Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภาพยนต์สั้น A beautiful mind, โรคที่คาดว่าจะเป็น, ระดับความรู้สึกตัว…

- - - - 4.การเข้าไปเปลี่ยนความคิดของผู้ป่วยนั้นกระทำได้ค่อนข้างยาก แต่ถ้าผู้ป่วยมีความไว้วางใจ และเชื่อถือในตัวพยาบาล การแสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งกันด้วยการให้ความจริง(Presentreality)ยังเป็นที่ ยอมรับได้
      - 5.พยาบาลต้องให้ความสําคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอเพื่อเป็นแนวทางให้ผู้ป่วยได้พูดถึงความคิดของเขาได้อย่างอิสระ และเพื่อได้รับฟังความคิดของผู้ป่วย
      - 3.พยาบาลต้องยอมรับในความคิดหลงผิดของผู้ป่วย โดยพยาบาลไม่ควรโต้แย้งหรือท้าทายว่าที่ผู้ป่วยเล่าให้ฟังนั้นไม่จริง และพยาบาลไม่ต้องปฏิบัติตามที่ผู้ป่วยเชื่อ และไม่ควรนำคำพูดของผู้ป่วยไปพูดล้อเล่น
      - พยาบาลต้องตระหนักว่าความคิดของผู้ป่วยเป็นความคิดที่ยึดแน่น และผู้ป่วยเชื่อว่าเป็นจริงตามนั้น
      - 1.พยาบาลต้องประเมินความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย เช่นผู้ป่วยคิดว่าเขาควรจะตาย ผู้ป่วยจะพยายามฆ่าตัวตาย พยาบาลจึงควรระมัดระวังในประเด็นน้ี
    - - • เพื่อช่วยให้มีความคิดอยู่ในความเป็นจริงและป้องกัน ไม่ให้ผลของความคิดหลงผิดเกิดเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยและผู้อื่น
  - - - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เป็นตัวอย่างของตัวเอง โดยกระตุ้นให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมกับสมาชิกอื่นที่ผู้ป่วยพอใจและ พยาบาลควรให้กำลังใจ หรือแรงเสริมเมื่อเห็นผู้ป่วยร่วมในกิจกรรม
      - พยาบาลต้องตระหนักว่าพฤติกรรมแยกตัวน้ีเป็นปัญหาด้านความสามารถทางด้านสังคมท่ีเกี่ยวข้องกับบุคลิกภาพของผู้ป่วยนั้นพยาบาลต้องอดทนใหเ้วลาผู้ป่วยในการปรับปรุง
      - เมื่อสัมพันธภาพดำเนินมาสักระยะ พยาบาลควรชักชวนผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มซึ่งกิจกรรมระยะแรกควรเป็นกิจกรรมที่ง่ายๆไม่ต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัว และมีสามาชิกกลุ่มไม่มากเกินไป กระตุ้นให้ผู้ป่วยสื่อสารมากขึ้น
      - พยาบาลตอ้ งนาเทคนิคการสื่อสารเพื่อการบำบัดมาใช้ เช่น ในกรณีที่พูดหลายเรื่อง พยาบาลควรให้ผู้ป่วยหยุดพูดเป็นคร้ังคราวและกระตุ้นให้ผู้ป่วยได้อธิบายสิ่งที่เขาได้พูดไปกรณีผู้ป่วยไม่พูด หรือไม่โต้ตอบ พยาบาลควรใช้การตีความหรือการคาดเดาจากภาษาท่าทาง(non-verbal) ของผู้ป่วยและกระตุ้นผู้ป่วยโดยการวิเคราะห์ความรู้สึกของผู้ป่วย(verbalizing the implied)
      - พยาบาลสร้างสัมพันธภาพแบบ (onetoone) เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยและไว้วางใจจัดเวลาเข้าไปพบ และพูดคุยกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอ ถึงแม้จะไม่เข้าใจสิ่งที่ผู้ป่วยพูด หรือผู้ป่วยโต้ตอบ เพราะจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าตนเองได้รับการยอมรับ และยังเป็นที่ต้องการของผู้อื่น พยาบาลควรสื่อสารกับผู้ป่วยอย่างชัดเจน เช่น สื่อสารกับผู้ป่วยด้วยประโยคสั้นฟเข้าใจง่าย เรียกชื่อผู้ป่วยให้ถูกต้อง
