Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลแบบองค์รวมในทารกแรกเกิดที่มีภาวะเสี่ยง และปัญหาสุขภาพ, image, นาย…

- - - - การใช้เครื่องดูดสุญญากาศช่วยคลอด (vacuum extraction)
      - เกิดจากแรงดันที่กดลงบนศีรษะทารกระหว่างการคลอดท่าศีรษะ
    - - คลำศีรษะทารก จะพบก้อนบวมโน มีลักษณะนุ่ม กดบุ๋ม ขอบเขตไม่ชัดเจน ข้ามแนวรอยต่อของกระดูกกะโหลกศีรษะและพบทันทีภายหลังคลอด
    - - ด้านข้างของศีรษะ ลักษณะการบวมของก้อนโนนี้จะมีความกว้างและมีขนาดโตประมาณไข่ห่าน ทำให้ศีรษะมีความยาวมากกว่าปกติ
    - - จะหายไปได้เองภายหลังคลอด ประมาณ 2 -3 วันหลังคลอด
    - - การตรวจร่างกาย ประเมินลักษณะก้อนบวมน้ำที่ใต้ศีรษะทารก
      - การซักประวัติ ประวัติคลอดยาก คลอดนาน
    - - สังเกตอาการเปลี่ยนแปลงทางระบบประสาทของทารก
      - อธิบายให้มารดาและบิดาเข้าใจถึงอาการที่เกิดขึ้นเพื่อคลายความวิตกกังวล
      - สังเกตลักษณะ ขนาด การเปลี่ยนแปลงอื่นๆ ของก้อนบวมโนที่ศีรษะ
      - บันทึกอาการและการพยาบาล
    - - มารดาและบิดาวิตกกังวลเกี่ยวกับก้อนบวมน้ำที่ใต้ศีรษะทารก
  - - - ระยะเวลาการคลอดยาวนาน
      - การใช้เครื่องดูดสูญญากาศช่วยคลอด
    - - hyperbilirubinemia
    - - ซักประวัติการเบ่งคลอดนานหรือการช่วยคลอดโดยใช้เครื่องดูดสูญญากาศ
      - ตรวจร่างกายทารกพบบริเวณศีรษะมีก้อนบวมโนบนกระดูกกะโหลกศีรษะชิ้นใดชิ้นหนึ่ง
    - - จะปรากฏให้เห็นชัดเจนหลัง 24 ชั่วโมงไปแล้ว ลักณะการบวมจะมีขอบเขตชัดเจนบนบริเวณกระดูกกะโหลกศีรษะชิ้นใดชิ้นหนึ่ง
      - ก้อนโนเลือดมีสีผิดปกติ ทารกมีภาวะซีดได้จากการสูญเสียเลือดมาก
    - - โดยปกติจะค่อยๆหายเองภายใน 2 เดือน แต่ถ้ามีภาวะตัวเหลืองร่วมด้วยและมีระดับบิลลิรูบินในเลือดสูงจำเป็นต้องได้รับการส่องไฟ
      - ในรายที่ก้อนเลือดขนาดใหญ่อาจรักษาโดยการดูดเลือดออก
    - - การซักประวัติ เบ่งคลอดนานหรือเบ่งคลอดก่อนปากมดลูกเปิดหมด มีประวัติการได้รับการช่วยคลอดโดยเครื่องดูดสุญญากาศ
      - การตรวจร่างกาย ประเมินลักษณะก้อนโนเลือดที่กระดูกชิ้นใดชิ้นหนึ่ง ภายหลังเกิดหลายชั่วโมงอาจพบก้อนโตขึ้น ต่อมาอาจพบภาวะตัวและตาเหลืองร่วมด้วย
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ ระดับความเข้มข้นของเลือด การตรวจหาระดับบิลลิรูบิน
    - - สังเกต ลักษณะ ขนาด และการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ เกี่ยวกับภาวะเลือดออกในสมอง
