Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
:warning:โรคอารมณ์แปรปรวน (Mood Disorders) :warning:, นางสาวปิยธิดา…
:warning:
โรคอารมณ์แปรปรวน (Mood Disorders)
:warning:
Depressive Disorders
ความหมาย
:check:
กลุ่มอาการผิดปกติทางอารมณ์ที่สำคัญ ได้แก่ ภาวะอารมณ์ซึมเศร้า ซึ่งจะแสดงอารมณ์เศร้า เบื่อหน่าย หดหู่ ห่อเหี่ยวใจ และหมดอารมณ์สนุกร่วมกับมีความรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง เชื่องซึม เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ อาจนำไปสู่การทำร้ายตนเองหรือฆ่าตัวตายได้
หลักการวินิจฉัยโรค
:red_flag:
ก. ผู้ป่วยมีอาการดังต่อไปนี้ 5 อย่าง หรือมากกว่าติดต่อกันเป็นเวลาอย่างน้อย 2 สัปดาห์ และต้องมีอาการดังนี้อย่างน้อย 1 อย่าง คือ (1) อารมณ์เศร้าหรือ (2) หมดความสนใจหรือความสุขในกิจกรรมต่างๆ
อารมณ์เศร้า หมายเหตุ ในเด็กเล็กหรือวัยรุ่นอาจเป็นอารมณ์หงุดหงิดโกรธง่าย
หมดความสนใจหรือความสุขในกิจกรรมต่างๆ
เบื่ออาหารและน้ำหนักลด หรือรับประทานจุและน้ำหนักเพิ่ม
นอนไม่หลับหรือหลับมาก
ความคิดและการเคลื่อนไหวเชื่องช้า หรือพลุ่งพล่าน กระวนกระวาย
อ่อนเพลียง่ายหรือไม่มีแรง
รู้สึกไร้ค่าหรือรู้สึกผิดมากผิดปกติ
สมาธิเสียหรือมีความลังเลใจ
ความคิดอยากตาย คิดฆ่าตัวตายหรือพยายามฆ่าตัวตาย
ข. อาการดังกล่าวไม่เข้าเกณฑ์การวินิจฉัยอาการแบบผสม
ค. อาการดังกล่าวทำให้ผู้ป่วยมีความทุกข์ใจ หรือมีปัญหาทางด้านกิจกรรมเกี่ยวกับสังคม อาชีพ การงานหรืองานในหน้าที่สำคัญอย่างอื่น
ง. อาการไม่ได้เกิดจากโรคทางกาย ยารักษาโรคหรือสารเสพติด
จ. อาการไม่ได้เป็นเพราะความเศร้าโศกเสียใจตามธรรมดา
:star:
การพยาบาล
เปิดโอกาสและส่งเสริมให้ผู้ป่วยได้พูดหรือระบายความรู้สึก โดยพยาบาลรับฟัง และให้ทักษะในการสื่อสารต่าง ๆ
ให้ความเคารพและให้เกียรติผู้ป่วย โดยการยอมรับและให้กำลังใจ เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง
ควรกระตุ้นและเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้มีเวลาปฏิสัมพันธ์กับผู้ป่วยคนอื่นๆ
จัดให้ผู้ป่วยได้ทำกิจกรรมจะได้ลดเวลาหมกมุ่นเกี่ยวกับตนเอง โดยการจัดตารางกิจกรรมประจำวัน และคอยกระตุ้นให้ผู้ป่วยปฏิบัติตาม
ส่งเสริมการดูแลตนเองด้านสุขอนามัยและกิจวัตรประจำวัน โดยกระตุ้นและช่วยเหลือผู้ป่วย
ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีความสนใจต่อสิ่งแวดล้อม โดยจัดสิ่งแวดล้อมให้มีการเปลี่ยนแปลงและกระตุ้นความสนใจในระหว่างการสนทนา ชักชวนให้ผู้ป่วยสนใจสิ่งแวดล้อมหรือกระตุ้นให้สนทนากับบุคคลรอบตัว
การดูแลเรื่องการได้รับสารอาหารและน้ำเพียงพอแก่ความต้องการของร่างกาย ควรกระตุ้นให้ผู้ป่วยมีความอยากรับประทานอาหาร ดูแลความสะอาดของปากและฟัน
ส่งเสริมการทำกิจกรรมและการพักผ่อนตามความต้องการของร่างกายให้เกิดความสมดุล จัดสิ่งแวดล้อมเพื่อการบำบัด
สอนและฝึกทักษะในการเผชิญปัญหาเพื่อปรับบุคลิกภาพให้เข้มแข็งมากขึ้น พร้อมทั้งให้กำลังใจและให้การเสริมแรงเมื่อผู้ป่วยใช้กลไกการเผชิญปัญหาได้เหมาะสมมากขึ้น
สอนและให้ข้อมูลเกี่ยวกับการแสวงหาแหล่งสนับสนุนช่วยเหลือทางสังคมของผู้ป่วยที่เหมาะสมโดยประเมินความพร้อมของครอบครัวในการช่วยเหลือผู้ป่วย สนับสนุนให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแล
Bipolar Disorders
:check:
ความหมาย
เป็นความผิดปกติทางอารมณ์อย่างหนึ่ง ซึ่งผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้จะมีลักษณะอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปมาระหว่างอารมณ์ซึมเศร้า (major depressive episode) สลับกับช่วงที่อารมณ์ดีมากกว่าปกติ (mania หรือ hypomania)
อาการในแต่ละช่วงอาจเป็นอยู่นานเป็นสัปดาห์ หรือหลาย ๆ เดือนก็ได้ ซึ่งอาการเหล่านี้จะส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของผู้ป่วยทั้งในด้านการงาน การประกอบอาชีพ ความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น และการดูแลตนเองอย่างมาก ทำให้ไม่สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างเป็นปกติ
กลุ่มอาการ :red_flag:
Bipolar I disorder คือ มีอาการเมเนียสลับกับช่วงซึมเศร้า หรืออาจมีอาการเมเนียเพียงอย่างเดียวก็ได้
Bipolar II disorder คือ มีอาการซึมเศร้าสลับกับช่วงไฮโปเมเนีย (hypomania)
การพยาบาล
:star:
สร้างสัมพันธภาพด้วยท่าทีที่ยอมรับและเข้าใจจะช่วยให้ผู้ป่วยมั่นใจที่จะเปิดเผยความคิดและความรู้สึกของเขาออกมา
ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย จากอุบัติเหตุ การทำร้ายตนเองและการทำร้ายผู้อื่น
ประเมินภาวะการฆ่าตัวตาย เพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยของผู้ป่วยและคนอื่น ๆ และป้องกันภาวะเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย
ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับการตอบสนองความต้องการพื้นฐานทางด้านร่างกายและสุขอนามัยประจำวันทั่วไป
ประเมินและให้การดูแลเรื่องอาหารและโภชนาการ ให้มั่นใจว่าผู้ป่วยได้รับอาหารและน้ำอย่างเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
ดูแลเรื่องการพักผ่อนนอนหลับให้ได้เพียงพอ โดยจัดบรรยากาศการนอนให้เงียบสงบ ปราศจากสิ่งกระตุ้น
ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการแสดงออกของพฤติกรรมอย่างเหมาะสม โดยให้ทำกิจกรรมและมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่น
ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีสัมพันธภาพที่ดีและเหมาะสมกับบุคคลอื่น แนะนำให้รู้จักการสื่อสารอย่างเหมาะสม สร้างบรรยากาศที่เอื้ออำนวยและให้แรงเสริม
ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการบำบัดรักษาและรับผิดชอบการกระทำด้วยตนเอง
ให้ความรู้แก่ผู้ป่วยและญาติเกี่ยวกับโรค การบำบัดรักษาและการดูแลตนเอง เพื่อที่ผู้ป่วยจะได้มีความรู้ในการดูแลตนเอง ร่วมมือในการรักษา
ช่วยผู้ป่วยค้นหาบุคคลหรือแหล่งที่พึ่งพาในการช่วยเหลือดูแล เมื่อกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านและสังคมตามปกติ เพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำ
:pencil2:
การรักษา
การใช้ยา
ยารักษาอารมณ์เศร้า (Antidepressants)
ยาควบคุมอารมณ์ (Lithium carbonate)
ยากลุ่ม Antipsychotics
ยาคลายกังวลต่างๆ
การรักษาด้วยไฟฟ้า
จิตบำบัด = ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางอารมณ์ในระดับรุนแรง
การจัดสิ่งแวดล้อม การกระตุ้นให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมรักษาต่างๆ
นางสาวปิยธิดา เตราชูสงค์ เลขที่ 37
