Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตที่ใช้เทคโนโลยี และยาที่ใช้บ่อยใน ICU is_190426_icu…

- - - - ปริมาตรอากาศที่หายใจเข้า และออกจากปอดใน 1 ครั้ง
      - ค่าปกติ 6 - 8 มิลลิลิตร/น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม
    - - ผู้ใหญ่จะอยู่ระหว่าง 12 - 20 ครั้ง/นาที
    - - ปริมาตรลมหายใจออกทั้งหมดใน 1 นาที มีหน่วยเป็นลิตร/นาที
    - - อัตราการไหลของอากาศ
      - เป็นการควบคุมช่วงระยะเวลาหายใจเข้า
    - - อัตราส่วนระหว่างเวลาในการหายใจเข้าต่อหายใจออก
      - ส่วนใหญ่ตั้ง 1 ต่อ 2 หรือ 1 ต่อ 3
    - - ความไวของเครื่องที่ผู้ป่วยต้องออกแรงกระตุ้นเครื่อง
      - เพื่อเริ่มต้นการหายใจเข้า
    - - การตั้งระดับความเข้มข้นของออกซิเจนที่เครื่องปล่อยเข้าผู้ป่วย
      - ปรับได้ตั้งแต่ 21 - 100 เปอร์เซ็นต์
      - ความเข้มข้นของออกซิเจน 40% หมายถึง Fio2 0.4
    - - การทำให้ความดันในช่วงหายใจออกสุดท้ายมีแรงดันบวกค้างไว้ในปอด
      - ลดแรงในการหายใจ ป้องกันปอดแฟบ และเพิ่มพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซ
  - - - จำเป็นในการใช้ออกซิเจนในปริมาณสูง
      - ผู้ป่วยที่ได้รับอุบัติเหตุ
      - ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อ
      - หากร่างกายไม่สามารถแลกเปลี่ยนก๊าซได้ทัน จะเกิดความเป็นกรดในร่างกายขึ้น
    - - ผู้ป่วยที่ซึมมาก
      - ผู้ป่วยโรคหืด
      - ผู้ป่วยโรคถุงลมโป่งพอง
      - CO2 คั่ง จึงเกิดภาวะของความเป็นกรดในเลือด
    - - ได้รับยาที่กดศูนย์หายใจ
      - Guillain - Barre syndrome
      - myasthenia gravis
    - - ภาวะช็อก
      - ทำให้เลือดไปเลี้ยงอวัยวะอื่นๆ ลดลง
  - - - ไม่ใส่ท่อช่วยหายใจ
      - ช่วยในการแลกเปลี่ยนก๊าซให้ดีขึ้น
      - แก้ไขภาวะกรดจากการหายใจ
      - แต่จะควบคุมการแลกเปลี่ยนก๊าซได้ไม่ดีเท่าเครื่องช่วยหายใจที่ใส่ท่อช่วยหายใจ
      - ไม่เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของปอดที่รุนแรง
      - เหมาะสำหรับผู้ป่วยหายใจล้มเหลวแบบเรื้อรัง สำหรับใช้ที่บ้าน ใช้ในรายที่ถอดท่อช่วยหายใจ
      - ข้อเสีย : ทำให้ท้องอืด
    - - ที่ใส่ท่อช่วยหายใจ
      - Mode of ventilator
        
        CMV หรือ A/C ventilation
        
        ช่วยหายใจที่การหายใจทุกครั้งถูกกำหนดด้วยเครื่องช่วยหายใจทั้งหมด
        
        RR เครื่อง = RR Pt.
        
        ควรเลือกใช้ mode นี้ เมื่อผู้ป่วยได้รับยานอนหลับ และ/หรือร่วมกับยาหย่อนกล้ามเนื้อ
        
        ปัจจุบัน นิยมใช้ A/C ventilation แทน
        
        SIMV
        
        ช่วยหายใจที่มีทั้งการหายใจเอง และการหายใจด้วยเครื่องช่วยหายใจ
        
        ผู้ป่วยสามารถหายใจเองได้ในระหว่างการช่วยหายใจด้วยเครื่อง
        
        เป็นการเตรียมหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        Spontaneous ventilation
        