      - ให้ทารกนอนตะแคงด้านตรงข้ามกับก้อนโนเลือด
      - สังเกตอาการซีด การเจาะหาค่า Hct และดูแลให้เลือดตามแผนการรักษาของแพทย์
      - ถ้ามีภาวะตัวเหลือง ให้ทารกที่ได้รับการส่องไฟตามแผนการรักษาของแพทย์
      - แนะนำไม่ใช้ใช้ยาทา ยานวด ประคบหรือเจาะเอาเลือดออกเอง
    - - ทารกเสี่ยงต่อการเกิดภาวะตัวเหลืองเนื่องจากมีภาวะเลือดออกใต้เยื่อหุ้มกะโหลกศีรษะที่เกิดจากการคลอด
      - ทารกมีโอกาสติดเชื้อที่บริเวณผิวหนังรอบๆบริเวณที่มีภาวะเลือดออกใต้เยื่อหุ้มกะโหลกศีรษะ
      - มารดาและบิดาวิตกกังวลเกี่ยวกับภาวะเลือดออกใต้เยื่อหุ้มกะโหลกศีรษะ
  - - - จากประวัติการคลอด เช่น เชิงกรานแม่เล็กกว่าปกติ ทารกอยู่ในท่าท้ายทอยหันหลัง (occiput posterior position: OPP)ท่าหน้า หรือท่าก้น ภาวะ CPD การช่วยคลอดโดยใช้เครื่องดูดสุญญากาศหรือคีมช่วยคลอด ระยะการคลอดยาวนาน การคลอดเร็ว
    - - Reflex ลดน้อยลงหรือไม่มี โดยเฉพาะ moro reflex จะเสียไป
      - กำลังกล้ามเนื้อไม่ดี มีอาการอ่อนแรง
      - มีภาวะซีด หรือมีอาการเขียว (cyanosis)
      - ซึม ไม่ร้อง
      - ดูดนมไม่ดี หรือไม่ยอมดูดนม
      - ร้องเสียงแหลม
      - การหายใจผิดปกติ มีหายใจเร็ว ตื้น ช้า ไม่สม่ำเสมอ หรือหยุดหายใจ
      - กระหม่อมโป่งตึง
    - - เลือดออกกดศูนย์หายใจทำให้ทารกหายใจลำบาก
      - ทารกอาจเกิดปัญญาอ่อน (mental retardation)
    - - ถ้ามีความดันในกะโหลกศีรษะสูง อาจได้รับการรักษาโดยเจาะน้ำไขสันหลังเพื่อบรรเทาอาการความดันในสมอง
      - ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายทารกถ้าตัวเย็น
      - ดูแลให้ได้รับยาระงับการชัก และให้วิตามินเค
      - ดูแลให้ออกซิเจนถ้าทารกมีภาวะพร่องออกซิเจน
      - ดูแลให้ได้รับนมและน้ำอย่างเพียงพอ
    - - ภาวะขาดออกซิเจนเป็นเวลานานในขณะคลอดหรือเกิดภายหลังคลอด
      - การได้รับอันตรายรุนแรงจาการคลอด
      - ทารกคลอดก่อนกำหนด
    - - ดูแลให้ทารกหายใจสะดวกและได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
      - กรณีที่ให้ออกซิเจน ควรสำรวจปริมาณออกซิเจนที่ทารกได้รับความไม่ควรเกิน 40% หรือตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ได้รับนมและน้ำที่เพียงพอ
      - ให้ทารกอยู่ในตู้อบ (incubator) ที่มีการควบคุมอุณหภูมิตู้ไว้
      - เตรียมเครื่องมือในการให้ความช่วยเหลือทารกไว้ให้พร้อม
      - ตรวจสอบสัญญาณชีพ และบันทึกไว้ทุก 2- 4 ชั่วโมง ตามระดับความรุนแรงของอาการ
