Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลทารกและเด็กที่มีความพิการ แต่กำเนิด :baby::skin-tone-2:,…

- - - - ภาวะหลอดประสาทไม่ปิด (neural tube defects) กลุ่ม myelomeningocele
      - ปากแหว่งเพดานโหว่ (cleft lip/palate)
      - โรคหัวใจพิการแต่กาเนิด (congenitalheartdiseases)
  - - - ติ่งบริเวณหน้าหู(preauricular skin tag)
      - การพับผิวหนังของเปลือกตาบน (epicanthal fold)
      - ปาน(Café au lait spots)
  - - - ลักษณะของอวัยวะที่ผิดรูปร่างไป
        
        พันธุกรรม
        
        สิ่งแวดล้อม
      - ตัวอย่าง
        
        ปากแหว่ง (cleft-lip)
        
        เพดานโหว่(cleft -palate)
        
        นิ้วแยกกันไม่สมบูรณ์(syndactyly )
        
        นิ้วเกิน (polydactyly)
        
        ติ่งบริเวณหน้าหู(preauricular skin tag)
        
        เท้าปุก(clubfoot)
    - - ให้อวัยวะผิดรูปไปในระหว่างการเจริญพัฒนาของอวัยวะนั้น จากการกระทำภายนอก
        
        มีภาวะถุงน้ำคร่ำรั่วระหว่างตั้งครรภ์
        
        เกิด oligohydramnios sequence ทารกที่อยู่ ในน้ำคร่ำน้อย
        
        พื้นที่มีจำกัดทำให้เกิดภาวะผิดรูปของแขนขา
        
        เท้าปุก (clubfoot)
        
        ข้อติด (joint contracture)
        
        มีภาวะเนื้องอกมดลูก(myoma uteri)ในมดลูกกดเบียดศีรษะทารกให้ผิดรูป
    - - โครงสร้างของอวัยวะหรือเนื้อเยื่อผิดปกติ
      - สาเหตุภายนอกรบกวนกระบวนการ เจริญพัฒนาอวัยวะที่ไม่ใช่พันธุกรรม
      - ตัวอย่าง
        
        ทารกขาดเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลาย
        
        การบาดเจ็บของอวัยวะหรือเนื้อเยื่อ
        
        แม่ได้รับยาหรือสารเคมีที่มีผลต่อการพัฒนาอวัยวะของทารก (teratogen)
        
        มีการฉีกขาดของ amnion ทำให้เกิด amniotic band ผูกรัดแขนขาของทารกเกิด limbs defect
    - - เป็นความผิดปกติในระดับเซลล์ของเนื้อเยื่อพบในทุกส่วนของร่างกาย
      - ตัวอย่าง
        
        กลุ่มโรค skeletal dysplasia
        
        achondroplasia
        
        เด็กจะมีลักษณะตัวเตี้ย
        
        แขนขาสั้น
        
        ศีรษะโต
        
        สันจมูกแบน
- - - - โรคหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์ได้ไม่เกิน16 สัปดาห์
    - - ยาแก้อาเจียน
      - กลุ่ม ยาดองเหล้า และเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์
    - - สารปรอท ทำให้เกิดโรคมินามาตะ
- - - - ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ
        
        เกิดการสำลักเพราะไม่มีเพดานรองรับ เมื่อมีการกลืนอาหาร อาหารจะเลื่อนตัวไปในจมูก ทำให้อาหารเข้าทางหลอดลม เกิดการสำลักได้
        
        หายใจลำบาก
        
        อาจติดเชื้อในหูชั้นกลางทำให้มีปัญหาการได้ยินผิดปกติ
      - วิธีการป้องกัน
        
        การให้นม/อาหารอย่างถูกวิธี
        
        ขณะให้อาหารจัดท่าศีรษะสูงประมาณ 30-45 องศา
        การFeedingจัดท่า 45 องศาป้องกันการสำลัก
        
        ใช้ Artificial nipple ไม่ดูด เอาอากาศเข้าไปมากซึ่งจะทำให้แน่นท้อง
        
        ใส่เพดานเทียมก่อนให้ดูดนม ก่อน-หลังใช้เพดานเทียมต้องทำความสะอาดทุกครั้ง
        
        หลังให้นมนอนศีรษะสูง 30 องศาตะแคงขวาให้ใบหน้าตะแคงเพื่อป้องกันท้องอืด สำลัก
        
        ป้อนน้ำตามทุกครั้งและทำความสะอาดช่องปากเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        หลีกเลี่ยงอาหารรสจัด เป็นเมล็ด
    - - การผ่าตัดแก้ไขปากแหว่ง
        
        อาจทำภายใน 48 ชม. หลังคลอดในรายที่เด็กสมบูรณ์ดี
        
        เด็กที่มีอายุอย่างน้อย 8 - 12 สัปดาห์ กายวิภาคของริมฝีปากโตพอสมควร ชัดเจน ทำให้การผ่าตัดทำได้ง่ายและได้ผลดีกว่า
        