        การหายใจที่ผู้ป่วยเป็นผู้เริ่มการหายใจเอง
        
        รวมถึงเป็นผู้กำหนดระยะเวลา และปริมาตรอากาศที่หายใจเข้าด้วยตนเองทั้งหมด
        
        3.1 CPAP
        
        เป็นวิธีการหายใจที่ให้แรงดันบวก (PEEP) ต่อเนื่อง
        
        โดยไม่มีการส่งแรงดันช่วยเพิ่มขณะที่ผู้ป่วยหายใจเข้า
        
        ใช้วิธีหายใจแบบนี้ในผู้ป่วย obstructive sleep apnea
        
        3.2 PSV
        
        เป็นวิธีการหายใจที่เครื่องช่วยผู้ป่วยในขณะที่ผู้ป่วยสามารถหายใจได้เอง
        
        เครื่องจะช่วยจ่ายก๊าซ เพื่อให้ได้ระดับความดันตามที่ตั้งไว้
        
        และจะหยุดจ่ายอากาศเมื่อผู้ป่วยไม่ต้องการแล้ว
        
        ส่วนการหายใจของผู้ป่วยจะเป็นตัวกำหนด tidal volume , RR และ inspiratory time PSV
        
        มักใช้ในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ
  - - - มีแรงดันในช่องอกสูงขึ้นกว่าปกติ
      - ส่งผลให้ cardiac output ลดลง
      - ป้องกัน
        
        ตั้ง PEEP ที่เหมาะสม
    - - ทำให้ถุงลมถ่างขยายมากเกินไป
      - เยื่อบุผิวถุงลม และหลอดเลือดฝอยสูญเสียหน้าที่
      - ทำให้เกิดปอดบวมน้ำเฉียบพลัน
      - ป้องกัน
        
        ตั้งความดันสูงสุดในถุงลมปอดไม่เกิน 35 เซนติเมตรน้ำ
        
        ตั้งค่า tidal volume ที่เหมาะสมกับผู้ป่วย
    - - เนื่องจากการใช้เครื่องช่วยหายใจชนิดความดันบวก
      - หรือการค้างความดันในช่วงหายใจออกให้เป็นบวก (PEEP)
      - ลมที่รั่วออกมาจะกระจายเข้าสู่เนื้อเยื่อหรืออวัยวะต่างๆ ของร่างกาย
      - ป้องกัน
        
        จำกัดความดันสูงสุดในถุงลมปอดไม่เกิน 35 เซนติเมตรน้ำ
    - - การบาดเจ็บต่อกล่องเสียง และเยื่อบุหลอดลม
      - ควรมีการวัด และบันทึกความดันในกระเปาะลมทุกเวร
      - ความดันในกระเปาะลม ไม่ให้เกิน 20 - 25 มิลลิเมตรปรอท หรือไม่เกิน 30 - 35 เซนติเมตรน้ำ
    - - จากการตั้งปริมาตรการหายใจต่ำ
      - และไม่มีการตั้งถอนหายใจ (sigh) ให้ผู้ป่วย
    - - โดยเฉพาะผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจนานเกิน 48 ชั่วโมง
    - - เกิดจากการได้รับความเข้มข้นของออกซิเจนมากกว่า 0.6 นานเกิน 24 - 48 ชั่วโมงขึ้นไป
      - ทำให้มีการทำลายของเนื้อปอดได้
      - ผู้ป่วยจะมีอาการไอ แน่นหน้าอก
      - ป้องกัน
        
        ควรเลือกใช้ออกซิเจนที่ระดับต่ำสุด
    - - เกิดแผล หรือภาวะเลือดออกในทางเดินอาหาร
      - ท้องอืด
      - อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการคลื่นไส้หรืออาเจียนได้
    - - ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ
  - - - ประคับประคองด้านจิตใจ โดยอธิบายเกี่ยวกับการเจ็บป่วย
      - วิธีการรักษาอย่างมีเหตุผล
      - แจ้งให้ทราบทุกครั้งเมื่อต้องให้การพยาบาล
      - รวมทั้งการดูแลด้านจิตใจของครอบครัว และญาติของผู้ป่วยด้วย
    - - 1) ประเมินสภาพผู้ป่วย และภาวะแทรกซ้อน
        
        V/S q 1 ชั่วโมง
      - 2) การดูแลท่อหลอดลม และความสุขสบายในช่องปากของผู้ป่วย
        
        ตำแหน่งของท่อหลอดลมคอควรอยู่เหนือ Carina ประมาณ 1 นิ้ว
        
        ตรวจสอบจาก CRX
        
        ใส่ลมในกระเปาะ ควรอยู่ระหว่าง 20 - 25 mmHg
        
        หมั่นทำความสะอาดปาก และฟันโดยการทำ mouth care และ suction
      - 3) ป้องกันไม่ให้เกิดการอุดกั้นของทางเดินหายใจ
        
