Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind (Mr. John Forbes Nash, Jr.) :post_office:, 9D01C34B-1D52…

- - - - ๑) กรณีผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นหนังสือเพื่อการบำบัดรักษานั้น โดยผู้ป่วยได้รับทราบเหตุผลความจำเป็น ความเสี่ยงที่อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายร้ายแรง หรืออาจเป็นผลทำให้ไม่สามารถแก้ไขให้ร่างกายกลับคืนสู่สภาพเดิม และประโยชน์ของการบำบัดรักษา
  - - - (๑) แจ้งให้ผู้รับดูแลผู้ป่วยรับตัวผู้ป่วยไปดูแล
      - (๒) ในกรณีที่ไม่มีผู้รับดูแลให้แจ้งหน่วยงานด้านสงเคราะห์และสวัสดิการทั้งภาครัฐและเอกชนตามที่คณะกรรมการประกาศกำหนด
      - (๓) แจ้งให้พนักงานเจ้าหน้าที่ติดตามดูแล ประสานงานและช่วยเหลือในการดำเนินการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยตาม (๑) และหน่วยงานตาม (๒) แล้วรายงานให้คณะกรรมการสถานบำบัดรักษาทราบ
  - - - การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า (Electroconvulsive Therapy, ECT) ให้กระทำได้ในกรณีที่ผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษร และต้องรับทราบถึงเหตุผลความจำเป็น ความเสี่ยง ภาวะแทรกซ้อน ประโยชน์ของการบำบัด แต่ในกรณีมีเหตุฉุกเฉินหรือมีความจำเป็น การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้าต้องได้รับความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์ของคณะกรรมการสถานบำบัดรักษา ส่วนการให้ความยินยอมเพื่อรับการรักษา ในกรณีที่ผู้ป่วยมีอายุไม่ถึง ๑๘ ปีบริบูรณ์ หรือขาดความสามารถในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบำบัดรักษา เช่น ผู้ป่วยที่มีอาการทางจิต หรือผู้บกพร่องทางพัฒนาการหรือสติปัญญา ให้คู่สมรส บุพการี ผู้สืบสันดาน ผู้ปกครอง ผู้พิทักษ์ ผู้อนุบาล เป็นผู้ให้ความยินยอมแทน
    - - ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์ที่น่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีความผิดปกติทางจิต คือมีภาวะอันตรายหรือ มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา ให้แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ หรือตำรวจโดยเร็ว
    - - เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือตำรวจได้รับแจ้ง หรือพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์ที่น่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีความผิดปกติทางจิต ให้ดำเนินการนำตัวผู้นั้นไปยังสถานพยาบาล เพื่อรับการตรวจวินิจฉัย โดยการนำตัวบุคคลดังกล่าวไปสถานพยาบาล จะไม่สามารถผูกมัดร่างกายของบุคลนั้นได้ เว้นแต่ความจำเป็นเพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อบุคคลนั้นเอง บุคคลอื่น หรือทรัพย์สินของผู้อื่น
    - - การตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น ต้องให้แล้วเสร็จ ภายใน ๔๘ ชั่วโมง นับตั้งแต่บุคคลนั้นมาถึงสถานพยาบาล และผู้ที่ทำการตรวจวินิจฉัยต้องบันทึกรายละเอียดในแบบรายงานผลการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น
    - - ในระหว่างการบำบัดรักษา เมื่อแพทย์ผู้บำบัดรักษาเห็นว่า ผู้ป่วยได้รับการบำบัดรักษาจนความผิดปกติทางจิตหายหรือทุเลาและผู้ป่วยไม่มีภาวะอันตรายแล้ว ให้แพทย์จำหน่ายผู้ป่วยดังกล่าวออกจากสถานพยาบาล และรายงานผลการรักษาบำบัดรักษาและการจำหน่ายผู้ป่วยให้คณะกรรมการสถานบำบัดรักษาทราบโดยไม่ช้า ทั้งนี้ ให้แพทย์ติดตามผลการบำบัดรักษาเป็นระยะ
- - - - การรักษา
        
