Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 3.8 การดูแลด้านจิตใจแก่ผู้ที่ประสบสาธารณภัย - Coggle Diagram

- - - - Nonverbal ได้แก่ สีหน้า แววตา ท่าทาง การเคลื่อนไหวของร่างกาย เช่น กํามือ มือไขว่คว้า ผุดลุกผุดนั่ง ลุกลี้ลุกลน น้ําเสียงกรีดร้อง ตะโกน แผ่วเบา
      - Verbal ได้แก่ พูดสับสน ฟังไม่รู้เรื่อง ด่าทอ ร้องขอความช่วยเหลือ
        พูดซ้ําไปซ้ํามา พูดวกวน
    - - วิธีการเริ่มจากการที่ผู้ให้การช่วยเหลือควรมีท่าทีสงบนิ่ง มีการแนะนํา
        ตัวเอง มีการมองหน้าสบตา รับฟังด้วยท่าทีที่สงบให้กําลังใจ ด้วยการพยักหน้า การสัมผัส
    - - ควรเริ่มพูดคุยเบื้องต้นเมื่อผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตมีความพร้อม เช่น เริ่มสบตามีท่าทีที่ผ่อนคลาย มีสติรู้ตัว รับรู้สิ่งแวดล้อมรอบตัวชัดเจนขึ้น เริ่มมองเห็นคนที่อยู่เคียงข้างเขา รับรู้ว่ารอบตัวเขา
  - - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        การดูแลทางกาย โดยให้อยู่ในสถานที่ที่สงบ
        
        การดูแลทางจิตใจ ให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้ระบายความรู้สึก
        
        การช่วยเหลือทางสังคม สอบถามความต้องการเร่งด่วนของผู้ประสบภาวะวิกฤต
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะโกรธ
        
        การดูแลทางกาย โดยให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัย ให้มีการดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่รุกเข้าไป
        
        การดูแลทางใจ โดยให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการท่าทางเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        การให้ข้อมูลที่ถูกต้อง
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะเสียใจ
        
        การช่วยเหลือทางกายทําได้โดยหาผ้าเช็ดหน้า นํ้าเย็น ผ้าเย็น ในรายที่มีอาการหายใจไมNออก
      - การประเมินภาวะฆ่าตัวตาย
  - - - การฟังอย่างใส่ใจ (Active Listening)
      - การสะท้อนความรู้สึก
      - การเงียบ
      - การทวนซ้ํา