        โดยการดูดเสมหะ เมื่อพบว่ามีปริมาณเสมหะมาก
        
        ทำแต่ละครั้งต้องทำอย่างเบามือ และรวดเร็ว ไม่เกิน 10 วินาที
        
        ในผู้ใหญ่ใช้แรงสุญญากาศ 80 - 120 mmHg
      - 4) การดูแลให้เครื่องช่วยหายใจทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ
        
        ดูแล Tubing system ของเครื่องช่วยหายใจให้เป็นระบบปิด
        
        Check & Record Ventilator Setting q เวร
      - 5) ป้องกันภาวะปอดแฟบ
      - 6) ติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการที่สำคัญ
        
        Electrolyte imbalance
        
        ABGs
  - - - ขั้นตอนที่ 1 ก่อนหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        ประเมินความพร้อมของผู้ป่วยที่สามารถทำการหย่าเครื่องช่วยหายใจได้
        
        1) โรค หรือสาเหตุที่ผู้ป่วยต้องใส่เครื่องช่วยหายใจหาย หรือทุเลาลง
        
        2) ค่า PaO2 > 60 mmHg , FiO2 ไม่เกิน 0.4
        
        3) ค่า PEEP น้อยกว่า 5 เซนติเมตรน้ำ
        
        4) ผู้ป่วยรู้สึกตัว และทำตามคำสั่ง
        
        5) V/S ปกติ
        
        T < 38 องศาเซลเซียส
        
        PR < 100 ครั้ง/นาที
        
        RR < 30 ครั้ง/นาที
        
        BPS 90 - 160 mmHg
        
        6) ค่า Spontaneous tidal volume เมื่อถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว มากกว่า 5ml/น้ำหนักตัว 1 kg
        
        7) ความสามารถในการหายใจเองของผู้ป่วย : RVR < 105
        
        8) ใช้ยาระงับประสาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
        
        9) ไม่ใช้ยากระตุ้นหัวใจ หรือหลอดเลือด
        
        ถ้ามีต้องอยู่ในระดับต่ำ หรือมีแนวโน้มว่าจะลดลงได้เรื่อยๆ
        
        10) สามารถไอได้ดี สังเกตได้จากขณะที่ดูดเสมหะ
        
        วิธีการหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        ผู้ป่วยหายใจเองทาง T piece
        
        วิธีที่ 1
        
        ผู้ป่วยหายใจผ่าน T piece ที่ต่อกับ collugated tube
        
        เริ่มให้ออกซิเจน 10 ลิตรต่อนาที ใช้เวลาประมาณ ½ - 2 ชั่วโมง
        
        หากผู้ป่วยไม่มีข้อบ่งชี้ในการใช้เครื่องช่วยหายใจ และไม่มีความจำเป็นในการใช้ท่อช่วยหายใจ
        
        ก็สามารถถอดท่อช่วยหายใจได้
        
        วิธีที่ 2
        
        ให้ผู้ป่วยหายใจเอง โดยเริ่มจาก 15 - 30 นาที
        
        แล้วต่อเครื่องช่วยหายใจได้พักอย่างน้อย 1 ชั่วโมง
        
        ทำเช่นนี้อย่างน้อย 2 รอบ/วัน
        
        เพิ่มเวลาให้ผู้ป่วยหายใจเองนานขึ้นในแต่ละรอบ
        
        จนกระทั่งผู้ป่วยหายใจเองนาน1 - 2 ชั่วโมง
        
        ก็พิจารณาถอดท่อช่วยหายใจ
        
        ผู้ป่วยบางกลุ่มไม่สามารถใช้วิธีนี้ในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        CHF
        
