Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การประเมินสัญญาณชีพ❤ - Coggle Diagram

- - - - Femoral pulse = ขาหนีบตรงกลาง เอ็นที่ยึดขาหนีบ
      - Popliteal pulse = ตรงกลางข้อพับเข่า
      - Radial pulse = ข้อมือด้านในบริเวณกระดูกปลายแขนด้านนอกหรือด้านหัวแม่มือ
      - Dorsalis pedis pulse = กลางหลังเท้าระหว่างนิ้วหัวแม่เท้ากับนิ้วชี้
      - Apical pulse = ยอดของหัวใจ หน้าอกด้านซ้าย
      - Brachial pulse = บริเวณข้อพับแขนด้านใน
      - Posterior tibial pulse = หลังปุ่มกระดูกข้อเท้าด้านใน
      - Temporal pulse = ข้าง ๆ ตา บริเวณ Temporal bone
      - Carotid pulse = ด้านข้างของคอ มุมขากรรไกรล่าง
      - วิธีการปฏิบัติ🩺
        
        ประเมินชีพจรใช้เวลา 1 นาที
        
        การนับอัตราการเต้นของหัวใจในเด็กอาจต้องใช้วิธีฟัง
        
        วางปลายนิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง กดลงเบาๆตรง Radial artery ของผู้ป่วยทำให้รู้สึกถึงการหดตัว/ขยายตัวของหลอดเลือด
        
        บันทึกลงกระดาษที่เตรียมไว้และบันทึกในแบบฟอร์มต่อไป
        
        บอกให้ผู้ป่วยทราบและขออนุญาตจับต้องตัวผู้ป่วย
        
        ล้างมือให้สะอาด
        
        ล้างมือให้สะอาด
      - อุปกรณ์✅
        
        ปากกาน้ำเงินและแดง
        
        กระดาษและแบบฟอร์มบันทึก
        
        นาฬิกาที่มีเข็มวินาที
      - วัตถุประสงค์💟
        
        ประเมินอัตรา จังหวะ และความแรงในการเต้นของชีพจรใน 1 นาที
        
        ตรวจสอบการทำงานของหัวใจเบื้องต้น
      - ข้อควรจำในการวัดชีพจร💥
        
        อธิบายแนะนำให้ผู้ป่วยไม่ควรพูดขณะวัดชีพจร
        
        วัดชีพจรผู้ป่วยหลังทำกิจกรรม 5-10 นาที
        
        ไม่ควรใช่นิ้วหัวแม่มือในการคลำชีพจร
  - - - จังหวะของชีพจรผิดปกติ ไม่เป็นจังหวะ/ช่วงพักไม่สม่ำเสมอ = Arrhythmia หรือ Irregular
      - จังหวะของชีพจรปกติ ช่วงพักระหว่างจังหวะเท่ากัน ชีพจรเต้นสม่ำเสมอ = Pulse regularis
    - - ระดับ 0 ไม่มีชีพจร คลำชีพจรไม่ได้
        
        ระดับ 1 Thready มีลักษณะชีพจรแผ่วเบา
        
        ระดับ 2 Weak ชีพจรแรงกว่าระดับ 1 ค่อนข้างเบา
        
        ระดับ 3 Regular ลักษณะชีพจรเต้นจังหวะสม่ำเสมอ
        
        ระดับ 4 Bounding pulse ลักษณะชีพจรเต้นแรง
    - - มากกว่า 100 ครั้ง/นาที = Tachycardia
      - น้อยกว่า 60 ครั้ง/นาที = Bradycardia
    - - ผู้สูงอายุผนังหลอดเลือดแดงมีความยืดหยุ่นน้อยขรุขระ และไม่สม่ำเสมอ
- - - - การแผ่รังสี (Radiation)
        
        การส่งผ่านความร้อนในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
      - การระเหยเป็นไอ (Evaporation)
        
        การระบายความร้อนออกมาโดยการระเหยจากพื้นผิวของร่างกาย/การระเหยของน้ำไปเป็นไอ
      - การนำความร้อน (Conduction)
        
        อาศัยสื่อร่างกายต้องสัมผัสโดยตรงกับสิ่งที่เย็นกว่า
      - การพาความร้อน (Convection)
        
        อาศัยตัวกลาง
    - - การถอดเสื้อผ้า การลดกิจกรรมต่าง ๆ เพิ่มพื้นที่ผิวให้สามารถระบายความร้อน และย้ายไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เย็น
  - - - ระยะเริ่มต้น
        
        หัวใจเต้นเร็ว หายใจเพิ่มขึ้น หนาวสั่น ซีด ผิวหนังเย็น และเหงื่อออกน้อย
      - ระยะไข้
        
        หน้าแดง ผิวหนังอุ่น รู้สึกร้อนหรือหนาว กระสับกระส่าย
      - ระยะสิ้นสุดไข้
        
        ร่างกายพยายามลดอุณหภูมิ ผิวหนังแดง รู้สึกอุ่น มีเหงื่อออก หนาวสั่นลดลง อาจเกิดภาวะขาดน้ำได้
      - การพยาบาลผู้ป่วย👩🏻‍⚕️
        
