Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การประเมินสัญญาณชีพ - Coggle Diagram

- - - - รูปร่าง: คนอ้วนมีความดันโลหิตสูงกว่าคนผอม
      - เพศ: เพศชายมีความดันโลหิตสูงกว่าเพศหญิงในวัยเดียวกัน ยกเว้น เพศหญิงในวัยหมดประจำเดือน
      - ยา
  - - - วิธีการฟัง
      - วิธีการคลำ
  - - - แขนข้างที่ทำการผ่าตัดเต้านมหรือรักแร้
      - แขนข้างที่บาดเจ็บหรือมีพยาธิสภาพ
      - บริเวณที่มี Arteriovenous shunt
      - แขนข้างที่ใส่เฝือกหรือผ้าพันแผล
      - บริเวณที่มีการให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
- - - - การพาความร้อน (Convection)
        
        อาศัยตัวกลาง
      - การแผ่รังสี (Radiation)
        
        การส่งผ่านความร้อนในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า จากพื้นผิววัตถุหนึ่งไปยังพื้นผิวอีกวัตถุหนึ่งโดยทั้ง 2 พื้นผิวนั้นไม่สัมผัสกัน
      - การนำความร้อน (Conduction)
        
        อาศัยสื่อร่างกายต้องสัมผัสโดยตรงกับสิ่งที่เย็นกว่า
      - การระเหยเป็นไอ (Evaporation)
        
        การระบายความร้อนออกมาโดยการระเหยจากพื้นผิวของร่างกาย หรือการะบายความร้อนออกมาโดยการระเหยของน้ำไปเป็นไอ
        
        ระบายความร้อนได้ 3 ทาง
        
        ทางผิวหนัง
        
        ทางลมหายใจ
        
        ทางอุจระปัสสาวะ
    - - การลดกิจกรรมต่างๆ
      - เคลื่อนย้ายไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เย็น
      - การถอดเสื้อผ้า
  - - - 2.การวัดอุณหภูมิทางรักแร้ (Axillary temperature)
        
        ค่าอุณหภูมิต่ำกว่าค่าอุณหภูมิทางปาก 0.5-1 ํC
        
        ข้อดี: วัดได้ทุกวัย ปลอดภัยและแพร่เชื้อน้อยกวารการวัดทางปาก
        
        ข้อเสีย: ใช้เวลานาน ห้ามวัดอุณหภูมิทางรักแร้ที่มีระบบการไหลเวียนไม่ดี หรือผู้ป่วยที่ผอมมากๆ
      - 3.การวัดอุณหภูมิทางทวารหนัก (Rectal temperature)
        
        วัดในเด็กเล็กๆที่ไม่สามารถอมปรอทได้
        
        ค่าที่วัดได้จะสูงกว่าอุณหภูมิที่วัดทางปาก 0.6 ํC
        
        :red_cross:ห้ามวัดในเด็กทารก เด็กเล็กที่ท้องเสีย มีรอยโรคทางทวารหนัก หรือได้รับการผ่าตัดทางทวารหนัก โรคหัวใจหรือหลังผ่าตัดหัวใจ มีเกร็ดเลือดต่ำ มีอุจจาระแข็งค้างแน่น
      - 1.การวัดอุณหภูมิทางปาก (Oral temperature)
      - 4.การวัดอุณหภูมิโดยใช้เทอร์โมมิเตอร์แบบอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic temperature)
        
        การวัดทางหู
        
        การวัดทางผิวหนัง
  - - - เป็นภาวะที่ร่างกายมีการผลิตหรือรับความร้อนมากแต่ไม่สามารถระบายความร้อนออกนอกร่างกายได้
      - อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นมากกว่า 37.5 ํC เรียกว่า ไข้ แบ่งออกเป็น 3ระยะ
        
        ระยะไข้
        
        เกิดเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายมีอุณหภูมิสูงขึ้นระดับใหม่ที่กำหนดไว้
        
        อาการและอาการแสดง: หน้าแดง ผิวหนังอุ่น รู้สึกร้อนหรือหนาว เบื่ออาหาร ชีพจรและหายใจเร็ว ถ้าอุณหภูมิสูงมากๆ จะสับสน ถ้าเป็นเด็กอาจจะชัก
        
        ระยะสิ้นสุดไข้
        
        เกิดขึ้นเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายทำงานเพิ่มขึ้นพยายามที่จะลดอุณหภูมิภายในร่างกายไปสู่อุณหภูมิใหม่
        
        อาการและอาการแสดง: ผิวหนังแดงและรู้สึกอุ่น เหงื่อออก หนาวสั่นลกลง อาจเกิดภาวะขาดน้ำได้
        
        ระยะเริ่มต้น
        
        เกิดขึ้นเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายพยายามที่จะเพิ่มอุณหภูมิร่างกายให็สูงขึ้น
        
