Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Asthmatic attack - Coggle Diagram

- - - - Subject data
      - Object data
        
        เด็กกระสับกระส่าย หายใจเร็ว ปีกจมูกบาน หอบเหนื่อยขณะพูด ต้องนอนในท่าศีรษะสูง
        
        v/s : R 46/min, O2 Sat > 93%
        
        HEENT : Purulent nasal discharge, swelling and redness nasal turbinate
        
        Chest : Intercostal retraction, expiratory wheezing and crepitation upper lobe both lung, prolonged expiratory phase
        
        Chest X-ray : hyperinflation
        
        Siriraj Asthma Score = 5 คะแนน (รับไว้ในโรงพยาบาล)
        การหายใจ 46 ครั้ง/นาที Expiratory wheezing = 1 คะแนน Intercostal retraction = 1 คะแนน Prolonged expiratory phase = 1 คะแนน O2 Sat 93% = 1 คะแนน
    - - การหายใจมีประสิทธิภาพและได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
    - - 1.อัตราการหายใจ 22-30 ครั้ง/นาที
        2.ลักษณะการหายใจปกติ ไม่มีหายใจเร็ว หอบเหนื่อย
        3.ไม่มีภาวะขาดออกซิเจน ได้แก่ กระสับกระส่าย ปีกจมูกบาน
        4.ฟังปอดไม่มีเสียง crepitation, wheezing
        5.ไม่มีการดึงรั้งของทรวงอก
        6.O2 Sat > 95%
        7.Chest X-ray ปกติ
        8.SCAS คะแนน 0-4
        9.ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะภูมิไวเกินของหลอดลม
    - - ประเมินอาการโรคหืดโดยใช้ SCAS เพื่อประเมินระดับความรุนแรงของโรคทุก 2-4 ชั่วโมง
        
        ประเมินภาวะพร่องออกซิเจน เช่น หายใจหอบมากขึ้น หายใจลำบาก หายใจหน้าอกบุ๋ม ระดับความรู้สึกตัวลดลง กระสับกระส่าย ร้องกวน ซึม หากพบสิ่งผิดปกติ ให้รีบรายงานแพทย์
        
        ประเมินและบันทึกสัญญาณชีพและระดับความอิ่มตัวของออกซิเจน ทุก 2-4 ชั่วโมงเพื่อติดตามอาการอย่างใกล้ชิด หากพบสิ่งผิดปกติ ให้รีบรายงานแพทย์
        
        ดูแลให้ได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษา คือ On O_2 cannula 3 LPM, keep O_2 Sat > 95%
        
        จัดท่านอนศีรษะสูงประมาณ 30 องศา โดยใช้ผ้าหนุนคอแหงนเล็กน้อย เพื่อให้ผู้ป่วยหายใจได้สะดวก
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำตามแผนการรักษา คือ 5% DN/3 1000 ml. v 60 ml./hr
        
        ดูแลให้ได้รับยาช่วยขยายทางเดินหายใจในปอด คือ Ventolin 1⁄2 nebulizer + NSS up to 4 ml. ตามแผนการรักษา พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียงของยา
        
        ดูแลให้ได้รับยาลดการอักเสบของทางเดินหายใจ คือ Inflammide MDI 1 puff bid. ตามแผนการรักษา พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียงของยา
        
        ดูแลให้ได้รับยาบรรเทาอาการปวด บวม ของโรค คือ Methyprednisolone 15 mg. v q 6 hr. ตามแผนการรักษา พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียงของยา
        
        ดูแลให้ได้รับยาขยายหลอดลม คือ Beradual 1⁄2 nebulizer + NSS up to 4 ml. NB q 6 hr. ตามแผนการรักษา พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียงของยา
        
        ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะ ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย Amoxycilin (250 mg) 7 ml O tid.p.c ตามแผนการรักษา พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียงของยา
        
        ประเมินผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้ยา เช่น หัวใจเต้นเร็ว ใจสั่น มือสั่น นอนไม่หลับ หากพบสิ่งผิดปกติ ให้รีบรายงานแพทย์
        
        ดูแลให้ได้รับ Chest physical therapy วันละ 2 ครั้ง
        
        ฟังเสียงปอดเป็นระยะๆ ขณะที่หอบเหนื่อย เพื่อประเมินการหดรัดตัวที่ผิดปกติของหลอดลม
        
        ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ เช่น Chest x-ray
        
        ให้การพยาบาลอย่างนุ่มนวล ปลอบโยน เพื่อสร้างสัมพันธภาพระหว่างผู้ป่วยกับพยาบาลเพื่อลดปัญหาผู้ป่วยร้องไห้ ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการพยาบาลมากขึ้น
        
        เปิดโอกาสให้ครอบครัวได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยในขณะมีอาหารหอบ หายใจลำบาก โดยช่วยปลอบโยน เพื่อให้คลายความกลัวและความวิตกกังวล ซึ่งจะช่วยให้ผู้ป่วยมีอาการหอบน้อยลง
        
