Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 7 การช่วยเหลือในการทำสูติศาสตร์หัตถการ, การใช้ Prostaglandin…

- - - - ทารกในครรภ์อยู่ในท่าผิดปกติ
      - ทารกในครรภ์เสียชีวิตแล้ว
      - ทารกในครรภ์อยู่ในท่าผิดปกติ
      - CPD
      - ทารกคลอดก่อนกำหนด
      - มีการพลัดต่ำของสายสะดือ
      - ทารกอยู่ในภาวะ Fetal distress โดยที่ปากมดลูกยังไม่เปิด
  - - - ศีรษะในครรภ์ต้อง Deep engaged แล้ว
      - ไม่พบปัญหาผิดสัดส่วนกันระหว่างศีรษะทารกกับช่องเชิงกรานของผู้คลอด
      - กระเพาะปัสสาวะและทวารหนักต้องว่าง
      - ปากมดลูกเปิดหมด แต่ถ้าในกรณีจำเป็นอาจทำตั้งแต่ปากมดลูกเปิด 8 เซนติเมตรขึ้นไป และปากมดลูกมีความบางเต็มที่
      - ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว
      - ส่วนนำอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม สามารถคลอดทางช่องคลอดได้
      - ทารกในครรภ์ยังมีชีวิตอยู่
      - ขั้นตอนในการทำคลอดโดยใช้เครื่องดูดสุญญากาศ
        
        ทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อตามขั้นตอนการทำคลอดปกติ
        
        แพทย์เลือก Cup ที่มีขนาดเหมาะสมกับศีรษะทารก โดยทั่วไปจะเลือกใช้ 50-60 มม. เพื่อช่วยลดอันตรายต่อศีรษะทารกและช่วยกระจายแรงดูดต่อศีรษะ ทารกทำให้ Cup ที่จับศีรษะทารกหลุดยาก ตำแหน่งที่จับ Cup ที่เหมาะสมคือ Parietal bone โดยให้ Sagital suture อยู่ตรงกึ่งกลางของ Cup ค่อนไปทางด้าน Posterior Frontanel
        
        สวนปัสสาวะให้ผู้คลอด เพื่อเพิ่มพื้นที่ในช่องเชิงกรานของผู้คลอด และป้องกัน
        การบาดเจ็บที่มีต่อกระเพาะปัสสาวะขณะทำหัตถการ
        
        เริ่มต้นดูดด้วยแรงดูด 0.20 Kg/cm2 ก่อน แพทย์จะใช้นิ้วประเมินรอบๆ Cup ว่าไม่มีผนังของช่องคลอดเข้าไปติดใน Cup ต่อไปเพิ่มแรงดูดขึ้นอีกครั้งๆละ 0.10-0.20 Kg/cm2 พักนาน 1-2 นาที ทำสลับกันไปเรื่อยๆจนได้แรงดูดสำหรับการดึง คือ 0.60-0.70 Kg/cm2 ไม่เกิน 0.80 Kg/cm2 แรงดูดนี้จะทำให้เกิด Artificial caput succedaneum เรียกว่า Chignon ทำให้ศีรษะทารกติดแน่น กับ Cup มากยิ่งขึ้น ขั้นตอนนี้จะใช้เวลาประมาณ 5-10 นาที
        
        แพทย์ผู้ทำประเมินสภาพช่องเชิงกรานผู้คลอดโดยการตรวจภายใน เพื่อประเมินว่าส่วนนำเหมาะสมในการคลอดด้วยเครื่งอดูดสุญญากาศหรือไม่
        
        การดึงโดยใช้มือขวาดึง Handle มือซ้ายแตะ Cup ที่ติดกับศีรษะทารก การดึงให้ดึงพร้อมๆ กับที่มดลูกหดรัดตัวและให้ผู้คลอดช่วยเบ่ง ลักษณะการดึงต้องดึงตามแนวโค้งของหนทางคลอด ไม่ควรออกแรงดึงมากเกินจะทำให้ Cup หลุด เป็นอันตรายต่อศีรษะทารก เมื่อดึงศีรษะจะเคลื่อนตามทางลงมาจนเมื่อฝีเย็บเริ่มตึง แบบจะตัดฝีเย็บจากนั้น Safe perineum พร้อมกับดึงศีรษะผ่านหนทางคลอด ผู้คลอดจะปล่อยหัวหมุดเพื่อลดแรงดูดใน Cup ทำให้ Cup หลุดออกจากศีรษะทารกได้เอง จากนั้นจะคลอดโดยวิธีธรรมชาติ
        