        การรักษาทางจิตสังคม
        
        การช่วยเหลือด้านจิตใจ
        
        การให้คำแนะนำแก่ครอบครัว
        
        นิเวศน์บำบัด
        
        จัดสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวผู้ป่วย
        
        จัดเก็บสิ่งของที่ใช้เป็นอันตราย
        
        จัดกิจกรรมให้เหมาะกับผู้ป่วย
        
        การทำงานบ้าน
        
        ทำสวน
        
        การสนทนาเพื่อการบำบัด
        
        Giving general lead
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยเผยเปิดเรื่องราว ความคิด ความรู้สึก
        
        เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยพูดต่อ
        
        เล่าต่อสิคะ ดิฉันกำลังฟังอยู่
        
        Presenting reality
        
        การให้ความจริง
        
        คุณแนช ในห้องนี้มีคุณกับดิฉันเท่านั้นนะคะ ดิฉันไม่เห็นคนอื่นอีกเลยค่ะ
        
        Clarifying or seeking clarification
        
        การขอความกระจ่าง
        
        พวกมันที่คุณพูดถึง หมายถึงใครหรือคะ
        
        Exploring
        
        การค้นหาข้อมูลให้มากขึ้น
        
        คุณแนช คุณกำลังพูดกับใครหรือคะ
        
        การรักษาทางกาย
        
        การรักษาด้วยยา
        
        Thorazine (Chlorpromazine) 30 mg IM q 6 hrs
        
        ใช้รักษา ความผิดปกติของจิตใจ อารมณ์ และสภาวะอื่น
        
        รักษาโรคจิตเภท Antipsychotics
        
        รักษาโรควิตกกังวลอย่างรุนแรง
        
        ผลข้างเคียง
        
        มีปัญหาในการหายใจ
        
        เจ็บหน้าอก
        
        มีความรู้สึกสับสน ความรู้สึกตัวลดลง
        
        หัวใจเต้นผิดปกติ เต้นเร็วหรือเต้นช้าลง
        
        กล้ามเนื้อบริเวณใบหน้า คอ และหลังชักกระตุก
        
        ชาตามแขนและขา
        
        กล้ามเนื้ออ่อนแรง ควบคุมกล้ามเนื้อไม่ได้
        
        Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        ยารักษาอาการวิตกกังวล (Antianxiety grungs) กลุ่ม benzodiazepine
        
        ใช้เพื่อคลายความวิตกกังวลอันเป็นสาเหตุหนึ่งของปัญหานอนไม่หลับ
        
        เพื่อรักษาผู้ป่วยโรควิตกกังวล
        
        ผลข้างเคียง
        
        ง่วงซึม รู้สึกเหนื่อยล้า
        
        กล้ามเนื้ออ่อนแรง ร่างกายสูญเสียความสมดุล
        
        ซึมเศร้า
        
        มึนงง เห็นภาพหลอน มีความคิดและมีพฤติกรรมที่ต่างไปจากที่เคย
        
        กล้ามเนื้อกระตุก ตัวสั่น
        
        เกิดอาการชัก หรือทำให้อาการชักแย่ลงไปอีก
        
        การรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ECT 1 course (5 times per week/ 10 weeks)
        
        การใช้กระแสไฟฟ้าผ่านบริเวณศีรษะของผู้ป่วยในปริมาณน้อยๆ เพื่อทำให้เกิดการชัก
        
        การรักษาจะทำวันเว้นวัน
        
        ข้อดีของการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ช่วยให้อาการทางจิตของผู้ป่วยทุเลาอย่างรวดเร็ว
        
        สามารถคงสภาพไม่ให้อาการกำเริบซ้ำ
        
        การรักษาด้วยไฟฟ้าจึงเหมาะกับผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตรุนแรงมีความจำเป็นต้องรับการรักษาเร่งด่วนเพื่อควบคุมอาการของผู้ป่วยให้สงบลง
      - ลักษณะอาการทางคลินิค
        
