Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภาพยนตร์สั้น “A beautiful mind film-a-beautiful-mind, อ้างอิง …

- - - - ชอบอยู่คนเดียว
      - ไม่มีเพื่อนสนิท
      - ไม่ชอบกิจกรรมนันทนาการแต่มีความสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์และทำการทดลอง
      - เรียนเก่ง
    - - สนใจทางด้านคณิตศาสตร์
      - เริ่มมีบุคลิกที่ดูแตกต่างจากผู้อื่นอย่างเห็นได้ชัด
      - ยังเก็บตัวและไม่มีเพื่อนสนิท
      - มีชาร์ลส์ที่พูดคุยกับเขา
    - - แต่งงาน
      - เริ่มสร้างห้องทำงานลับที่ใช้ทำงานสายลับถอดรหัสจากนิตยสารต่างๆ
      - เริ่มมีความคิดหมกมุ่นและมีพฤติกรรมแปลกๆเพิ่มมากขึ้น
      - มีความโดดเด่นทางด้านการเรียนในระดับอัจฉริยะ
- - - - ยาที่นิยมใช้ได้แก่ ยาในกลุ่ม SSRI เช่น paroxetine
      - benzodiazepine เช่น clonazepam พบมีรายงานว่าใช้ได้ผลดีในกรณีที่เป็นความกลัวที่เฉพาะเจาะจงต่อบางสถานการณ์
    - - มีความกลัวหรือความวิตกกังวลอย่างมากเกินไปต่อสถานการณ์ที่อาจถูกจับจ้องโดยผู้อื่น เช่น การเข้าสังคม (การพูดคุย,การพบปะกับบุคคลที่ไม่ใช่คนในครอบครัว) , การถูกสังเกต (การกิน/การดื่ม) , การแสดงต่อหน้าคนอื่น
      - พยายามที่จะหลบเลี่ยงหรือต้องอดทนมากต่อสถานการณ์ที่กลัวนั้น
      - กลัว กังวล หรือพยายามหลบหลีกจนมีผลกระทบต่อชีวิตประจำวัน สังคม การงานบกพร่อง
      - มีอาการกลัว กังวล หรือพยายามหลบหลีก นานอย่างน้อย 6 เดือน
      - อาการดังกล่าวไม่ได้เป็นผลจาการใช้ยาหรือสารเสพติด
  - - - ประเภทอาการหลงเหลือหลังเจ็บป่วย Residual คือ ผู้ป่วยเคยมีประวัติการเจ็บป่วยด้วยจิตเภทอย่างน้อย 1 ครั้ง
      - ประเภทจำแนกไม่ได้ Undifferentiated คือ เป็นผู้ป่วยที่มีอาการเข้ากันได้กับจิคเภท แต่ไม่สามารถจัดกลุ่มได้อย่างชัดเจน
      - ประเภทหวาดระแวง Paranoid คือ ผู้ป่วยจะมีความคิดทางผิดและมีภาวะประสาทหลอน
      - ประเภทว้าวุ่นสับสน Disorganized คือ การพูดสับสน
      - ประเภทพฤติกรรมคงรูปเดิม Coctatonic คือ เป็นจิตเภทที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อที่ควบคุมการเคลื่อนไหว
    - - ระยะเริ่มมีอาการ
        
        ผู้ป่วยส่วนใหญ่เริ่มมีอาการแบบค่อยเป็นค่อยไป มักมีปัญหาในด้านหน้าที่ความรับผิดชอบ หรือด้านสัมพันธภาพ การเรียน การทำงานแย่ลง
      - ระยะอาการกำเริบ
        
        เป็นกลุ่มอาการด้านบวก พูดสับสน คิดไม่ต่อเนื่อง หลงผิด ประสาทหลอน หูแว่ว หุนหันพลันแล่น อารมณ์ครื้นเครง ร่าเริงผิดปกติ
      - ระยะอาการหลงเหลือ
        
        อาการคล้ายคลึงกับระยะเริ่มมีอาการ เช่น ประสาทหลอนหรือหลงผิดยังมีอยู่ แต่มิได้มีผลต่อผู้ป่วยมากเหมือนช่วงแรก
    - - ปัจจัยทางชีวภาพ อาการของโรคจิตเภทเกิดจากสารสื่อประสาทที่เรียกว่า Dopamine ทำงานมากเกินไป
      - ปัจจัยทางจิตใจ อาการโรคจิตเภทเกิดจากความผิดปกติในหน้าที่ Ego บุคคลที่มีความไวต่อความเครียดจะเกิดโรคจิตเภทมากกว่าคนทั่วไป
      - ปัจจัยทางกรรมพันธ์ ในบุคคลครอบครัวเดียวกัน พบว่าการถ่ายทอดทางพันธุกรรมของโรคจิตเภทเกิดขึ้นในแฝดไข่ใบเดียวกัน
      - ปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรม โรคจิตเภทมักพบในคนจนมากกว่าคนรวย เพราะต้องเผชิญกับความเครียดเรื่องเศรษฐกิจมากกว่า
    - - ทฤษฎี
        
        มีอาการต่อไปนี้อย่างน้อย 2 อาการในช่วง 1 เดือน
        
        อาการหลงผิด
        
        ความผิดปกติของคำพูด
        
        ความผิดปกติของพฤติกรรม
        
        ประสาทหลอน
        
        อาการทางลบ
        
        ระดับความสามารถในด้านต่างๆลดลงอย่างชัดเจน
        
        มีอาการของความผิดปกติต่อเนื่องอย่างน้อย 6 เดือน
        
        ไม่มีอาการเข้าได้กับ Schizoaffective disorder depressive disorder หรือ Bipolar disorde
        
        อาการไม่ได้เป็นจากยา สารเสพติดหรือโรคทางกาย
    - - การบำบัดด้านจิตสังคม
        
        ครอบครัวบำบัด
        
        จิตบำบัด
        
        กลุ่มบำบัด
      - การรักษาด้วยยา
      - การรักษาด้วไฟฟ้า ECT
    - - อาการทางบวก พูดสับสน คิดไม่ต่อเนื่อง หลงผิด ประสาทหลอน หูแว่ว หุนหันพลันแล่น อารมณ์ครื้นเครง ร่าเริงผิดปกติ
      - อาการทางลบ พูดน้อยหรือไม่พูดเลย แยกตัว อารมณ์เฉยเมย สีหน้าเรียบเฉย ขาดความสนใจในกิจกรรม ขาดความสุข ซึมเศร้า สมาธิแย่ลง การตอบสนองบกพร่อง