      - ป้องกันและไม่ให้ทารกได้รับอันตรายจากการชัก จัดวางเตียงของทารกไว้บริเวณที่พยาบาลสังเกตอาการทารกได้ง่าย
      - ดูแลให้ทารกได้พักผ่อน รบกวนทารกให้น้อยที่สุด
      - ดูแลฉีดวิตามินเค จำนวน 1 มิลลิกรัม เข้ากล้ามเนื้อเพื่อป้องกันเลือดที่จะออกเพิ่ม
      - ประคับประคองจิตใจมารดาและบิดาเพื่อลดความวิตกกังวล
      - ให้การดูแลอย่างต่อเนื่องควรมีการส่งต่อพยาบาลชุมชนในการติดตามเยี่ยมบ้านและนัดทารกมาตรวจ
    - - ทารกเสี่ยงต่อภาวะชักเนื่องจากภาวะเลือดออกในกะโหลกศีรษะ
      - ทารกเสี่ยงต่อภาวะตัวเหลืองเนื่องจากมีภาวะเลือดออกในกะโหลกศีรษะ
      - มารดาและบิดาวิตกกังวลเกี่ยวกับภาวะเลือดออกในกะโหลกศีรษะ
- - - - ทดสอบโมโรรีเฟลกซ์ (moro reflex) พบว่าแขนทั้งสองข้างของทารกเคลื่อนไหวไม่เท่ากัน โดยทารกจะยกแขนข้างที่ดีได้เท่านั้น
      - กรณีที่กระดูกเดาะทารกอาจยกแขนได้ก็ได้ แต่ถ้าคลำตรงบริเวณที่หักอาจได้ยินเสียงกรอบแกรบ
    - - ทารกจะมีอาการหงุดหงิดหรือร้องไห้เมื่อสัมผัสบริเวณที่กระดูกหัก
      - อาจพบว่ามีอาการบวมห้อเลือด ตรงบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บ
      - ทารกเคลื่อนไหวแขนข้างที่กระดูกไหปลาร้าหักน้อยหรือไม่เคลื่อนไหวเลย
      - brachial plexus ของทารกอาจได้รับอันตรายร่วมด้วย
      - หลังจากจำหน่ายทารกกลับบ้านไปแล้วหลายสัปดาห์ พบว่าอาจมีก้อนนูนที่ไหปลาร้าหรือคลำได้ก้อนแข็ง
    - - ส่วนใหญ่หายได้เองค่อนข้างเร็ว มักเกิดกระดูกงอกใหม่ภายใน 1 สัปดาห์
      - รักษาโดยให้แขนและไหล่ด้านที่กระดูกไหลปลาร้าหักอยู่นิ่ง ๆ โดยการกลัดแขนเสื้อติดกับตัวเสื้อประมาณ 10 – 14 วัน
  - - - อาจได้ยินเสียงกระดูกหักขณะทารกคลอด
      - เวลาผ่านไปหลายวันจะพบว่าขาทารกมีอาการบวม
      - มื่อจับทารกเคลื่อนไหวหรือถูกบริเวณที่กระดูกต้นขาหักทารกจะร้องไห้
    - - (incomplete) รักษาโดยการใส่เฝือกขายาว ประมาณ 3 -4 สัปดาห์
      - (complete) รักษาโดยการห้อยขาทั้งสองข้างไว้กับราวที่ขวางปลายเตียง ขาเหยียดตรง ให้ก้นและสะโพกลอยจากพื้นเตียง ดึงขาไว้นาน 2-3 สัปดาห์
  - - - ทดสอบโมโรรีเฟลกซ์ (moro reflex) พบว่าทารกจะไม่งอแขน เมื่อจับแขนขยับทารกจะร้องไห้เนื่องจากรู้สึกเจ็บ
    - - ในรายที่มีกระดูกหักสมบูรณ์ (complete) อาจได้ยินเสียงกระดูกหักขณะคลอด แขนข้างที่หักจะมีอาการบวมและทารกไม่เคลื่อนไหวแขนข้างที่หักเนื่องจากรู้สึกเจ็บ