        COPD
        
        หยุดใช้เครื่องช่วยหายใจทันที ทำให้เกิดความเป็นกรดในเลือดได้
        
        การใช้เครื่องช่วยหายใจ mode SIMV , PSV , CPAP
        
        2.1 SIMV
        
        ใช้สำหรับผู้ป่วยที่ใส่เครื่องช่วยหายใจมานาน และใช้แบบ T piece ไม่ได้ผล
        
        ลดการช่วยเหลือจากเครื่อง
        
        โดยการตั้งค่าการหายใจของเครื่องให้ต่ำกว่าการหายใจของผู้ป่วย
        
        หลังจากที่ลดการช่วยได้น้อยกว่า 5 ครั้ง/นาที เป็นเวลา 1 - 2 ชั่วโมง
        
        ก็พิจารณาการถอดเครื่องช่วยหายใจได้
        
        2.2 PSV
        
        ให้ลดระดับความดันครั้งละ 2 - 4 เซนติเมตรน้ำ
        
        ลดได้ทุก 1 - 2 ชั่วโมง
        
        เมื่อลดจนระดับความดันน้อยกว่าหรือเท่ากับ 5 - 7 เซนติเมตรน้ำ ได้นาน 1 - 2 ชั่วโมง
        
        ก็พิจารณาการถอดเครื่องช่วยหายใจได้
        
        2.3 CPAP
        
        เครื่องช่วยหายใจปล่อยแรงดันบวกเข้าปอดตลอดเวลา
        
        เพื่อลดการออกแรงในการหายใจ
      - ขั้นตอนที่ 2 ขณะหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        การพยาบาลผู้ป่วยที่หย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        ควรเริ่มหย่าเครื่องช่วยหายใจในตอนเช้า , NPO อย่างน้อย 6 hr
        
        อธิบายคร่าวๆ เพื่อลดความกลัว ให้ผู้ป่วยร่วมมือ และให้กำลังใจผู้ป่วย
        
        ดูดเสมหะ เพื่อให้ทางเดินหายใจโล่ง
        
        จัดท่าศีรษะสูง
        
        เริ่มทำการหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        V/S และ SpO2 ก่อน ขณะการหย่าเครื่องช่วยหายใจ ทุก 5 - 10 นาที
        
        เฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงทุก 15 นาที - 1 ชั่วโมง
        
        SpO2 > 90%
        
        PR < 120 ครั้ง/นาที
        
        RR < 30 ครั้ง/นาที
        
        SBP 90 - 160 mmHg
        
        EKG ไม่เปลี่ยนแปลง
        
        ในกรณีที่ผู้ป่วยไม่สามารถหย่าเครื่องช่วยหายใจ โดย T piece 10 ลิตร/นาที ต่อไปได้
        
        ให้ต่อท่อช่วยหายใจเข้ากับเครื่องช่วยหายใจ setting ก่อนหน้าที่จะหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        การถอดท่อช่วยหายใจ
        
        แพทย์พิจารณาให้ถอดท่อช่วยหายใจได้ (extubation)
        
        หายใจผ่าน T piece 10ลิตร/นาที เกิน 2 ชั่วโมง
        
        ไอขับเสมหะออกมาได้แรงพ้นท่อช่วยหายใจ
        
        GCS > 10 คะแนน
        
        ประเมิน cuff leak test ผ่าน
      - ขั้นตอนที่ 3 หลังหย่าเครื่องช่วยหายใจ
        
        จัดท่าผู้ป่วยท่านั่งศีรษะสูง
        
        ให้ O2 mask with collugate 10 ลิตร/นาที 2 ชั่วโมง
        
        หลังจากนั้นเป็น O2 cannula 3 - 6 ลิตร/นาที
        
        V/S q 15 - 30 นาที และทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าจะคงที่ และเฝ้าระวังอาการผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
- - - - ทำให้สามารถวางแผนการดูแลรักษาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
  - - - ในผู้ป่วยที่มีการไหลเวียนลดลง หรือความดันโลหิตต่ำ
        
        ช็อก
        
        ผู้ป่วยประสบอุบัติเหตุขั้นรุนแรงหลายระบบ
      - ผู้ป่วยได้รับการผ่าตัด ซึ่งอาจเสียเลือดได้มาก
      - จำเป็นต้องการตรวจ arterial blood gas หรือส่งเลือดตรวจทางห้องปฏิบัติการบ่อยๆ
      - ผู้ป่วยที่ใช้ inotropic drugs และ vasoactive drug
      - ผู้ป่วยที่วัดความดันโลหิตยาก
        
        ผู้ป่วยถูกไฟไหม้ทั้งตัว
    - - ตรวจสอบความแม่นยำของการปรับเทียบค่า (Accuracy)
        
        1.1 Levelling the transducer
        
        จัดตำแหน่ง transducer ให้อยู่ในตำแหน่ง phlebostatic axis :!:
        
        บริเวณ 4 th intercostal space ตัดกับ mid anterior - posterior line :!:
        
        1.2 Zeroing the transducer
        
        เป็นการปรับ transducer กับความดันบรรยากาศ (ให้อยู่ในระดับ 0)
        
        ควร set zero เครื่องทุก 8 ชั่วโมง
      - ดูแลระบบของ arterial line ให้มีประสิทธิภาพ
        
