Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
พระราชบัญญัติสุขภาพจิต 2551, นางสาวดลยา แก้วเกร็ด 36/2 เลขที่11 - Coggle…
พระราชบัญญัติสุขภาพจิต 2551
เหตุผลและความจำเป็น
ผู้ป่วยทางจิตมีจำนวนมากขึ้น
ข้อจำกัดการการเข้าถึงการบริการสุขภาพจิต
ประชาชนขาดความรู้ และมีทัศนคติไม่ดีต่อผู้ป่วย
ไม่ได้รับการรักษาจนอาการรุนแรง
เป็นอันตรายต่อตนเอง บุคคล ทรัพย์สิน และสังคม
กฏหมายกระจัดกระจาย
เจตนารมณ์
คุ้มครองสิทธิผู้ป่วยในการบำบัดรักษา และคำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
ผู้ป่วยได้รับการบำบัดรักษาเท่าเทียมกับความเจ็บป่วยทางกาย สามารถอยู่ในชุมชนได้ สังคมปลอยภัย
ผู้ป่วยได้รับการบำบัดรักษาที่มีมาตรฐานอย่างทั่วถึงครอบคลุมต่ออเนื่อง
ประเด็นสำคัญที่นำเป็นกรอบการร่าง
1.มาตรการการบังคับรักษา
บุคคลนั้นมีภาวะอันตราย
มีความจำเป็นและบุคคลนั้นขาดความสามารถในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบำบัด
2.การคุ้มครองสิทธิผู้ป่วย
ร่างได้ความขยายความ เพราะถือว่าผู้ป่วยจิตเวชเป็นกลุ่มอ่อนด้อย ซึ่งต้องได้รบการคุ้มครองพิเศษ
ความยินยอมที่ได้รับความบอกกล่าว
การปกปิดข้อมูลเป็นความลับ
สิทธิที่ได้รับการรักษาตามมาตรฐานการแพทย์
3.การอุทรธรณ์
มาตราการบังคับรักษา
คณะกรรมการสถาณบำบัดการรักษาหรือผู้มีอำนาจทำการแทนผู้ป่วยแล้วแต่กรณี มีสิทธิ์อุทรณ ์
สาระสำคัญ
หมวด 1 คณะกรรทการ
ส่วนที่1 คณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ ม5-11
ส่วนที่2 คณะกรรมการสถานบำบัดรักษา ม12-ม14
หมวด 4 อุทธรณ์
ม42
ในกรณีที่คณะกรรมการสถานบำบัดรักษา มีคำสั่งตาม29(1) หรือ (2)
มีคำสั่งให้ขยายระยะเวลาการบำบัดรักษาตามมาตรา ๓๐ ให้ผู้คูสมรส บุตร ผู้ปกครอง เป็นผู้ให้ความยินยอมแทน
หมวด 2 สิทธิผู้ป่วย
ม 15 ผู้ป่วยมีสิทธิดังนี้
ได้รับการบำบัดรักษาโดยคำนึงถึงจิตใจความเป็นมนุษย์
ได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับความเจ็บป่วยและการบำบัดรักษาไว้เป็นความลับ
ได้รับการคุ้มครองจากการวิจัยตามมาตรา 20
ได้รับการคุ้มครองจากระบบประกันสุขภาพ และประกันสังคมและระบบอื่นๆ
ม 16 ห้ามมิให้ผู้ใดเปิดเผยข้อมูลด้านสุขภาพผู้ป่วย
เว้นแต่
อาจเกิดอันตรายต่อผู้ป่วย
เพื่อความปลอดภัยของสาธารณชน
มีกฎหทายเฉพาะบัญญัติให้เปิดเผย
ม 17 การผูกมัดร่างกาย การกักบริเวณจะทำไม่ได้
ม 18 การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า
ต้องได้รับความเห็นชอบของคณะกรรมการสถานบำบัดรักษา
กรณีผู้ป่วยอายุถึง 18ปี ให้ผู้คูสมรส บุตร ผู้ปกครอง เป็นผู้ให้ความยินยอมแทน
ม 19 การทำหมัน
การทำหมัน กรณีผู้ป่วยอายุถึง 18ปี ให้ผู้คู่สมรส บุตร ผู้ปกครอง เป็นผู้ให้ความยินยอมแทน
ม 20 การวิจัยใดๆ
ผู้ป่วยจะกระทำใดต่อเมื่อได้รับความยินยอมเป็นหนังสือ และความเห็นชอบของคณะกรรมการ
หมวด 3 การบำบัดรักษาทางสุขภาพจิต
การบำบัดรักษาจะทำได้ต่อเมื่อ
ม 22
บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตในกรณีหนึ่งต่อไปเป็นผูฦ้ที่ต้องได้รับการบำบัดรักษา
มีภาวะอันตราย
จำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
ม 24
หน้าที่ พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจได้รับแจ้งตามม 23 หรือพบบุคคล ม 22 และประเมินอาการเบื้องต้นตาม ม 27
ม 21
การบำบัดรักษาจะทำได้ต่อเมื่อ
ผู้ป่วยจำเป็นได้รับรายลคะเอียดและประโยชน์ของการบำบัดรักษา
ผู้ป่วยหรือญาติต้องลงนามยินยอมการรักษา กรณียกเว้นบงคับรักษาตาม ม 22
ม 25
เมื่อผู้รับผิดชอบดูแลสถานที่คุมขัง หรือสถานสงเคราะห์หรือพนักงานคุมประพฤติดูแลรับผิดชอบตาม ม22 และประเมินอาการเบื้องต้น ม27
ม23
