Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

“A Beautiful Mind”, อ้างอิง เสาวลักษณ์ สุวรรณไมตรี.(2560)…

- - - - หลงิดว่าถูกปรองร้าย ถูกติดตาม ถูกหมายเอาชีวิต ตลอดเวลา
      - การรักษา
        
        ควรเริ่มต้นด้วยการสร้างสัมพันธภาพที่ดีระหว่างผู้ป่วยกับผู้รักษา การใช้จิตบำบัดเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยขอมรับว่ามีปัญหาในระดับหนึ่งเป็นจุดเริ่มตันที่ดี ที่จะช่วยให้ผู้ป่วยยอมกินยาและรับการรักษาต่อไปยารักษาโรคจิคช่วยลดอาการหลงผิดของผู้ป่วยได้ และมื่อใช้ร่วมกับจิตบำบัด เป็นวิธีการรักษาที่ได้ผลที่สุดในปัจจุบัน
        
        การให้ครอบครัวบำบัด (family therapy) ช่วยให้คนในครอบครัวเกิดความเข้าใจในตัวผู้ป่วยและยอมรับผู้ป่วยมากขึ้น ทำให้สภาพจิตใจของผู้ปวยดีขึ้น ซึ่งป็นประโชน์ในการรักมาผู้ป่วยด้วย
    - - สร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดกับผู้ป้วย เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจในตัวพยาบาล
      - รับฟังความคิดเห็นผู้ป้วยโดยไม่ไปตัดสินหรือตำหนิผู้ป่วย
      - หลึกสี่ยงการแสดงออกของความไม่เชื่อถือ การขบขัน หรือการสนับสนุนคล้อยตามผู้ป่วย
      - ไม่โต้เถียงผู้ป่วยหรือให้เหตุผลว่าความคิดของผู้ป่วยเป็นความคิดที่ผิด
      - ในการสนหนากับผู้ป่วยที่มีความคิดที่ผิดปกติ หรือมีความหลงผิด ควรใช้หลักการบอกความจริง
      - จัดให้ผู้ป่วยข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมบำบัดในหอผู้ป่วย พื่อให้ผู้ป่วยได้ติดต่อกับสิ่งที่เป็นอยู่จริงจะทำให้ความหลงผิดลดลงได้
      - ดูแลผู้ป่วยรับประทานยาตามแผนการรักษาของเเพทย์
  - - - การพยาบาลมีเป้าหมายเพื่อป้องกันการเกิดอันตราย และผู้ป่วยอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นจริง การปฏิบัติการพยาบาลที่สำคัญคือ การประเมินความเสี่ยงต่อความปลอดภัยของผู้ป่วยและผู้อื่น ป้องกันการเกิดอันตรายที่จะเกิดขึ้นโดย การจัดสิ่งแวดล้อมที่เหมะสม ปลอดภัย สะอาด และเรียบร้อย แสงเพียงพอ สิ่งแวดล้อมสงบ ปลอดภัย ไม่ควรมีเสียงรบกวน ควรมีการประเมินการรับรู้ความจริงเป็นระยะ โดยรับฟังแบบไม่ได้โต้แย้ง ไม่ตลกขบขัน หรือคล้อยตาม และควรมีการให้ความเป็นจริง แก่ผู้ป่วยเมื่อมีอาการ กระตุ้นให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มบำบัดเพื่อลดการคิดหมกมุ่นหรือจินตนาการ
- - - - เป็นการใช้กระแสไฟฟ้าไปกระตุ้นให้สารสื่อประสาทนำประสาทภายในสมองที่สั่งการผิดปกติได้กลับมาทำงานได้อย่างสม่ำเสมอเมื่อสารสื่อประสาทหลังอย่างต่อเนื่องดีแล้วกระบวนการทำงานทางจิตรวมถึงสภาวะทางอารมณ์ความคิดและความรู้สึกพฤติกรรมต่างๆก็จะกลับสู่สภาวะปกติ
      - ข้อบ่งใช้
        
        มักใช้ในผู้ป่วยจิตเวชที่มีอาการรุนแรงอย่างมาก
        
        มีปัญหาในการใช้ยา
        
        รักษาด้วยวิธีอื่นไม่ได้ผลและมีข้อแทรกซ้อนต่างๆ
    - - Thorazine
        
        กลุ่มยา
        
        Antipsychotic drugs
        
        กลไกการออกฤทธิ์
        
        ยับยั้งการหลั่งสารสื่อประสาท Dopamine
        
        ผลข้างเคียง
        
        กระสับกระส่าย ท้องผูก วิงเวียน ง่วงซึม ปากแห้ง รูม่านตาขยาย อาการสั่นรัวหรือกระตุก คลื่นไส้ น้ำมูกไหล
        
