Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

3.8 การช่วยเหลือเยียวยาจิตใจผู้ประสบภาวะวิกฤตของพยาบาลทีม MCATT - Coggle…

- - - - การบำบัดทางพฤติกรรมความคิด
        (Cognitive Behavior Therapy : CBT)
      - การช่วยเหลือด้านสุขภาพจิตตามแบบ Satir
      - การช่วยเหลือ ทางจิตใจและสังคมในภาวะวิกฤต (Crisis Intervention)
      - การปฐมพยาบาลทางจิตใจ (Psychological First Aid : PFA)
    - - แบบคัดกรองภาวะสุขภาพจิต
        
        ผู้ใหญ่
        
        เด็ก
    - - หลักคำสอน ทางศาสนา
- - - - วางแผนการติดตามต่อเนื่อง
      - จัดทำทะเบียนกลุ่มเสี่ยง
    - - ให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
      - เวชระเบียนสำหรับผู้ประสบภาวะวิกฤต/ภัยพิบัติ (ผู้ใหญ่และเด็ก)
    - - ให้การช่วยเหลือทางกาย
      - เตรียมความพร้อมของทีม
        
        ทบทวนความรู้เรื่องการใช้แบบประเมิน
        
        แบบคัดกรองภาวะสุขภาพจิต
        
        แบบประเมิน/ คัดกรองภาวะสุขภาพจิต
        
        จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์การช่วยเหลือ
        
        รับทราบบทบาทหน้าที่
      - เพื่อประเมินสถานการณ์ด้านสุขภาพจิต
    - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ประสบภาวะวิกฤต
      - ให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตระบายความรู้สึกให้มากที่สุด
      - ให้การปรึกษาปัญหาสุขภาพจิตอย่างเร่งด่วน (Crisis Counseling)
  - - - ปฏิกิริยาที่แสดงออก
        
        เป็นปฏิกิริยาปกติในสถานการณ์ไม่ปกติ (Normal Reaction at Abnormal Situation)
    - - ของใช้ที่จำเป็น
      - เครื่องนุ่งห่ม
      - อาหาร
      - ที่อยู่อาศัย
- - - - ลดอาการใจสั่น หายใจถี่แรง
    - - รู้สึกปลอดภัยมีที่พึ่งพา
      - ความเหมาะสมตาม เพศ วัย สังคมและวัฒนธรรม
      - แตะบ่า แตะมือ บีบนวดเบาๆ
    - - อารมณ์ท่วมท้น (overwhelmed feeling)
      - ผู้ประสบเหตุการณ์รับรู้สิ่งแวดล้อมรอบตัวและเรียกสติกลับคืนมา
      - กลับเข้ามาอยู่กับความเป็นจริงรับรู้สภาพแวดล้อมและตัวเอง
    - - 1 การฟังอย่างใส่ใจ (Active Listening)
      - 2 การสะท้อนความรู้สึก
      - 3 การเงียบ
      - 4 การทวนซ้ำ
    - - ลดความกังวลปฏิกิริยาที่เป็นทุกข์
      - ใช้วิธีพูดกับตัวเองให้สงบ
      - การเสริมสร้าง (Coping skills)
      - การเดินเล่น การทํางานอดิเรกที่ตนเองสนใจ
  - - - ไต่ถามถึงข้อมูลและตรวจสอบความต้องการชวยเหลือที่จำเป็น
    - - ให้ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอาการที่เกิดขึ้นจากความเครียด
      - วิธีการปฏิบัติตัวเพื่อลดความเครียด
    - - วางแผนและหาแนวทางในการรับการช่วยเหลือ
      - การดูแลติดตามอย่างต่อเนื่อง
        
        การนัดหมายมาพบที่สถานบริการสาธารณสุข
        
        การโทรศัพท์ติดตามผล
        
        การเยี่ยมบ้าน
  - - - เป็นลม
        
        จัดหายาดมแอมโมเนีย
        
        ผ้าเย็นเช็ดหน้าและแขน
      - อาการอ่อนเพลีย
        
        จัดหานํ้าให้ดื่ม หาอาหารให้รับประทาน
      - อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย
        
