Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่8, นางสาวเณสรา คามจังหาร 6001211078 เลขที่ 50 Sec.A - Coggle Diagram

- - - - การลุกลามของโรคไม่ตอบสนองต่อการรักษา
      - การกลับเป็นซ้ำของโรค
      - ความพิการ
      - การสูญเสียภาพลักษณ์ของตัวเอง
      - การเป็นโรครุนแรงหรือรักษาไม่หาย
      - การเสียชีวิต
  - - - มีความเครียด สับสน กังวลใจ
      - บั่นทอนทำลายความหวัง
      - กระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างผู้รักษากับผู้ป่วย
  - - - เป็นระยะแรกหลังจากผู้ป่วยและญาติรับทราบข้อมูล
        จะรู้สึกตกใจ ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้
        
        ไม่เชื่อ ไม่ยอมรับความจริง ไม่เชื่อผลการรักษา
        และอาจขอย้ายสถานที่รักษา
    - - ความโกรธเป็นภาวะธรรมชาติและเป็นการเยียวยาความ
        รู้สึกที่เกิดจากสูญเสีย หรือข่าวร้ายที่ได้รับ
    - - เป็นระยะที่ต่อรองความผิดหวังหรือข่าวร้ายที่ได้รับ
        การต่อรองมักจะแฝงด้วยความรู้สึกผิดไว้ด้วย
    - - เมื่อผ่านระยะปฏิเสธ เสียใจ หรือระยะต่อรองไปสักระยะ
        
        ผู้ป่วยและญาติจะเริ่มรับรู้ว่าสถานการณ์ที่
        เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรู้สึกซึมเศร้าจะเริ่มเกิดขึ้น
    - - เป็นปฏิกิริยาระยะสุดท้าย เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง
        
        อารมณ์เจ็บปวดหรือซึมเศร้าดีขึ้น และมองเหตุการณ์อย่างพิจารณามากขึ้น
- - - - palliative care
        
        เป็นการยอมรับสภาวะที่เกิดขึ้น และยอมให้ผู้ป่วยเสียชีวิตตามธรรมชาติ
    - - มีการดูแลในหอผู้ป่วยวิกฤตน้อยกว่าหอผู้ป่วยอื่นๆ
      - ผู้ป่วยที่มีอาการไม่สุขสบายและไม่ได้รับการจัดการ
        อย่างเหมาะสมมากกว่าหอผู้ป่วยอื่นๆ
      - มีการสื่อสารในหัวข้อแผนการรักษาน้อยกว่าผู้ป่วยอื่นในโรงพยาบาล
  - - - ทีมสุขภาพจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ผู้ป่วยรอดชีวิต
    - - มีความคาดหวังสูงที่จะดีขึ้นจากภาวการณ์เจ็บป่วยที่รุนแรง
    - - แพทย์แต่ละสาขามุ่งเน้นในการรักษาอวัยวะที่ตนรับผิดชอบ
        อาจทำให้ไม่ได้มองผู้ป่วยแบบองค์รวม
  - - - หลีกเลี่ยงคำศัพท์แพทย์
      - ให้เกียรติครอบครัวโดยการฟังอย่างตั้งใจ
        และให้เสนอความคิดเห็น
      - ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกครั้งที่พูดคุยกับครอบครัว
      - มีความเห็นใจครอบครัวที่ต้องประเชิญเหตุการณ์นี้
      - ควรมีแผ่นพับแนะนำครอบครัวถึงการเตรียมตัว
        ก่อนทำการประชุมครอบครัว
      - บทสนทนาควรเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วยมากกว่าโรค
      - บอกการพยากรณ์โรคที่ตรงจริงที่สุด
      - ปล่อยให้มีช่วงเงียบ
      - เนื้อหาที่จะพูดคุยนั้นอาจแบ่งตามช่วงเวลา
    - - แพทย์และทีมสุขภาพ มีบทบาทอย่างมาก เป็นบุคคลสำคัญ
        ที่จะช่วยทำขั้นตอนนี้ให้สำเร็จโดยหัวใจสำคัญของการวางแผนการรักษา
        