        ยึดหลักการดูแลที่เน้นครอบครัวเป็นศูนย์กลางโดยสนับสนุนให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย
    - - อัตราการหายใจ 22-30 ครั้งต่อนาที
        
        ลักษณะการหายใจปกติ
        
        ไม่มีภาวะขาดออกซิเจน ได้แก่ กระสับกระส่าย ปีกจมูกบาน
        
        ฟังปอดไม่มีเสียง crepitation, Wheezing
        
        ไม่มีการดึงรั้งของทรวงอก
        
        O2 Sat > 95 %
        
        Chest X-ray ปกติไม่มีการดึงรั้งของทรวงอก
        
        SCAS คะแนน 0-4
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะภูมิไวเกินของหลอดลม
  - - - Subjective Data
        ญาติผู้ป่วยบอกว่าผู้ป่วยติดตุ๊กตา เลี้ยงแมวเปอร์เซีย มีพรมในห้องนอน และซักเครื่องนอนทุก 3 สัปดาห์
      - Objective Data
        Skin prick test : positive to house dust mite 10x8 mm.
    - - มีการจัดการภาวะสุขภาพครอบครัวที่มีประสิทธิภาพ
    - - อาการกำเริบของโรคไม่รุนแรง
    - - นัดติดตามการรักษา มาพบแพทย์ทุก 2 สัปดาห์
      - ให้ความรู้ตามหลัก D METHOD
        
        D-Diagnosis การให้ความรู้เรื่องโรคที่เป็นอยู่ถึงสาเหตุ อาการ การปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง
        
        การให้ความรู้เกี่ยวกับสาเหตุของการเกิดโรค
        โรคหืดเกิดจากหลอดลมมีการตีบแคบnจากการอักเสบเรื้อรัง จึงทำให้หลอดลมมีความไวต่อสารที่มากระตุ้นเพิ่มมากขึ้น ได้แก่ สารก่อภูมิแพ้ เช่น ไรฝุ่น เป็นต้น
        
        การให้ความรู้เกี่ยวปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรค
        ประวัติโรคหืดของบิดา เป็นปัจจัยทางพันธุกรรม, สารก่อภูมิแพ้ เช่น ไรฝุ่นที่ติดบริเวณตุ๊กตา พรมในห้องนอน และเครื่องนอนที่มีการซักทุก 3 สัปดาห์ ขนสัตว์จากการเลี้ยงเลี้ยงแมว, ปัจจัยอื่นๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของอากาศ มลภาวะ การติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน ความผิดปกติด้านอารมณ์และจิตใจ
        -ให้ความรู้เกี่ยวกับอาการของโรค
        มีอาการไอ ไอแห้งๆ ไอถี่ๆ ส่วนมากจะไอมากเวลากลางคืน โดยเฉพาะช่วงใกล้เช้าจะมีอาการมาก, รู้สึกเหนื่อย มีไข้สูง ปวดศีรษะ มีน้ำมูก หายใจหอบเหนื่อย อกบุ๋มหายใจมีเสียงวี้ด, เมื่อสัมผัสอากาศหรือฝุ่น ชอบขยี้จมูกและจามบ่อย
        
        ให้ความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง
        ค้นหาสิ่งที่ก่อให้เกิดอาการกำเริบของโรคและหลีกเลี่ยงปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคหืด เช่น ไรฝุ่น การ เลี้ยงสัตว์ รวมถึงรักษาความสะอาดในบ้าน
        
        M-Medicine การแนะนำการใช้ยา สรรพคุณของยา วิธีใช้ ข้อควรระวังของยา
        
        E-Environment การจัดการสิ่งแวดล้อมที่บ้านให้เหมาะสมกับสุขภาพของผู้ป่วย
        
        การป้องกันไรฝุ่น โดยซักผ้าปูเตียง ผ้าคลุมที่นอน ปลอกหมอนต่างๆ ผ้าห่ม และผ้าม่านในน้ำร้อนที่มีอุณหภูมิ 55-60 องศาเซลเซียส นาน 30 นาทีทุก 1-2 สัปดาห์ จัดห้องนอนให้โล่ง หลีกเลี่ยงการปูพรม การติดม่าน หรือการมีตุ๊กตาหลายตัว ทำความสะอาดของเล่นด้วยน้ำร้อนเป็นระยะ และใช้เครื่องดูดฝุ่นอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง
        
        การหลีกเลี่ยงควันบุหรี่เนื่องจากควันบุหรี่ทำให้ผู้ป่วยโรคหืดมีอาการรุนแรงขึ้น
        
        การกำจัดแมลงสาบ โดยทำความสะอาดบ้านอยู่เสมอ ภาชนะที่เก็บอาหารควรมีฝาปิดมิดชิด กำจัดเศษอาหารภายในบ้านทุกวัน ไม่ปล่อยให้น้ำขังในที่ต่างๆ เช่น ในอ่างน้ำ ขาตู้กับข้าว เพื่อไม่ให้เป็นแหล่งที่อยู่ของแมลงสาบ
        
