Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับนิติเวชและนิติจิตเวช : - Coggle Diagram

- - - - แบ่ง2ส่วน 1) ส่วนที่เกี่ยวกับคดี
        2) ส่วนที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วยทางจิต
- - - - มาตรา56: “ผู้กระทำความผิดจำคุกไม่เกินสองปี แต่เป็นโทษสำหรับความผิดที่กระทำโดยประมาท ศาลจะพิพากษาว่าผู้นั้นมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษไว้หรือกำหนดโทษแต่รอการลงโทษไว้แล้วปล่อยตัวเพื่อให้โอกาส ผู้นั้นกลับตัวภายในระยะเวลาที่ศาลกำหนด แต่ต้องไม่เกินห้าปีนับแต่วันที่ศาลพิพากษา"
      - มาตรา 57: “ผู้กระทำความผิด ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขดังที่ศาลกำหนดไว้ในคดีก่อนบวกเข้ากับโทษในคดีหลัง ในเวลาที่ศาลได้กำหนดตามมาตรา 56 ศาลอาญาตักเตือนผู้กระทำความผิด หรือกำหนดการลงโทษที่ยังไม่ได้กำหนดหรือลงโทษ ซึ่งรอไว้นั้นก็ได้”
      - มาตรา58: “ภายในเวลาที่ศาลกำหนดตามมาตรา 56 ผู้ที่ถูกศาลพิพากษาให้กระทำความผิด และลงโทษจำคุกสำหรับความผิดนั้นให้พิพากษาคดีหลังกำหนดโทษที่รอการกำหนดไว้ในคดีก่อนบวกเข้ากับโทษในคดีหลัง แต่ถ้าในเวลาที่ศาลกำหนดตามมาตรา 56 ผู้นั้นมิได้กระทำความผิดดังกล่าวมาในวรรคแรกให้ผู้นั้นพ้นจากการที่ถูกกำหนดโทษ”
    - - มาตรา373: “ผู้ใดควบคุมดูแลบุคคลวิกลจริต ปล่อยปละละเลยให้บุคคลวิกลจริตนั้น อาจเที่ยวตามลาพังต้องระวางโทษปรับไม่เกินห้าร้อยบาท”
    - - มาตรา48: “ถ้าเห็นว่าการปล่อยหรือได้รับการลดโทษตามมาตรา 65 จะเป็นการไม่ปลอดภัยแก่ประชาชน ศาลจะสั่งให้ส่งตัวไปควบคุมไว้ในสถานพยาบาลก็ได้ และเพิกถอนเมื่อใดก็ได้”
      - มาตรา49: “กรณีที่ศาลพิพากษามีความผิด แต่รอกำหนดโทษ ถ้าเห็นว่าเป็นผู้ติดยาเสพติดให้โทษ จะกำหนดว่าจะต้องไม่เสพสุรายาเสพติดงภายในระยะเวลาไม่เกินสองปี นับแต่วันพ้นโทษหรือวันปล่อยตัว เพราะรอกำหนดโทษหรือรอลงโทษก็ได้”
    - - มาตรา66: “ความมึนเมาเพราะเสพสิ่งเมาจะยกขึ้นเป็นข้อแก้ตัวตามมาตรา 65 ไม่ได้ เว้นแต่ความมึนเมาเกิดโดยไม่รู้ว่าสิ่งนั้นจะทำให้มึนเมา และได้ทำความผิดขณะไม่สามารถบังคับตนเองได้ จึงจะได้รับยกเว้นโทษ”
    - - มาตรา14: กรณีที่เห็นว่าผู้ต้องหาไม่สามารถต่อสู้คดีให้งดการสอบสวนจนกว่าจะสามารถต่อสู้คดีได้
        
        หลักพิจารณาความสามารถต่อสู้คดี
        
        รู้ว่าตนเองต้องคดีอะไร
        
        รู้ถึงความหนักเบาของโทษที่จะได้รับ
        
        เล่ารายละเอียดของคดีได้
        
        เข้าใจขั้นตอนการดำเนินคดี
        
        ให้ปากคำได้
        
        ร่วมมือกับทนายได้
    - - มาตรา246:“ศาลมีอำนาจสั่งให้ทุเลาการบังคับให้จำคุกไว้ก่อน จนกว่าเหตุอันสมควรทุเลาจะหมดไป"
      - มาตรา248:“ถ้าพิพากษาให้ประหารชีวิต เกิดวิกลจริตก่อนประหารชีวิต ให้รอการประหารชีวิตไว้จนกว่าจะหาย"
    - - มาตรา65: “กระทำผิดขณะไม่สามารถบังคับตนเองได้ เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิตหรือจิตฟั่นเฟือน ไม่ต้องรับโทษ
        แต่ถ้ายังบังคับตนเองได้บ้าง ต้องรับโทษ แต่จะน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้”
    - - ป.พ.พ. มาตรา 31:“การที่บุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถได้ทำลงไปการนั้นท่านว่าเป็นโมฆียะ”
        
