Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่3.8 - Coggle Diagram

- - - - Nonverbal ได้แก่ สีหน้า แววตา ท่าทาง การเคลื่อนไหวของร่างกาย เช่น กำมือ มือไขว่คว้า
      - Verbal ได้แก่ พูดสับสนฟังไม่รู้เรื่อง ดทอ ร้องขอความช่วยเหลือ พูดซ้ำไปซ้ำมา พูดวกวน
  - - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        การดูแลทางกาย โดยให้อยู่ในสถานที่ที่สงบรู้สึกปลอดภัย เตรียมน้ำยาดมให้นั่งหรือนอนราบ
        
        การดูแลทางจิตใจ ให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้ระบายความรู้สึก และใช้เทคนิคการสัมผัสตามความเหมาะสม
        
        การช่วยเหลือทางสังคม สอบถามความต้องการเร่งด่วนของผู้ประสบภาวะวิกฤต ให้ความช่วยเหลือตามความต้องการอย่างรีบเร่ง
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะโกรธ
        
        การดูแลทางกายโดยให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัยให้มีการดูแลอย่างใกล้ชิด
        
        การดูแลทางใจ โดยให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ (Active Listening
        Skil) และพูดสะท้อนอารมณ์
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการท่าทางเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        การให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ที่เป็นจริงตามความเหมาะสม
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์ ความรู้สึกผู้ประสบภาวะวิกฤตและทักษะการบอกข่าวร้าย
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะเสียใจ
        
        การช่วยเหลือทางกายทำได้โดยหาผ้าเช็ดหน้า น้ำเย็น ผ้าเย็น ในรายที่มีอาการหายใจไม่ออกอาจใช้การฝึกหายใจแบบ Breathing Exercise
        
        ประเมินหาสัญญาณของภาวะ/ ความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย
        
        1) ผู้ประสบภาวะวิกฤตรับฟังมากขึ้น ยอมรับข้อมูล
        
        2) อารมณ์สงบ
        
        3) ลดเงื่อนไขในการต่อรองลง อาจุต่อรองในสิ่งที่มีความเป็นไปได้มากขึ้น ยอมรับความจริงมากขึ้น
        
        4) หลังจากผู้ประสบภาวะวิกฤตยอมรับความจริงมีอารมณ์สงบลง อาจมีการหดหู่ ท้อแท้ ไม่มี กำลังใจ อาจเข้าสู่อาการภาวะซึมเศร้าได้ ผู้ให้การช่วยเหลือต้องประเมินสภาพการณ์เฉพาะหน้า และอารมณ์ที่แปรเปลี่ยนไปของผู้ประสบภาวะวิกฤต
    - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการพบญาติ หรือครอบครัวให้ติดต่อประสานโดยการโทรศัพท์
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตไร้ญาติขาดมิตร ประสานกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือหน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือ ด้านที่พักอาศัย หรือสถานสงเคราะห์ มูลนิธิ หรือวัดเพื่อหาที่พักพิงชั่วคราวให้
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการความช่วยเหลือด้านการเงิน ทุนการศึกษา
        ให้ติดต่อหน่วยงานทีเกี่ยวข้อง
  - - - 1) การฟังอย่างใส่ใจ (Active Listening) คือการตั้งใจฟังอย่างต่อเนื่องต่อเนื้อหาสาระ แสดงท่าทีเป็นมิตรและอบอุ่น สื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ด้วยสีหน้าท่าที่และคำพูด การฟังอย่างใส่ใจจะทำให้ผู้ประสบหตุการณ์รุนแรงรู้สึกสงบ ลดความรุนแรงทางอารมณ์
      - 2) การสะท้อนความรู้สึก สะท้อนอารมณ์ความรู้สึกของผู้ประสบหตุการณ์วิกฤตออกมาโดยภาษาที่เรียบ สงบจะทำให้ผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตได้ฉุกคิดและวิเคราะห์อารมณ์ที่เกิดขึ้นของตัวเอง
      - 3) การเงียบ การเงียบเป็นช่วงเวลาระหว่างหยุดที่ไม่มีการสื่อสารด้วยวาจาระหว่างผู้ให้บริการ และผู้รับบริการ ในการปฏิบัติงานต้องพิจารณาว่การงียบที่เกิดขึ้นนั้นเป็นการเงียบทางบวกหรือทางลบ
      - 4) การทวนซ้ำ การทวนซ้ำเป็นการพูดในสิ่งที่ผู้รับบริการได้บอกเล่าอีกครั้งหนึ่เพื่อช่วยให้ผู้รับบริการได้เข้าใจชัดเจนขึ้นในสิ่งที่เขาต้องการปรึกษา
- - - - 1) เมื่อเกิดสถานการณ์วิกฤต ทีม MCAT เข้าพื้นที่ให้การช่วยเหลือ
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตในพื้นที่เสี่ยง โดยลงพื้นที่ร่วมกับทีมให้การช่วยเหลือทางกาย เพื่อประเมินสถานการณ์ด้านสุขภาพจิตและกำหนดพื้นที่ที่จะลงไป ช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เตรียมความพร้อมของทีม
      - 2) คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิตโดยใช้เวชระเบียนสำหรับผู้ประสบภาวะวิกฤต/ภัยพิบัติ ผู้ใหญ่และเด็ก) และให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
      - 3) สำรวจความต้องการช่วยเหลือทั้งด้านร่างกายและจิตใจ และการให้การช่วยเหลือเยียวยา
      - 4) กรณีพบความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาสุขภาพจิต ให้จัดทำทะเบียนกลุ่มเสี่ยงและวางแผนการติดตามต่อเนื่อง
      - 5) สรุปรายงานสถานการณ์เบื้องตันพร้อมทะเบียนกลุ่มเสี่ยง