        Psychotic dimension เช่น อาการหลงผิด และอาการประสาทหลอน
        
        Disorganization dimension เช่น disorganized behavior และ disorganized speech
      - อาการสำคัญของโรคจิตเภท
        
        1.มีความผิดปกติของความคิด
        
        รูปแบบความคิดผิดปกติ (Disorder of form) มีปัญหาด้านการคิด ขาดการเชื่อมโยงเหตุผล ไม่สามารถลำดับความคิดตามขั้นตอนของเหตุการ์ได้ คำพูดไม่ต่อเนื่องกันเป็นเรื่องราว
        
        เนื้อหาความคิดผิดปกติ (Disorder of content) ขาดการเชื่อมโยงกับสิ่งที่เป็นจริง และเหตุผล คิดเข้าหาตนเอง ไม่มองสิ่งแวดล้อม จนมีอาการหลงผิด หลงคิดว่าผู้อื่นปองร้าย หลงผิดคิดว่าการกระทำของตนถูกควบคุมโดยอำนาจภายนอก
        
        2.มีความผิดปกติของการรับรู้
        
        พบบ่อยคือ อาการประสาทหลอน (Hallucination) รับรู้โดยที่ไม่มีสิ่งมา กระตุ้นจากภายนอก Ex. หลอนทางการเห็น ทางการรับรส ทางการสัมผัส ทางการได้กลิ่น
        
        3.มีความผิดปกติของอารมณ์
        
        มีอารมณ์เฉยเมย ไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม แสดงอารมณ์ไม่สอดคล้องหรือเหมาะสมกับความคิดหรือเหตุการณ์
        
        4.มีความผิดปกติของพฤติกรรมการเคลื่อนไหว
        
        มักพบในผู้ป่วยที่เป็นรุนแรงและเรื้อรัง หรือเฉียบพลัน Ex. นั่งโยกตัวตลอดเวลา อยู่ในท่าใดท่าหนึ่งนาน ๆ ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่พูดมักพบร่วมกับอาการ stupor เป็นต้น
  - - - ความคิดกระจัดกระจาย ไม่เป็นแนวเดียวกัน แสดงออกมาทางท่าทางหรือคำพูดเช่น incoherence, loosening of association หรือมีพฤติกรรมเรื่อยเปื่อย วุ่นวาย มีอารมณ์ไม่เหมาะสม
    - - หมกหมุ่นอยู่กับอาการหลงผิด หรือหูแว่ว เช่น Delusion , Hallucanation
    - - ผู้ป่วยที่มีอาการที่เข้าได้กับโรคจิตเภท แต่ไม่สามารถจัดกลุ่มได้อย่างชัดเจนว่าเป็นชนิดไหนใน 3 ชนิดข้างต้น
    - - กลุ่มที่มีความผิดปกติด้านการเคลื่อนไหว ได้แก่ stupor อาการมึนงง, negativism ทำตรงกันข้ามกับคำสั่ง ขัดขืน, ต่อต้าน rigidity อาการแข็งเกร็ง ,excitement ความตื่นเต้น หรือ posturing
    - - ผู้ป่วยเคยป่วยมีอาการกำเริบอย่างน้อย 1 ครั้ง ในขณะที่ประเมินไม่พบอาการด้านบวก หรืออาจมีแต่ไม่ใช่อาการเด่น อาการที่มีหลงเหลืออยู่เป็นอาการด้านลบ เช่น เก็บตัว ไม่สนใจตัวเอง
- - - - dopamine ที่ synapse มากเกินไป
  - - - ความเครียด
    - - โดนเพื่อนแกล้งเป็นประจํา
      - รู้สึกไม่ได้รับการยอมรับ
- - - - ประเภท
        
        หลงผิดว่าผู้อื่นมารักตนเองโดยจะเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง (Erotomic Type)
        
        เชื่อว่ามีความหยั่งรู้หรือพิเศษกว่าผู้อื่น( Grandiose Type)
        
        หลงผิดว่าคู่ครองนอกใจตนเอง (Jealous Type)
        
