีมสุขภาพ
        
        ผู้ป่วยมีพินัยกรรมชีวิตมาก่อนหรือไม่
        
        สมาชิกครอบครัวที่เข้าร่วมประชุม บุคคลใดคือผู้แทนสุขภาพ
        
        เป้าหมายการรักษา
        
        การวางแผนการรักษา
    - - พิจารณาย้ายผู้ป่วยไปยังหอผู้ป่วยที่ญาติสามารถเข้าเยี่ยมได้ใกล้ชิด
      - อาจเสนอพิธีทางศาสนาให้ผู้ป่วยและครอบครัว
      - อำนวยความสะดวกจัดหาเก้าอี้ให้พอเพียงกับครอบครัว
    - - ไม่ควรพูดคำบางคำ เช่น “ไม่เป็นไร” “ไม่ต้องร้องไห้”
      - ให้แสดงว่าการเสียใจกับการสูญเสียเป็นสิ่งปกติ
      - อาจมีเอกสารคำแนะนำการดูแลร่างกายและจิตใจผู้สูญเสีย