Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หนังสั้นเรื่อง A Beautiful mind, นางสาวอัญมณี แอสมจิตร์ ปี2ห้องB เลขที่100…

- - - - เก็บตัว
      - ไม่มีเพื่อนสนิท
    - - โดดเด่นด้านการเรียนระดับอัจฉริยะ
      - เริ่มมีความคิดว่านักคณิตศาสตร์มีความสําคัญต่ออนาคตของอเมริกา
      - มีเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยและเพื่อนร่วมห้องพัก
      - เริ่มมีความคิดหมกมุ่นและมีพฤติกรรมแปลกๆเพิ่มมากขึ้น
    - - ทํางานทั้งงานที่วีลเลอร์แลปส์และงานสายลับ
      - เห็นภาพหลอน
      - แต่งงานกับแฟนสาว
- - - - อาการหลงผิด
        
        คือการปักใจเชื่อในบางสิ่งบางอย่างอย่างฝังแน่น ไม่ว่าจะมีใครมาชี้แจงหรือมีหลักฐานคัดค้านที่เห็นชัดว่าสิ่งที่เขาเชื่อนั้นผิด เขาก็ยังฝังใจเชื่อเช่นนั้น อาการหลงผิดนี้บางครั้งก็เกิดขึ้นโดยที่ไม่มีเหตุการหรือสถานการณ์ชวนให้เกิดมาก่อน
      - อาการจากกรณีศึกษา
        
        ประสาทหลอน
        
        ไม่ชอบเข้าสังคม/เก็บตัว
        
        หลงผิดคิดว่าใครจะมาทำร้าย
        
        ทำร้ายตนเองและผู้อื่น
        
        คิดช้า เหม่อลอย
        
        พูดตะกุกตะกัก/พูดคนเดียว สีหน้าเรียบเฉย
      - อาการประสาทหลอน
        
        เกิดการรับรู้สิ่งต่าง ๆ ทั้งที่ตามจริงแล้วไม่มีสิ่งที่รับรู้นั้นเกิดขึ้น อาการประสาทหลอนเกิดขึ้นได้กับการรับรู้ทั้งในด้าน รูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส ตัวอย่างเช่น หูแว่ว ภาพหลอน
      - พฤติกรรมผิดปกติ
        
        โดยมักเกี่ยวข้องกับความคิดและความเชื่อที่ผิดปกติ เช่น ทำร้ายคนอื่น อยู่ในท่าแปลกๆ ซ้ำๆ
      - ความคิดผิดปกติ
        
        ผู้ป่วยคิดแบบมีเหตุผลอย่างต่อเนื่องไม่ได้ ทำให้คุยกับคนอื่นไม่เข้าใจ ผู้ป่วยมักพูดไม่เป็นเรื่องราว พูดไม่ต่อเนื่อง เปลี่ยนเรื่องพูดโดยไม่มีเหตุผล
      - เก็บตัว ซึม ไม่อยากพบปะผู้คน แยกตัว
      - ไม่ดูแลตัวเอง ไม่สนใจเรื่องการแต่งกาย กลางคืนไม่นอน
      - ไม่มีความคิดริเริ่ม เฉื่อยชาลง ไม่ทำงาน นั่งเฉยๆ ได้ทั้งวัน ผลการเรียนหรือการทำงานตกต่ำ
      - พูดน้อย ใช้เวลานานกว่าจะตอบ พูดจาไม่รู้เรื่อง เนื้อความไม่ปะติดปะต่อกัน การแสดงออกทางอารมณ์ลดลงมาก ไร้อารมณ์ มักมีสีหน้าเฉยเมย ไม่มีอาการยินดียินร้าย
    - - กรรมพันธุ์
      - ระบบสารเคมีในสมอง
      - ความผิดปกติในส่วนอื่นๆ ของสมอง
        
        มีเลือดไปเลี้ยงสมองส่วนหน้าลดลง และการทำงานของสมองส่วนหน้ามีไม่เต็มที่
      - สภาพครอบครัว
      - สาเหตุจากกรณีศึกษา
        
        จากกรณีศึกษาไม่มีข้อมูลที่บ่งบอกถึงสาเหตุของโรค
    - - ยารักษาโรคจิต
        
        ระยะควบคุมอาการ เป็นการรักษาในช่วงอาการกำเริบ
        
        ระยะให้ยาต่อเนื่อง หลังจากที่อาการสงบลงแล้ว
      - การรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        เป็นวิธีการรักษาโดยใช้กระแสไฟฟ้าที่มีความเข้มข้นต่ำผ่านสมองเป็นระยะเวลาสั้นๆ เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดอาการชัก ซึ่งจะส่งผลให้อาการทางจิตดีขึ้น
      - การดูแลรักษาด้านจิตใจและสังคม
        
        การช่วยเหลือด้านจิตใจ
        
        การให้คำแนะนำแก่ครอบครัว
        
        กลุ่มบำบัด
        
        นิเวศน์บำบัด
      - การรักษาจากกรณีศึกษา
        
        รักษาโดยการทานยา
        
        รักษาด้วยไฟฟ้า
    - - ก. มีอาการต่อไปนี้ตั้งแต่ 2 อาการขึ้นไป นาน 1 เดือน
        
        พูดจาสับสนมาก มักเปลี่ยนเรื่องจนฟังไม่เข้าใจ
        
        พฤติกรรมเรื่อยเปื่อย วุ่นวาย หรือมีท่าทางแปลกๆ
        
        อาการประสาทหลอน
        
        อาการด้านลบ ได้แก่ อารมณ์เฉยเมย ไม่ค่อยพูด หรือเฉื่อยชา
        
        อาการหลงผิด
      - ข. กิจกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวกับหน้าที่การงาน การคบหาพูดคุยกับผู้อื่นแย่ลงมาก หรือไม่สนใจดูแลสุขอนามัยของตนเองอย่างมาก
      - ค. มีอาการต่อเนื่องกันนาน 6 เดือนขึ้นไป โดยต้องมีระยะอาการกำเริบ (ตามข้อ ก) นานอย่างน้อย 1 เดือน และระยะที่เหลืออาจเป็นระยะเริ่มมีอาการ หรือระยะอาการหลงเหลือ
- - - - ยาต้านโรคจิตก็เหมือนยาทั่วๆไปคือมีผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ ในช่วงแรกหลังจากที่ได้รับยาผู้ป่วยมักจะมีอาการง่วงนอน กระสับกระส่าย ปวดเมื่อย ตัวสั่น ตาพร่ามัว ซึ่งอาการเหล่านี้สามารถรักษาได้ด้วยยาอีกตัวหนึ่งที่แก้ผลข้างเคียงเหล่านี้
    - - อาจมีอาการไม่พึงประสงค์ เช่น ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ไม่สบายตัว สับสน สูญเสียความจำชั่วคราว บางรายมีผลข้างเคียงที่รุนแรงอาจทำให้กระดูกหัก ข้อเคลื่อน หรืออาจเสียชีวิตได้ โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีโรคทางกายร่วม เช่น โรคหัวใจ โรคทางสมอง โรคกระดูกและกล้ามเนื้อ เป็นต้น