Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง - Coggle Diagram
อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง
ผู้แต่ง
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
จุดมุ่งหมาย
เพื่อใช้ในการแสดงละครใน
ความเป็นมา
อิเหนา เป็นวรรณคดีที่มีมาแต่เมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี มีที่มาจากนิทานปันหยี ซึ่งเป็นค าสามัญที่ชาวชวาใช้เรียกวรรณคดีที่มีความส าคัญมากเรื่องหนึ่งคือ เรื่องอิหนา ปันหยี กรัตปาตี วรรณคดีเรื่องนี้มีเนื้อเรื่องเป็นพงศาวดารแต่งขึ้นเพื่อการเฉลิมพระเกียรติกษัตริย์ชวาพระองค์หนึ่งซึ่งทรงเป็นนักรบนักปกครอง และทรงสร้างความเจริญให้แก่ชวาเป็นอย่างมากชาวชวาถือว่าอิหนาเป็นวีรบุรุษ เป็นผู้มีฤทธิ์ เรื่องที่เล่าสืบต่อกันมาจนกลายเป็นนิทานจึงเต็มไปด้วยอิทธิปาฏิหาริย์
ลักษณ์คำประพันธ์
กลอนบทละคร
ตัวละครที่สำคัญ
จินตะหรา
วิหยาสะกำ
ท้าวกะหมังกุหมิง
บุษบา
ท้าวดาหา
สังคามาระตา
ท้าวกุเรปัน
ระตูจรกา
อิเหนา
ความสุนทรียของงานประพันธ์
มีความงามในด้านกระบวนการพรรณนา หรือความงดงามในด้านอารมณ์สะเทือนใจ อันเกิดจากกระบวนการพรรณนา และกลวิธีในการประพันธ์
มีรสของวรรณคดีไทย
คุณค่าด้านวรรณศิลป์ ด้านสังคม ด้านเนื้อหา
ด้านเนื้อหา
บทละครเรื่องอิเหนา มีโครงเรื่องและเนื้อเรื่องที่สนุกโครงเรื่องสำคัญเป็นเรื่องการชิงบุษบาระหว่างอิเหนากับจรกา เรื่องความรักระหว่างอิเหนากับบุษบา เนื้อเรื่องสำคัญก็คือ อิเหนาไปหลงรักจินตะหรา ทั้งที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วซึ่งก็คือบุษบา ทำให้เกิดปมปัญหาต่างๆ
ด้ารวรรณศิลป์
มีการบรรยายและพรรณนาชัดเจน ทำให้เกิดภาพ ความรู้สึกของตัวละคร เหตุการณ์ สภาพบ้านเมืองชัดเจน ใช้คำดีเด่นและไพเราะกินใจ ใช้ถ้อยคำให้เกิดเสียงเสนาะ
ด้านสังคม
แสดงให้เห็นถึงสังคม วัฒธรรม และบ้านเมืองไทยในสมัยนั้นเป็นอย่างดีทำให้ผู้อ่านเข้าใจสังคมและวัฒนธรรม ตลอดจนขนบธรรมเนียมประเพณีไทยในพระราชสำนักและของชาวบ้านหลายประการ
วิเคราะห์บทประพันธ์ที่สำคัญ
ท่านจึงรับศพทั้งสองนั้น พากันกลับไปยังถิ่นถาน
บูชาเพลิงปลงส่งสการ ให้พร้อมพงศ์วงศ์วารในธานี
(สะท้อนวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของผู้คนในยุคสมัยนั้นๆ)
ข้อคิด
1.ไม่ควรใช้กำลังในการแก้ไขปัญหา
2.ไม่ควรเอาแต่ใจตนเอง
3.ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
4.การไม่รู้จักประมาณตนเอง
5.การทำอะไรไม่ยั้งคิด