Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การประเมินสัญญาณชีพ - Coggle Diagram

- - - - (1) การนําความร้อน (Conduction)หมายถึงการระบายความร้อนโดยอาศัยสื่อร่างกายต้องสัมผัสโดยตรงกับสิ่งที่เย็นกว่า
      - (2) การพาความร้อน (Convection)หมายถึงการระบายความร้อนโดยอาศัยตัวกลาง
      - (3)การแผ่รังสี (Radiation)หมายถึงการส่งผ่านความร้อนในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
      - (4)การระเหยเป็นไอ (Evaporation)หมายถึงการระบายความร้อนออกมาโดยการระเหยจากพื้นผิวของร่างกาย หรือการระบายความร้อนออกมาโดยการระเหยของน้ําไปเป็นไอ
  - - - การวัดทางหู เป็นวัดอุณหภูมิแกนกลางของร่างกาย เนื่องจากอยู่ใกล้ hypothalamu
      - การวัดทางผิวหนัง เช่น หน้าผาก หลังใบหู
    - - เทอร์โมมิเตอร์
      - ถาดพร้อมแก้วที่บรรจุปรอท น้ําสบู่ และน้ํายาฆ่าเชื้อ
      - วาสลินสําหรับหล่อลื่น
      - นาฬิกาที่มีเข็มวินาที
      - ภาชนะใส่สําลีและกระดาษชําระที่สะอาด
      - ชามรูปไต
      - ปากกาน้ําเงินและแดง
      - กระดาษบันทึก
    - - ล้างมือให้สะอาด
      - บอกให้ผู้ป่วยทราบ
      - ตรวจสอบการทํางานของปรอท
      - จัดท่าของผู้ป่วย
        
        ทางปาก ให้ผู้ป่วยอ้าปาก และกระดกลิ้นขึ้น
        
        ทางทวารหนัก ทาวาสลินที่ปลายปรอทใช้มือข้างที่ไม่ถนัดดึงก้นด้านบนขึ้น
        
        ทางหูจับใบหูผู้ป่วยแล้วสอดปลายของปรอทเข้าไปในรูหู
        
        ทางผิวหนัง เช่น หน้าผาก หลังใบหู ซอกคอ ใช้เทอร์โมมิเตอร์สัมผัสบริเวณดังกล่าว
      - วัดอุณหภูมิร่างกาย
      - เอาเทอร์โมมิเตอร์ออก เช็ดด้วยกระดาษทิชชู
      - อ่านค่าอุณหภูมิที่ได้
      - บันทึกลงกระดาษที่เตรียมไว้
      - นําอุปกรณ์ไปล้างให้สะอาดและเก็บเข้าที่
  - - - เป็นภาวะที่ร่างกายมีการผลิตหรือรับความร้อนมากแต่ไม่สามารถระบายความร้อนออกไปนอกร่างกายได้
      - เริ่มต้น หรือระยะหนาวสั่น เกิดขึ้นเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายพยายามที่จะเพิ่มอุณหภูมิร่างกายให้สูงขึ้น อัตราการเต้นของชีพจรและการหายใจ เพิ่มขึ้น
      - ระยะไข้ เกิดขึ้นเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายมีอุณหภูมิสูงขึ้นถึงระดับใหม่ที่กําหนดไว้ อาการและอาการแสดง คือ หน้าแดง ผิวหนังอุ่น
      - ระยะสิ้นสุดไข้เกิดขึ้นเมื่อกลไกการผลิตความร้อนของร่างกายทํางานเพิ่มขึ้นพยายามที่จะลดอุณหภูมิภายในร่างกายไปสู่อุณหภูมิใหม่
      - การลูบตัวลดไข้
        
        การลูบตัวด้วยน้ําธรรมดา
        
        การลูบตัวด้วยน้ําเย็นจัด
        
        การลูบตัวด้วยน้ําอุ่น
        
        การเช็ดตัวด้วยแอลกอฮอล์
      - การพยาบาลผู้ป่วยที่มีอุณหภูมิร่างกายสูงกว่าปกติ
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อน
        
        จัดสภาพแวดล้อมให้อากาศถ่ายเทได้สะดวกเพื่อเพิ่มการระบายความร้อนโดยการพาความร้อน
        
        ดูแลเช็ดตัวลดไข้
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาลดไข้ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        วัดอุณหภูมิร่างกายภายหลังการเช็ดตัว
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษาของแพทย์เ
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษา
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับความอบอุ่นในระยะที่มีอาการหนาวสั่น
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารที่มีโปรตีน และคาร์โบไฮเดรตสูง
        
        แนะนําให้ดื่มน้ํามากๆ
        
        บันทึกปริมาณน้ําเข้า-น้ําออก (I/O)
        
        ดูแลช่องปากให้เยื่อบุชุ่มชื้นทําความสะอาดช่องปากบ่อย ๆ
        
        เตรียมเสื้อผ้าแห้งให้ผู้ป่วยใส่เพื่อให้สามารถระบายความร้อน
        
        ติดตามการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิร่างกาย
    - - ภาวะที่อุณหภูมิแกนกลางของร่างกายต่ํากว่าอุณหภูมิปกติ คือต่ํากว่า 36 °C (97°F) เรียกว่า Subnormal temperature หรือHypothermia
      - การพยาบาลผู้ป่วยที่มีอุณหภูมิร่างกายต่ํากว่าปกติ
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้อบอุ่น
        
        เพิ่มความหนาของผ้าห่มหรือเพิ่มจํานวนผ้าห่มให้เกิดความอบอุ่นเพิ่มขึ้น
        
        วางกระเป๋าน้ําร้อนหรือผ้าห่มไฟฟ้า เพื่อเพิ่มความอบอุ่น
        
        คลุมหรือโพกศีรษะด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่
        
        ให้ดื่มน้ําหรือเครื่องดื่มอุ่นๆ
        
        ถูและนวดผิวหนัง จะช่วยเพิ่มความร้อน
        
        ถ้าเป็นเด็กเล็กอาจใช้การโอบกอดเพื่อได้รับไออุ่นจากผู้สวมกอด
        
        ห้ความมั่นใจแก่ผู้ป่วย โดยการอยู่กับผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการอย่างใกล้ชิด
    - - การลูบตัวด้วยน้ําธรรมดา
      - การลูบตัวด้วยน้ําเย็นจัด
      - การลูบตัวด้วยน้ําอุ่น
      - การเช็ดตัวด้วยแอลกอฮอล์
- - - - อุณหภูมิ=36.5-37.5องศาเซลเซียส
      - ชีพจร=60-100ครั้ง/นาที
      - หายใจ=12-20ครั้ง/นาที
      - Systolic=90-140mmHg
      - Diastolic=60-90mmHg
- - - - (1)ประเมินอัตรา จังหวะและความแรงในการเต้นของชีพจรใน 1 นาที
        (2)ตรวจสอบการทํางานของหัวใจเบื้องต้น
  - - - ภาวะที่อัตราการเต้นของหัวใจในผู้ใหญ่มากกว่า100ครั้ง/นาที เรียกว่าTachycardia
      - ภาวะที่อัตราการเต้นของหัวใจในผู้ใหญ่น้อยกว่า 60 ครั้ง/นาที เรียกว่า Bradycardia
    - - จังหวะของชีพจรปกติ จะมีช่วงพักระหว่างจังหวะเท่ากัน ชีพจรเต้นสม่ําเสมอ เรียกว่า Pulse regularis
      - (2)จังหวะของชีพจรผิดปกติ ชีพจรที่เต้นไม่เป็นจังหวะแต่ละช่วงพักไม่สม่ําเสมอ ชีพจรเต้นไม่สม่ําเสมอ หรืออาจจะมีจังหวะการเต้นสม่ําเสมอสลับกับไม่สม่ําเสมอเรียกว่า Arrhythmia
    - - ระดับ 0ไม่มีชีพจรคลําชีพจรไม่ได้
        ระดับ 1Threadyมีลักษณะชีพจรแผ่วเบา
        ระดับ 2 Weak ชีพจรแรงกว่าระดับ 1 ค่อนข้างเบา
        ระดับ 3Regular ลักษณะชีพจรเต้นจังหวะสม่ําเสมอ
        ระดับ 4 Bounding pulseลักษณะชีพจรเต้นแรง
- - - - (1)การสูดเอาอากาศเข้าไปในถุงลมของปอดเรียกว่าการหายใจเข้า(Inspiration or Inhalation) จังหวะนี้จะมีการยกตัวของกระดูกซี่โครงพร้อมๆกับกระบังลมมีการหย่อนต่ําลงในท้องทําให้มีการขยายตัวของทรวงอกและหน้าท้องปอดจึงขยายตัวรับอากาศจากภายนอกเข้ามาได้
      - (2)การไล่อากาศออกจากปอดเรียกว่าการหายใจออก(Expiration or Exhalation) ในจังหวะนี้จะมีการหดตัวเข้าหากันของกระดูกซี่โครงทําให้หน้าอกบุ๋มลงพร้อมๆกับกระบังลมจะดันตัวสูงขึ้นไปในช่องอกทําให้ช่องอกแคบเข้าปอดจะถูกบังคับให้แฟบลงอากาศจะถูกขับออกมาทางจมูก
    - - การเปลี่ยนแปลงของอารมณ์สภาวะแวดล้อมหรืออิทธิพลจากความเจ็บป่วย
  - - - (1)นาฬิกาที่มีเข็มวินาที
        (2)ปากกาน้ําเงินและแดง
        (3)กระดาษและแบบฟอร์มการบันทึก
    - - นับอัตราการหายใจ สังเกตความลึก จังหวะ และลักษณะการหายใจ ในผู้ใหญ่ สังเกตการเคลื่อนไหวของทรวงอกในเด็กสังเกตการเคลื่อนไหวของท้อง
      - ประเมินการหายใจเต็ม 1 นาที
      - เริ่มนับการหายใจหลังจากการนับชีพจรเสร็จแล้วโดยพยาบาลยังคงจับข้อมือผู้ป่วยไว้เสมือนว่ากําลังนับชีพจร เพื่อป้องกันผู้ป่วยเกร็งและควบคุมการหายใจด้วยตนเอง
      - บันทึกลงกระดาษที่เตรียมไว้และบันทึกในแบบฟอร์ม
      - บอกให้ผู้ป่วยทราบและขออนุญาตจับต้องตัวผู้ป่วย
      - ล้างมือให้สะอาด
      - ล้างมือให้สะอาด
  - - - (1)Tachypnea อัตราการหายใจในผู้ใหญ่ มากกว่า 24ครั้ง/นาที
        (2)Bradypneaอัตราการหายใจในผู้ใหญ่ น้อยกว่า 10ครั้ง/นาที
        (3)Apneaการหยุดหายใจ
    - - (1)Hypoventilationเป็นการหายใจช้าและตื้น
        (2)Hyperventilationเป็นการหายใจเร็วและลึก
    - - (1)Cheyne stokesเป็นการหายใจเป็นช่วงๆไม่สม่ําเสมอ โดยจะเพิ่มอัตราการหายใจหายใจเร็วลึกและตามด้วยช่วงที่หยุดหายใจ แล้วกลับมาหายใจเร็วอีก
        (2)Biotเป็นการหายใจปกติสลับกับการหายใจเร็วลึก ไม่สม่ําเสมอเป็นช่วงสั้นๆ 2-3ครั้ง แล้วตามด้วยหยุดหายใจช่วงสั้นๆ อีก
    - - (1)Dyspneaเป็นอาการหายใจลําบาก การหายใจต้องใช้แรงมากกว่าปกติ
      - (2)Orthopnea เป็นอาการหายใจลําบากในท่านอนราบจะหายใจได้ต้องลุกขึ้นนั่งหรือยืนเท่านั้น
      - (3)Paroxysmal nocturnal dyspneaเป็นอาการหายใจลําบากในตอนกลางคืน
      - (4)Paroxysmal dyspneaเป็นอาการหอบอย่างรุนแรง
      - (5)Air hunger เป็นการพยายามหายใจโดยใช้ทั้งทางจมูก และปากอย่างรุนแรง
    - - Stridor เสียงฟืด
      - Wheezeเป็นเสียงวี๊ดได้ยินขณะหายใจออก
- - - - 1)อายุเด็กแรกเกิดจะมีSystolic pressureประมาณ40-70 มิลลิเมตรปรอทในผู้ใหญ่ปกติจะมีSystolic pressureระหว่าง90-140 มิลลิเมตรปรอทและDiastolic pressureระหว่าง60-90 มิลลิเมตรปรอท
      - 2)อิริยาบถขณะวัดความดันโลหิตและการออกกําลังกายการวัดความดันโลหิตควรวัดในขณะที่ร่างกายผ่อนคลายการทํากิจกรรมต่างๆ มีผลทําให้ร่างกายมีการเผาผลาญสูงขึ้น
      - 3)ความเครียดและการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์
      - 4)ลักษณะของร่างกายและปัจจัยอื่นๆ
        
        รูปร่างคนอ้วนความดันโลหิตมักสูงกว่าคนผอม
        
        เพศเพศชายมักมีความดันโลหิตสูงกว่าเพศหญิงในวัยเดียวกัน
        
        ยายาที่มีผลต่อการหดรัดตัวของหลอดเลือดจะทําให้ความดันโลหิตสูง
  - - - วิธีใส่สายสวนเข้าไปในSuperior vena cavaและใช้เครื่องมือวัดความดันของเลือดที่จะเข้าหัวใจห้องบนขวา
    - - วิธีการฟัง
      - วิธีการคลํา
  - - - อาการปวดศีรษะ บริเวณท้ายทอย ตาพร่า หรือมองไม่เห็น คลื่นไส้ อาเจียน ชักและหมดสติในที่สุด
    - - อาการ อ่อนเพลีย ไม่มีแรง เหนื่อยง่ายกว่าปกติ หน้าซีด เหงื่อออก ตัวเย็น เป็นลมหมดสติ