    - - การคลอดท่าก้น ผู้ทำคลอดดึงทารกออกมา แขนเหยียดหรือการคลอดท่าศีรษะที่ไหล่คลอดยาก
    - - ถ้าอาการไม่รุนแรงเป็นเพียงกระดูกแขนเดาะ จะรักษาโดยการตรึงแขนให้แนบกับลำตัวเพื่อไม่ให้แขนเคลื่อนไหว 1-2 สัปดาห์
      - ถ้าหากกระดูกแขนหักสมบูรณ์ จะรักษาโดยการจับแขนตรึงกับผนังทรวงอก ศอกงอ 90 องศา แขนส่วนล่างและมือทาบขวางลำตัวใช้ผ้าพันรอบแขนและลำตัว หรือใส่เฝือกอ่อนจากหัวไหล่ถึงสันหมัด
- - - - มีอาการอัมพาตชั่วคราวของกล้ามเนื้อใบหน้า
      - ทารกจะลืมตาได้เพียงครึ่งเดียว ตาปิดไม่สนิท
      - ริมฝีปากล่างตก ไม่มีรอยย่นที่หน้าฝากเห็นได้ชัดเจนที่สุดเมื่อทารกร้องไห้
    - - ถ้าประสาทที่เลี้ยงใบหน้าเพียงถูกกดอาจหายไปได้เองภายใน 2-3 วัน ถึงสัปดาห์
      - ถ้าเส้นประสาทขาดต้องได้รับการทำศัลยกรรมซ่อมประสาท
    - - ดูแลไม่ให้ดวงตาของทารกได้รับอันตราย
      - ดูแลให้ทารกได้รับอาหารเหมาะสมตามความต้องการของทารก
      - ดูแลให้ทารกได้รับการตอบสนองด้านจิตใจ
      - ดูแลบรรเทาความวิตกกังวลของมารดาและบิดา
    - - ทารกเสี่ยงต่อการสูดสำลักเนื่องจากกล้ามเนื้อใบหน้าเป็นอัมพาต
      - ทารกเสี่ยงต่อการเกิดแผลที่จอตาเนื่องจากไม่สามารถปิดตาให้สนิทได้
      - มารดาและบิดาวิตกกังวลเกี่ยวกับการเป็นอัมพาตของกล้ามเนื้อใบหน้าของทารก
  - - - C5-C6 Erb Duchenne Paralysis
      - C7-C8 และ T1 Klumpke’ s paralysis
    - - C5-C6 ตรวจ moro reflex, grasp reflex
      - C7-C8 และ T1 ตรวจ moro reflex
    - - ทารกที่คลอดโดยมีส่วนนำเป็นก้นหรือคลอดยากบริเวณแขนหรือไหล่จากการที่ดึงไหล่ออกไปจากศีรษะในระหว่างการคลอด
    - - ให้แขนไม่เคลื่อนไหว ในท่ากางหมุนแขนออก ข้อศอกตั้งฉากกับลำตัว
      - ทำกายภาพบำบัด
      - ถ้าไม่หายอาจต้องทำศัลยกรรมซ่อมประสาท
    - - ดูแลให้ส่วนที่ได้รับอันตรายไม่เคลื่อนไหว
      - ดูแลให้แขนที่ได้รับอันตรายได้ออกกำลัง
      - ดูแลความสุขสบายและการผ่อนคลายให้ทารกที่ต้องตรึงแขน
      - ดูแลตอบสนองความต้องการทั้งด้านร่างกายและจิตใจทารก
      - ช่วยให้มารดาและบิดามั่นใจในการดูแลทารก
    - - ทารกมีโอกาสเกิดอัมพาตที่แขนถาวร เนื่องจากเส้นประสาทที่มาเลี้ยงแขนได้รับบาดเจ็บ
      - มารดาและบิดาวิตกกังวลเกี่ยวกับการบาดเจ็บที่เส้นประสาทที่มาเลี้ยงแขนทารก
- - - - น้ำหนักตัวน้อย
      - รูปร่างรวมทั้งแขนขามีขนาดเล็ก
      - ศีรษะจะมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับลำตัว กะโหลกศีรษะนุ่ม รอยต่อกะโหลกศีรษะและขม่อมกว้าง