        ระเเวงว่าตนเองถูกสะกดรอยตาม หมายเอาชีวิต (Persecutory Type)
      - มีการหลงผิดตั้งแต่ 1 เรื่อง นานเกิน 1 เดือนอาการหลงผิดทีพบบ่อยที่สุด คือ ระเเวงว่าตนถููกปองร้าย ผูกเรื่องเชื่อมโยงในทางเดียวกัน
    - - อาการประสาทหลอนเกิดขึ้นได้จากการรับรู้ทั้งในด้าน รูปรสกลิ่น เสียง และสัมผัส เช่น หูแว่วภาพหลอน รู้สึกว่ามีอะไรมาชอนไชผิวหนั่งสิ่งนี้อาจเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่นเห็นคนมาพูดคุยด้วย
      - ประเภท
        
        Auditory hallucination ประสาทหลอนทางการได้ยิน
        
        Gastatory hallucination ประสาทหลอนทางการรับรส
        
        Olfactory hallucination ประสาทหลอนทางการได้กลิ่น
        
        Visual hallucination ประสาทหลอนทางการเห็น
        
        Tactile hallucination ประสาทหลอนทางการสัมผัส
- - - - พยาบาลต้องประเมินความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย
      - 2.พยาบาลต้องตระหนักว่า ความคิดของผู้ป่วยเป็นความคิดที่ยึดแน่นและผู้ป่วยเชื่อว่าเป็นจริงตามนั้น
      - 3.พยาบาลต้องยอมรับในความคิดหลงผิดของผู้ป่วย โดยพยาบาลไม่ควรโต้แย้ง หรือท้าทาย ว่าที่ผู้ป่วยเล่าให้ฟังนั้นไม่จริง และพยาบาลไม่ต้องปฏิบัติตามที่ผู้ป่วยเชื่อ และไม่ควรนำคำพูดของผู้ป่วยไปพูดล้อเล่น
      - 4.สร้างสัมพันธภาพและพูดคุยกับผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจและเชื่อถือในตัวพยาบาล การแสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งกัน ด้วยการให้ความเป็นจริง ยังเป็นที่ยอมรับได้
      - พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอเพื่อ เป็นแนวทางให้ผู้ป่วยได้พูดถึงความคิดของเขาได้อย่างอิสระ และเพื่อได้รับฟังความคิดของผู้ป่วย
      - ุ6. เมื่อเข้าไปสนทนากับผู้ป่วย พยาบาลต้องแนะนำตัวและบอกวัตถุประสงค์ให้ชัดเจน
      - 7.จัดหากิจกรรมให้ผู้ป่วยทำโดยเฉพาะเวลากลางวัน เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยคิดมาก ฟุ้งซ่าน แต่ต้องไม่บังคับมากเกินไป
  - - - ยอมรับในพฤติกรรมหวาดระแวง ไม่โต้แย้ง ต่อต้าน และประเมินระดับความรุนแรงของอาการ
      - สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู่ป่วยแบบตัวต่อตัว (One to one relationship) โดยเน้นการสร้างความวางใจและความเชื่อถือ
      - ผู้ป่วยที่มีความหวาดระแวงในบางสิ่งพยาบาลต้องยอมรับและจัดบรรยากาศให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย การให้ความจริงกับผู้ป่วยจะกระทำ ได้ต้องแน่ใจว่า ผู้ป่วยรับได้
      - ให้ผู้ป่วยมีกิจกรรม ลดเวลาที่ผู้ป่วยอยู่คนเดียว ซึ่งอาจทำให้มีความคิดหมกมุ่นอยู่ในเรื่องเดิมๆ
      - ผู้ป่วยหวาดระแวง มักจะมีความโกรธก้าวร้าวควบคู่ไปด้วยเสมอควรใช้วิธีโอนอ่อนผ่อนปรนอดทนในสิ่งที่ผู้ป่วยแสดงออกและใหผู้ป่วยทำ กิจกรรมที่ระบายความก้าวร้าว