        แพทย์ใช้ยาชาเฉพาะที่คือทำ Pudendal neve block โดยใช้ 1% Xylocain
        
        ภาวะแทรกซ้อนในการทำคลอดโดยใช้เครื่องดูดสุญญากาศ
        
        ต่อมารดา
        
        ช็อคจากความเจ็บปวด ผู้คลอดไม่ทำด้วยความนุ่มนวล
        
        ใช้เครื่องมือไม่ถูกต้อง เกิดการตกเลือด
        
        กระทบกระเทือนต่อกระเพาะปัสสาวะ
        
        ติดเชื้อ
        
        อันตรายต่อกระดูกเชิงกราน เช่น Symphysis pubis แยก
        
        อันตรายจากการแพ้ยาระงับความรู้สึก
        
        มีการฉีกขาดของหนทางคลอด
        
        ต่อทารก
        
        แรงดูดกระทบกระเทือนต่อกระโหลกศีรษะ สมองและหนังศีรษะทารกในครรภ์
        
        แรงดูดกระทบกระเทือนต่อ Facial nerve จะทำให้เกิด Facial Palsy
        
        แรงกดที่ศีรษะเกิด Asphyxia
        
        หูหนวกกระทบกระเทือนต่อ Auditory Organ
        
        อาจจะมีเลือดอกที่จอตา แต่จะหายได้ภายใน 1 สัปดาห์
        
        ปอดบวม (Pneumonia) และถุงลมแฟบ (Atelectasis)
        
        อาจจะเกิด Cephal hematoma
        
        การพยาบาลในการดูแลผู้คลอดที่ได้รับการช่วยคลอดโดยใช้เครื่องดูดสุญญากาศ
        
        การตรวจร่างกาย
        
        ตรวจช่องทางคลอด เพื่อประเมินลักษณะของปากมดลูก เชิงกรานมารดาและขนาดของทารก
        
        การตรวจร่างกายทั่วไปและสัญญาณชีพ
        
        การตรวจทางหน้าท้อง เพื่อประเมินท่า และขนาดของทารก การหดรัดตัวของมดลูก
        
        การประเมินสภาพทารกในครรภ์ เช่น การฟังเสียงหัวใจทารก
        
        ภาวะจิตสังคม
        
        การประเมินความวิตกกังวลและหวาดกลัวของผู้คลอดต่อ การช่วยคลอดด้วยเครื่องดูดสุญญากาศ ซึ่งอาจจะมีผลต่อการปฏิบัติตัวและความร่วมมือในการช่วยคลอด
        
        การซักประวัติ
        
        ประวัติเกี่ยวกับอาการผิดปกติในการตั้งครรภ์และการคลอดครั้งก่อน เช่น การคลอดติดขัด การช่วยคลอดโดยใช้สูติศาสตรหัตถการ ทารกเสียชีวิตจากการคลอด การเจ็บป่วยของบุคคลในครอบครัว
        
        การตรวจพิเศษและการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        การตรวจสภาพความสมบูรณ์ของทารกโดย Ultrasound การตรวจความเข้มข้นของเลือดมารดา การตรวจปัสสาวะเพื่อหา albumin และ sugar
        
        ตัวอย่างข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล
        
        :star: มีโอกาสเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการทำคลอดด้วยเครื่องดูดสุญญากาศ
        
        :star: ทารกแรกเกิดมีโอกาสได้รับบาดเจ็บจากการคลอโดยใช้เครื่องดูดสุญญากาศ
- - - - ข้อบ่งชี้ร่วม
        
        ยาระงับความรู้สึก
        
        การพยาบาลมารดาที่ผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้อง
        
        วัตถุประสงค์ของการพยาบาล
        
        เพื่อเตรียมสภาพร่างกายของมารดาให้พร้อมที่จะผ่าตัดเด็กออกทางหน้าท้อง
        
        เพื่อประคับประคองสภาวะจิตสังคมของมารดาและครอบครัวให้พร้อมที่จะรับการผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้อง
        
        การเตรียมความพร้อมของสภาพร่างกายของมารดาเพื่อการทำผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้อง สิ่งสำคัญที่พยาบาลต้องคำนึงถึงอย่างมาก
        
        การพยาบาลด้านจิตใจ
        
        จากการที่มารดาต้องได้รับการผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้องนี้ ระบบครอลครัวอาจกระทบกระเทือน เนื่องจากความเข้าใจในการผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้อง ความรู้สึกโกรธ ผิดหวัง ขาดแนวทางในการแก้ปัญหา อีกทั้งบทบาทของสมาชิกในครอบครัวอาจเปลี่ยนแปลงไป เนื่องจากมารดาต้องการเวลาในการพักผ่อนและฟื้นฟูสภาพร่างกายภายหลังผ่าตัด
        
        สิ่งที่พยาบาลต้องคำนึงถึง คือ มารดาอาจขาดความรู้ความเข้าใจในเรื่องของความต้องการทางด้านจิตใจ อารมณ์ ภายหลังคลอดและไม่ทราบวิธีแก้ไข มารดาบางรายมีความรู้สึกล้มเหลวในการคลอด มีความรู้สึกไม่สามารถควบคุมตนเองและสถานการณ์ต่างๆ เกี่ยวกับการคลอดได้ ตลอดจนมีความวิตกกังวลกลัง เนื่องจากผลของการผ่าตัดต่อตนเองและทารก
        
