ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการดูแลสุขภาพผู้ป่วยโรคเรื้อรัง

1

2. ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการดูแลสุขภาพผู้ป่วยโรคเรื้อรัง

1.2 ความเป็นมาของภูมิปัญญาท้องถิ่นไทย

1.1 ความหมายของภูมิปัญญาท้องถิ่น

ภูมิหมายถึง พื้นที่พื้นเพ

ปัญญาหมายถึง ความรู้ความรอบรู้

ภูมิปัญญาหมายถึงความรู้ที่อยู่ ณ พื้นที่นั้น

*ภูมิปัญญาท้องถิ่นหมายถึงพื้นเพรากฐานและองค์ความรู้ของชาวบ้านที่คิดขึ้นจากสติปัญญาและความสามารถเพื่อใช้ในการแก้ปัญหาและเป็นแนวปฏิบัติในการดำรงชีวิต


*

ความสามารถในการใช้ความรู้เพื่อพัฒนาและดำรงชีวิตของคนในท้องถิ่น

*ภูมิปัญญาท้องถิ่นถือกำเนิดมาพร้อมกับประเทศไทยทั้งเป็นภูมิปัญญาเพื่อการประกอบอาชีพการดำรงชีวิตการรักษาสุขภาพการรักษาเอกราชและความเป็นปึกแผ่นของประเทศการดำรงภูมิปัญญาท้องถิ่นไว้


*

1.4 ลักษณะสำคัญของภูมิปัญญาท้องถิ่น

1.3 ลักษณะสำคัญของภูมิปัญญาท้องถิ่นสรุปได้ดังนี้

1. เป็นเรื่องของการใช้ความรู้ทักษะความเชื่อและพฤติกรรม

  1. เป็นองค์รวมหรือกิจกรรมทุกอย่างในวิถีชีวิต
  1. แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคนคนกับธรรมชาติคนกับสิ่งเหนือธรรมชาติ

4.เป็นเรื่องของการแก้ไขปัญหาการจัดการการปรับตัวการเรียนรู้เพื่อความอยู่รอดของบุคคลชุมชน

5.มีการเปลี่ยนแปลงเพื่อการปรับสมดุลในพัฒนาการทางสังคมตลอดเวลา

click to edit

ภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นองค์ความรู้ที่มีการสั่งสมและถ่ายทอดกันมาอย่างเป็นระบบ

ภูมิปัญญาท้องถิ่นมีลักษณะเป็นพลวัตมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและสร้างสรรค์

: 🎉

: : ‼

1.5 ประเภทของภูมิปัญญาท้องถิ่น

1.6 กระบวนการอนุรักษ์ทุนภูมิปัญญาท้องถิ่น

หมวดที่ 2 ภาษาและวรรณกรรม

หมวดที่1 ขนบธรรมเนียมประเพณีความเชื่อและศาสนาหมายถึงแบบอย่างที่ปฏิบัติสืบทอดกันมา

click to edit

click to edit

หมวดที่ 4 การละเล่นดนตรีและการพักผ่อนหย่อนใจ

หมวดที่ 3 ศิลปะและวรรณคดี

การค้นคว้าวิจัย

การอนุรักษ์กระทำโดยจิตสำนึก

การฟื้นฟูโดยเลือกภูมิปัญญาที่กำลังจะสูญหาย

การถ่ายทอดภูมิปัญญา

การพัฒนาและปรับปรุงภูมิปัญญา

โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (Non-Communicable Diseases: NCDs) เป็นโรคที่ไม่ได้เกิดขึ้นจากการติดเชื้อ
โรค

โรคที่พบบ่อยในชัยนาท ความดันสูง เบาหวาน ปวดข้อเข่า

2.1 การนำภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือการประยุกต์ภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานและ

การออกกำลังกายแบบไม่ใช้ออกซิจน ที่นิยมใช้ในผู้ป่วยโรคเบาหวาน คือ การออกกำลังกายแบบ
ผสมผสานระหว่างการเคลื่อนไหวร่างกายกับการผ่อนคลาย ได้แก่ สมาธิบำบัด

การออกกำลังกายโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง

ผลของการออกกำลังกายแบบแอโรคบิคที่ความหนัก
ระดับปานกลางสามารถลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือดได้

ร้อยละ 40-50 ซึ่งช่วยให้หัวใจและปอดทำงานดีขึ้น ทำให้การสูบฉีดโลหิตมีประสิทธิภาพมีการไหลเวียนเลือดดี

2.1.1 การนำการออกกำลังกายแบบใช้ออกซิเจนที่เกี่ยวข้องกับการใช้หรือประยุกต์ใช้ภูมิปัญญา

การรำไม้พลอง

การนำศิลปะการรำพื้นบ้าน หรือเพลงพื้นบ้านมาประยุกต์ใช้ประกอบจังหวะการออกกำลังกาย

สมาธิบำบัดกับผู้ป่วยโรคเบาหวาน

การแช่เท้าด้วยน้ำสมุนไพรกับการบำบัดอาการชาเท้าในผู้ป่วยโรคเบาหวาน

การปฏิบัติสมาธิบำบัดจนเข้าสู่ความสงบของจิต ส่งต่อการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนและสารเคมีต่างๆในร่างกายทำให้มีคลื่นสมองที่ช้าลงและมีการหลั่งสารสื่อประสาทยังยับยั้งการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติซิมพาเธติค


การเดินสมาธิหรือเดินจงกรมกับการบำบัดในผู้ป่วยโรคเบาหวาน

เป็นการบริหารร่างกายแบบผสานกายและจิตวิธีหนึ่งการทำสมาธิที่ตั้งมั่นอยู่กับการเคลื่อนไหวของร่างกายตลอดเวลา

การสวดมนต์กับการบำบัดในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง

ก้านสมองจะหลั่งสารสื่อประสาทชื่อซีโรโทนินเพิ่มขึ้นมีฤทธิ์คล้ายยานอนหลับช่วยลดความวิตกกังวลลดความเครียดลดอาการซึมเศร้าลดระดับนํ้าตาลในเลือด

การนวดกดจุดฝ่าเท้า การนวดเท้าด้วยวัสดุพื้นบ้าน การแช่เท้าด้วยน้ำสมุนไพรกับการบำบัดอาการเท้าชาในผู้ป่วยโรคาหวาน

การประยุกต์เพลงพื้นบ้านกับการบำบัดในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง

2.2 การนำภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือการประยุกต์ภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการดูแลผู้ป่วยข้อเข่าเสื่อม

ประสิทธิผลของการนวดไทยร่วมกับการทำท่าบริหารฤาษีดัดตนเพื่อ
บรรเทาอาการปวดของโรคข้อเข่าเสื่อมในผู้สูงอายุ

ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุ

1) กลุ่มกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัว กล้ามเนื้อหน้าท้องส่วนล่างกล้ามเนื้อบริเวณลำตัวอื่นๆที่ทำหน้าที่เชื่อมโยงกับระยางค์แขนและขา

2) กล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้า กล้ามเนื้อต้นขาด้านหลัง กล้ามเนื้อน่อง กล้ามเนื้อหน้าแข้ง รวมทั้งกล้ามเนื้อที่ทำหน้าที่ประคองข้อสะโพก
ข้อเข่าและข้อเท้า

click to edit

click to edit

click to edit

2

3