พบบุคคลตามม22 ให้แจ้งพนักงานเจ้าหน้ที่นักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจ
ม26่
ถ้าบุคคลนั้นขัดขวางหรือหลบหนีฝ่ายปกครอง หรือตำรวจ มีอำนาจใช้วิธีการเหมาะสม
ม27
ให้แพทย์และพยาบาลอย่างน้อยหนึ่งคนทีประจำสถานพยาบาล ประเมินอาการเบื้องต้น ส่งตาม ม25 หรือ 26
ม28
กรณีแพทย์พบตรวจว่าบุคคลใดมีลักษณะตาม ม29และประเมินอาการ ตาม ม29
ม29(1)
ต้องเข้าบำบัด
ม29(2)
ไม่มีภาวะอันตราย แต่ต้องเข้าบำบัดในสถานที่อื่นนอกจากสถานที่ตาม
ม29(1)
ม31
อาการดี ให้แพทย์จำหน่าย และรายงาน
ม30
ไม่เกิน 90 วัน ขยายเวลาไม่เกิน 90 วัน
ม32
กรณี ม29(2)ม่ยินยอม หรือรักษาไม่ได้ผลคณะกรรมการอาจเพิกถอนคำสั่ง หรือไปใช้ ม29(1)ได้
ม33
ถ้าหลบหนีให้ประสานเจ้าหน้าที่ ตำรวจ ญาติ เพื่อติดตาม
ม34
คณะกรรมการสั่งย้ายไปสถานบำบัดอื่นได้ตามปกติระเบียบกำหนด
ม35
ให้พนักงานสอบสวนหรือศาลส่งผู้ต้องหรือจำเลยไปรับการตรวจที่สถานบำบัดการรักษา
ม36
ให้สถานบำบัดรักษารับผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ควบคุมและบำบัดรักษาโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากผู้ต้องหา
ม37
ในกรณีที่ศาลมีคำสั่งให้ส่งผู้ป่วยคดีไปคุมตัวให้สถานบำบัดรักษารับผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ควบคุมและบำบัดรักษาโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากผู้ต้องหา
ม38
ในระหว่างการบำบัดรักษาตาม ม39เมื่อไม่มีภาวะอันตรายให้จิตแพทย์จำหนายผู้ป่วยออกจากสถานพยาบาล
ม39
ให้ศาลส่งผู้ป่วยพร้อมสำเนาคำพิพากษาไปสถานบำบัดรักษา
หมวด 5 พนักงานเจ้าหน้าที่
ม46
ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ ให้พนักงาน เจ้าหน้าที่มีอำนาจ
ในสถานที่ใดๆบุคคล มีลักษณะตาม ม22ไปรับการบำบัดรักษาในสถานพยาบาล
ซักถามบุคคลใดๆ เกี่ยวกับสุขภาพ ความเจ็บป่วย พฤติกรรมและความสัมพันธ์ในครอบครัวและชุมชน
พนักงานเจ้าหน้าที่อาจร้องขอให้พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจให้ความช่วยเหลือก็ได้
ม47
ในการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้พนังงงานเจ้าหน้าที่ต้องแสดงบัตรประจำตัวต่อบุคคคลที่เกี่ยวข้อง
ม48
ในการปฏิบัติหน้าที่ของพนักงานเจ้าหน้าที่ตาม
ม46
ให้บุคคลที่เกี่ยวข้องอำนวยความสะดวกตามสมควร
ม49
ในการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้ ให้พนักงานเจ้าหน้าที่เป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา
หมวด 6 บทกำหนดโทษ
ม50
ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 16 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกิน 20,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ม51
ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ พนักงานฝ่ายปกครอง
ม52
ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามหนังสือของพนักงานเจ้าหน้าที่ตาม
ม56(3)
ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน10,000บาท หรือไม่เกิน20,000บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ม53
ผู้ใดไม่อำนวยความสะดวกสมควรแก่พนักงานตาม ม43 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ความผิดปกติทางจิต
อาการผิดปกติของจิตใจที่แสดงออกทางพฤติกรรม อารมณ์ ความคิด ความจำ สติความรับรู้ ผิดปกติ
ภาวะอันตราย
พฤติกรรมที่บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตแสดงออกที่น่าจะก่ออันตรายร้ายแรง
ความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
สภาวะของผู้ป่วยซึ่งขาดความสามารถในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบำบัดรักษา
นางสาวดลยา แก้วเกร็ด 36/2 เลขที่11