        ให้ผู้ป่วยพักผ่อน
        
        จัดสภาพแวดล้อมให้อากาศถ่ายเท
        
        ดูแลเช็ดตัวลดไข้
        
        ให้ผู้ป่วยได้รับยาลดไข้ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        วัดอุณหภูมิร่างกายภายหลังการเช็ดตัว/ให้ยาลดไข้
        
        ให้ผู้ป่วยได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษา
        
        ให้ผู้ป่วยได้รับความอบอุ่นในระยะที่มีอาการหนาวสั่น
        
        ให้ผู้ป่วยได้รับอาหารที่มีโปรตีน/คาร์โบไฮเดรตสูง/อาหารย่อยง่าย
        
        แนะนำให้ดื่มน้ำมาก ๆ ในรายที่ไม่มีข้อห้าม
        
        ดูแลช่องปากให้เยื่อบุชุ่มชื้นทำความสะอาดช่องปากบ่อย ๆ
        
        บันทึกปริมาณน้ำเข้า-น้ำออก (I/O)
        
        เตรียมเสื้อผ้าแห้งให้ผู้ป่วยใส่เพื่อให้สามารถระบายความร้อน
        
        ติดตามการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิร่างกาย
    - - ต่ำกว่า 36 °C (97° F) เรียกว่า Subnormal temperature
      - การพยาบาลผู้ป่วย👨🏻‍⚕️
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้อบอุ่น
        
        เพิ่มความหนาของผ้าห่มให้เกิดความอบอุ่นเพิ่มขึ้น
        
        วางกระเป๋าน้ำร้อนหรือผ้าห่มไฟฟ้า เพื่อเพิ่มความอบอุ่น
        
        คลุมหรือโพกศีรษะด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่ เพื่อป้องกันการสูญเสียความร้อน
        
