Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ลักษณะทั่วไปของภาษาสรุปประเด็นสําคัญได้ ๙ ประเด็น, สรุปบทที่ ๑ (ต่อ) -…

- - - - ภาษาทุกภาษามีกฎเกณฑ์เป็นของตนเอง
      - เรียกว่าระบบ ไวยากรณ์ หรือหลักภาษา
    - - เริ่ม
        ตนจากการฟัง
        
        แล้วจึงเริ่มเรียนรู้ที่จะพูด
  - - - ๖. ภาษาย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ไปตามกาลเวลาและสิ่งแวดล้อมอย่างช้า ๆ ต้องอาศัยเวลานับร้อยปีจึงจะสังเกตเห็น
      - ๕. ภาษามีลักษณะเป็นสากล มี ๒ โครงสร้างคือโครงสร้างทางเสียง และโครงสร้างทางไวยากรณ์
      - ๔. ภาษามีลักษณะเป็นสัญลักษณ์และกลายเป็นภาษามีความหมายอย่างนั้นตลอดไปจนกว่าจะมีการ เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น
- - - - ๖. ภาษาเป็นเครื่องวัดความเจริญของชาติต่าง ๆ
      - ๓. เป็นเครื่องผูกพันมนุษย์ให้แน่นแฟ้นยิ่งกว่าสิ่งอื่น สร้างความสามัคคีของคนในชาติ
      - ๗. ภาษาเป็นเครื่องมือสําหรับประกอบกิจกรรมร่วมกันของคนในสังคม
      - ๒. ภาษาเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่มนุษย์ เป็น ตัวแทนในการบันทึกและถ่ายทอดจรรโลงวัฒนธรรมไว้มิให้สูญหาย
      - ๑. ภาษาเป็นเอกลักษณ์ที่สําคัญ เป็นปัจจัยที่ช่วยหล่อ หลอมให้คนในชาติอยู่ร่วมกันเป็นปึกแผ่น ดํารงอิสรภาพตลอดมา
      - ๕. ภาษาเป็นเครื่องมือในการประกอบอาชีพ อาศัยภาษาเป็นเครื่องมือสื่อสารทั้งสิ้น
      - ๔. ภาษาเป็นเครื่องมือแสวงหาความรู้และความเพลิดเพลิน ใช้ในการศึกษาเล่าเรียน ต้องอาศัยการอ่านและการฟัง และใช้การพูด การเขียนเป็นการถ่ายทอดความรู้
- - - - ๖. ภาษาไทยมีคําคําเดียวที่มีความหมายหลายอย่าง
        
        ๗. ภาษาไทยเป็นภาษาเรียงคํา
        
        ๕. คําไทยมีความสมบูรณ์ในคํา
        
        ๘. ภาษาไทยมีเสียงสัมพันธ์กับความหมาย
      - ๑๐. ภาษาไทยมีจังหวะและวรรคตอน
        
        ๑๑. ภาษาไทยมีลักษณนาม
        
        ๙. ภาษาไทยเป็นภาษาดนตรี
        
        ๑๒. ภาษาไทยเป็นภาษามีชั้นเชิง
      - ๒. ภาษาไทยแท้เป็นคําที่มีพยางค์เดียว
        
        ๓. ภาษาไทยแท้มีตัวสะกดตรงตามมาตรา
        
        ๑. ภาษาไทยมีตัวอักษรเป็นของตนเอง
        
        ๔. ภาษาไทยมีรูปสระวางได้หลายตําแหน่ง
      - ๑๔. การสร้างคําใหม่ขึ้นใช้ในภาษาไทย มีการขยายตัวตามความเจริญของมนุษย์
        
        ๑๕. ภาษาไทยแท้จะไม่มีตัวการันต์
        
        ๑๓. ภาษาไทยมีคําพ้อง ซึ่งมีทั้งคําพ้องรูปและค่าพองเสียง
        
        ๑๖. ภาษาไทยแท้จะไม่มีตัวควบกล้ํา
- - - - ลักษณะตัวอักษร
        
        พ่อขุนรามคําแหงทุกตัวดัดแปลงมาจากอักษร ขอมหวัด
        
        ลักษณะตัวอักษรไทยสมัยพระเจ้าฦๅไทยคล้ายกับรูปอักษรพ่อขุนรามคําแหงฯ แต่มีรูปพยัญชนะและสระบางตัวเปลี่ยนแปลงไป
        
        สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ได้มีการแก้ไขตัวอักษรไทยมีรูปตัวอักษรคล้ายปัจจุบันมาก
        
        การเปลี่ยนแปลงตัวอักษรไทยสมัยรัตนโกสินทร์
        
        รัชกาลที่ ๓ เริ่มมีการพิมพ์ขึ้นแทนการเขียนด้วยมือ
        
        รัชกาลที่ ๔ทรงวางสระไว้บรรทัดเดียวกับพยัญชนะ
        
        รัชกาลที่ ๕ ทรงเห็นความบกพร่องของภาษาไทยที่ทําให้เรียนยาก
        
        การเปลี่ยนแปลงการใช้อักษรไทยสมัยจอมพลแปลก พิบูลสงคราม
        ช้เพียง ๓๑ ตัว สระมีใช้เพียง ๒๗ ตัว แต่ประชาชนไม่นิยมจึงต้องเลิกไปในปี พ.ศ. ๒๕๕๔
      - ประวัติความเป็นมาของอักษรไทย
        
        จากหลักฐานเมื่อคนไทยอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีนไม่มีหลักฐานว่าใช้อักษรชนิดใด
        
        สื่อความคิดและความเข้าใจกันด้วยการพูดอย่างเดียว
        
        ก่อนที่ไทยจะมาตั้งรกรากอยู่ในสุวรรณภูมิ มีชาวพื้นเมืองอยู่ก่อนแล้วทั้งเขมรและมอญโบราณต่างผลัดกันมีอํานาจ
        
        ต่อมาพบว่าตัวอักษรไทยที่มีอยู่ก่อนสมัยพ่อขุนรามคําแหงนั้นไม่ใช้อักษรไทย แต่เป็นอักษรมอญและเขมรที่ไทยเอามาใช้เขียนในภาษาไทย
        
        เมื่อเขียนไม่สะดวกโดยตัวอักษรไม่พอกับสําเนียงและภาษา ก็มีเปลี่ยนแปลงไป แต่รูปร่างของตัวอักษรก็คงเป็นอักษรมอญและเขมรอยู่ อย่างชัดเจน
        
        1 more item...
      - อักขรวิธี
        
        ลักษณะตัวอักษรสมัยพ่อขุนรามคําแหงฯ มีลักษณะค่อนข้างเหลี่ยม
        
        ตัวอักษรและสระ เขียนไว้บนพยัญชนะเดียวกัน
        
        ไม่มีเว้นวรรคตอน
        
        วางสระไว้ข้างหน้าล้างข้างหลังบ้าง
        
        อักขรวิธีสมัยพระเจ้าภาไทย
        อักขรวิธีในสมัยนี้เปลี่ยนไปมาก
        
        มีการวางตําแหน่งสระ พยัญชนะ ซึ่งมีความสําคัญต่อการเปลี่ยนแปลงในสมัยต่อ ๆ มา การเปลี่ยนแปลง ด้านอักขรวิธี
        
        อักขรวิธีสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช มีการประสมอักษรเหมือนสมัยพระเจ้าลิไทย
        
        คือ วางสระไว้รอบพยัญชนะ สระ ไ ใ โ อยู่สูงกว่า พยัญชนะ
        
        การใช้ตัวอักษรมีแบบแผนดีขึ้น
        
        อักขรวิธีสมัยรัตนโกสินทร์
        
        รัชกาลที่ 5ทรง คิดประดิษฐ์สระและวิธีสะกดการันต์ภาษาไทยใหม่
        
        การปลี่ยนแปลงอักขรวิธีสมัยจอมพลแปลก พิบูลสงครามในสมัยนี้ไม่มีผลกระทบกระเทือนต่อตัวอักษรไทย