      - เปลือกตาบวมและนูนออกมา ตามักปิดตลอดเวลา
      - ผิวหนังบางสีแดงและเหี่ยวย่น มองเห็นเส้นเลือดใต้ผิวหนังได้ชัดเจน มักบวมตามมือและเท้า
      - ไขเคลือบตัว (vernix caseosa) มีน้อยหรือไม่มีเลย
      - พบขนอ่อน (Lanugo hair) ได้ที่บริเวณใบหน้า หลังและแขน ส่วนผมมีน้อย
      - ลายฝ่ามือฝ่าเท้ามีน้อยและเรียบ เล็บมือเล็บเท้าอ่อนนิ่มและสั้น
      - กล้ามเนื้อมีกำลังน้อย
      - เกิด Intercostals retraction
      - เสียงร้องเบา และร้องน้อยกว่าทารกแรกเกิดคลอดครบกำหนด
    - - ระบบทางเดินหายใจ หายใจลำบาก
      - ระบบประสาท ที่พบบ่อยได้แก่ ภาวะอุณหภูมิกายต่ำหรือสูงเกินไป
      - ระบบหัวใจและระบบเลือด ที่พบบ่อย patent ductus arteriosus; PDA
      - ระบบทางเดินอาหารและภาวะโภชนาการที่พบบ่อยได้แก่ ภาวะลำไส้ขาดเลือดมาเลี้ยง
      - ระบบภูมิต้านทาน ที่พบบ่อยได้แก่ ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด
      - ะบบเมตาบอลิซึมและต่อมไร้ท่อ ที่พบบ่อย ได้แก่ ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ
    - - เสี่ยงต่อภาวะพร่องออกซิเจนเนื่องจากประสิทธิภาพการทำงานของปอดไม่สมบูรณ์
      - เสี่ยงต่อภาวะอุณหภูมิกายต่ำ เนื่องจากกลไกการควบคุมอุณหภูมิของร่างกายทำงานไม่สมบูรณ์
      - เสี่ยงต่อภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ เนื่องจากมีไขมันใต้ผิวหนังน้อย
    - - บทบาทการพยาบาล
        
        ดูแลให้ได้รับนมมารดาหรือนมผสมตามแผนการรักษา
        
        ดูแลและแนะนำมารดาบิดาในการป้องกันการติดเชื้อ
        
        ทำทางเดินหายใจให้โล่ง
        
        ดูแลให้วิตามินเค 1 มิลลิกรัมฉีดเข้ากล้ามเนื้อเพื่อป้องกันภาวะเลือดออกง่าย
        
        ดูแลควบคุมอุณหภูมิร่างกาย
  - - - ทารกคลอดยาก
      - Hypoglycemia
      - Hyperbilirubinemia
      - Polycythemia
      - ภาวะแคลเซียม แมกนีเซียมในเลือดต่ำ
      - ความพิการแต่กำเนิด ส่วนใหญ่เป็นความพิการของหัวใจ
    - - เสี่ยงต่อภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ เนื่องจากไม่ได้รับน้ำตาลจากมารดาภายหลังคลอด
  - - - มีภาวะทารกเจริญเติบโตช้าในครรภ์
      - มีการสะสมไขมันใต้ผิวหนังลดลง มีการหลุดลอกของไข
      - ผมและเล็บจะยาวขึ้นเรื่อย ๆ
      - ผิวหนังแห้งแตก เหี่ยวย่น และหลุดลอก