        ป.พ.พ. มาตรา 32: “การใดที่บุคคลวิกลจริตได้ทำง แต่บุคคลนั้นศาลยังมิได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ การนั้นจะเป็นโมฆียะ เมื่อพิสูจน์ได้ว่าได้ทำลงในเวลาซึ่งบุคคลนั้นวิกลจริตอยู่ และคู่กรณีอีกฝ่ายหนึ่งได้รู้แล้วด้วยว่าผู้ทำเป็นคนวิกลจริต”
        
        ป.พ.พ. มาตรา 30: “บุคคลผู้ซึ่งศาลได้สั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถนั้น ท่านว่าต้องจัดให้อยู่ในความอนุบาล”
        
        ป.พ.พ. มาตรา 429: “บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ต้องรับผิดในผลที่ตนละเมิดบิดา มารดา หรือผู้อนุบาลต้องรับผิดชอบร่วมด้วย เว้นแต่พิสูจน์ได้ว่าตนได้ระมัดระวังตามสมควร แก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น”
        
        ป.พ.พ. มาตรา 29: “บุคคลวิกลจริตผู้ใด ถ้าภริยาสามี บุพการี ผู้อนุบาลหรือผู้พิทักษ์พนักงานอัยการ ร้องขอต่อศาลแล้วศาลจะสั่งให้บุคคลผู้นั้นเป็นคนไร้ความสามารถก็ได้ คำสั่งอันนี้ให้โฆษณาในราชกิจจานุเบกษา”
        
        ป.พ.พ. มาตรา 430: "บุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถอยู่ จะต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิดซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตน ถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้น ๆ มิได้ระมัดระวังตามสมควร”
- - - - ปล่อยตัวถ้าพิสูจน์ได้ว่าไม่ได้กระทำความคิด
      - มีหลักฐานว่ากระดำความผิด
        
        งดสอบสวนหรือพิจารณาคดี
        
        ตรวจวินิจตาม มาตรา 14
        
        รักษาตามขั้นตอน
        
        อาการทางจิตทุเลา
        
        อาการทางจิตไม่ทุเลา
        
        แจ้งผลการรักษาเป็นระยะ
        
        1 more item...
- - - - 2.ความเห็นเกี่ยวกับแผล
      - 1.ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับแผล
    - - 2.แยกหีบห่อ บรรจุซอง เขียนรายละเอียด
        
        3.ป้องกันการปลอมแปลง เจือปน หรือเสื่อมสภาพ
        
        1.รวบรวมวัตถุพยานหรือสิ่งที่สงสัยว่าเป็นวัตถุพยาน
        
        4.ส่งมอบวัตถุพยานด้วยความระมัดระวัง รัดกุม มีบันทึกการส่งมอบและผู้รับผิดชอบ
    - - 3.การตรวจชิ้นเนื้อ เพื่อดูพยาธิสภาพ
      - 4.การตรวจทางห้องปฏิบัติการ ดูสารในร่างกาย
      - 2.รายงานการผ่าศพชันสูตร เป็นตรวจสอบสภาพภายนอก / ภายในของศพนั้นๆ
      - 5.การลงความเห็นในเรื่องเหตุ และพฤติการณ์ที่ตาย
      - 1.เขียนรายงาน ณ ที่เกิดเหตุ จดบันทึกเกี่ยวกับข้อเท็จจริงทั่วไป ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับศพ ความเห็นเกี่ยวกับศพ การดำเนินการเกี่ยวกับศพ
    - - 1.บันทึกอย่างถูกต้อง ตามความจริง กระชับ ชัดเจน ใช้การขีดฆ่าและเขียนชื่อกำกับแทนการลบ
        
        2.การสังเกตและบันทึกอาการ อาการแสดงเป็นระยะๆ
        
        3.ระมัดระวังการใช้ภาษา อย่าใช้อารมณ์ในการเขียน
        
        4.เขียนให้สื่อความหมายในแง่การรักษาและเป็นพยานเอกสาร
        
        5.ระลึกไว้เสมอว่าเป็นเอกสารลับ ผู้ป่วยสามารถขอดูได้ ไม่ควรเปิดเผยกับผู้อื่น ยกเว้นแพทย์ ในกรณีที่ต้องที่ต้องมีการเปิดเผยตามข้อกำหนดของศาล