Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 8 - Coggle Diagram

- - - - Attitude การดูแล ผู้ป่วยแบบ palliative care นี้ต้องระวังการนําประสบการณ์หรือทัศนคติของทีมผู้ดูแลมาใช้กับผู้ป่วยและญาติ
      - Behavior
        การปฏิบัติต่อผู้ป่วยและญาติ ควรปฏิบัติอย่างให้เกียรติ
      - Compassion
        มีความปรารถนาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยและญาติไม่ทุกข์ทรมาน
        พบว่าการเจ็บป่วยของผู้ป่วยนั้นกระทบผู้ป่วยและญาติอย่างไรบ้าง
      - Dialogue
        เนื้อหาของบทสนทนาควรมุ่งเน้นที่ตัวตนของผู้ป่วย มิใช่ตัวโรค พยายาม หาให้พบว่าสิ่งที่สําคัญของผู้ป่วยจริง ๆ คืออะไร
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยและญาติได้มีโอกาสสะท้อนความรู้สึกต่าง
  - - - หลักการในการสื่อสารในไอซียู คือ
        
        ควรมีแผ่นพับแนะนําครอบครัวถึงการเตรียมตัวก่อนทําการประชุมครอบครัว เพื่อให้ครอบครัว ได้เข้าใจถึงวัตถุประสงค&และมีการเตรียมตัวมาก่อนล้วงหน้า
        
        ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกครั้งที่พูดคุยกับครอบครัว สถานที่ควรเป็นห้องที่เป็นส่วนตัว ไม่มีการ
        รบกวน
        
        หลีกเลี่ยงคําศัพท์แพทย์
        
        ให้เกียรติครอบครัวโดยการฟังอย่างตั้งใจและให้เสนอความคิดเห็น
        
        มีความเห็นใจครอบครัวที่ต้องประเชิญเหตุการณ์นี้
        
        บทสนทนาควรเน้นท่ีตัวตนของผู้ป่วยมากกว่าโรค เปิดโอกาสให้ครอบครัวเล่ารายละเอียดความ
        เป็นตัวตนของผู้ป่วยให้ได้มากที่สุด
        
        ปล่อยให้มีช่วงเงียบ เพื่อให้ญาติได้ทบทวน รวมถึงฟังอย่างตั้งใจทุกครั้งที่ครอบครัวพูด จากการศึกษาพบว่าการสนทนาที่แพทย์เป็นฝ่ายฟัง
        
        บอกการพยากรณ&โรคที่ตรงจริงที่สุด ถ้าเป็นการแจ้งข่าวร้าย อาจจะใช้SPIKES protocol บางครั้งแพทย์กังวลว่าการบอกความจริงจะเป็นการทําลายความหวังของญาติ
    - - การประชุมครอบครัว (Family meeting) เปrนกิจกรรมที่มีเป่าหมายสําคัญเพื่อสร้างความเข้า ใจที่ดี ระหว่างทีมสุขภาพกับผู้ป่วยและครอบครัวเกี่ยวกับโรคและระยะของโรครวมไปถึงการดําเนินโรคและการ พยากรณ์โรค
      - การวางแผนหรือตั้งเป่าหมายในการรักษานั้นเป็นเรื่องที่แพทย์และทีมสุขภาพ มีบทบาทอย่างมาก เป็นบุคคลสําคัญที่จะช่วยทําขั้นตอนนี้ให้สําเร็จโดยหัวใจสําคัญของการวางแผนการรักษาคือทักษะการสื่อสาร
      - การเลือกวิธีการรักษาต้องคํานึงถึงเสมอคือ รักษาผู้ป่วย มิใช่รักษาโรค หรือรักษาผลเลือด และ ทุก ๆการตัดสินใจควรมุ่งเน้นที่ประโยชน์ที่ตัวผู้ป่วยจริง ๆ
      - ข้อควรระวัง อย่างยิ่งในการพูดคุยเก่ียวกับการพยากรณ์โรคของผู้ป่วยคือ การพยากรณ์โรคแบบไม่มี
        อคติ (bias) เพราะจากข้อมูลพบว่าแพทย์ส่วนมาก มักให้การพยากรณ์โรคที่ดีกว่าจริงกับครอบครัว (optimistic bias) เพราะกลัวครอบครัวจะส้ินหวัง
    - - การเตรียมตัวผู้ป่วย ได้แก่
        
        ทําการปิดเครื่องติดตามสัญญาณชีพต่างๆไม่ว่าจะเป็นเครื่องติดตามการเต้นหัวใจเครื่องวัด ออกซิเจนปลายนิ้ว
        
        ยุติการเจาะเลือด
        
        ควรปิดประตูหรือปิดม่านให้มิดชิด
        
        ทําความสะอาดใบหน้าช่องปากและร่างกายผู้ป่วย
        
        ยุติการรักษาท่ีไม่จําเป็นเช่นสารอาหารทางหลอดเลือดน้ําเกลือยาฆ่าเชื้อต่างๆ
        
        นําสายต่างๆท่ีไม่จําเปrนออกเช่นสายให้อาหารทางจมูก
        
        ให้คงไว้เพียงการรักษาท่ีมุ่งเน้น
        
        ให้คุมอาการไม่สุขสบายต่างๆ
        
        การดูแลช่วงใกล้เสียชีวิตนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ภาพการจากไปของผู้ป่วยในเวลาน้ีจะเป็นภาพที่ครอบครัวจะจดจําตลอดไป ดังนั้น การดูแลให้ทุกอย่างราบรื่นที่สุด จึงเป็นส่ิงสําคัญ
    - - ทีมสุขภาพอาจทําการแสดงความเสียใจต่อการสูญเสีย เปrนปกติที่ ครอบครัวจะเสียใจกับการจากไปของผู้ป่วย ดังน้ันไม่ควรพูดคําบางคํา เช่น “ไม่เป็นไร” “ไม่ต้องร้องไห้”
      - การสื่อสารที่ดี และดูแลช่วงใกล้เสียชีวิตอย่างใกล้ชิด สามารถช่วยลดการเกิดความเครียดจากการ สูญเสียคนรักได้ (post-traumatic stress disorder)
- - - - ระยะปฏิเสธ (Denial)
        จะรู้สึกตกใจ ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้ ไม่เชื่อ ไม่ ยอมรับความจริง ไม่เชื่อผลการรักษา และอาจขอย้ายสถานที่รักษา อาจพูดในลักษณะ “ไม่จริงใช่ไหม”
      - ระยะโกรธ (Anger)
        ปฏิกิริยาอาจออกมาในลักษณะ อารมณ์ รุนแรง ก้าวร้าว และต่อต้าน
      - ระยะต่อรอง (Bargaining)
        จะต่อรองกับตัวเอง คนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์
        เช่น “อยากเห็นลูกเรียนจบก่อน”
      - ระยะซึมเศร้า (Depression)
        เริ่มรับรู้ว่าสถานการณ์ที่ เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
        เช่น ออกห่างจากสังคมรอบข้าง มีการบกพร่องในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน และหน้าที่การงาน
      - 5.ระยะยอมรับ (Acceptance)
        -เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง
        -มองเหตุการณ์อย่างพิจารณามากขึ้น มองเป้าหมายในอนาคตมากขึ้น ปรับตัว และเรียนรู้เพื่อให้ดาเนินชีวิตต่อไปได้