      - พยาบาลควรประเมินลักษณะการสื่อสารของผู้ป่วยมีความบกพร่องอย่างไร เช่น พูดหลายเรื่องผสมกันจนคนฟังไม่เข้าใจ หรือไม่พูดเพราะอาการทางจิตต่างๆ
    - - • เพื่อให้ผู้ป่วยสื่อสารด้วยภาษาพูดที่ทำให้ผู้อื่นเข้าใจและลดพฤติกรรมแยกตัว
  - - - • เพื่อป้องกันไม่ให้ผลของอาการประสาทหลอนเกิดเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยและผู้อื่น ช่วยให้มีการรับรู้ตามความเป็นจริง
    - - สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู้ป่วยแบบตัวต่อตัว (One to one relationship) โดยเน้นการสร้างความวางใจและความเชื่อถือ เพื่อให้ผู้ป่วยกล้าระบายความรู้สึกที่มีออกมา
      - สื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผย จริงใจ รักษาคำพูด ให้ข้อมูลอย่างชัดเจนตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการมองเห็นจ้อง หรือระมัดระวังการกระซิบกระซาบต่อหน้าผู้ป่วย เพราะผู้ป่วยอาจเข้าใจว่า พยาบาลนินทาให้ร้ายหรือระแวง
      - แสดงการยอมรับอาการประสาทหลอนของผู้ป่วย ซึ่งทำได้โดยการรับฟัง และไม่โต้แย้ง และบอกความจริงให้กับผู้ป่วยได้รู้ เพื่อให้ผู้ป่วยได้เลือกคิดและตัดสินใจเงจากความจริงที่ได้บอกแก่ผู้ป่วย
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มบำบัดกับผู้อื่น ลดเวลาที่ผู้ป่วยอยู่คนเดียว ซึ่งอาจทำให้มีความคิดหมกมุ่นอยู่ในเรื่องเดิมๆ กระตุ้นให้ผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลอื่น เพื่อให้ผู้ป่วยเบี่ยงเบนความสนใจจากอาการประสาทหลอน
      - ประเมินการรับรู้ของผู้ป่วย ว่ามีระดับการรับรู้เพียงใด มีอาการประสาทหลอนเกิดขึ้นบ้างหรือไม่ และเกิดขึ้นตอนไหน มีการตอบสนองอย่างไร โดยประเมินจากประสาทสัมผัสทั้ง 5 คือ ตา หู จมูก ลิ้นและสัมผัสทางกาย เพื่อกำหนดแนวทางการช่วยเหลือได้ถูกต้องและเหมาะสม
      - ติดตามและประเมินซ้ำเกี่ยวกับพฤติกรรมแยกตัวของผู้ป่วย เช่น ประเมินพฤติกรรมการเก็บตัว แยกตัว เป็นต้น เพื่อให้ทราบถึงการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมการแยกตัว ทั้งนี้หากพบผู้ป่วยแยกตัวไม่ดีขึ้น พิจารณาให้รักษา
- - - - negativism,
      - rigidity
      - stupor
      - excitement หรือ posturing
    - - ความคิดกระจัดกระจายไม่เป็นไปในแนวเดียวกัน
      - แสดงออกมาทางคำพูดหรือท่าทางนี้การแสดงออกด้านอารมณ์จะเรียบเฉย
    - - หูแว่ว
      - มีความหมกหมุ่นอยู่กับการหลงผิด
    - - เป็นผู้ป่วยที่มีอาการเข้ากันได้กับโรคจิตเภทหูแว่ว
      - แต่ไม่สามารถจัดกลุ่มได้ชัดเจน
    - - ผู้ป่วยเคยป่วยมีอาการกำเริบชัดเจนอย่างน้อย 1 ครั้ง ในขณะที่ประเมิน
      - อาการด้านลบ เช่น เก็บตัว เฉื่อยชา ไม่สนใจตัวเอง
- - - - มีความคิดในลักษณะที􏰁มีเหตุผลแปลกๆ ไม่เหมาะสม ตนเองเข้าใจคนเดียว
    - - การปักใจเชื่อในบางสิ่งบางอย่างฝังแน่น ไม่ว่าจะมีหลักฐานคัดค้านที่เห็นชัดว่าสิ่งที่เขาเชื่อนั้นผิด เขาก็ยังฝังใจเชื่อ เกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุการณ์ชวนให้เกิดมาก่อน
    - - เกิดการรับรู้สิ่งต่างๆทั้งที่ตามจริงแล้วไม่มีสิ่งที่รับรู้นั้นเกิดขึ้น
        เกิดขึ้นได้กับการรับรู้ทั้งในด้าน รูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส