Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หลักการดำเนินชีวิตและการดูแลสุขภาพตามความเชื่อทางศาสนาพุทธimage - Coggle…

- - - - หมายถึง กฏของธรรมชาติ
        
        ประกอบด้วยสภาวะ 3 ประการ
        
        อนิจจัง คือ ความไม่เที่ยง ไม่คงตัว เสื่อมสลาย
        
        อนัตตา คือ ความไม่มีตัวตนที่แท้จริง
        
        ทุกขัง คือ ความทุกข์ ถูกบีบคั้น ไม่สมอยาก ตั้ง อยู่ไม่ได้
    - - คำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประการหนึ่ง ว่าด้วย ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการซึ่งเป็นรากฐานของคำสอนพระองค์ทั้งมวล
    - - กระบวนธรรมของจิต ในการเกิดขึ้นและดับไปแห่งทุกข์ ใช้ในการปฏิบัติเพื่อการดับไปแห่งทุกข์ หรือจางคลายจากทุกข์ตามควรแห่งฐานะตน เพื่อความสุขจากการพ้นทุกข์
    - - เป็นความดับสนิทของตัณหา ปล่อยวาง สลัดทิ้งโดยสิ้นเชิงซึ่งตัณหา
      - ธรรมเป็นที่ระงับสังขารทั้งปวง สิ้นตัณหา
      - อสังขตธรรม เป็นการสิ้นไปแห่ง ราคะ โทสะ โมหะ
      - ความคลายกำหนัด กำจัดความเมา ความกระหาย ก่อนเสียชื่อ ความอาลัย
      - อายตนะ (สิ่ง) สิ่งนั้นมีอยู่ไม่ใช่ดิน น้ำ ลม ไฟ มิใช่โลกนี้-โลกหน้า มิใช่อาทิตย์-ดวงจันทร์ ในอายตนะไม่มีไป-มา ไม่มีตั้งอยู่ ไม่มีเกิด-ตาย เป็นอสังขตะ คือ ที่สิ้นสุดแห่งทุกข์
  - - - ทุกข์ จาก อาการของโรค
      - ทุกข์ จาก ความวิตกกังวล
      - ทุกข์ จาก ภาวะเศรษฐกิจ
    - - เพื่อการบรรเทา/ดับทุกข์ ตามความสามารถและความเหมาะสม
      - ผู้ป่วยต้อง เข้าใจเรื่อง ความทุกข์ด้วยว่ามนุษย์ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเกิด แก่ เจ็บ ตายได้ ผู้ป่วยเมื่อยามเจ็บป่วย ต้องรู้จัก ทําใจให้สงบ ร่วมมือกับผู้ให้การดูแล/รักษา เพื่อทําให้ทุกข์ บรรเทาเบาบาง/หมดไป
- - - - กลัวถูกทอดทิ้ง กลัวเป็น ภาระกลัวตายคนเดียว
    - - ให้ข้อมูลกับญาติและผู้ป่วยว่าจะดูแลตัวเองและอยู่ได้นานแค่ไหน
    - - การนําพระพุทธรูปที่เขานับถือมาให้บูชา หรือบรรยากาศที่ญาติมิตรพร้อมเพรียงกันช่วยกันสวดมนต์ ทําสมาธิ หรือถ้าเขาไม่สนใจธรรมะ อาจเปิดเพลงที่เขาชอบเบา ๆ ก็ได้
  - - - อารมณ์ของกรรมที่บุคคลได้กระทําไว้แล้ว ดีก็ตามไม่ดีก็ตาม เวลาใกล้จะดับจิต อารมณ์อันนั้นแหละจะมาปรากฏทางด้านจิตใจของผู้ใกล้จะตาย ถ้าอารมณ์ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ไปได้ ถ้าอารมณ์ ไม่ดีเกิดขืนในเวลานั้นก็ไปไม่ดี
    - - เครื่องหมายของกรรมที่ตนได้กระทําไว้แล้ว ดีก็ตาม ไม่ดีก็ตาม ในเวลาใกล้จะดับจิตกรรม ดีและกรรมชั่วที่ได้กระทําไว้แล้วนั้นแหละ จะมาปรากฏให้เห็นในเวลาเมื่อใกล้จะตายถ้านิมิตที่ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ ไปดีถ้านิมิตรไม่ดีเกิดขึ้นในเวลานั้นก็ไปไม่ดี
    - - เครื่องหมายของภพภูมิที่จะเกิด มาปรากฏให้เห็น ในเวลาเมื่อใกล้จะตาย ถ้าจะไปเกิดในอบายภูมิมี นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉาน จะต้องเห็นเครื่องหมายที่จะไปเกิด
  - - - ให้ยามอร์ฟินลดความปวด
    - - เช่นผู้ป่วยอย่างแบ่งมรดก จัดสรรค์ให้ผู้ป่วยได้ที
    - - ไม่มัดตรึงผู้ป่วย หากผู้ป่วยต้องการ ให้อยู่ในท่าสบาย
    - - ให้นึกถึงสิ่งดีงาม
  - - - ขั้นที่ 1 มนุษย์ปุถุชนทั่วไป
        
        ท่านว่าเป็นปุถุชนที่ยังมิได้สดับคือยังไม่มีการศึกษาก็ระลึกถึงความตายด้วย ความหวาดหวั่นพรั่นกลัว เศร้าหดหู่ท้อแท้ ระย่อท้อถอย
      - ขั้นที่ 2 สูงขึ้นไป
        
        เป็นอริยสาวกผู้มีการศึกษาได้สดับแล้วก็ระลึกถึงความตายเป็นอนุสติ สําหรับเตือนใจ ไม่ให้ประมาท เร่งขวนขวายปฏิบัติ ประกอบหน้าที่คุณงามความดีให้ชีวิตมีประโยชน์มีคุณค่า
      - ขั้นที่ 3 คือให้รู้เท่าทันความตาย
        
        ซึ่งมีคติเนื่องอยู่ในธรรมดาจะได้ชีวิตที่ปราศจากความทุกข์ ไม่ถูกบีบคั้น ด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นกลัวต่อความพลัดพราก เป็นต้น มีใจปลอดโปร่ง โล่ง สบายและเป็นอยู่ด้วยปัญญาที่ กระทําไปตามเหตุผล ด้วยความรู้เท่าทันเหตุปัจจัย
  - - - หากพบว่าปาก และริมฝีปากแห้งใช้สําลีชุบน้ําสะอาดแตะที่ริมฝีปากแล้วทาง ด้วยวาสลินหรือสีผึ้ง
      - หากพบว่าจมูกแห้ง หมั่นทําความสะอาดและรักษาความชุ่มชื้นไว้
      - หากพบว่าดวงตาแห้ง ให้ หยอดตาด้วยน้ําตาเทียม
      - หากพบว่ามีเสมหะมากควรให้ยาลดเสมหะแทนการดูดเสมหะ
      - การดูแลสุขวิทยาส่วนบุคคล
    - - “จิตที่แจ่มใสจะอยู่ในร่างกายที่สมบูรณ์”
        
        ให้โอกาส คนใกล้ตายได้แสดงความรู้สึกและความต้องการโดยพูดแต่สิ่งดีงามเพื่อการระลึกถึงคุณงามความดี บุญบารมีที่ได้ กระทํามาในอดีต
        
        อ่านหนังสือธรรมะให้ฟัง
        
        ท่องบทสวดมนต์หรือเปิดเทปบทสวดมนต์เบา ๆ ให้ฟัง