        ทักษะการสื่อสาร
        
        การพยากรณ์โรค (prognostication)
      - เป้าหมายในการรักษา อาจจะเป็นได้ในหลายรูปแบบ
        
        มุ่งเน้นให้สุขสบาย
        
        ทำทุกอย่างเต็มที่
        
        ลองทำดูก่อน และถ้าตอบสนองไม่ดี
        อาจพิจารณายุติการรักษาบางอย่าง
      - การทำประชุมครอบครัวทุกครั้ง ควรมีการบันทึกไว้
        เพื่อเป็นหลักฐานทางการแพทย์
        
        ข้อควรระวัง
        
        การพยากรณ์โรคแบบไม่มีอคติ (bias)
    - - หากมีเวลาเตรียมตัวก่อนเสียชีวิตหลายวัน
        อาจพิจารณาย้ายผู้ป่วยไปยังหอผู้ป่วยที่ญาติสามารถ
        เข้าเยี่ยมได้ใกล้ชิด สงบ และมีความเป็นส่วนตัว
      - แต่ในกรณีที่การเสียชีวิตอาจเกิดขึ้นในเวลาไม่นาน
        ทีมสุขภาพสามารถจัดสิ่งแวดล้อมในหอผู้ป่วยวิกฤติให้สงบที่สุด
    - - หลังจากที่ผู้ป่วยเสียชีวิตไปแล้วทีมสุขภาพ
        อาจทำการแสดงความเสียใจต่อการสูญเสีย
        
        ไม่ควรพูดคำบางคำ เช่น “ไม่เป็นไร” “ไม่ต้องร้องไห้”
        
        การสื่อสารที่ดี และดูแลช่วงใกล้เสียชีวิตอย่างใกล้ชิด
        สามารถช่วยลดการเกิดความเครียดจากการสูญเสียคนรักได้
  - - - ใช้หลักการ ABCD
        
        Behavior การปฏิบัติต่อผู้ป่วยและญาติ
        ควรปฏิบัติอย่างให้เกียรติ ทั้งวัจนะ และอวัจนะภาษา
        
        Compassion มีความปรารถนาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยและญาติไม่ทุกข์ทรมาน
        
        Attitude ทัศนคติของทีมสุขภาพอาจส่งผลต่อการปฏิบัติงาน
        
        Dialogue เนื้อหาของบทสนทนาควรมุ่งเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วย
      - การสื่อสาร
      - การประเมินความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัว
      - การจัดการอาการไม่สุขสบายต่าง ๆ
      - ข้อดี
        
        ผู้ป่วยทุกคนจะได้รับการดูแลแบบ palliative care
      - ข้อจำกัด
        
        รูปแบบการดูแลแบบนี้ยังไม่มีหลักฐาน
        ว่าสามารถลดอัตราการครองเตียงได้
    - - ข้อดี
        
        ลดการรักษาที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
        
        สามารถลดการเกิดปัญหาระหว่างทีมสุขภาพกับครอบครัวได้
        
        สามารถลดอัตราการครองเตียงในไอซียูได้
        
        ลดการเกิด “ICU strain” หรือ ความเครียดที่เกิดจากการทำงานในไอซียู
        
        ทีม palliative care เป็นทีมที่ชำนาญมีความรู้
        
        เป็นประโยชน์ต่อการดูแลต่อเนื่องหลังจากออกจากไอซียู
      - ข้อจำกัด
        
        ทีม palliative care อาจไม่ได้มีทุกโรงพยาบาล
        
        บางครั้งยังก่อให้เกิดปัญหาระหว่างผู้ร่วมงานกันเอง
        
        เนื่องจากไอซียูแต่ละโรงพยาบาลมีผู้ป่วยที่เข้ารักษา
        รวมทั้งทรัพยากรแตกต่างกันไป
    - - แพทย์เวชบำบัดวิกฤตมีความรู้ความสามารถในการดูแล
        แบบ palliative care ให้กับผู้ป่วยทุกคน