        การพยาบาลด้านร่างกาย
        
        ในระยะหลังผ่าตัดมารดามีโอกาสเกิดการคั่งค้างของปัสสาวะในกระเพาะปัสสาวะมากขึ้น
        เนื่องจากผลกระทบของการผ่าตัด การใช้ยาระงับความรู้สึก การสวนคาสายปัสสาวะอยู่เป็นเวลานาน
        
        ในระยะนี้มารดาอาจเกิดอาการท้องอืด ท้องผูกขึ้นได้ ซึ่งเกิดจากการกระทบกระเทือน ขณะผ่าตัดและผลจากยาระงับความรู้สึก ทำให้หน้าที่ของลำไส้ถูกรบกวน พยาบาลจะต้องตรวจฟังเสียงการทำงานของลำไส้ (Bowel sound) และกระตุ้นให้มารดามี early ambulation พร้อมกับให้ กำลังใจและอธิบายถึงผลดีของการมี early ambulation
        
        พยาบาลจำเป็นต้องสังเกตอาการผิดปกติที่อาจกเกิดขึ้นได้ เช่น คลื่นไส้ อาเจียน เป็นเวลานาน เกิดการอักเสบติดเชื้อจากการได้สารน้ำทางเส้นเลือดนานเกินไป เบื่ออาหาร ไม่ดี เป็นต้น
        
        ภาวะแทรกซ้อนของระบบหายใจ เช่น การใช้ออกซิเจนลดลง เนื่องจากการแลกเปลี่ยนก๊าซถูกจำกัด เกิดภาวะปอดบวม เป็นต้น เป็นเรื่องที่พยาบาลต้องระวังและคอยสังเกตอาการต่างๆ ตลอดจนให้ความสนใจในการทบทวนหรือสอนวิธีไอเพื่อขับเสมหะออกมา หมั่นพลิกตะแคงตัวให้มารดาหรือคอยให้คำแนะนำอยู่ข้างๆ เพื่อช่วยให้มารดาหายใจได้สะดวกและสามารถไอเอาเสมหะออกมาได้
        
        ในระยะนี้มารดามีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น การติดเชื้อ การมีเลือดคั่ง แผลแยก อาการเมื่อยล้าของกล้ามเนื้อหน้าท้อง เป็นต้น
        
        อาการปวดแผลเป็นอาการที่มารดาได้รับความทรมานและต้องการให้อาการปวดหายไป ทั้งนี้ เพราะมารดาขาดความรู้เกี่ยวกับสาเหตุของอาการปวดแผลผ่าตัด
        
        พยาบาลต้องประเมินสภาวะของมารดาหลังผ่าตัด (Assessment) ในเรื่องต่อไปนี้ - ประเมินการหายของแผล - การติดเชื้อ - ปริมาณสารอาหารและน้ า - หน้าที่ของกระเพาะปัสสาวะและล าไส้ - หน้าที่ของระบบการหายใจ - ทักษะในการเลี้ยงดูทารกของมารดา - ความคิดเห็นของมารดาและครอบครัวต่อการผ่าตัดครั้งนี้
        
        การพัฒนาทักษะในการดูแลทารกหรือการแสดงบทบาทของมารดาเป็นสิ่งสำคัญ แต่อาจถูกขัดขวาง เนื่องจากความไม่สุขสบายของมารดา ความรู้สึกผิดหวังเกี่ยวกับการคลอดหรือจากความรู้สึกด้วยคุณค่า โกรธ และประสบการณ์ที่เจ็บปวด
        
        มารดาเสี่ยงต่อการติดเชื้อในขณะทำการผ่าตัดแลภายหลังการผ่าตัดพยาบาลจึงต้องมีความละเอียดรอบคอบในการป้องกันไม่ให้ติดเชื้อเกิดขึ้นโดย
        
        ชุดสวนอุจจาระ
        
        เสื้อสำหรับมารดาใส่ไปห้องผ่าตัด ป้ายข้อมือมารดา
        
        ชุดให้สารน้ำทางเส้นเลือดตามคำสั่งการรักษาของแพทย์ ชุดให้เลือก
        
        ผ้าห่มทารก
        
        ชุดสวนคาสายปัสสาวะ (Foley’s catheter)
        
        1.3 ดูแลให้มารดางดน้ำและอาหารทางปาก ก่อนผ่าตัดประมาณ 6 – 8 ชม. เพื่อป้องกันการสำลักและสวนอุจจาระ เพื่อให้ลำไส้ว่างขณะทำผ่าตัด
        
        เครื่องมือเตรียมความสะอาดผิดหนัง
        
        1.4 ตัดเตรียมความสะอาดบริเวณผิวหนังโดยการโกนขนตั้งแต่บริเวณยอดอกลงมา จนถึงต้นขาทั้งสองข้าง เช็ดตามด้วยทิงเจอร์ไอโอดีน 2 ½% แอลกอฮอล์ 70% คลุมด้วยผ้าก๊อส ปราศจากเชื้อ (steriled quaze) พันทับด้วยผ้าพันท้องเพื่อลดและป้องกันการติดเชื้อบริเวณผิวหนัง หน้าท้อง (ปัจจุบันอาจไม่ต้องโกนขน)
        
