Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ภาพยนต์สั้น A beautiful mind, image, นางสาวอภิสรา เอื้อกูล เลขที่ 90…
ภาพยนต์สั้น A beautiful mind
ข้อมูลจากใน case
ความสัมพันธภาพในครอบครัว
ผู้ป่วยเป็นคนเก็บตัว
ผู้ป่วยมีความคิดหมกหมุ่นเกือบทําร้ายภรรยาและลูก
ผู้ป่วยมีความคิดหมกหมุ่นและมีพฤติกรรมที่แปลกๆ
ประวัติครอบครัว
มีภรรยาชื่อ อลิเซีย และมีลูกด้วยกัน 1 คน
อาการเเละอาการเเสดง
หวาดระเเวง
คิดว่าจะมีคนมาทำร้าย
มีคนสะกดรอยตาม
ประสาทหลอน
หูแว่ว ได้ยินเสียงคนสั่งให้ทำตาม
คิดว่ามีคนอยู่ด้วยตลอดเวลา
คิดว่าจะมีคนมาทำร้าย
ควบคุมตัวเองไม่ได้
ทำร้ายตนเอง
ทำร้ายบุคคลรอบข้าง
ไม่ชอบเข้าสังคม
ไม่มีเพื่อนสนิท
ชอบเก็บตัวอยู่คนเดียว
ด้านพฤติกรรม
เดินหลังค่อม
มองซ้าย ขวา ตลอดเวลา
กระสับกระส่าย เดินไปเดินมา
เฉยเมยไร้ความรู้สึก
สาเหตุ
ด้านครอบครัว
ครอบครัวตำหนิ
สภาพครอบครัวไม่เหมาะสมในการแก้ไขให้ดีขึ้น
ด้านสังคมเเละวัฒนธรรม
สภาพแวดล้อมรอบตัว
เป็นคนเก็บตัว ไม่มีเพื่อนสนิท
ด้านพันธุกรรม
สารสื่อประสาทในสมอง
ด้านจิตใจ
ความขัดเเย้งภายในจิตใจ
ความเครียด
ความสามารถในการปรับตัว
ประสบการณ์ในอดีต
โดนเพื่อนแกล้งเป็นประจำ
พัฒนาการตามช่วงวัย
วัยเด็ก
ชอบเก็บตัว
ไม่มีเพื่อนสนิทและมักมีปัญหา
ในการปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน
ผู้ป่วยเรียนเก่ง
ไม่ชอบกิจกรรมนันทนาการเเต่มีความสนใจในด้านวิทยาศาสตร์เเละทำการทดลองด้วยตนเองตั้งเเต่อายุ12ปี
วัยรุ่น
ผู้ป่วยหันมาสนใจทางด้านคณิตศาสตร์เเละมุ่งมั่นในการเรียน
ผู้ป่วยเริ่มมีบุคลิกที่ดูเเตกต่างจากผู้อื่นอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อเริ่มทำงาน
ชาร์ลส์อยู่กับเขาตลอดเเละเป็นเพื่อนคนเดียวที่สามารถพูดคุย
เรียนปริญญาเอก
มีความโดดเด่นทางด้านการเรียนในระดับอัจฉริยะ
เริ่มมีความคิดหมกมุ่นและมีพฤติกรรมแปลกๆเพิ่ม มากขึ้น
พบว่าชาร์ลส์เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตเขา
ให้กำลังใจและคอยอยู่เป็นเพื่อนผู้ป่วยเสมอ
กฎหมาย พรบ.
