Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภาพยนต์สั้น เรื่อง A beautiful mind - Coggle Diagram

- - - - การตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น ต้องให้แล้วเสร็จ ภายใน ๔๘ ชั่วโมง นับตั้งแต่บุคคลนั้นมาถึงสถานพยาบาล และผู้ที่ทำการตรวจวินิจฉัยต้องบันทึกรายละเอียดในแบบรายงานผลการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น
    - - การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า การกระทำต่อสมองหรือระบบประสาทหรือการบำบัดรักษาด้วยวิธีอื่นใด ที่อาจเป็นผลทำให้ร่างกายไม่อาจกลับคืนสู่สภาพเดิมอย่างถาวร ให้กระทำได้ในกรณี ดังต่อไปนี้
        
        ๑) กรณีผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นหนังสือเพื่อการบำบัดรักษานั้น โดยผู้ป่วยได้รับทราบเหตุผลความจำเป็น ความเสี่ยงที่อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายร้ายแรง หรืออาจเป็นผลทำให้ไม่สามารถแก้ไขให้ร่างกายกลับคืนสู่สภาพเดิม และประโยชน์ของการบำบัดรักษา
    - - การบำบัดรักษาโดยการผูกมัดร่างกาย การกักบริเวณ หรือแยกผู้ป่วยจะกระทำไม่ได้ เว้นแต่เป็นความจำเป็นเพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยเอง บุคคลอื่น หรือทรัพย์สินของผู้อื่นโดยต้องอยู่ภายใต้การดูแลอย่างใกล้ชิดของผู้บำบัดรักษาตามมาตรฐานวิชาชีพ
    - - ผู้ป่วยย่อมมีสิทธิ ดังต่อไปนี้
        (๑) ได้รับการบำบัดรักษาตามมาตรฐานทางการแพทย์ โดยคำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
    - - ในระหว่างการบำบัดรักษา เมื่อแพทย์ผู้บำบัดรักษาเห็นว่า ผู้ป่วยได้รับการบำบัดรักษาจนความผิดปกติทางจิตหายหรือทุเลาและผู้ป่วยไม่มีภาวะอันตรายแล้ว ให้แพทย์จำหน่ายผู้ป่วยดังกล่าวออกจากสถานพยาบาล และรายงานผลการรักษาบำบัดรักษาและการจำหน่ายผู้ป่วยให้คณะกรรมการสถานบำบัดรักษาทราบโดยไม่ช้า ทั้งนี้ ให้แพทย์ติดตามผลการบำบัดรักษาเป็นระยะ
    - - ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์ที่น่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีความผิดปกติทางจิต คือมีภาวะอันตรายหรือ มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา ให้แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ หรือตำรวจโดยเร็ว
    - - เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือตำรวจได้รับแจ้ง หรือพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์ที่น่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีความผิดปกติทางจิต ให้ดำเนินการนำตัวผู้นั้นไปยังสถานพยาบาล เพื่อรับการตรวจวินิจฉัย โดยการนำตัวบุคคลดังกล่าวไปสถานพยาบาล จะไม่สามารถผูกมัดร่างกายของบุคลนั้นได้ เว้นแต่ความจำเป็นเพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อบุคคลนั้นเอง บุคคลอื่น หรือทรัพย์สินของผู้อื่น
    - - ในกรณีที่คณะกรรมการสถานบําบัดรักษามีคําสั่งตามมาตรา 29 (2) ให้หัวหน้าสถานบําบัดรักษามีหน้าที่ ดังนี
        
        (2) ในกรณีที่ไม่มีผู้รับดูแลให้แจ้งหน่วยงานด้านสงเคราะห์และสวัสดิการทั้งภาครัฐและเอกชนตามที่คณะกรรมการประกาศกำหนด
        
        (3) แจ้งให้พนักงานเจ้าหน้าที่ติดตามดูแล ประสานงานและช่วยเหลือในการดำเนินการ ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยตาม (1) และหน่วยงาน (2) แลวรายงานให้คณะกรรมการสภานบำบัดรักษาทราบ
        
        (1) แจ้งให้ผู้รับดูแลผู้ป่วยรับตัวผู้ป่วยไปดูแล
    - - บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตในกรณีใดกรณีหนึ่งดังต่อไปนี้เป็นบุคคลที่ต้องได้รับการบำบัดรักษา
        
        (1) มีภาวะอันตราย
        
        (2) มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
- - - - ผู้ป่วยส่วนใหญ่เริ่มมีอาการช่วง 20-30 ปี
      - พบในเพศชายมากกว่าเพศหญิง
    - - ปัจจัยด้านสารเคมีในสมอง
      - ปัจจัยด้านจิตใจ
        