        1.2 เตรียมเครื่องมือเครื่องใช้ในการเตรียมผ่าตัดให้พร้อม ดังนี้
        
        1.1 อธิบายถึงขั้นตอนต่างๆ ในการเตรียมร่างกายของมารดาเพื่อการผ่าตัด
        
        1.9 ตรวจนับสัญญาณชีพ (Vital signs) และเสียงหัวใจทารกเป็นระยะ ๆ เพื่อระวังอาการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของมารดาและทารกอันจะก่อให้เกิดอันตรายถึงชีวิตได้
        
        1.10 ดูแลให้มารดาถอดฟันปลอม คอนเทคเลนซ์ แหวน ล้างเล็บออก เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นได้
        
        1.8 ส่งปัสสาวะตรวจและส่งเลือดตรวจหา CBC และค่าทางชีวะเคมี เพื่อประเมินสภาพความเป็นกรด-ด่าง ในร่างกายของมารดา
        
        1.11 เขียนบันทึกรายงานของมารดาในฟอร์มปรอทให้เรียบร้อย ตรวจดูว่ามารดาเซ็นใบยินยอมให้ทำการผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว เพื่อเป็นหลักฐานและเป็นแนวทางในการวางแผนการพยาบาลต่อไป และส่งเสริมความร่วมมือกันในทีมสุขภาพ
        
        1.7 เจาะเลือดส่งห้องปฏิบัติการเพื่อหาชนิดและหมู่เลือด ทำการจองเลือดไว้ 2 ยูนิต และสำรองไว้จนถึง 48 ชั่วโมง หลังผ่าตัด เพื่อเตรียมพร้อมในกรณีที่มารดาเสียเลือดมาก
        
        1.12 เตรียมชุดให้เลือด ผ้าห่อทารก ให้พร้อมที่จะส่งไปห้องผ่าตัดพร้อมมารดา
        
        1.6 ดูแลให้มารดาได้รับสารน้ำและยาก่อนการผ่าตัดตามแผนการักษาของแพทย์ ครบถ้วน เพื่อให้ร่างกายของมารดาได้รับสารน้ำอย่างเพียงพอและให้มารดาได้ผ่อนคลายก่อนการผ่าตัด
        
        1.13 ให้เวลาแก่มารดาเพื่อตอบข้อข้องใจและให้ข้อมูลแก่มารดาและครอบครัวมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อลดความวิตกกังวล และเสริมสร้างความเข้าใจ
        
        1.5 ทำการสวนคาสายปัสสาวะ ดูให้สายยาง “Foley” อยู่ในกระเพาะปัสสาวะและไม่เคลื่อนหลุดออกมา การไหลของปัสสาวะสะดวก เพื่อให้แน่ใจว่ากระเพาะปัสสาวะว่างในขณะทำการผ่าตัด
        
        การเตรียมความพร้อมทางด้านจิตใจของมารดา เพื่อทำผ่าตัดเอาเด็กออกทางหน้าท้อง
        
        8 more items...
        
        มารดาส่วนใหญ่จะมีความกลัวเนื่องจากไม่แน่ใจสภาวะของตนเอง อาการของทารกในครรภ์ ความเจ็บปวด ขั้นตอนในการทำผ่าตัด ผลของการผ่าตัดและสิ่งที่ตามมาภายหลังการผ่าตัด ดังนั้น บทบาทของพยาบาลจะต้องเพิ่มช่วยลดความรู้สึกกลัว โกรธ กับการคลอดทางช่องคลอดว่าเป็นการคลอดที่ปกติไม่ใช่ความผิดปกติ
        
        การพยาบาลมารดาในระยะที่ย้ายมาอยู่หน่วยหลังคลอด
        
        6 more items...
        
        :red_flag: ข้อมูลต่างๆ ตามความเป็นจริงและพยาบาลให้กำลังใจและบอกถึงผลของการผ่าตัดทั้งในด้านมารดาและทารกเท่าที่จะเป็นไปได้ การให้การดูแล ด้านจิตใจนี้ พยาบาลสามารถประเมินผลการพยาบาลได้โดย
        
        มารดาและครอบครัวสามารถเล่า บรรยายความรู้สึกของตนเองต่อการผ่าตัดทั้งในด้านมารดและทารกเท่าที่จะเป็นไปได้
        
        :red_flag: ช่วยเหลือให้มารดาและผู้ใกล้ชิดได้พูด-เล่าถึงความรู้สึกกลัว ผิดหวัง เศร้าโศก โกรธ สูญเสียต่างๆ ตลอดจนความรู้สึกหรือประสบการณ์ที่เคยได้รับมาในรายที่ต้องทeผ่าตัดเอาเด็กออกซ้ำ
        
        มารดาและครอบครัวยอมรับในเหตุผลของการทำผ่าตัดและสามารถที่จะเผชิญกับปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้
        
        :red_flag: พยาบาลต้องให้ข้อมูลและอธิบายถึงเหตุผลของการทำผ่าตัดฯ ครั้งนี้และต้องเน้นให้เห็นถึงความคลายคลึงของการทำผ่าตัดฯ กับการคลอดทางช่องคลอด ว่าเป็นการคลอดที่ปกติไม่ใช่ความผิดปกติ
        
