Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับนิติเวชและนิติจิตเวช, นางสาวณัฐนรี ธีรวันอุชุกร…

- - - - ต้องการความกระจ่าง
      - ดูตามใบส่งตัว
    - - ต้องรีบทำอย่างละเอียด
      - โดยการตรวจสภาพจิต
      - ตรวจทางระบบประสาท
      - ตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - การเฝ้าดูพฤติกรรม
      - ทดสอบทางจิตวิทยา
    - - แบ่งเป็น 2 ส่วน
        
        เกี่ยวกับคดี
        
        ถามข้อมูลจากคนใกล้ชิด
        
        ถามพฤติกรรมขณะมีคดี จากตำรวจ ราชการ
        
        เกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วยทางจิต
        
        การตรวจรักษา
        
        เอกสารทางการเเพทย์อื่นๆ
    - - clinical diagnosis เพื่อการรักษาการพยากรณ์โรค
      - legal diagnosis
        
        ขณะตรวจ วิกลจริต และสามารถต่อสู้คดีได้หรือไม่
        
        ขณะประกอบคดี สามารถรู้ผิดชอบ หรือบังคับตนเองได้หรือไม่
        
        ความเห็นหรือข้อเสนอแนะ เช่น ภาวะอันตราย
- - - - ผู้ใดกระทำความผิดในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบหรือไม่สามารถบังคับตนเองได้
      - แต่ถ้ากระทพความผิดยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง ผู้นั้นต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น
      - การพิจารณาความผิดอาญา
        
        ไม่สามารถรู้ผิดชอบหมายถึงขณะประกอบคดีผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่รู้ว่าการกระทำของตนถูกหรือผิดดีหรือชั่วควรหรือไม่ควร
        
        ไม่สามารถบังคับตนเองได้ หมายถึง ขณะประกอบคดี ผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่สามารถห้ามจิตใจ มิให้ร่างกายทำการนั้นได้ อันเกิดจากโรคจิต จิตบกพร่อง หรือจิตฟั่นเฟือน
  - - - ถ้าผู้ต้องหาวิกลจริตใก้แพทย์ตรวจ ให้แพทย์มาให้ปากคำ
      - ผู้วิกลจริต และไม่สามารถต่อสู้คดีให้งดการสอบสวนไต่สวนมูลฟ้อง แล้วรอหาย
      - พิจารณาความสามารถในการต่อสู้คดี
        
        รู้ว่าตนเองต้องคดีอะไร
        
        รู้ถึงความหนักเบาของโทษที่จะได้รับ
        
        สามารถเล่ารายละเอียดของคดีได้
        
        สามารถเข้าใจขั้นตอนการดำเนินคดี
        
        สามารถให้ปากคำต่อกระบวนการยุติธรรมได้
        
        สามารถร่วมมือกับทนายในการปกป้องสิทธิตนเองได้
  - - - ถ้าศาลเห็นว่าการปล่อยตัวผู้มีจิตบกพร่อง โรคจิต หรือจิตฟั่นเฟือน ซึ่งไม่ต้องรับโทษ หรือได้รับการลดโทษตามมาตรา 65
    - - ในกรณีที่ศาลพิพากษาลงโทษ มีความผิด แต่รอการกำหนดโทษ หรือรอการลงโทษบุคคลใด ถ้าศาลเห็นว่าเป็นผู้ติดยาเสพติดให้โทษ ศาลจะกำหนดในคำพิพากษาว่า บุคคลนั้นจะต้องไม่เสพย์สุรายาเสพติดให้ภายในระยะเวลาไม่เกินสองปี นับแต่วันพ้นโทษหรือวันปล่อยตัว เพราะรอ การกำหนดโทษหรือรอการลงโทษก็ได้
  - - - ถ้ามีการทำความผิด หรือจำคุกมาก่อนเป็นโทษที่ประมาทเป็นลหุโทษ
      - เมื่อศาลพิจารณา แล้วยุในขณะรอกำหนดโทษ รอลงโทษแล้วปล่อยตัวจะต้องกลับตัวตามระยะเวลาที่กำหนด
      - เงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติ
        
        ไปรายงานตัวต่อเจ้าพนักงานที่ศาลระบุไว้เป็นครั้งคราว
        
        แนะนำ ช่วยเหลือ หรือตักเตือนตามที่เห็นสมควร
        
        ให้ฝึกหัดหรือทางานอาชีพอันเป็นกิจลักษณะ
        
        ให้ละเว้นการคบหาสมาคม
    - - ถ้าผู้กระทำผิดไม่ทำตามเงื่อนไขคดีก่อนจะ+เข้ากับคดีหลัง
    - - ถ้าในเวลาผู้นั้นกระทำความผิดที่ไม่ใช่ลหุโทษ
        จะสั่งลงโทษจำคุกสำหรับความผิดที่ศาลพิพากษา
  - - - ถ้าดื่มแล้วเกิดจากความมึนเมา ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นทำให้เมา หรือถูกขืนใจ แล้วบังคับตนเองไม่ได้ จะยกโทษความผิดนั้น
      - ถ้าบังคับได้บ้าง จะลงโทษน้อยกว่ากฎหมายที่กำหนดไว้
  - - - ผู้ใดควบคุมดูแลบุคคลวิกลจริต ปล่อยปละละเลยให้บุคคลวิกลจริตนั้น อาจเที่ยวตามลาพังต้องระวางโทษปรับไม่เกินห้าร้อยบาท
  - - - ทุเลาการบังคับให้จำคุกไว้ก่อน
        