        ใช้ continuous flush system
        
        ใช้สารน้ำ 0.9 % NSS 500 cc ผสมกับ Heparin 2,000 - 2,500 ยูนิต
        
        ใส่ความดัน (pressure bag) ขนาด 300 มม.ปรอท
      - ป้องกันภาวะแทรกซ้อน
        
        3.1 การติดเชื้อ (infection)
        
        3.2 การเกิดเนื้อตาย (Skin necrosis)
        
        3.3 Air embolization
        
        3.4 ภาวะที่มีเลือดออกในเนื้อเยื่อ (Hematoma)
        
        3.5 limb ischemia
      - การป้องกันการติดเชื้อ (Infection)
        
        4.1 ใช้ sterile technique
        
        4.2 หลีกเลี่ยงการปลดสาย ข้อต่อต่างๆ ดูแลให้เป็นระบบปิด
        
        4.3 ประเมิน S/S ของการติดเชื้อตรงตำแหน่งสายหลอดเลือดแดง
        
        4.4 ทำแผลทุก 7 วัน
        
        4.5 เปลี่ยนชุดของ transducer และชุดการให้สารน้ำทุก 3 วัน
      - เมื่อมีการเก็บตัวอย่างเลือดส่งตรวจทาง arterial line ต้อง flush สาย ไม่ให้มีเลือด หรือฟองอากาศค้างในสาย
      - ตรวจสอบข้อต่อต่างๆ ให้แน่นอย่างสม่ำเสมอ ป้องกันการหัก งอ ของสาย arterial line
      - ป้องกันการเลื่อนหลุด ควร immobilized arm โดยใช้ arm broad ที่เหมาะสม บริเวณ insert site ต้องสามารถมองเห็นได้ตลอดเวลา
      - ตรวจดูคลื่นที่แสดงการอุดตัน (damped waveform) และบันทึกตำแหน่งของสายยาง หากพบควรดูดลิ่มเลือด หรือฟองอากาศออก และรายงานแพทย์
      - จดบันทึกค่า Arterial blood pressure ที่ได้ทุก 15 - 60 นาที ตามความจำเป็น และรายงานแพทย์เมื่อค่าที่ได้มีความผิดปกติ
      - กรณีที่แพทย์ถอดสายยางออกแล้วควรกดตำแหน่งแผลไว้นาน อย่างน้อย 10 นาที หรือจนกว่าเลือดจะหยุด :!:
  - - - ในผู้ป่วยที่สูญเสียเลือด
        
        ภาวะ shock
        
        กรณีอื่นที่ทำให้ปริมาณเลือด และน้ำในร่างกายลดลง
      - ในผู้ป่วยที่มีภาวะน้ำเกิน
      - ในกรณีที่ต้องการประเมินการทำงานของหัวใจ และหลอดเลือด
    - - subclavian vein เป็นตำแหน่งเหมาะสมที่สุด
    - - ค่า CVP ปกติอาจอยู่ในช่วง 6 - 12 cmH2O (2 - 12 mmHg) :!:
      - ใช้ pressure transducer (mmHg)
      - ใช้ water manometer หรือใช้ไม้บรรทัดที่มีสายยาง (cmH2O)
      - ค่า CVP ต่ำ
        
        Reduced vascular volume
        
        Decreased mean systemic pressure (shock)
        
        Venodilation (drug induced)
    - - ความแม่นยำของการเปรียบเทียบค่า เหมือนกับ (intra - arterial monitoring)
      - ป้องกันการเลื่อนหลุด
      - ป้องกันการติดเชื้อ
      - ป้องกันการอุดตันของสายสวน
      - ป้องกันฟองอากาศเข้าหลอดเลือด โดยดูแลให้เป็นระบบปิด
- - - - การนำไปใช้
        
        ใช้เป็นยาตัวแรกในการทำ CPR ทั้งในภาวะ systole/PEA และ VF/pulseless VT
        
        Cardiac arrest
      - ผลข้างเคียง
        
        tachycardia
        
        arrhythmias
        
        hypertension
      - การพยาบาล
        
        ประเมิน V/S โดยเฉพาะ BP , PR ทุก 15 นาที ติดต่อกัน 2 ครั้ง เมื่อเริ่มให้ยา
    - - การบริหารยา
        
        เจือจางใน D5W เท่านั้น
      - การพยาบาล
        
        monitor EKG
  - - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        เป็น anticholinergic drug
        