        Epidural block
        
        Spenal block
        
        GA
        
        ภาวะแทรกซ้อนทางสูติกรรม
        
        Ante partum hemorrhage
        
        Fetal distress
        
        Previous C/S
      - มะเร็งปากมดลูก
      - Total placenta previa
      - ท่าผิดปกติ เช่น ท่าขวาง
      - CPD
- - - - หน้าที่ของคีม
        
        ชนิดของการทำคลอดด้วยคีม
        
        ข้อบ่งชี้ในการทำคลอดด้วยคีม
        
        สภาวะที่เหมาะสมในการทำคลอดด้วยคีม
        
        ขั้นตอนของการทำคลอดโดยใช้คีม
        
        ภาวะแทรกซ้อน
        
        2 more items...
        
        แพทย์ผู้ทำประเมินสภาพช่องเชิงกรานผู้คลอดโดยการตรวจภายใน เพื่อประเมินว่าส่วนนำเหมาะสมในการคลอดด้วยคีมหรือไม่
        
        การใส่ใบคีมต้องใส่ข้างซ้ายก่อนข้างขวา
        
        สวนปัสสาวะให้ผู้คลอดเพื่อเพิ่มพื้นที่ในช่องเชิงกรานของผู้คลอด และปูองกันการบาดเจ็บที่มีต่อกระเพาะปัสสาวะขณะทำหัตถการ
        
        เมื่อใส่ใบคีมทั้งสองข้างครบจึงล็อค ถ้าล็อคไม่ได้แสดงว่าใบคีมจับส่วนนำในตำแหน่งไม่เหมาะสม เมื่อล็อคได้แล้วด้ามถือจะอยู่ห่างกันเล็กน้อย ต้องเอาผ้ามาใส่บริเวณด้ามถือ เพื่อป้องกันใบคีมหนีบส่วนนำมากเกินไป
        
        ทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อตามขั้นตอนการทำคลอดปกติ
        
        Removal แก้ปลดล็อค นำใบคีมขวาออกก่อนจึงนำใบคีมซ้ายออก
        
        Birth of Head ท าคลอดศีรษะเหมือนตามปกติตามกลไกการคลอด
        
        Traction ควรดึงพร้อมกับมดลูกหดรัดตัวให้ดึงแต่ละครั้งนาน 1-2 นาที ขณะพักให้แก้ ล็อคออกเพื่อลดความกดดันที่ส่วนนำทารก ขณะดึงควรตรวจสอบ Fetal heart sound เป็นระยะการดึงต้องดึงจนศีรษะมี Crowning
        
        Tentative traction เป็นการทดลองก่อนดึงจริง เพื่อตรวจดูว่าใบคีมจับศีรษะทารกได้ในตำแหน่งเหมะสมหรือไม่ หรือตรวจดูว่าส่วนนำเคลื่อนลงมาตามหรือไม่
        
        ไม่พบภาวะผิดสัดส่วนระหว่างส่วนนำกับช่องเชิงกราน
        
        กระเพาะปัสสาวะและทวารหนักต้องว่าง
        
        ศีรษะทารกต้อง Deep engaged แล้ว
        
        ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว
        
        ส่วนนำมีสภาวะที่เหมาะสมสามารถคลอดทางช่องคลอดได้
        
        ทารกในครรภ์ยังมีชีวิตอยู่
        
        ปากมดลูกเปิดหมด
        
        ข้อบ่งชี้ด้านแม่
        
        ผู้คลอดมีภาวะความดันโลหิตสูงระหว่างตั้งครรภ์
        
        ผู้คลอดอ่อนเพลีย
        
        ผู้คลอดมีสุขภาพไม่ดีจากโรคเรื้อรัง เช่น โรคหัวใจ, ไทรอยด์, หลอดลมอักเสบ
        
        มีปัญหาเลือดออกในสมอง
        
        ไส้ติ่งอักเสบ
        
        ส่วนนำของทารกค่อนข้างใหญ่ หรือ Occiput อยู่ด้านหลัง หรือ Deep transverse arrest of head
        
        กระดูกเชิงกรานค่อนข้างแคบหรือ Rigid pelvic floor หรือ Rigid perineum
        
        มดลูกหดรัดตัวไม่ดี/มารดาไม่มีแรงเบ่ง
        
        ข้อบ่งชี้ด้านทารก
        
        Fetal distress
        
        สายสะดือพลัดต่ำ
        
        การทำเพื่อการรักษาและการป้องกัน (Prophylactic or Elective) จะทำเมื่อแรกเข้าสู่ระยะเบ่งเพื่อ
        
        ช่วยลดความกดดันบางประการที่เกิดขึ้นกับผู้คลอดทั้งทางร่างกายและอารมณ์
        
        จำกัดปริมาณการเสียเลือดจากการคลอด
        
        ป้องกันสมองถูกทำลายจากภาวะพร่องออกซิเจน
        
        ป้องกันการฉีกขาดหรือยืดขยายมากเกินไปของฝีเย็บ
        
        Low Forceps หมายถึง การทำคลอดด้วยคีม เมื่อเห็นหนังศีรษะที่บริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ โดยไม่ต้องแยก Labia และกะโหลกศีรษะอยู่บน Pelvic floor รอยต่อแสกกลางอยู่ในแนวหน้าหลัง
        
        การทำคลอดด้วยคีม เมื่อศีรษะมี engagement แล้ว โดยต้องทำการช่วยเหลือโดยการหมุนก่อนเมื่อเริ่มดึงถือว่าเป็น Mid Forceps
        
        Extractor (ตัวดึง) จะใช้ในผู้คลอดที่ไม่มีแรงเบ่งพอหรือไม่ต้องการให้ผู้คลอดออกแรง เบ่งในท่าศีรษะเป็นส่วนน าโดยใช้ Simson forcep และในกรณีท่าก้นจะใช้คีมท าคลอด ศีรษะโดยใช้ Piper forceps
        
        Rotation (ตัวหมุน) ใช้ในกรณี Deep transverse arrest of head โดยใช้ Kielland Forceps
      - :star:Long Curve Axis Traction Forcep เป็นคีมที่ใช้ในกรณีศีรษะทารกอยู่ค่อนข้างสูง ซึ่งมีทั้ง Cephalic curve และ Pelvic curve ซึ่งมี lock แบบ English lock ซึ่งออกแบบให้ใส่คีมข้างซ้ายก่อน
      - :star:Kielland Forceps เป็นคีมที่ใช้การหมุนของศีรษะทารกภายในอุ้งเชิงกราน ไม่มีPelvic curve แต่มี Sliding lock เพื่อช่วยแก้ปัญหา Deep transverse arrest of head
      - :star:Short Curve Forcep เป็นคีมที่ใช้ในกรณีศีรษะทารกมาอยู่ต่ำบริเวณฝีเย็บแล้วผู้ทำคลอดใช้แรงดึงน้อย และเกิดอันตรายน้อย
  - - - การตรวจร่างกาย
        
        การซักประวัติ
        
        :pencil2: ได้แก่ ประวัติเกี่ยวกับอาการผิดปกติในการตั้งครรภ์และการคลอดครั้งก่อน เช่น การคลอดติดขัด การช่วยคลอดโดยใช้สูติศาสตร์หัตถการ ทารกเสียชีวิตจากการคลอด การเจ็บป่วยของบุคคลในครอบครัว
        
        :pencil2: ตรวจช่องทางคลอดเพื่อประเมินลักษณะของปากมดลูก เชิงกรานมารดา และขนาดของทารก
        
        :pencil2: การตรวจทางหน้าท้อง เพื่อประเมินท่า และขนาดของทารก การหดรัดตัวของมดลูก
        
        :pencil2: การตรวจร่างกายทั่วไปและสัญญาณชีพ
        
        :pencil2: การประเมินสภาพทารกในครรภ์ เช่น การฟังเสียงหัวใจทารก
      - :pencil2: ได้แก่ การประเมินความวิตกกังวลและหวาดกลัวของผู้คลอดต่อ การช่วยคลอดด้วยคีม ซึ่งอาจจะมืผลต่อการปฏิบัติตัวและความร่วมมือในการช่วยคลอด
    - - :red_flag: มีโอกาสเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการทำคลอดด้วยคีม
      - :red_flag: ทารกแรกเกิดมีโอกาสได้รับบาดเจ็บจากการคลอโดยใช้คีม
- - - - ข้อห้ามในการชักนำการคลอด
        
        ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จในการชักนำการคลอด โดยใช้ Bishop scoring system
        
        วิธีการชักนำการคลอดที่นิยม คือ Medical และ Surgical
        
        การพยาบาลผู้คลอดที่ได้รับการชักนำการคลอด โดยการเจาะถุงน้ำทูนหัว
        
        Mild meconium stain : น้ำคร่ำมีขาวใสมีขี้เทาเด็กปานเล็กน้อย
        
        Amniotic Fluid clear : น้ำคร่ำสีขาวขุ่น ใสไม่มีสีขี้เทาเด็กปน
        
        Moderate meconium stain : น้ำคร่ำสีเขียวเทา มีขี้เทาเด็กปนปานกลาง
        
        ฟังเสียงหัวทารกทันทีภายหลังเจาะถุงน้ำทูนหัว
        
        Thick meconium stain : น้ำคร่ำเหนียว มีขี้เทาปนปริมาณมาก
        
        Flushing และใส่ผ้าอนามัยเพื่อสังเกตปริมาณน้ำคร่ำ
        
        ถุงมือ Sterile
        
        เตรียมผู้คลอด
        
        Set Flush
        
        เตรียมจิตใจ อธิบายให้เข้าใจถึงแผนการรักษา เพื่อความร่วมมือและลดความวิตกกังวล
        
        หม้อนอน (Bed pan)
        