        การควบคุมพฤติกรรม และการมีสัมพันธภาพกับผู้อื่น
        ผู้ป่วยเลือกใช้กลไกทำงจิตในลักษณะที่ไม่เหมาะสม เช่นการแยกตัวจากสังคม
        
        จากความเครียดในชีวิตประจำวัน เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดความเจ็บป่วย การใช้อารมณ์กับผู้ป่วย การตำหนิ มีท่าทีที่ไม่เป็นมิตรหรือจู้จี้ยุ่งเกี่ยวกับผู้ป่วยมากไปก็มีผลต่อการกำเริบของโรคได้
      - ปัจจัยด้านพันธุกรรม
      - ปัจจัยด้านสังคมและวัฒนธรรม
        
        เป็นคนเก็บตัวไม่มีเพื่อนสนิทที่บ้านมีสถานะทางเศรษฐกิจไม่ค่อยดีทำให้ต้องเผชิญกับความเครียด
        
        ช่วงวัยเด็กผู้ป่วยรู้สึกว่าเพื่อนชอบเเกล้ง
    - - B : ส่งผลกระทบต่อการทำงานหรือการใช้ชีวิตในสังคม
        
        การทำงาน
        
        หวาดระเเวงว่ามีคนจะมาทำร้าย จนกระทบต่อการทำงาน
        
        ครอบครัว
        
        การดูแลบุตรที่เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย
        
        ทำร้ายภรรยาจากอาการประสาทหลอน
      - C : มีอาการโรคจิตอย่างน้อย 6 เดือน โดยมีอาการในข้อ A อย่างน้อย 1 เดือน
        
        พบอาการ Prodromal/Residual phase มีอาการ เก็บตัวชอบอยู่คนเดียวในช่วงวัยเด็ก
        
        พบอาการ Active phase ตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาเอก
        
        เห็นภาพของชาร์ล ที่เป็นเพื่อนร่วมห้องพัก
        
        ได้ยินเสียงคนคุยกัน
      - A : มีอาการต่อไปนี้ตั้งแต่ 2 อาการขึ้นไป และพบอาการในข้อ 1-3 อย่างน้อย 1 ข้อ
        
        การพูดจาสับสน เนื่องจากไม่สามารถรวบรวมความคิดให้เป็นระบบได้ เช่น ตอบไม่ตรงคำถาม
        
        พฤติกรรมที่ผิดปกติไปจากเดิมมากหรือมีพฤติกรรมแบบ catatonic
        
        อาการประสาทหลอน
        
        หูแว่ว ผู้ป่วยเหมือนคุยกับคนอื่นตลอดทั้งที่ไม่มีใคร
        
        เห็นภาพหลอน ผู้ป่วยเห็นภาพเพื่อนตนเองเมื่อสมัยเรียน เห็นคนจะมาทำร้าย
        
        อาการหลงผิด
        
        ผู้ป่วยคิดว่า จิตแพทย์เป็นสายลับรัฐเซีย จึงไม่ให้ความร่วมมือในการรักษา
        
        ผู้ป่วยคิดว่าตนเองเป็นสายลับ จึงพยายามถอดรหัสตลอดเวลา
        
        ผู้ป่วยหวาดระแวงกลัวคนมาทำร้าย
        
        อาการด้านลบ
        
        ผู้ป่วยสีหน้าเรียบเฉย
        
        เก็บตัว
        
        พูดน้อย
      - D : อาการไม่ได้เกิดจากสาเหตุทางร่างกาย ยา หรือสารเสพติด
        
        ผู้ป่วยปฏิเสธการใช้สารเสพติด
    - - มีโอกาสเกิดอันตรายต่อตนเองและผู้อื่นเนื่องจากมีความบกพร่องทางด้านการรับรู้และความคิด
        
        ให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพ เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
        
        สังเกตพฤติกรรมการทำร้ายตนเองหรือทำร้ายผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ เพื่อได้ให้การดูแลทันถ่วงที
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้กระตุ้นผู้ป่วยน้อยที่สุด เช่น จัดที่พักให้เป็นส่วนตัว แสงสว่าพอเหมาะ เงียบสงบ
        
        ดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด มีเวลาอยู่กับผู้ป่วย คอยให้ความช่วยเหลือขณะที่ผู้ป่วยกระวนกระวาย
        