      - รูปร่างผอม มีลักษณะขาดสารอาหาร แต่ตื่นตัว
      - มีขี้เทาเคลือบติดตามตัว
      - หน้าตาดูแก่กว่าเด็กทั่วไป
    - - ในระยะรอคลอดให้ติดตามผลการตรวจ EFM ทุก 1-2 ชั่วโมง
      - ในระยะคลอด ดูแลป้องกันการได้รับบาดเจ็บจากการคลอด
      - ในระยะหลังคลอด ดูแลดูดสิ่งคัดหลั่งจากปากและจมูก
      - ทารกที่มี APGAR score ปกติให้ดูแลเหมือนทารกแรกเกิดทั่วไป แต่ทารกที่มี APGAR score ต่ำกว่าปกติให้ดูแลให้เหมาะสมตามระดับของภาวะพร่องออกซิเจนแรกคลอด
    - - เสี่ยงต่อภาวะขาดออกซิเจน เนื่องจากรกเสื่อม สายสะดือถูกกด และการสำลักน้ำคร่ำในระยะคลอด
      - เสี่ยงต่อภาวะขาดออกซิเจนแรกคลอด เนื่องจากการหายใจลำบากจากการสูดสำลักขี้เทา
- - - - แยกทารกออกจากทารกคนอื่น ๆ
      - ดูแลให้ยาตามแผนการรักษา
      - ทารกที่คลอดจากมารดาที่เป็นโรคซิฟิลิส พยาบาลจะต้องสังเกตภาวะ congenital syphilis และส่ง cord blood for VDRL ติดตามผลเลือด
  - - - ต้อกระจก ต้อหิน PDA septal defect, pulmonary artery stenosis
      - สมองพิการและปัญญาอ่อน ภาวะเจริญเติบโตช้าในครรภ์
      - เกร็ดเลือดต่ำ ซีด ตับม้ามโต ความผิดปกติของโครโมโซม
    - - แม้ไม่มีอาการแสดงใด ๆ ควรได้รับการแยกจากทารกปกติ
      - เก็บเลือดทารกส่งตรวจเพื่อยืนยันการติดเชื้อและตรวจร่างกายทารกอย่างละเอียด
  - - - มารดาและทารกควรได้รับการแยกกันดูแลจนกระทั่งมารดามีการตกสะเก็ดของตุ่มสุกใสจนหมด
      - ทารกที่คลอดจากมารดาที่ติดเชื้อสุกใสภายใน 5 วันก่อนคลอดหรือ 2 วันหลังคลอดควรได้รับ varicella-zoster immunoglobulin (VZIG) ทันทีที่คลอดหากมารดาติดเชื้อนานกว่า 5 วันไม่จำเป็นต้องให้ VZIG
      - หากมารดาติดเชื้อนานกว่า 5 วันไม่จำเป็นต้องให้ VZIG
  - - - นอกจากการป้ายตาด้วยยาปฏิชีวนะ หลังจากนั้นทารกต้องได้รับยา Cefixin 1 mg/kg ฉีดเข้าทางหลอดเลือดดำหรือฉีดเข้าทางกล้ามเนื้อ
      - ต้องเช็ดตาของทารกด้วย NSS หรือล้างตาทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าหนองจะแห้ง
  - - - แยกจากทารกคนอื่น ๆ และดูแลอย่างใกล้ชิด
      - ดูแลให้ได้รับยา Acyclovir ตามแผนการรักษา
  - - - ให้หลีกเลี่ยงการใส่สายยางสวนอาหารในกระเพาะ
        อาหารทารกโดยไม่จำเป็น
      - ได้รับยา NVP ชนิดน้ำขนาด 6 มิลลิกรัมทันทีหรือภายใน 8 -12 ชั่วโมงหลังคลอดร่วมกับ AZT 2 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม หลังจากนั้นจะให้ยา AZT ต่อทุก 2 ชั่วโมง
