Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ประเด็นทางจริยธรรมในการดูแลผู้ป่วยวิกฤต และการดูแลระยะท้ายของชีวิต,…

- - - - ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้ ไม่เชื่อ ไม่
      - ยอมรับความจริง ไม่เชื่อผลการรักษา และอาจขอย้ายสถานที่รักษา อาจพูดในลักษณะ “ไม่จริงใช่ไหม” หรือ
      - “คุณหมอแน่ใจรึเปล่าว่าผลการตรวจถูกต้อง”
    - - รุนแรง ก้าวร้าว
      - ต่อต้าน “ทำไมต้องเกิดขึ้นกับเรา” “ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมต้องเกิดกับเรา”
    - - ต่อรองกับตัวเอง คนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์
      - “อยากเห็นลูกเรียนจบก่อน” “ฉันรู้ว่ามันร้ายแรง คงรักษา
      - ไม่หาย แต่ฉันอยาก....”
    - - ออกห่างจากสังคมรอบข้าง
      - เบื่อหน่าย เก็บตัว ไม่ค่อยพูดคุย ถามคำตอบคำ ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม หรืออาจร้องไห้ หงุดหงิดง่าย คิดหมกมุ่นเกี่ยวกับความตาย
      - คิดว่าตนไร้ค่า ไม่มีความหมาย มีการบกพร่องในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน
    - - เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง อารมณ์เจ็บปวดหรือซึมเศร้าดีขึ้น
      - มองเป้าหมายในอนาคตมากขึ้น ปรับตัว และเรียนรู้เพื่อให้ดำเนินชีวิต
- - - - ผู้ป่วยมีโอกาสที่จะดีขึ้นแล้วกลับไปทรุดลง
    - - มุ้งเน้นในการรักษาอวัยวะที่ตนรับผิดชอบ อาจทำให้ไม่ได้มองผู้ป่วยแบบองค์รวม
    - - รัับมือกับภาวะสุขภาพที่ทรุดลงอย่างเฉียบพลัน
      - ความคาดหวังสูงที่จะดีขึ้นจากภาวการณ์เจ็บป่วยที่รุนแรง การที่ผู้ป่วยมีอาการทรุดลงจากเดิม หรือมีโอกาสเสียชีวิตสูง
    - - มุ้งประเด็นไปที่การหายของโรคมากกว่าความสุขสบายของผู้ป่วย
    - - มุ้งให้มีชีวิตรอดพ้นจากภาวะวิกฤต
    - - ช่วยลดอัตราการครองเตียงในหอผู้ป่วยวิกฤติได้
    - - สิ่งแวดล้อมในไอซียูส่วนใหญ่มักจะพลุกพล่าน วุ้นวาย มีเสียงสัญญาณเตือนดังเกือบตลอดเวลา
  - - - Behavior
        
        ปฏิบัติต่อผู้ป่วยและญาติ ควรปฏิบัติอย่างให้เกียรติ ทั้งวัจนะ และอวัจนะภาษาขณะพูดคุย
      - Compassion
        
        มีความปรารถนาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยและญาติไม่ทุกข์ทรมาน
      - Attitude
        
        ทัศนคติของทีมสุขภาพอาจส่งผลต่อการปฏิบัติงาน
      - Dialogue
        
        มุ้งเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วย
    - - ทีม palliative care เปrนทีมที่ชำนาญมีความรู้
      - สามารถลดอัตราการครองเตียงในไอซียูได้
      - ลดการรักษาที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
      - สามารถลดการเกิดปัญหาระหว่างทีมสุขภาพกับครอบครัวได้
      - ลดการเกิด “ICU strain” หรือ ความเครียดที่เกิดจากการทำงานในไอซียู ซึ่งเป็นผลเสียต่อการรักษาผู้ป่วย
      - เปrนประโยชน์ต่อการดูแลต่อเนื่องหลังจากออกจากไอซียู
    - - แพทย์เวชบำบัดวิกฤต ร่วมทีม palliative
  - - - ควรมีแผ่นพับแนะนำครอบครัวถึงการเตรียมตัวก่อนทำการประชุมครอบครัว เพื่อให้ครอบครัวได้เข้าใจถึงวัตถุประสงค์และมีการเตรียมตัวมาก่อนล้วงหน้า
      - ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกครั้งที่พูดคุยกับครอบครัว สถานที่ควรเป็นห้องที่เป็นส่วนตัว ไม่มีการรบกวน
      - หลีกเลี่ยงคำศัพท์แพทย์
      - ให้เกียรติครอบครัวโดยการฟังอย่างตั้งใจและให้เสนอความคิดเห็น
      - มีความเห็นใจครอบครัวที่ต้องประเชิญเหตุการณ์นี้
      - บทสนทนาควรเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วยมากกว่าโรค
      - ปล่อยให้มีช่วงเงียบ เพื่อให้ญาติได้ทบทวน
      - บอกการพยากรณ์โรคที่ตรงจริงที่สุด ถ้าเป็นการแจ้งข่าวร้าย อาจจะใช้ SPIKES protocol
      - เนื้อหาที่จะพูดคุยนั้นอาจแบ่งตามช่วงเวลาที่ผู้ป่วยเข้ารักษาในไอซีย
    - - การใส่ใจประเมินอาการและจัดการอาการไม่สุขสบายอย่างเต็มที่
    - - ทักษะการสื่อสารและการพยากรณ&โรค (prognostication)
    - - ญาติสามารถเข้าเยี่ยมได้ใกล้ชิด สงบ และมีความเป็นส่วนตัว สิ่งเเวดล้อมเงียบสงบ ดูเเลทางศาสนา
    - - ไม่ควรพูดคำบางคำ เช่น “ไม่เป็นไร” “ไม่ต้องร้องไห้”
      - คำแนะนำว่าเมื่อไหร่ผู้สูญเสียจำเป็นต้องพบแพทย์หรือนักจิตบำบัดเพื่อปรึกษาปัญหา