        ทำงาน โดยการไปยับยั้งการทำงานของ valgus nerve ที่หัวใจ
        
        ทำให้มีการเพิ่มขึ้นของ heart rate
      - การพยาบาล
        
        monitor EKG
  - - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ยับยั้งการนำไฟฟ้าผ่าน AV node
      - การนำไปใช้
        
        ใช้เป็น first line drug ในภาวะ reentry SVT
      - ขนาดยาที่ใช้ และการบริหารยา
        
        ฉีดเร็วๆ ภายใน 1 – 3 วินาที
        
        ตามด้วย NSS bolus 20 ml
        
        พร้อมกับยกแขนสูง (double syringe technique)
      - การพยาบาล
        
        monitor EKG ก่อน ขณะ และหลังฉีด
    - - การนำไปใช้
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะแบบ
        
        atrial fibrillation (AF)
        
        atrial flutter
        
        supraventricular Tachycardia (SVT)
      - การพยาบาล
        
        monitor EKG ขณะฉีดยา และหลังฉีดยา 1 ชั่วโมง
  - - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        กระตุ้น Adrenergic และ Dopaminergic receptors ตามขนาดยา
        
        ขนาดต่ำ (0.5 - 3 mcg/kg/min) กระตุ้น dopaminergic receptors
        
        ส่งผลให้หลอดเลือดขยายตัว
        
        เพิ่มการไหลเวียนเลือดไปยังไต
        
        ขนาดปานกลาง (3 - 10 mcg/kg/min) ยาจับกับ beta 1 receptors
        
        กระตุ้นการปลดปล่อย norepinephrine
        
        ทำให้เพิ่มการบีบตัวของหัวใจ
        
        ขนาดสูง (10 - 20 mcg/kg/min) มีผลต่อ alpha1 adrenergic receptors
        
        ทำให้เกิดการหดตัวของหลอดเลือด
        
        เพิ่มความดันโลหิต และอัตราการเต้นของหัวใจ
      - การนำไปใช้
        
        ขนาดต่ำ
        
        ไต
        
        ขนาดปานกลาง
        
        หัวใจ
        
        ขนาดสูง
        
        หลอดเลือด
      - ผลข้างเคียง
        
        การรั่วของยาออกนอกหลอดเลือด
        
        ทำให้เนื้อเยื่อตายได้
        
        ผลข้างเคียงเกิดจากการกระตุ้นระบบประสาท sympathetic
        
        หัวใจเต้นเร็ว
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ
    - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจบีบตัวแรงขึ้น
        
        และหลอดเลือดส่วนปลายขยายตัว
      - การนำไปใช้
        
        เพิ่ม cardiac output
        
        ในผู้ป่วยหัวใจวาย
        
        หรือ cardiogenic shock
      - การบริหารยา
        
        การคำนวณขนาดยาเหมือน Dopamine
    - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ส่งผลให้เกิดการหดตัวของหลอดเลือด
        
        ทำให้ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น
      - การนำไปใช้
        
        รักษาผู้ป่วยที่มีภาวะ septic shock
        
        cardiogenic shock ระดับรุนแรง
        
        หรือภาวะshock หลังจากได้รับสารน้ำเพียงพอแล้ว
      - การบริหารยา
        
        peripheral line ไม่ควรผสมเกินกว่า 4 mg/D5W 250ml
      - ผลข้างเคียง
        
        การรั่วของยาออกนอกหลอดเลือด
        
        ทำให้เนื้อเยื่อตายได้
        
        ตรวจดู IV site ทุก 1 ชั่วโมง
  - - - การนำไปใช้
        
        ในผู้ป่วยที่มีภาวะ Hypertensive crisis
      - ผลข้างเคียง
        
        ความดันโลหิตต่ำ
    - - การพยาบาล
        
        ประเมิน V/S โดยเฉพาะ BP ทุก 5 นาทีหลังให้ยา และติดตามทุก 1 ชั่วโมง พิจารณาตามอาการของผู้ป่วย
        
        ป้องกันยาในขวดน้ำเกลือทำปฏิกิริยากับแสงด้วยกระดาษ ผ้า หรือ aluminum foil
    - - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ทำให้กล้ามเนื้อเรียบของหลอดเลือดดำขยายตัว
        
        ช่วยลดความต้องการออกซิเจนของร่างกาย
      - การนำไปใช้
        
        Acute coronary syndrome
        
        Chest pain (angina pectoris)
      - ผลข้างเคียง
        
        Hypotension
      - การพยาบาล
        
        ประเมิน V/S โดยเฉพาะ BP