        อาการและอาการแสดง: อัตราการเต้นของชีพจรและการหายใจเพิ่มขึ้น หนาวสั่น ซีด ผิวหนังเย็น เหงื่อออกน้อย
    - - อุณหภูมิร่างกายต่ำกว่า 36 ํC เกิดจากร่างกายสูญเสียความร้อนมากไป การผลิตความร้อนไม่สมดุลกับการสูญเสียความร้อนหรือศูนย์ควบคุมความร้อนในไฮโปธาลามัสเสียหน้าที่
- - - - :red_flag:Femoral pulse: อยู่บริเวณขาหนีบตรงกลางๆ ส่วนของเอ็นที่ยึดขาหนีบ
      - :red_flag:Popliteal pulse: อยู่บริเวณตรงกลางข้อพับเข่า ถ้างอเข่าจะสามารถคลำได้ง่ายขึ้น
      - :red_flag:Radial pulse: อยู่ที่ข้อมือด้านในบริเวณกระดูกปลายแขนด้านนอกหรือด้านหัวแม่มือ
      - :red_flag:Dorsalis pedis pulse: อยู่บริเวณกลางหลังเท้าระหว่างนิ้วหัวแม่เท้ากับนิ้วชี้
      - :red_flag:Brachial pulse: อยู่ด้านในของกล้ามเนื้อ Bicep คลำได้ที่บริเวณข้อพับแขนด้านใน
      - :red_flag:Apical pulse: อยู่ที่ยอดของหัวใจ หน้าอกด้านซ้ายบริเวณที่ตั้งของหัวใจ
      - :red_flag:Carotid pulse: อยู่ด้านข้างของคอ คลำได้ชัดเจนสุดบริเวณมุมขากรรไกรล่าง
      - :red_flag:Posterior tibial pulse: อยู่บริเวณหลังปุ่มกระดูกข้อเท้าด้านใน
      - :red_flag:Temporal pulse: จับที่เหนือและข้างๆตา บริเวณ Temporal bone
  - - - ชีพจรเต้นสม่ำเสมอ เรียก Pulse regularis
      - ชีพจรเต้นสม่ำเสมอสลับไม่สม่ำเสมอ เรียก Arrhythmia หรือ Irregularis
    - - ระดับ0 ไม่มีชีพจร คลำชีพจรไม่ได้
      - ระดับ1 Thready มีลักษณะชีพจรแผ่วเบา
      - ระดับ2 Weak ชีพจรแรงกว่าระดับ1 ค่อนข้างเบา
      - ระดับ3 Regular ลักษณะชีพจรเต้นจังหวะสม่ำเสมอ
      - ระดับ4 Bounding pulse ลักษณะชีพจรเต้นเร็ว
    - - อัตราการเต้นมากกว่า 100 ครั้ง/นาที เรียกว่า Tachycardia
      - อัตราการเต้นน้อยกว่า 60 ครั้ง/นาที เรียกว่า Bradycardia
- - - - การสูดอากาศเข้าไปในถุงลมของปอด เรียก การหายใจเข้า (Inspiration or Inhalation)
      - การไล่อากาศออกจากปอด เรียก การหายใจออก (Expiration or Exhalation)
  - - - Cheyne stokes: เป็นการหายใจเป็นช่วงๆ ไม่สม่ำเสมอ
      - Biot: เป็นการหายใจปกติสลับกับการหายใจเร็วลึก
    - - Orthopnea: เป็นการหายใจลำบากในท่านอนราบ
      - Paroxysmal nocturnal dyspnea: เป็นการหายใจลำบากในตอนกลางคืน
      - Paroxysmal dyspnea: เป็นอาการหอบอย่างรุนแรง
      - Air hunger: เป็นการพยายามหายใจโดยใช้ทั้งทางจมูกและปากอย่างรุนแรง
      - Dyspnea: เป็นการหายใจลำบาก ต้องใช้แรงมากกว่าปกติ
    - - Hypoventilation: การกายใจช้าและตื้น
      - Hyperventilation: การหายใจเร็วและลึก
    - - Stridor (เสียงฟืด): เป็นเสียงที่ได้ยินขณะหายใจเข้า เนื่องจากมีการอุดกั้นในหลอดลมใหญ่กรือกล่องเสียง
      - Wheeze (เสียงวี๊ด): ได้ยินขณะหายใจออก พบในผู้ป่วยที่มีหลอดลมตีบแคบ
    - - Bradypnea: อัตราการหายใจ <10 ครั้ง/นาที
      - Apnea: การหยุดหายใจ
      - Tachypnea: อัตราการหายใจ >24 ครั้ง/นาที
    - - Cyanosis: พบเยื่อบุและผิวหนังมีสีม่วงคล้ำ บ่งชี้ถึงการขาดออกซเจนเนื่องจากปริมาณออกซิเจนในเลือดลดลง