      - หา viral load ด้วยวิธี real time PCR assay
  - - - ดูดมูกและเลือดออกจากปากและจมูกของทารกออกมาให้มากที่สุด
      - ทารกสามารถดูดนมมารดาได้ทันทีหลังคลอดแต่หากมารดามีหัวนมแตกให้งดให้บุตรดูดนมเพราะอาจแพร่การกระจายเชื้อสู่ทารกได้
      - ดูแลให้ทารกแรกเกิดได้รับ HBIG เข้ากล้ามเนื้อโดยเร็วที่สุด
      - แนะนำให้มารดาพาทารกมาตรวจเลือดตามนัดเมื่ออายุ 9-12 เดือน เพื่อตรวจหา HBsAg และ Anti-HBs
    - - มีการติดเชื้อในร่างกาย เนื่องจากมีการสัมผัสสารคัดหลั่งของมารดาจากการคลอดร่วมกับระบบภูมิคุ้มกันยังทำงานได้ไม่สมบูรณ์
- - - - เจริญเติบโตช้าในครรภ์
      - การเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อและระบบประสาททำงานไม่ดี
      - ระดับสติปัญญาต่ำกว่าปกติ
      - มีลักษณะผิดรูปของใบหน้าชัดเจน ศีรษะเล็ก
      - เป็นโรคหัวใจแต่กำเนิด
    - - มีอาการแสดงของการขาดแอลกอฮอล์และภาวะแทรกซ้อนหลังเกิด
      - มีโอกาสเกิดการเจริญเติบโตและพัฒนาการล่าช้า
  - - - เสียสมดุลของน้ำและอิเล็กโทรไลต์ เนื่องจากมีอาการท้องเสียและอาเจียน
      - เสี่ยงต่อน้ำตาลในเลือดต่ำ เนื่องจากดูดนมได้ไม่ดี
      - มีโอกาสเกิดสัมพันธภาพระหว่างมารดา บิดาและทารกไม่ดี เนื่องจากทารกมีอาการถอนยาและต้องถูกแยกจากมารดาและบิดาตั้งแต่แรกเกิด
      - ทารกไม่สุขสบายเนื่องจากมีอาการถอนยาเฮโรอีน
      - เสี่ยงต่อภาวะขาดออกซิเจน เนื่องจากระบบประสาทถูกกดและจากภาวะชัก
  - - - เสี่ยงต่อภาวะขาดออกซิเจนแรกเกิดและภาวะแทรกซ้อนจากภาวะคลอดก่อนกำหนด
      - มีโอกาสเกิดการเจริญเติบโตล่าช้ากว่าปกติจากการที่เลือดไหลไปเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของร่างกายไม่ดี
      - มารดารู้สึกผิดและวิตกกังวลต่อการเจ็บป่วยของทารก
- - - - ทำการดูดน้ำคร่ำและขี้เทาด้วยลูกยางแดง ในปากและจมูกตามลำดับทันทีที่ศีรษะพ้นช่องคลอด
      - พิจารณาใส่ ETT เพื่อดูดขี้เทาในรายที่มี asphyxia
      - เตรียมเครื่องมือ ประสานกุมารแพทย์
      - ยหลังการดูดขี้เทาในหลอดลม ควรใส่สายยางดูดขี้เทาจากกระเพาะอาหารด้วย
    - - รักษาระดับของ oxygen ให้อยู่ในระดับ 80-100 มม.ปรอท
      - พิจารณาใช้เครื่องช่วยหายใจ
      - ดูแลให้ได้รับ oxygen
    - - ติดตาม FHS อย่างใกล้ชิด
      - ในรายที่ทารกมีความผิดปกติของ FHS แพทย์พิจารณาการคลอด
      - เฝ้าระวังการตั้งครรภ์ที่มีอัตราเสี่ยงสูงต่อการเกิดภาวะขี้เทาปนเปื้อนในน้ำคร่ำ