      - 6.พยาบาลต้องคอยสังเกตและระมัดระวังการก่อความวุ่นวายการทำร้ายผู้อื่นและถ้าผู้ป่วยสามารถเข้าร่วม กิจกรรมได้ควรชมเชยเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจและภาคภูมิใจในตัวเอง
      - การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยจริงใจรักษาคำพูด
        ให้ข้อมูลอย่างชัดเจนตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการมองเห็นจอ้ง หรือระมัดระวังการกระซิบกระซาบต่อหนา้ผปู้่วยเพราะผู้ป่วยอาจเข้าใจว่า พยาบาลนินทาให้ร้ายหรือระแวง
      - ในการสนทนาและติดต่อสื่อสารกับผู้ป่วยใช้หลักสนทนา
      - ระมัดระวังอันตรายจากอุบัติเหตุหรืออารมณ์รุนแรงที่เกิดจากการหลงผิด ประสาทหลอนของผู้ป่วย
      - แสดงความเห็นใจพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้ป่วยทันทีที่ผู้ป่วยต้องการ
  - - - 1.ประเมินลักษณะการสื่อสารของผู้ป่วยว่ามีความบกพร่องอย่างไร เช่น พูดหลายเรื่องผสมกันจนฟังไม่เข้าใจ หรือไม่พูดเพราะอาการทางจิตต่างๆ
      - พยาบาลต้องนำเทคนิคการสื่อสารเพื่อการบำบัดมาใช้ เช่น กรณีพูดหลายเรื่อง ควรให้ผู้ป่วยหยุดพูดเป็นครั้งคราว และกระตุ้นให้ได้อธิบายสิ่งที่เขาพูดไป และกรณีผู้ป่วยไม่พูด ควรใช้การตีความหรือคาดเดาจากภาษาท่าทาง และกระตุ้นผู้ป่วย โดยวิเคราะห์ความรู้สึกของผู้ป่วย เช่น คุณกังวลใจเมื่อใกล้ถึงเวลาที่แม่จะกลับบ้าน
      - พยาบาลสร้างสัมพันธภาพแบบ one to one เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยและไว้วางใจจัดเวลาเข้าไปพบและพูดคุยกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอถึงแม้จะไม่เข้าใจสิ่งที่ผู้ป่วยพูดหรือผู้ป่วยไม่โต้ตอบเพราะจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าตนเอง ได้รับการยอมรับและยังเป็นที่ต้องการของผู้อื่นพยาบาลควรสื่อสารกับผู้ป่วยอย่างชัดเจน
      - เมื่อสัมพันธภาพดำเนินมาสักระยะ พยาบาลควรชักชวนผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม ซึ่ง กิจกรรมระยะแรกควรเป็นกิจกรรมที่ง่ายๆ ไม่ต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัว และมีสมาชิกกลุ่มไม่มากเกินไป กระตุ้นให้ผู้ป่วยสื่อสารมากขึ้น เช่น จัดกิจกรรมสร้างความคุ้นเคย มีการสื่อสารและปฏิสัมพันธ์กัน มีกิจกรรม การแนะนำตนเองให้ผู้อื่นรู้จัก พยาบาลควรร่วมกิจกรรมกลุ่มพร้อมกับผู้ป่วย เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกอบอุ่น สบายใจ เมื่อเห็นคนที่คุ้นเคย
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เป็นตัวของตัวเอง โดยกระตุ้นให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมกับสมาชิกอื่นที่ ผู้ป่วยพอใจ และพยาบาลควรให้กำลังใจ หรือแรงเสริม เมื่อเห็นผู้ป่วยร่วมในกิจกรรม
      - พยาบาลต้องตระหนักว่า พฤติกรรมแยกตัวนี้เป็นปัญหาด้านความสามารถทางด้านสังคมที่ เกี่ยวข้องกับบุคลิกภาพของผู้ป่วย ดังนั้นพยาบาลต้องอดทนให้เวลาผู้ป่วยในการปรับปรุง
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้มีกิจกรรมร่วมกับสมาชิกในครอบครัว แต่จะต้องระวัง ให้ค่อยเป็นค่อยไปตามความเหมาะสม