        ให้ดื่มน้ำหรือเครื่องดื่มอุ่นๆ
        
        ให้ความมั่นใจแก่ผู้ป่วย
        
        เด็กเล็กอาจใช้การโอบกอดเพื่อได้รับไออุ่น
        
        สังเกตอาการอย่างใกล้ชิด
        
        ถูและนวดผิวหนังเพิ่มความร้อนให้กับผิวหนังโดยการเสียดสี
  - - - 1.เทอร์โมมิเตอร์
      - 2.ถาดพร้อมแก้วที่บรรจุปรอท น้ำสบู่ และน้ำยาฆ่าเชื้อ ตามลำดับ
      - 3.วาสลินสำหรับหล่อลื่น
      - 4.นาฬิกาที่มีเข็มวินาที
      - 5.ภาชนะใส่สำลีและกระดาษชำระที่สะอาด
      - 6.ชามรูปไต
      - 7.ปากกาน้ำเงินและแดง
      - 8.กระดาษบันทึก
    - - 1.ล้างมือให้สะอาดและบอกให้ผู้ป่วยทราบ
      - 2.ตรวจสอบการทำงานของปรอท
      - 3.จัดท่าของผู้ป่วย
      - วัดอุณหภูมิร่างกาย
      - 5.เอาเทอร์โมมิเตอร์ออก เช็ดด้วยกระดาษทิชชูจากบนลงปลายด้วยวิธีการหมุน
      - 6.อ่านค่าอุณหภูมิที่ได้และ บันทึกลงกระดาษที่เตรียมไว้
      - 7.นำอุปกรณ์ไปล้างให้สะอาดและเก็บเข้าที่
    - - ไม่ควรวัดอุณหภูมิทางปากหลังจากดื่มน้ำเย็นหรือร้อน
      - ห้ามนำเทอร์โมมิเตอร์ที่วัดทางปากไปวัดทางอื่น
      - วัดทางทวารหนัก ต้องทาวาสลินให้ลื่น
      - สลัดเทอร์โมมิเตอร์ให้ต่ำกว่าระดับ 35˚ C /95˚ F ก่อนวัดทุกครั้ง
      - วัดทางรักแร้ ต้องเช็ดรักแร้ให้แห้ง หุบรักแร้ให้แน่น
      - เทอร์โมมิเตอร์ทางปาก/ทวารหนักให้แยกภาชนะใส่แยกทำความสะอาด
      - เช็ดเทอร์โมมิเตอร์ด้วยสำลี หรือกระดาษชำระทันที
      - ถ้าอุณหภูมิที่วัดได้สูงหรือต่ำกว่าปกติมาก ให้วัดซ้ำ ถ้าผิดปกติรายงานให้หัวหน้าเวร
      - ต้องบันทึกผลการวัดของผู้ป่วยแต่ละคนลงในสมุดบันทึกทันทีเพื่อป้องกันการลืม
      - ห้ามนำเทอร์โมมิเตอร์ไปวางทิ้งเรี่ยราด
- - - - นาฬิกาที่มีเข็มวินาที
      - ปากกาน้ำเงินและแดง
      - กระดาษและแบบฟอร์มการบันทึก
    - - ล้างมือให้สะอาด
      - บอกให้ผู้ป่วยทราบและขออนุญาตจับต้องตัวผู้ป่วย
      - เริ่มนับการหายใจหลังจากการนับชีพจร
      - นับอัตราการหายใจ สังเกตความลึก จังหวะ และลักษณะการหายใจ สังเกตการเคลื่อนไหวของทรวงอก ในเด็กสังเกตการเคลื่อนไหวของท้อง
      - ประเมินการหายใจเต็ม 1 นาที
      - บันทึกลงกระดาษที่เตรียมไว้และบันทึกในแบบฟอร์มต่อไป
      - ล้างมือให้สะอาด
  - - - Cheyne stokes = หายใจเร็วลึก หยุดหายใจ กลับมาหายใจเร็วอีก
      - Biot = เป็นการหายใจปกติสลับกับการหายใจเร็วลึก
    - - Hyperventilation เป็นการหายใจเร็วและลึก
      - Hypoventilation เป็นการหายใจช้าและตื้น
    - - Orthopnea หายใจลำบากในท่านอนราบจะหายใจได้ต้องลุกขึ้นนั่ง/ยืนเท่านั้น
      - Dyspnea หายใจลำบากต้องใช้แรงมากกว่าปกติ
      - Paroxysmal nocturnal dyspnea หายใจลำบากในตอนกลางคืน
      - Air hunger พยายามหายใจทางจมูก/ปากอย่างรุนแรง
      - Paroxysmal dyspnea หอบอย่างรุนแรง ไอมีเสมหะมีฟองมีเสียงดังทั้งหายใจเข้าและออก
    - - Tachypnea อัตราการหายใจในผู้ใหญ่ มากกว่า 24 ครั้ง/นาที
      - Bradypnea อัตราการหายใจในผู้ใหญ่ น้อยกว่า 10 ครั้ง/นาที
      - Apnea การหยุดหายใจ
    - - Wheeze เสียงวี๊ดได้ยินขณะหายใจออก
      - Stridor เสียงฟืด ได้ยินขณะหายใจเข้า
    - - Cyanosis พบเยื่อบุและผิวหนังมีสีม่วงคล้ำ
      - ถ้าพบที่บริเวณใบหน้า ริมฝีปาก ด้านในของริมฝีปากล่างและลิ้น เรียกว่า Central cyanosis
      - พบตามปลายมือปลายเท้า เรียก Peripheral cyanosis
      - บริเวณมือและเท้าสังเกตเห็นได้ชัดที่ Nail bed
- - - - Systolic ต่ำกว่า 90 mmHgและ Diastolic ต่ำกว่า 60 mmHg
      - มีอาการ อ่อนเพลีย ไม่มีแรง เหนื่อยง่ายกว่าปกติ หน้าซีด เหงื่อออก ตัวเย็น เป็นลมหมดสติ
    - - ความดันโลหิตตกในท่ายืน การเปลี่ยนจากท่านอนราบเป็นท่ายืนทันที มีผลทำให้ความดันโลหิตลดต่ำลงทันที
      - บทบาทพยาบาล
        
        จัดให้ผู้ป่วยนอนพัก
        
        ควรมีการตรวจสัญญาณชีพ และตรวจร่างกาย
        
        ค่อย ๆ ลุกนั่งและ
        ยืนช้า ๆ เพื่อให้ร่างกายได้มีการปรับตัวทัน
        
        ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์
    - - Systolic สูงกว่า 140 mmHg และ Diastolic สูงกว่า 90 mmHg
      - ปวดศีรษะ บริเวณท้ายทอย ตาพร่า หรือมองไม่เห็น คลื่นไส้ อาเจียน ชักและหมดสติในที่สุด
      - บทบาทพยาบาล
        
        จำกัดเกลือ หรืออาหารเค็ม
        
        จำกัดอาหารพวกแป้ง ไขมัน น้ำตาล
        
        พักผ่อนให้เพียงพอ และหลีกเลี่ยงภาวะเครียด
        
        ออกกำลังกายอย่างเหมาะสม
  - - - วิธีใส่สายสวนเข้าไปใน Superior vena cava และใช้เครื่องมือวัดความดันของเลือดที่จะเข้าหัวใจห้องบนขวา
    - - วิธีการฟัง และวิธีการคลำ เครื่องมือที่ใช้สำหรับวัดความดันโลหิต ได้แก่ Stethoscope และ Sphygmomanometer
  - - - รูปร่าง คนอ้วนความดันโลหิตมักสูงกว่าคนผอม
      - เพศ และระดับฮอร์โมน
      - ยา ยาที่มีผลต่อการหดรัดตัวของหลอดเลือด
- - - - Diastolic = 60-90 mmHg
      - Systolic = 90-140 mmHg