        เครื่องมือเจาะถุงน้ า Amniotomy Forceps หรือ Tenaculum หรือ Kockers Forceps
        
        เตรียมร่างกาย
        
        เตรียมเครื่องมือ ดังนี้
        
        กั้นม่านไม่เปิดเผย (expose) ผู้คลอด
        
        จัดทำ dorsal Recombent ปิดตาและ drape ผ้าให้เรียบร้อย
        
        ทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอก
        
        ก่อนแพทย์ลงมือทำพยาบาลต้องฟังเสียงหัวใจทารก และบันทึกไว้
        
        เมื่อน้ำคร่ำไหลออกมาต้องบันทึกเกี่ยวกับลักษณะสี และจำนวนของ Amniotic Fluid
        
        ให้ผู้คลอดนอนพักบนเตียง ไม่ควรให้ลุกเดินไปมาเพราะถ้าส่วนนำไม่ติดกับส่วนล่างของมดลูก อาจทำให้เกิดภาวะสายสะดือโผล
        
        บันทึกเกี่ยวกับ Interval, Duration ผลการตรวจความก้าวหน้าของการคลอด
        
        บันทึก FHS เป็นระยะๆ อาจทุก 15-30 นาที หากผิดปกติให้รายงานแพทย์และให้การช่วยเหลือ
        
        บันทึก T, P, R, BP หากมีไข้รายงานแพทย์เพื่อให้ยาปฏิชีวนะ
        
        เปลี่ยนผ้าอนามัยทุกครั้งที่น้ำหล่อเด็กเปียกชุ่มพร้อม Flushing ให้
        
        การพยาบาลผู้คลอดที่ได้รับการชักนำการคลอด โดยใช้ยา Oxytocin
        
        ปรับหยดสารละลายออกซิโตซิน เริ่มต้น 5-10 หยด/นาที เพิ่ม 5 หยดทุก 30 นาที จนกว่า การหดรัดตัวของมดลูกจะดี คือ Interval อยู่ในช่วง 2-3 นาที Duration อยู่ระหว่าง 45-60 วินาที
        
        ตรวจสอบการหยดของออกซิโตซิน ทุก 30 นาที
        
        สังเกตลักษณะการหดรัดตัวของมดลูก Interval น้อยกว่า 2 นาที duration มากกว่า 60 วินาที ปฏิบัติดังนี้
        
        4.1 หยุดการให้ออกซิโตซินทางหลอดเลือดดำ
        
        ช่วยแพทย์ในการให้สารละลายออกซิโตซินทางหลอดเลือดดำ
        
        4.2 ให้ผู้คลอดนอนตะแคง
        
        เตรียมอุปกรณ์เครื่องใช้ในการให้สารละลายทางหลอดเลือดดำ
        
        4.3 ให้ออกซิเจน 6-8 ลิตร/นาที
        
        เตรียมสารละลายออกซิโตซิน ตามแผนการรักษา (ส่วนใหญ่นิยมใช้ 5% D/W 1000cc+Synto 10U)
        
        4.4 รายงานแพทย์
        
        สังเกตสภาวะของทารกในครรภ์ โดยฟังเสียงหัวใจทารกเป็นระยะๆ ทุก 15-30 นาที หากทารกในครรภ์มีภาวะ Fetal distress ต้องหยุดให้ออกซิโตซินทันทีและรายงานแพทย์ ระหว่างนั้นควร เตรียมการช่วยเหลือทารกในครรภ์และการคลอด
        
        :star:การช่วยเหลือทารกในครรภ์
        
        ให้ผู้คลอดนอนตะแคง
        
        ให้ I.V Fluid
        
        ให้ O2 6-8 ลิตร/นาท
        
        On Electric Fetal Momitoring เพื่อประเมินสภาวะทารกในครรภ์
        
        :star:การช่วยเหลือการคลอด
        
        พิจารณาการเปิดของปากมดลูกหากปากมดลูกเปิดหมดอาจเตรียมการคลอดด้วยคีม (F/E)
        
        ปากมดลูกเปิดน้อยอาจเตรียมผู้คลอดเพื่อผ่าตัดเอาทารกออกทางหน้าท้อง
        
        ดูแลสภาวะทั่วไปของมารดาโดย Check BP, P, R เป็นระยะๆ
        
        บันทึกเกี่ยวกับ
        
        9.1 ขนาดและจำนวนของออกซิโตซินที่ได้รับทุก 30 นาที
        
        9.2 จำนวนของหยดของออกซิโตซินที่ปรับขึ้นหรือลดลง
        
        9.3 ลักษณะการหดรัดตัวของมดลูกทุก 15-30 นาที
        
        9.4 สัญญาณชีพทุก 2-4 ชม. และเสียงหัวใจทารก 15-30 นาที
        
        9.5 Record I/O
        
        ดูแลผู้คลอดให้ได้รับความสุขสบายทั้งร่างกายและจิตใจ
        
        10.1 จัดสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบ
        
        9.2 ให้คำแนะนำเกี่ยวกับกระบวนการชักนำการคลอด, การคลอด
        
        9.3 รับฟังและสอบถามปัญหาของผู้คลอด
        
        9.4 ช่วยดูแลการทำกิจวัตรประจำวัน
        
        Medical นิยมใช้ Oxytocin และ prostaglandins
        
        1.1 Prostaglandin E1 dose 25 ถึง 50 mg intravaginally into proterior fornix ทุก 3- 6 ซม. ไม่เกิน 300-400 mg. ใน 24 ซม. เพื่อให้มดลูกหดรัดตัว :warning: ข้อควรระวัง อาการคลื่นไส้อาเจียน, ไข้, วิงเวียนศีรษะ, ปวดศีรษะ, ถ่ายเหลว, มดลูกหดรัด ตัวรุนแรง (hyper uterine contraction) กว่าปกติอาจเกิดมดลูกแตกได้
        
