Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

นิติเวชและจิตเวช, อ้างอิง : กองบรรณาธิการ TCIJ. (2560). จับตา:…

- - - - ผู้ใดกระทำความผิดในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบหรือไม่สามารถบังคับตนเองได้ เพราะมีจิตบกพร่อง
      - ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น
      - การพิจารณาความผิด
        
        ไม่สามารถรู้ผิดชอบ
        
        ไม่สามารถบังคับตนเองได้
  - - - ในระหว่างทำการสอบสวนถ้ามีเหตุควรเชื่อว่าผู้ต้องหา เป็นผู้วิกลจริต และไม่สามารถต่อสู้คดีได้ ให้พนักงานแพทย์ตรวจ
      - หลักการพิจารณา
        
        รู้ว่าตนเองต้องคดีอะไร
        
        รู้ถึงความหนักเบาของโทษที่จะได้รับ
        
        สามารถเล่ารายละเอียดของคดีได้
        
        สามารถเข้าใจขั้นตอนการดำเนินคดี
        
        สามารถให้ปากคำต่อกระบวนการยุติธรรมได้
        
        สามารถร่วมมือกับทนายในการปกป้องสิทธิตนเองได้
      - ในกรณีที่พนักงานสอบสวน หรือศาลเห็นว่าผู้ต้องหา หรือจำเลยผู้วิกลจริต งดการสอบสวนไต่สวนมูลฟ้อง และให้ส่งตัวไปโรงพยาบาลโรคจิต
      - กรณีที่ศาลงดการไต่สวนมูลฟ้อง หรือพิจารณาดั่งบัญญัติไว้ในวรรคก่อนศาลจะสั่งจำหน่ายคดีเสียชั่วคราวก็ได้
  - - - ถ้าศาลเห็นว่าการปล่อยตัวผู้มีจิตบกพร่อง เป็นการไม่ปลอดภัยแก่ประชาชน ศาลจะสั่งให้ส่งตัวไปควบคุมไว้ในสถานพยาบาลก็ได้ และคำสั่งนี้ศาลจะเพิกถอนเสียเมื่อใดก็ได้
    - - ในกรณีที่ศาลพิพากษาลงโทษ แต่รอการกำหนดโทษ ถ้าศาลเห็นว่าเป็นผู้ติดยาเสพติดให้โทษ บุคคลนั้นจะต้องไม่เสพย์สุรายาเสพติดให้โทษภายในระยะเวลาไม่เกินสองปี นับแต่วันพ้นโทษหรือวันปล่อยตัว
  - - - ผู้ใดกระทำความผิดซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกินสองปี ถ้าไม่ปรากฏว่าผู้นั้นได้รับโทษจำคุกมาก่อน หรือปรากฏว่าได้รับโทษจำคุกมาก่อน แต่เป็นโทษสำหรับความผิดที่ได้กระทำโดยประมาทศาลจะพิพากษาว่าผู้นั้นมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษ
      - เงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติของผู้กระทำผิด
        
        ให้ไปรายงานตัวต่อเจ้าพนักงานที่ศาลระบุไว้
        
        แนะนำ ช่วยเหลือ หรือตักเตือนตามที่เห็นสมควร
        
        ให้ฝึกหัดหรือทำงานอาชีพอันเป็นกิจลักษณะ
        
        ให้ละเว้นการคบหาสมาคม อันอาจนาไปสู่การกระทำความผิดเช่นเดียวกันนั้นอีก
    - - เมื่อความปรากฏแก่ศาลผู้กระทำความผิด ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขดังที่ศาลกำหนดไว้ในคดีก่อนบวกเข้ากับโทษในคดีหลัง แล้วแต่กรณี
    - - ถ้าภายในเวลาที่ศาลกำหนดตามมาตรา 56 ผู้ที่ถูกศาลพิพากษาให้กระทำความผิด อันมิใช่ความผิดที่ได้กระทำโดยประมาทและศาลพิพากษาให้ลงโทษจำคุกสำหรับความผิดนั้นให้ศาลที่พิพากษาคดีหลังกำหนดโทษที่รอการกำหนดไว้ในคดีก่อนบวกเข้ากับโทษในคดีหลัง แล้วแต่กรณี
  - - - ความมึนเมาเพราะเสพย์สุรา หรือสิ่งเมาอย่างอื่น จะยกขึ้นเป็นข้อแก้ตัวตามมาตรา 65 ไม่ได้ เว้นแต่ความมึนเมานั้นจะได้เกิดโดยผู้เสพย์ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นจะทำให้มึนเมา และได้กระทำความผิดในขณะไม่สามารถรับผิดชอบ
  - - - ศาลมีอำนาจสั่งให้ทุเลาการบังคับให้จำคุกไว้ก่อน
        