        สนับสนุนให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย
        
        การเข้าไปสนทนาหรือให้การรักาากับผู้ป่วยต้องแนะนำตัวและบอกวัตถุประสงค์ก่อนเสมอ
        
        ยอมรับในการหลงผิดของผู้ป่วย ไม่ควรโต้แย้ง และพยาบาลไม่ต้องปฏิบัติตามที่ผู้ป่วยเชื่อ
- - - - Phenothiazine
    - - ง่วงซึม
      - ปากแห้ง
      - ปวดศรีษะ
      - ผิวหนังไวต่อแสงแดด ตาสู้แสงไม่ได้
      - กล้ามเนื้อเกร็งกระตุก (Dystonia)
      - นั่งไม่ติด (Akathisia)
      - อาการคล้ายพาร์กินสัน (Pseudoparkinsonism)
      - ขยับกล้ามเนื้อที่ผิดปกติไม่ได้
    - - ยับยั้งการหลั่งสารสื่อประสาท
      - ใช้ลดอาการกระสับกระส่าย หวาดระแวง
      - ควบคุมอาการคลื่นไส้ อาเจียน
      - รักษาพฤติกรรมก้าวร้าว
  - - - ใช้กระแสไฟฟ้าขนาดต่ำๆ จากเครื่องผ่านแผ่นอิเลคโทรด(Electrode) วางตรงบริเวณขมับ
      - กระตุ้นสมองทำให้เกิดอาการชักเกร็งทั่วร่างกาย เรียกว่า Generralized Seizure เกิดการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมี
    - - จิตเภทที่มีการคลั่งหรือซึมเฉย
      - Severe Mania
      - โรคซึมเศร้าอย่างรุนแรง
      - โรคจิตที่รักษาด้วยยาไม่หาย
      - โรคจิตที่มีอาการรุนแรง
    - - เวลาที่ปล่อยกระแสไฟฟ้าประมาณ 0.1-0.5 วินาที
      - ทำให้ซักประมาณ 30-40 วินาที จึงมีผลต่อการรักษาที่มีประสิทธิภาพ
      - ทั่วไปอยู่ในช่วงระหว่าง 70-130 โวลด์
    - - ขณะ ได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ตรวจสัญญาณชีพตามเวลาที่กำหนด
        
        พยาบาลประจำห้องพักฟื้นต้องจัดท่าที่ถูกต้องและดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง (open airway) ให้นอนตะแคงหรือตะแคงหน้าไปด้านข้าง
        
        -ดูแลผู้ป่วยหลังการรักษาให้นอนพัก 60 นาที
        
        -การประเมินระดับความรู้สึกตัว (Neuro signs)
        
        -Circulation ชีพจร ความดันโลหิต สีผิว ความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด
        
        -Breathing อัตราการหายใจและลักษณะการหายใจ
        
        -Airways ทางเดนหายใจประเมินเสียงเสมหะ
        
        พยาบาลห้องพักฟื้นควรจะประเมินผู้ป่วยตามระบบ ABCs
      - หลัง ได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        พยาบาลวิสัญญีเยี่ยมผู้ป่วยหลังการรักษา
        
        แพทย์เจ้าของ ประเมินอาการผู้ป่วยหลังการรักษาในข้วงนะหว่างการรักษาและสิ้นสุดการรักษาและลงบันทึกการให้บริการหลังการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ประเมินสัญญาณชีพ เน้นระบบการหายใจและการไหลเวียน อาการแทรกซ้อนหลังการรักษา ภาวะสับสน ระวังการเกิดอุบัติเหตุ และลงบันทึกการให้บริการหลังการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ลงบันทึกการให้บริการหลังการรักษาด้วยไฟฟ้าตามรายการ ได้แก่ จำนวนครั้งที่รักษา ค่าพลังงานที่ใช้ ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้น
      - ก่อน ได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        การเตรียมตัวก่อนทำการรักษาล่วงหน้า 1 วัน
        
