Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่7.2 - Coggle Diagram

- - - - 1.1 Prostaglandin E1 dose 25 ถึง 50 mg intravaginally into proterior fornix ทุก 3-6 ซม. ไม่เกิน 300-400 mg. ใน 24 ซม. เพื่อให้มดลูกหดรัดตัว
      - 1.2 Protaglandin E2 dose 10 mg. intravaginally into posterior fornix ทุก 6 ชม.
      - 1.3 การใช้ Oxytocin
  - - - 1.1 ภาวะมดลูกแตกจาการได้รับยากระตุ้นการหดรัดตัวของมดลูกโดยเฉพาะรายที่เคยผ่าตัดมา
      - 1.2 การตกเลือดก่อนคลอดจากรกลอกตัวก่อนกาหนด
      - 1.3 การตกเลือดจากการฉีกขาดของช่องทางคลอดจากการคลอดเร็วเกินไป (precipitate labor)
      - 1.4 การติดเชื้อของเยื่อบุถุงน้าคร่า เนื่องจากระยะเวลาการชักนาถึงการคลอดนานเกินไป
      - 1.5 เกิดการอุดตันในกระแสเลือดจากน้าคร่า
    - - 2.1 ทารกคลอดก่อนกาหนดซึ่งเกิดจากแพทย์คาดคะเนอายุครรภ์ผิดพลาด (iatrogenic prematurity) หรือในรายที่มีข้อบ่งชี้จาเป็นต่อการนาให้เกิดการคลอดอย่างเร่งด่วน
      - 2.2 ภาวะทารกอยู่ในภาวะคับขัน (fetal distress) ซึ่งอาจเกิดเนื่องจากการหดรัดตัวของมดลูกมากเกินไป ทาให้เลือดผ่านรกไปเลี้ยงทารกไม่เพียงพอ
      - 2.3 อันตรายจากการเจาะถุงน้าคร่า ได้แก่ ภาวะสายสะดือย้อย การเจาะถูกเส้นเลือดที่ทอดอยู่บนถุงน้าบริเวณที่เจาะ (vasa previa)
      - 2.4 การคลอดเร็วเกินไป อาจทาให้เกิดอันตรายจากการทาคลอด และในทารกที่คลอดก่อนกาหนดมีอุบัติการเลือดออกในสมองสูง
      - 2.5 การติดเชื้อ
- - - - 1.1 อธิบายถึงขั้นตอนต่างๆ
      - 1.2 เตรียมเครื่องมือ
      - 1.3 ดูแลให้มารดางดน้าและอาหารทางปาก ก่อนผ่าตัดประมาณ 6 – 8 ชม. เพื่อปูองกันการสาลักและสวนอุจจาระ เพื่อให้ลาไส้ว่างขณะทาผ่าตัด
      - 1.4 ตัดเตรียมความสะอาดบริเวณผิวหนังโดยการโกนขนตั้งแต่บริเวณยอดอกลงมาจนถึงต้นขาทั้งสองข้าง เช็ดตามด้วยทิงเจอร์ไอโอดีน 2 ½% แอลกอฮอล์ 70% คลุมด้วยผ้าก๊อสปราศจากเชื้อ (steriled quaze) พันทับด้วยผ้าพันท้องเพื่อลดและปูองกันการติดเชื้อบริเวณผิวหนังหน้าท้อง (ปัจจุบันอาจไม่ต้องโกนขน)
      - 1.5 ทาการสวนคาสายปัสสาวะ ดูให้สายยาง “Foley” อยู่ในกระเพาะปัสสาวะและไม่เคลื่อนหลุดออกมา การไหลของปัสสาวะสะดวก เพื่อให้แน่ใจว่ากระเพาะปัสสาวะว่างในขณะทาการผ่าตัด
      - 1.6 ดูแลให้มารดาได้รับสารน้าและยาก่อนการผ่าตัดตามแผนการักษาของแพทย์ครบถ้วน เพื่อให้ร่างกายของมารดาได้รับสารน้าอย่างเพียงพอและให้มารดาได้ผ่อนคลายก่อนการผ่าตัด
      - 1.7 เจาะเลือดส่งห้องปฏิบัติการเพื่อหาชนิดและหมู่เลือด ทาการจองเลือดไว้ 2 ยูนิต และสารองไว้จนถึง 48 ชั่วโมง หลังผ่าตัด เพื่อเตรียมพร้อมในกรณีที่มารดาเสียเลือดมาก
      - 1.8 ส่งปัสสาวะตรวจและส่งเลือดตรวจหา CBC และค่าทางชีวะเคมีเพื่อประเมินสภาพความเป็นกรด ด่าง ในร่างกายของมารดา
      - 1.9 ตรวจนับสัญญาณชีพ (Vital signs)
    - - พยาบาลต้องให้ข้อมูลและอธิบายถึงเหตุผลของการทาผ่าตัดฯ ครั้งนี้และต้องเน้นให้เห็นถึงความคลายคลึงของการทาผ่าตัดฯ กับการคลอดทางช่องคลอด ว่าเป็นการคลอดที่ปกติไม่ใช่ความผิดปกติ
      - ช่วยเหลือให้มารดาและผู้ใกล้ชิดได้พูด-เล่าถึงความรู้สึกกลัว ผิดหวัง เศร้าโศก โกรธ สูญเสียต่างๆ ตลอดจนความรู้สึกหรือประสบการณ์ที่เคยได้รับมาในรายที่ต้องทาผ่าตัดเอาเด็กออกซ้า
      - ข้อมูลต่างๆ ตามความเป็นจริงและพยาบาลให้กาลังใจและบอกถึงผลของการผ่าตัดทั้งในด้านมารดาและทารกเท่าที่จะเป็นไปได้
    - - ช่วยให้มารดาฟื้นฟูสมรรถภาพภายหลังคลอดได้ดีขึ้น
      - ป้องกันและลดอัตราการอักเสบ ติดเชื้อของระบบต่างๆ ตลอดจนคงความสมดุลย์ของอาหาร น้า และเกลือแร่ในร่างกาย
      - ป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้
      - ส่งเสริมให้มารดฟื้นฟูสมรรถภาพร่างกายและจิตใจดีและเร็วขึ้น
      - ช่วยให้มารดาเกิดความรู้สึกสามารถควบคุมและช่วยเหลือตนเองได้ ลดความวิตกกังวล ความกลัวและความรู้สึกด้วยค่าของมารดาและของสมาชิกในครอบครัว
      - เสริมสร้างสัมพันธภาพของมารด บิดา ทารก