        เมื่อจำเลยวิกลจริต
        
        เมื่อเกรงว่าจำเลยจะถึงอันตรายแก่ชีวิตถ้าต้องจำคุก
        
        ถ้าจำเลยมีครรภ์แต่เจ็ดเดือนขึ้นไป
        
        ถ้าจำเลยคลอดบุตรแล้วยังไม่ถึงเดือนในระหว่างทุเลาการบังคับอยู่นั้น ให้ศาลสั่งพนักงาน ฝ่ายปกครองหรือตำรวจจัดให้บุคคลดังกล่าวแล้วอยู่ในสถานที่อันควร
    - - ถ้าบุคคลซึ่งต้องคำพิพากษาให้ประหารชีวิต เกิดวิกลจริตก่อนประหารชีวิต ให้รอการประหารชีวิตไว้ก่อน
  - - - ผู้ใดควบคุมดูแลบุคคลวิกลจริต ปล่อยปละละเลยให้บุคคลวิกลจริตนั้น อาจเที่ยวตามลาพังต้องระวางโทษปรับไม่เกินห้าร้อยบาท
  - - - บุคคลวิกลจริตผู้ใด ถ้าภริยาสามี บุพการีร้องขอต่อศาลแล้วศาลจะสั่งให้บุคคลผู้นั้นเป็นคนไร้ความสามารถก็ได้
    - - บุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถนั้น ท่านว่าต้องจัดให้อยู่ในความอนุบาล
    - - การใด ๆ อันบุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถได้ทำลงไปการนั้นท่านว่าเป็นโมฆียะ
    - - การใด ๆ อันบุคคลวิกลจริตได้ทำลง แต่หากบุคคลนั้นศาลยังมิได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถการนั้นจะเป็นโมฆียะ ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ว่าได้ทำลงในเวลาซึ่งบุคคลนั้นวิกลจริตอยู่
    - - บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ต้องรับผิดในผลที่ตนละเมิดบิดา มารดา ย่อมต้องรับผิดชอบร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร
    - - ครู อาจารย์ นายจ้างหรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลผู้ไร้ความสามารถต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิดซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตน หากพิสูจน์ได้ว่า มิได้ระมัดระวังตามสมควร
- - - - ส่วนที่เกี่ยวกับคดี
      - ส่วนที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วยทางจิต
  - - - การวินิจฉัยทางคลินิก
      - การวินิจฉัยทางกฎหมาย
        
        ขณะตรวจ วิกลจริต
        
        ขณะประกอบคดี สามารถรู้ผิดชอบ
        
        ความเห็นหรือข้อเสนอแนะ
- - - - ถูกสัตว์ทำร้ายตาย
      - ตายโดยอุบัติเหตุ
      - ถูกผู้อื่นทำให้ตาย
      - ตายโดยยังมิปรากฏเหตุ
      - การฆ่าตัวตาย
    - - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - การตรวจชิ้นเนื้อ เพื่อดูพยาธิสภาพ
      - รายงานการผ่าศพชันสูตร
      - เขียนรายงาน ณ ที่เกิดเหตุ
      - การลงความเห็นในเรื่องเหตุ และพฤติการณ์ที่ตาย
    - - สิ่งที่พยาบาลต้องบันทึก
        
        ข้อเท็จจริง จำนวน ชนิด ตำแหน่ง ขนาด สิ่งแปลกปลอมที่พบในแผล
        
        ความเห็นเกี่ยวกับแผล
      - ผู้ป่วยหรือแม้แต่ศพ อาจมีบาดแผลเกิดขึ้น
    - - รวบรวมวัตถุพยานหรือสิ่งที่สงสัยว่าเป็นวัตถุพยาน
      - แยกหีบห่อ การบรรจุซอง เขียนรายละเอียด
      - ป้องกันการปลอมแปลงเจือปน หรือเสื่อมสภาพ
      - ส่งมอบวัตถุพยานด้วยความระมัดระวัง รัดกุม มีบันทึกการส่งมอบและผู้รับผิดชอบ
    - - บันทึกอย่างถูกต้อง ตรงตามความเป็นจริง กระชับ ชัดเจน ใช้การขีดฆ่าและเขียนชื่อกำกับแทนการลบ
      - ต้องมีการสังเกตและบันทึกอาการ อาการแสดงเป็นระยะๆ
      - ในการบันทึกต้องระมัดระวังการใช้ภาษา อย่าใช้อารมณ์ในการเขียน
      - ควรเขียนให้สื่อความหมายในแง่การรักษาและกรณีที่เป็นพยานเอกสาร
      - พึงระลึกไว้เสมอว่าบันทึกอาการ และอาการแสดงของผู้ป่วยเป็นเอกสารลับ
- - - - รักษาตามขั้นตอน
        
        อาการทางจิตทุเลา
        
        อาการทางจิตไม่ทุเลา
        
        แจ้งผลการรักษาเป็นระยะ
        
        อาการทางจิตทุเลา
        
        ส่งกลับผู้นำส่งกระบวนการยุติธรรม
        
        ลดโทษ/ปล่อยตัว (ตามมาตรา 65)/ ส่งกลับมารักษาตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 48