        1.2 Protaglandin E2 dose 10 mg. intravaginally into posterior fornix ทุก 6 ชม. :warning: ข้อควรระวัง ปวดศีรษะ, คลื่นไส้อาเจียน, มีไข้, ความดันโลหิตต่ำ, hyperuterine contraction
        
        1.3 การใช้ Oxytocin นิยมใช้เพื่อ Augmentation of labor dose infusion pump and solution 10 u/1000 cc. 0.5-2 m u/min ทุก 30-60 นาที until 20-40 mu/min เพื่อให้มดลูกหดรัดตัว 40-90 mmHg (Internal mornitor) Duration 60-90 วินาที ทุก 2-3 นาที :warning: ข้อควรระวัง มดลูกหดรัดตัวมากเกินไป, คลื่นไส้อาเจียน, ปวดศีรษะ, ความดันโลหิตต่ำ
        
        :pencil2: ถ้าคะแนนมากกว่า 7 ถือว่าปากมดลูกอยู่ในภาวะที่เหมาะสมต่อการชักนำการคลอด ถ้าคะแนนมากกว่าหรือเท่ากับ 9 โอกาสที่จะประสบความสำเร็จในการชักนำการคลอดสูงถึงร้อยละ 100
        
        :pencil2: ถ้าคะแนนรวมน้อยกว่า 3 ถือว่าปากมดลูกอยู่ในสภาวะที่ไม่เหมาะสมต่อการชักนำคลอด โอกาสล้มเหลว มักเจ็บครรภ์คลอดเนิ่นนานและมีโอกาสผ่าท้องคลอดสูง
        
        ภาวะรกเกาะต่ำ (Placenta previa)
        
        เนื้องอกที่ขัดขวางช่องทางคลอด
        
        Prolapsed cord
        
        Fetal distress
        
        Twins
        
        ภาวะที่มีเส้นเลือดทอดต่ำหรือผ่านปากมดลูก (vasa previa)
        
        ทารกท่าขวาง CPD
        
        Previous c/s
      - หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นโรคไตเรื้อรัง เนื่องจากอาจเกิดภาวะแทรกซ้อน ทำให้การทำงานของ
        ไตลดลงและการตายของทารกปริกำเนิดเพิ่มสูงขึ้น
      - หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงเรื้อรัง
      - หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวาน
  - - - ภาวะทารกอยู่ในภาวะคับขัน (fetal distress) ซึ่งอาจเกิดเนื่องจากการหดรัดตัวของมดลูกมากเกินไป ทำให้เลือดผ่านรกไปเลี้ยงทารกไม่เพียงพอ
      - อันตรายจากการเจาะถุงน้ำคร่ำ ได้แก่ ภาวะสายสะดือย้อย การเจาะถูกเส้น
        เลือดที่ทอดอยู่บนถุงน้ำบริเวณที่เจาะ (vasa previa)
      - การคลอดเร็วเกินไป อาจทำให้เกิดอันตรายจากการทำคลอด และในทารกที่คลอดก่อนกำหนดมีอุบัติการเลือดออกในสมองสูง
      - การติดเชื้อจากการเจาะถุงน้ำและมีการติดเชื้อของถุงน้ำคร่ำ
      - ทารกคลอดก่อนกำหนดซึ่งเกิดจากแพทย์คาดคะเนอายุครรภ์ผิดพลาด (iatrogenic prematurity) หรือในรายที่มีข้อบ่งชี้จำเป็นต่อการนำให้เกิดการคลอดอย่างเร่งด่วน
    - - การตกเลือดก่อนคลอดจากรกลอกตัวก่อนกำหนด
      - การตกเลือดจากการฉีกขาดของช่องทางคลอดจากการคลอดเร็วเกินไป (precipitate labor)
      - ภาวะมดลูกแตกจาการได้รับยากระตุ้นการหดรัดตัวของมดลูกโดยเฉพาะรายที่ เคยผ่าตัดมาก่อนหรือมีภาวะ CPD
      - การติดเชื้อของเยื่อบุถุงน้ำคร่ำ เนื่องจากระยะเวลาการชักนำถึงการคลอดนานเกินไป
      - เกิดการอุดตันในกระแสเลือดจากน้ำคร่ำ ซึ่งอาจเกิดได้ขณะที่ทำการเจาะถุงน้ำคร่ำ