        ไม่สวมเครื่องประดับใดๆหากมีภาวะความดันโลหิตสูง
        
        หากมีปัญหาฟันผุ ฟันโยกต้องแจ้งพยาบาลก่อนเสมอ
        
        นอนหลับให้เพียงพอ อย่างน้อย 6-8 ชั่วโมง
        
        ปัสสาวะก่อนทำการรักษา
        
        งดอาหารหลังเที่ยงคืนจนเสร็จสิ้นกระบวนการรักษา
        
        ทำความสะอาดร่างกาย สระผม ตัดเล็บให้สั้น ไม่ทาเล็บมือ-เล็บเท้างดน้ำ
  - - - กล้ามเนื้อกระตุก ตัวสั่น
      - มึนงง เห็นภาพหลอน
      - กระสับกระส่าย ก้าวร้าว ไม่เป็นมิตร
      - กระเพาะปัสสาวะสูญเสียการควบคุม
    - - รักษาผู้ป่วยโรควิตกกังวล
      - ออกฤทธิ์ต่อสารเคมีในสมองที่ไม่สมดุลกัน
    - - Benzodiazepine
  - - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย เกิดความไว้วางใจ และการที่ผู้บำบัดได้รับข้อมูลสภาพปัญหาของผู้ป่วย เกิดความเข้าใจ จะสามารถวางแผนการบำบัดได้อย่างเหมาะสม
    - - มุ่งเน้นในการพัฒนาความสามารถและแก้ไขความบกพร่องของผู้ป่วย โดยให้ผู้ป่วยเข้าใจธรรมชาติของโรค ทราบปัจจัยที่กระตุ้นให้เกิดการกำเริบของโรค เพื่อให้เกิดความร่วมมือในการรักษา
    - - การให้คำแนะนำ/ปรึกษาแก่ครอบครัว จะลดความตึงเครียดภายในครอบครัว โดยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการให้ความรู้เกี่ยวกับโรคร่วมกับการแนะนำการแก้ปัญหา การอยู่ร่วมกับผู้ป่วย ลดความรู้สึกโกรธ/โทษตัวเองของครอบครัว
    - - เป็นการจัดกิจกรรมกลุ่ม เพื่อให้เกิดการเรียนรู้จากการแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันในกลุ่ม การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจะทำให้ผู้ป่วยเกิดการพัฒนาทักษะทางสังคม การสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น
- - - - ผู้ป่วยพบว่ามีเพื่อนร่วมมหาลัยเดียวกันชื่อชาร์ลส
      - ผู้ป่วยเป็นคนเก็บตัว ไม่มีเพื่อนสนิท
      - ผู้ป่วยเริ่มมีความคิดหมกมุ่นและความคิดแปลกๆ
    - - ผู้ป่วยพบว่าชาร์ลสมาปรากฏตัวในหลายสถานการณ์ คอยให้กำลังใจและคอยอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
      - ผู้ป่วยทำงานที่วีลเลอร์แลป และสายลับ ผู้ป่วยเริ่มสร้างห้องทำงานลับ ในการทำงานเป็นสายลับ
      - มีความโดดเด่นด้านการเรียน เป็นอัจฉริยะ
    - - ไม่ชอบทำกิจกรรม ชอบทำอะไรด้วยตนเอง
      - ผู้ป่วยมักโดนเพื่อนแกล้งอยู่เสมอเนื่องจากตัวเองเก่งกว่าและฉลาดกว่า
      - มีปัญหาในการปรับตัว ชอบอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อนสนิท
- - - - อาการที่บกพร่องไปจากคนทั่วไป
      - พูดน้อย เเละอาจพูดด้วยเสียงโทนเดียว
      - ไม่ค่อยมีความสุข
      - ด้านการเเสดงอารมณ์ไม่เหมาะสมม หรือเฉยเมย
    - - มีภาวะซึมเศร้า (Depression)
      - หมดกำลังใจ
      - รู้สึกทุกข์ทรมาน ไม่สบายใจ (Dysphoria)
    - - ความผิดปกติของการพูด (Disorganized speech) เช่น พูดไม่ต่อเนื่อง พูดไม่เข้าใจ
      - ความผิดปกติของพฤติกรรม (Disorganized dehavior)
      - อาการหลงผิด (Delusion) เช่น หลงผิดคิดว่าตนถูกปองร้าย
      - ประสาทหลอน (Hallucination) เชน หูแว่ว เห็นภาพหลอน
    - - ไม่มีมีสมาธิ
      - มีปัญหาด้านความจำ
      - ตีความไม่ได้
      - คิดเป็นเหตุเป็นผลไม่ได้
  - - - มีความผิดปกติการเคลื่อนไหว
      - ประสาทหลอน
      - หลงผิด
      - พูดตะกุกตะกัก ไม่ต่อเนื่อง พูดเร็ว
      - หูแว่ว
    - - วิตกกังวลเรื่องวิทยานิพนธ์
      - พูดจาติดขัด พูดด้วยเสียงโทนเดียว
      - หน้านิ่งไร้อารมณ์ ไม่เเสดงความรู้สึก
      - ไม่ชอบกิจกรรมนันทนาการ , มีอาการเก็บตัวชอบอยู่คนเดียว
    - - ไม่มีสมาธิ
      - ตีความบกพร่อง
      - เชื่อในสิ่งที่ไม่เป็นจริง
      - คิดว่าจะมีคนมาทำร้าย
    - - เฉยเมย
      - หวาดระแวง