        การหลีกเลี่ยงละอองเกสร ดอกหญ้า โดยปิดหน้าต่างและประตูในช่วงที่มีการกระจายของละอองเกสร หรือช่วงที่มีลมแรง ติดเครื่องปรับอากาศและเครื่องฟอกอากาศที่เป็นระบบ HEPA (high efficiency particulateair) ซึ่งสามารถกรองอนุภาคของละอองเกสรฝุ่น และสารก่อภูมิแพ้ในอากาศที่มีขนาด 0.30 ไมครอนได้
        
        การกำจัดแหล่งของเชื้อราโดยทำความสะอาดบริเวณที่มีน้ำขังเป็นประจำ ซึ่งอาจเป็น แหล่งของเชื้อราในบ้านได้เช่น ห้องน้ำ ห้องครัว โดยใช้น้ำพ่นฆ่าหรือกันเชื้อราในบริเวณที่มีเชื้อรา
        
        การหลีกเลี่ยงขนสัตว์เลี้ยง ซึ่งการงดเลี้ยงสัตว์เป็นวิธีที่ดีที่สุดหากจำเป็นต้องเลี้ยง ให้ อาบน้ำสัตว์เลี้ยงสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ไม่นำสัตว์เลี้ยงไปนอนบนเตียง และไม่ให้สัตว์เลี้ยงเลียหน้า
        
        การหลีกเลี่ยงควันไฟจากการใช้เตาถ่านรวมทั้งสารระคายเคืองในบ้าน เช่น สเปรย์น้ำยา เคลือบมันโดยควรใช้เตาที่ไม่มีควัน หรือใช้เตาถ่านภายนอกบ้านในบริเวณที่อากาศถ่ายเท
        
        การป้องกันการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจโดยเฉพาะหวัด ไข้หวัดใหญ่ โดยไม่คลุกคลี หรือใกล้ชิดผู้ที่อยู่ในระยะแพร่เชื้อ และควรฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่ทุกปี
        
        T-Treatment ทักษะตามแผนการรักษา รวมถึงการเฝ้าสังเกตอาการ
        
        แนะนำผู้ปกครองดูแลเด็กให้ได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์ทุกวัน ห้ามหยุดยาเองและเฝ้าสังเกตอาการข้างเคียงจากการใช้ยาอย่างเคร่งครัด ถ้าหากมีอาการหัวใจเต้นเร็ว ใจสั่น มือสั่น หายใจลำบาก แน่นหน้าอก ให้รีบพบแพทย์ทันที
        
        แนะนำผู้ปกครองดูแลเด็กให้ได้รับการล้างจมูกอย่างสม่ำเสมอ วันละ 2 ครั้ง เช้าและเย็น
        
        H-Health การส่งเสริมฟื้นฟูสภาพทางด้านร่างกาย และจิตใจ ตลอดจนป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่างๆ
        
        ส่งเสริมให้ผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวันได้โดยอาการไม่กำเริบ
        
        แนะนำให้ครอบครัวดูแลผู้ป่วยเกี่ยวกับการออกกำลังกาย และการทำกิจกรรมที่เหมาะสม โดยไม่ทำกิจกรรมที่หักโหม หรือทำให้เหนื่อยจนเกินไป และเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนจากการทำกิจกรรมต่างๆที่จะกระตุ้นให้เกิดการกำเริบของโรค
        
        ส่งเสริมให้ครอบครัวเข้าใจถึงภาวะเจ็บป่วยของผู้ป่วยว่ามีข้อจำกัดในการใช้ชีวิตประจำวันอะไรบ้าง เข้าใจผลกระทบของภาวะเจ็บป่วยต่อร่างกาย ส่งเสริมการให้กำลังใจและดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
        
        O-Out patient การมาตรวจตามนัด การติดต่อขอความช่วยเหลือจากสถานพยาบาลใกล้บ้าน ในกรณีเกิดภาวะฉุกเฉินตลอดจนส่งตัวผู้ป่วยให้ได้รับการดูแลต่อเนื่อง
        
        เน้นย้ำให้ครอบครัวพาผู้ป่วยมาตรวจตามนัดทุกครั้ง เพื่อประเมินอาการของโรคและผลการรักษา
        
        ถ้าหากอาการของผู้ป่วยไม่ดีขึ้น หรือใช้ยาแล้วอาการไม่ทุเลาลง สามารถแนะนำให้ครอบครัวพาผู้ป่วยมาพบแพทย์ก่อนนัดได้
        
        นัดติดตามอาการหลังจากกลับบ้าน 2 สัปดาห์
        
        D-Diet การเลือกรับประทานอาหารเหมาะสมกับโรค หลีกเลี่ยงอาหารที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
        
        ครอบครัวผู้ป่วยต้องเข้าใจและสามารถเลือกอาหารให้ผู้ป่วยรับประทานได้ถูกต้องครบ 5 หมู่และเหมาะสมกับข้อจำกัดด้านสุขภาพ ต้องรู้จักหลีกเลี่ยงหรืองดอาหารที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
      - ประเมินความเข้าใจของผู้ปกครองของเด็ก โดยการถามย้อนกลับถึงแนวทางปฏิบัติในการดูแลผู้ป่วยเด็ก
    - - ไม่มีอาการกำเริบรุนแรงของโรค