        กฎเกิน 10
        
        เด็กอายุ 10 สัปดาห์
        
        น้าหนักตัว 10 ปอนด์
        
        ฮีโมโกลบิน 10 กรัมเปอร์เซ็นต์
      - การผ่าตัดแก้ไขเพดานโหว่
        
        ขั้นตอนแรกแพทย์จะใส่ เพดานเทียม (obtulator) เพื่อปิดเพดานช่องโหว่ ป้องกันการสำลัก เปลี่ยนเพดานเทียมทุก 1 เดือน
        
        มักนิยมทำผ่าตัดแก้ไขความพิการก่อนเด็กเริ่มหัดพูด คืออายุประมาณ 6 - 18 เดือน
        
        การผ่าตัดแก้ไขจมูก ทำเมื่ออายุประมาณ 3 ปี และตามด้วยการฝึกพูด
        
        อายุประมาณ 5 ปี ปรึกษาทันตแพทย์จัดฟัน
    - - ผูกยึดข้อศอกทั้งสองข้าง (elbow restraint) ไม่ให้งอประมาณ 2-6 สัปดาห์ หลังผ่าตัดหรือตามแผนการรักษาของแพทย์ (คลายออกทุก1-2 ชั่วโมง ครั้งละ 10-15 นาที)
        ป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยล้วงมือเข้าในปาก
      - ไม่ให้ดูดนม 1 เดือน การให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring ต่อยางเหลืองนิ่ม และป้อนนมอย่างระมัดระวัง
      - ใส่ logan bow จนกว่าแผลจะติดดี
      - ทำความสะอาดแผลเย็บปากแหว่งด้วย NSS ป้ายด้วยยาปฏิชีวนะ
      - ระมัดระวังไม่ให้แผลผ่าตัดดึงรั้ง ปลอบโยนให้เด็กสงบเมื่อร้องไห้ ปิดแผลด้วย sterile strips
      - จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่ง ห้ามนอนคว่ำเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน แผลอาจแยกได้
      - ห้ามอ้าปากทารกกว้างๆ เพื่อป้องกันแผลแยก
      - ระมัดระวัง หลีกเลี่ยงการสัมผัสบริเวณแผลเพดานที่เย็บไว้ในช่องปาก หลีกเลี่ยงของแข็ง หรือ ของที่มีความแหลมคมเข้าปาก เช่นแปรงสีฟัน หลอดดูด
    - - จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่ง ห้ามนอนคว่าเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน แผลอาจแยกได้
    - - หลังการผ่าตัดรักษา Cleft-lip
        
        ไม่ให้ดูดนม 1 เดือน การให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring ต่อยางเหลืองนิ่ม
      - หลังผ่าตัดรักษา Cleft-palate/ Palatoplasty
        
        งด ดูด เป่า ประมาณ 3 – 4 สัปดาห์ เพื่อป้องกันไม่ให้เด็กใช้ลิ้นดัน flap ทำให้ flap ที่ผ่าตัด มีการแยกได้
    - - ปากแหว่ง (Cleft-lip)
        
        มีความผิดปกติบริเวณริมฝีปาก เพดานส่วนหน้าแยกออกจากกัน ซึ่งเพดานส่วนหน้าจะเจริญสมบูรณ์ ช่วง 4-7 สัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์
      - เพดานโหว่(Cleft-palate)
        
        มีความผิดปกติบริเวณเพดานหลังแยกออกจากกันซึ่งเกิดได้ระยะทารกอยู่ในครรภ์มารดาช่วง 12 สัปดาห์ เพดานส่วนหลังเจริญเป็นเพดานแข็ง และเพดานอ่อนหลังต่อช่องโหว่หลังฟันคู่หน้า
  - - - ทารกแรกเกิด น้ำลายไหลมาก
      - อาเจียน
      - ไอ
      - สำลัก เอาอาหารและเมือกเข้าสู่ทางเดินหายใจ
      - อาจพบอากาศในกระเพาะอาหาร
      - ผู้ป่วยอาจตายเนื่องจากขาดอาหาร น้ำ เกลือแร่ และการสำลัก
    - - มีน้ำลายมาก ไอ เมื่อดูดเอาออกทิ้ง จะมีขึ้นมาอีกในเวลาไม่นาน
        
        สำลักง่าย เมื่อให้ดูดน้ำ ทารกจะสำรอกทันที
        
        ท้องอืด หายใจลำบาก เขียว และอาจหยุดหายใจได้
        
        มักมีปอดอักเสบร่วมด้วยเสมอ เนื่องจากสำลักเอาน้ำลายหรือน้ำเข้าไป หรือของเหลวในกระเพาะอาหารไหลย้อนเข้าไปในหลอดอาหารผ่านรูติดต่อไปยังหลอดลมและปอด
    - - รายที่แพทย์คาสายยางไม่ว่าจะเป็นชนิดใด พยายามอย่าให้ หลุด ถ้าหลุดรีบรายงานแพทย์ทราบ ไม่ใส่กลับเข้าไปใหม่เอง
      - ถ้าเริ่มให้น้ำหรือนมทางสายยาง ต้องให้แบบช้าๆ ให้เสร็จแล้ว แขวนปลาย tube อยู่สูงกว่าลำตัวและเปิดปลาย tubeไว้ ขณะให้น้ำหรือนม ต้องยกศีรษะสูงเสมอ
    - - ป้องกันการอุดตันของสาย
        