        เมื่อจำเลยวิกลจริต
        
        เมื่อเกรงว่าจำเลยจะถึงอันตรายแก่ชีวิตถ้าต้องจำคุก
        
        ถ้าจำเลยมีครรภ์แต่เจ็ดเดือนขึ้นไป
        
        ถ้าจำเลยคลอดบุตรแล้วยังไม่ถึงเดือนในระหว่างทุเลาการบังคับอยู่นั้น แล้วแต่พิจารณา
    - - ถ้าวิกลจริตก่อนโทษประหารจะรอให้หายก่อน
      - ถ้าหายภายใน 1 ปี ให้ลดโทษจากประหารเหลือ จำคุกตลอดชีวิต
  - - - บุคคลวิกลจริตผู้ใด ถ้าภริยาสามีก็ดี ผู้บุพการีกล่าวคือ บิดา มารดา ปู่ย่า ตายาย ทวดก็ดี ผู้สืบสันดานกล่าวคือ ลูกหลาน เหลน ลื้อก็ดี ผู้อนุบาลหรือผู้พิทักษ์ก็ดี หรือพนักงานอัยการก็ดี ร้องขอต่อศาลแล้วศาลจะสั่งให้บุคคลผู้นั้นเป็นคนไร้ความสามารถก็ได้ คำสั่งอันนี้ให้โฆษณาในราชกิจจานุเบกษา
    - - บุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถนั้น ท่านว่าต้องจัดให้อยู่ในความอนุบาล
    - - การใด ๆ อันบุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถได้ทำลงไปการนั้นท่านว่าเป็นโมฆียะ
    - - การใด ๆ อันบุคคลวิกลจริตได้ทำลง แต่หากบุคคลนั้นศาลยังมิได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถไซร้ ท่านว่าการนั้นจะเป็นโมฆียะ ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ว่าได้ทำลงในเวลาซึ่งบุคคลนั้นวิกลจริตอยู่ และคู่กรณีอีกฝ่ายหนึ่งได้รู้แล้วด้วยว่าผู้ทำเป็นคนวิกลจริต
    - - ครูบาอาจารย์ นายจ้างหรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถอยู่เป็นนิตย์ก็ดี ชั่วครั้งชั่วคราวก็ดี จาต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิดซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตน ถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้น ๆ มิได้ระมัดระวังตามสมควร
    - - บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ต้องรับผิดในผลที่ตนละเมิดบิดา มารดา หรือผู้อนุบาลเช่นว่านี้ ย่อมต้องรับผิดชอบร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร แก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น
- - - - การฆ่าตัวตาย
      - ถูกผู้อื่นทำให้ตาย
      - ถูกสัตว์ทำร้ายตาย
      - ตายโดยอุบัติเหตุ
      - ตายโดยยังมิปรากฏเหตุ
    - - เขียนรายงาน ณ ที่เกิดเหตุ การจดบันทึกเกี่ยวกับข้อเท็จจริงทั่วไปข้อเท็จจริงเกี่ยวกับศพ ความเห็นเกี่ยวกับศพ การดำเนินการเกี่ยวกับศพ
      - รายงานการผ่าศพชันสูตร ซึ่งเป็นตรวจสอบสภาพภายนอก / ภายในของศพนั้นๆ
      - การตรวจชิ้นเนื้อ เพื่อดูพยาธิสภาพ
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ เพื่อดูสารในร่างกาย
      - การลงความเห็นในเรื่องเหตุ และพฤติการณ์ที่ตาย
    - - ข้อเท็จจริง จำนวน ชนิด ตำแหน่ง ขนาด สิ่งแปลกปลอมที่พบในแผล ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ วิธีการรักษาพยาบาล และความผิดปกติที่เป็นผลจากการบาดเจ็บ
    - - แยกหีบห่อ การบรรจุซอง เขียนรายละเอียด
      - ป้องกันการปลอมแปลงเจือปน หรือเสื่อมสภาพ
      - ส่งมอบวัตถุพยานด้วยความระมัดระวัง รัดกุม มีบันทึกการส่งมอบและผู้รับผิดชอบ
      - รวบรวมวัตถุพยานหรือสิ่งที่สงสัยว่าเป็นวัตถุพยาน
    - - บันทึกอย่างถูกต้อง ตรงตามความเป็นจริง กระชับ ชัดเจน ใช้การขีดฆ่าและเขียนชื่อกำกับแทนการลบ
      - ต้องมีการสังเกตและบันทึกอาการ อาการแสดงเป็นระยะๆ
      - ในการบันทึกต้องระมัดระวังการใช้ภาษา อย่าใช้อารมณ์ในการเขียน
      - ควรเขียนให้สื่อความหมายในแง่การรักษาและกรณีที่เป็นพยานเอกสาร
      - คิดเสมอว่าอาการแสดงของผู้ป่วยเป็นเอกสารลับ ผู้ป่วยขอดูได้ ไม่ควรเปิดเผยเอกสารนี้กับผู้อื่น ยกเว้นแพทย์ หรือในกรณีที่ต้องที่ต้องมีการเปิดเผยตามข้อกำหนดของศาล