หมวด 2 สิทธิผู้ป่วยมาตรา 18
การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้าให้กระทำได้ในกรณี ดังต่อไปนี้
1.กรณีผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นหนังสือเพื่อการบำบัดรักษา โดยผู้ป่วยได้ทราบเหตุความจำเป็น
กรณีมีเหตุฉุกเฉินหรือมีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพื่อประโยชน์ของผู้ป่วยหากมิได้บำบัดรักษาจะเป็นอันตรายถึงเเก่ชีวิตของผู้ป่วย
พรบ. สุขภาพจิต พ.ศ. 2551
ผู้ป่วยทางจิตเวชหรือผู้บกพร่อง ซึ่งอยู่ในสภาวะที่ขาดความสามารถในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบำบัดรักษา จะได้รับการบำบัดรักษาโดยเร็วเพื่อป้องกันหรือบรรเทามิให้ความผิดปกติทางจิตมีความรุนเเรงมากขึ้น หรือเพื่อป้องกันการกระทำที่เกิดจากอาการทางจิตที่จะก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้ป่วยเอง เช่นการทำร้ายตนเอง หรือการฆ่าตัวตาย
หมวด 2 สิทธิผู้ป่วยมาตรา 17
การบำบัดรักษาโดยการผูกมัดร่างกายการกักบริเวณหรือเเยกผู้ป่วยจะกระทำไม่ได้ เว้นเเต่เป็นความจำเป็นเพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อผู้ป่วย บุคคลอื่น หรือทรัพย์สินของผู้อื่นโดยต้องอยู่ภายใต้การดูเเลอย่างใกล้ชิดของผู้บำบัดรักษาตามมาตรฐานวิชาชีพ
โรคที่คิดว่าผู้ป่วยเป็นโดยเชื่อมจากเคส
การรักษา
การรักษาด้านร่างกาย
การรับผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาล
พฤติกรรมเป็นอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่น
มีปัญหาความเจ็บป่วยที่ต้องดูเเลใกล้ชิด
ควบคุมการกินยา
การรักษาด้วยไฟฟ้า (ECT)
มักใช้มนผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยยา หรือผู้ป่วยที่มีปัญหาด้านการเคลื่อนไหวหรือมีลักษณะซึมเศร้าร่วมด้วย
การรักษาด้วยยา
เพื่อควบคุมอาการ ปรับความคิด ปรับพฤติกรรม ที่ไม่เหมาะสม
ทำให้ผู้ป่วยสามารถกลับมารับรู้โลกตามความจริงได้ จากอาการหลงผิด อาการหูเเว่ว
การรักษาโดยจิตสังคม
ช่วยเหลือด้านจิตใจ
การให้คำเเนะนำเเก่ครอบครัว
กลุ่มบำบัด
นิเวศน์บำบัด
โรคจิตเภท (Schyzophrenia)
อาการเเละอาการเเสดง
สีหน้าวิตกกังวล
การมองเห็นภาพหลอน
เหม่อลอยบ้างเล็กน้อย
คิดว่ามีคนสะกดรอยตามเเละกำลังจะทำร้ายเขา
ผู้ป่วยมีความตั้งใจเเละสมาธิดี มีความหมกมุ่นกับบางเรื่องที่สนใจ
ท่าทีหวาดกลัวเมื่อพบจิตเเพทย์
คาดการณ์โรคที่เกี่ยวข้อง
โรคจิตหลงผิด (Delusional Disorder)
Erotomanic type
หลงผิดว่าบุคคลอื่นหลงรักตนหรือเป็นคู่รักของตน
Grandiose type
หลงผิดว่ามีความสามารถเกินความเป็นจริง มีคุณค่า มีอำนาจ มีความรู้สูง มีทรัพย์สินเงินทองมาก
Somatic type
หลงผิดว่าร่างกายมีความผิดปกติหรือป่วยเป็นโรคบางอย่าง
Pdrsecutory type
หลงผิดว่าถูกปองร้าย ผู้ป่วยอาจมีอาการหลงผิดว่าตนเองหรือบุคคลใกล้ชิดถูกปองร้าย ถูกติดตาม
Jealous type
หลงผิดว่าคู่ของตนนอกใจ
โรคจิตเภทชนิดหวาดระแวง (Schyzophrenia paranoid
ชอบเเยกตัวอยู่คนเดียว
คิดว่าผู้อื่นจะทำร้ายหรือพูดถึงตนเองในทางเสียหาย
ไม่ชอบเข้าสังคมหรือมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น
โรคจิตเภท (Schyzophrenia)
อาการด้านบวก
ประสาทหลอน
ผู้ป่วยอาจมองเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น รู้สึก หรือรับรสที่ไม่มีอยู่จริง แต่มักเชื่อว่าสิ่งเหล่านั้นมีอยู่จริงซึ่งเกิดจากความคิดของผู้ป่วยเอง
หลงผิด
มักเกิดกับผู้ป่วยโรคนี้โดยส่วนใหญ่ โดยผู้ป่วยอาจเชื่อในสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงหรือไม่มีอยู่จริง
เกิดความผิดปกติทางความคิด
ผู้ป่วยอาจมีกระบวนการคิดหรือการประมวลข้อมูลที่ผิดไปจากปกติหรือไม่เป็นเหตุเป็นผล
อาการด้านลบ
พูดน้อยลง และอาจพูดด้วยเสียงโทนเดียว
ไม่มีอารมณ์ร่วม หรืออาจมีการแสดงออกทางอารมณ์แบบแปลก ๆ
แสดงออกทางสีหน้าและอารมณ์น้อยลง
ปลีกตัวออกจากสังคม
นางสาวอภิสรา เอื้อกูล
เลขที่
90
ห้อง
A
รหัส
613601096