        เหตุผลที่ใช้
        
        ใช้รักษาและควบคุมอาการโรคจิตชนิดคุ้มคลั่งหรือโรคจิตเภท ลดอาการกระสับกระส่าย หวาดระแวง พฤติกรรมก้าวร้าว
      - Diazepam
        
        กลุ่มยา
        
        Benzodiazepine
        
        กลไกการออกฤทธิ์
        
        ตัวยาจะซึมผ่านเข้าไปในสมองและออกฤทธิ์ขัดขวางการทำงานของสารเคมีที่เป็นสารสื่อประสาทที่เรียกว่า GABA (Gamma amino butyric acid) จึงส่งผลให้สมองตอบสนองต่ออาการของโรคไปในทิศทางที่ดีขึ้น
        
        ผลข้างเคียง
        
        ง่วงซึม หรือมีอาการคล้ายเมาค้าง นอนไม่หลับ ฝันร้าย มึนศีรษะ ศีรษะโหวง ๆ ปวดศีรษะ ตามัว มองเห็นภาพไม่ชัดเจน มองเห็นภาพซ้อน ถ้าใช้ยานี้ในขนาดสูงเป็นเวลานาน ๆ อาจทำให้เกิดการดื้อยาและติดยาได้
        
        เหตุผลที่ใช้
        
        ผู้ป่วยมีความวิตกกังวล
        
        ข้อบ่งใช้
        
        ใช้กล่อมประสาท
        
        ช่วยผ่อนคลายความวิตกกังวล
        
        ลดอาการฟุ้งซ่านของระบบประสาท
- - - - A. มีอาการต่อไปนี้ตั้งแต่2 อาการขึ้นไปนาน 1 เดือน โดยอย่างน้อยต้องมีอาการในข้อ 1-3 อยู่1 อาการ
        
        (1) อาการหลงผิด
        (2) อาการประสาทหลอน
        (3) การพูดอย่างไม่มีระเบียบแบบแผน (การพูดในลักษณะที่หัวข้อ วลี หรือประโยคที่กล่าวออกมาไม่สัมพันธ์กัน)
        (4) พฤติกรรมที่ไม่มีระเบียบแบบแผนที่คนในสังคมหรือวัฒนธรรมของผู้ป่วยไม่ทำกันพฤติกรรมการเคลื่อนไหวมากเกินไป น้อยเกินไป หรือแปลกประหลาด
        (catatonic behavior)
        (5) อาการด้านลบ เช่น สีหน้าทื่อ เฉยเมย แยกตัวจากคนอื่น
      - B. ระดับความสามารถในด้านสำคัญๆ เช่น ด้านการทำงาน การมีสัมพันธภาพกับผู้อื่น หรือการดูแลตนเอง
        ลดลงไปจากเดิมอย่างชัดเจนอย่างน้อยหนึ่งด้าน
      - C. มีอาการต่อเนื่องกันนาน 6 เดือนขึ้นไป โดยต้องมีactive phase (ตามข้อ A) อย่างน้อยนาน 1 เดือน(อาจน้อยกว่านี้หากรักษาได้ผล) และรวมช่วงเวลาที่มีอาการในระยะ prodromal หรือ residual phase โดยในช่วง prodromal หรือresidual phaseอาการที่พบอาจเป็นเพียงอาการด้านลบ หรืออาการตามข้อ A ตั้งแต่2อาการขึ้นไป แต่แสดงออกแบบเล็กน้อย (เช่น คิดแปลกๆ หรือมีอาการรับรู้ที่ไม่ปกติแต่ไม่ถึงขั้นประสาทหลอน)
      - D. ต้องแยก โรคจิตอารมณ์โรคซึมเศร้า โรคอารมณ์สองขั้วออก
      - E. ต้องแยกอาการโรคจิตที่เกิดจากโรคทางกายและสารเสพติดออก
      - F. ผู้ป่วยที่มีประวัติกลุ่มโรคออทิสติก หรือโรคเกี่ยวกับการสื่อสารตั้งแต่วัยเด็ก จะวินิจฉัยโรคจิตเภท
        ก็ต่อเมื่อมีอาการหลงผิดหรืออาการประสาทหลอนที่เด่นชัดเป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือน ร่วมด้วย