        ให้เคลื่อนย้ายผู้ประสบภาวะวิกฤตไปอยู่ในที่ปลอดภัย
      - บบาดเจ็บทางด้านร่างกาย
        
        บรรเทาความเจ็บปวดด้วยยา
    - - ประเมินสภาพจิตใจของผู้ประสบภาวะวิกฤต
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        การดูแลทางกาย
        
        ให้อยู่ในสถานที่ที่สงบ รู้สึกปลอดภัย
        
        ให้นั่งหรือนอนราบ
        
        คลายเสื้อผ้ากรณีที่ผู้ประสบภาวะวิกฤตเป็นลมหรือหายใจไม่ออก
        
        การดูแลทางจิตใจ
        
        ระบายความรู้สึก
        
        ใช้เทคนิคการสัมผัสตามความเหมาะสม
        
        ให้เกิดความรู้สึกอบอุ่น และความปลอดภัย
        
        การกำหนดลมหายใจเพื่อลดความเครียด
        
        การช่วยเหลือทางสังคม
        
        สอบถามความต้องการเร่งด่วนของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        ให้ความช่วยเหลือตามความต้องการอย่างรีบเร่ง
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะโกรธ
        
        การดูแลทางกาย
        
        ให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัย ให้มีการดูแลอย่างใกล้ชิด
        
        ยอมรับพฤติกรรมที่แสดงออกมาของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        การดูแลทางใจ
        
        พูดสะท้อนอารมณ์
        
        ถามความต้องการเพื่อตอบสนองความต้องการทางกายจิตใจ สังคม
        
        ให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ (Active Listening
        Skill)
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการท่าทางเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        การให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ที่เป็นจริงตามความเหมาะสม
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์
        
        ความรู้สึกผู้ประสบภาวะวิกฤตและทักษะการบอกข่าวร้าย
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะเสียใจ
        
        การรับฟัง การพูดให้กำลังใจ
        
        การช่วยเหลือทางกาย
        
        ฝึกหายใจแบบ (Breathing Exercise)
        
        การสัมผัส (Touching)
        
        การนวด ผอนคลาย
      - การประเมินภาวะฆ่าตัวตาย
        
        ตัวชี้วัดที่บ่งบอกว่าผู้ประสบภาวะวิกฤตได้รับการตอบสนองความต้องการ
        
        อารมณ์สงบ
        
        ลดเงื่อนไขในการต่อรองลง
        
        ยอมรับความจริงมากขึ้น
        
        อารมณ์สงบลง
        
        ประเมินสภาพการณ์เฉพาะหน้า
        
        อารมณ์ที่แปรเปลี่ยนไปของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตรับฟังมากขึ้น ยอมรับข้อมูล
    - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตไร้ญาติขาดมิตร
        
        ประสานกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน
        
        หน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือ
        
        ด้านที่พักอาศัย หรือสถานสงเคราะห์
        
        มูลนิธิ
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการพบญาติ หรือ ครอบครัว
        
        ติดต่อประสานโดยการโทรศัพท์
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการความช่วยเหลือ
        
        ด้านการเงิน ทุนการศึกษา
        
        กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
        
        ศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยประจำจังหวัด
  - - - “ตอนนี้รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง”
        
        เพื่อให้พูดระบายความรู้สึก
      - ไม่ควรซักถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
      - เริ่มสบตามีท่าทีที่ผ่อนคลาย
    - - มีการมองหน้าสบตา
      - รับฟังด้วยท่าทีที่สงบ ให้กำลังใจด้วยการพยักหน้า
      - การสัมผัสควรเหมาะสมกับเหตุการณ์อารมณ์ความรู้สึก
      - มีการแนะนำตัวเอง
    - - Nonverbal
        
        สีหน้า แววตา ท่าทาง
        
        การเคลื่อนไหวของร่างกาย
        
        ผุดลุกผุดนั่ง ลุกลี้ลุกลน
        
        เอามือกุมศีรษะหรือปิดหน้า
        
        นั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน
        
        เดินไปเดินมา
      - Nonverbal
        
        พูดสับสนฟังไม่รู้เรื่อง
        
        ร้องขอความช่วยเหลือ
        
        พูดซ้ำไปซ้ำมา พูดวกวน