        ให้น้ำ หลังให้อาหารหรือนมทุกครั้ง ปริมาณอย่างน้อย 20-30 ซีซี (เด็กทารก 10-20 ซีซี)
        
        ให้น้ำ ก่อนและหลังให้ยาทุกครั้ง
        
        ให้น้ำ ทุกครั้งหลังจากตรวจสอบปริมาณอาหาร ที่เหลือในกระเพาะอาหาร โดยไม่ได้ให้อาหารหรือนมต่อ
        
        ถ้าสงสัยว่าสายอุดตัน ให้ลองใช้กระบอกฉีดยาใส่น้ำ อุ่นเข้าไปในสายแล้วค่อยๆ ล้าง
      - ทำความสะอาดสายสวนกระเพาะอาหารด้าน นอกและข้อต่อด้วยสบู่และน้ำสะอาด ส่วนสายสวนชนิดระดับผิวหนังใช้ไม้พันสำลีชุบน้ำสะอาดเช็ด
      - ไม่ควรหักหรือพับงอสายสวนกระเพาะนานเกินไป อาจทำให้สายแตกหักหรือพับงอหรืออุดตันได้
      - ระวังอย่าให้สายสวนแกว่งไปมามากเกินไป เพราะอาจทำ ให้แผลรูเปิดขยายใหญ่ขึ้นและเจ็บแผลได้
      - กรณีสายแบบ PEG หรือชนิดลูกโป่งสายยาว ควรหมั่นตรวจสอบตำแหน่งของสายว่าอยู่ในตำแหน่งถูกต้อง เนื่องจากสายอาจจะเลื่อนเข้าไปในกระเพาะอาหารมากเกินไป
        โดยการตรวจสอบตัวเลขบนสายสวนที่ระดับผิวหนังว่ามีการผิดตำแหน่งหรือใช้บันทึกความยาวของสายสวนที่อยู่พ้นผิวหนัง และตรวจสอบเป็นระยะๆ
      - กรณีใช้สายชนิดลูกโป่งสายยาว ห้ามให้อาหารทางช่องสำ หรับบรรจุน้ำ ใส่ลูกโป่ง (สังเกตว่าเป็นช่องที่มีสีซึ่งต่างกับช่องให้อาหาร)
    - - ห้ามใส่สาย NG tube หรือสาย suction ดูดเสมหะในคอและไม่ควรนอนเหยียดคอ เพราะอาจทาให้หลอดอาหารตึงและแผลผ่าตัดแยก
  - - - ทารกมีอาการท้องผูก /ถ่ายอุจจาระลำบาก/หรือไม่ถ่ายอุจจาระ กระสับกระส่าย อืดอัด ไม่สบายเนื้อสบายตัว
      - ทารกเพศชายมีอาการถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะ
      - ทารกเพศหญิงถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะหรือทางช่องคลอด
      - ไม่มีการถ่ายขี้เทา ภายใน 24 ชั่วโมง "ขี้เทา" (Meconium) มีลักษณะเหนียวๆ สีเขียวดำ
      - ไม่พบรูเปิดทางทวารหนักหรือพบเพียงรอยช่องเปิดของทวารหนักเท่านั้น
      - แน่นท้อง ท้องอืด
    - - หลังผ่าตัดสัปดาห์แรก ทาความสะอาดด้วยน้ำเกลือล้างแผล
        เมื่อแผลหายดีแล้วทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด ซับผิวหนังรอบรูเปิดด้วยสาลีหรือผ้าสะอาดที่อ่อนนิ่ม
      - เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับพอดีกับขนาดทวารเทียม ไม่แน่นเกินไป
      - กรณีมีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่ และสังเกตการรั่วซึมของอุจจาระทุก 2 ชั่วโมง
      - ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง ¼-1/3 ของถุง
      - สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม ถ้ามีการอักเสบ รอยถลอก รายงานแพทย์
      - แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก หลีกเลี่ยงอาหารที่ทำให้มีแก๊ส เช่น ถั่ว น้าอัดลม เป็นต้น
      - สังเกตและบันทึกอุจจาระ เช่น ท้องผูก ท้องเสีย อุจจาระมีกลิ่นเหม็นผิดปกติ เป็นต้น
      - สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม เช่น เลือดออก ลำไส้ยื่นออกมา การหดรั้งลำไส้เข้าช่องท้อง ช่องเปิดลำไส้ตีบแคบ ผิวหนังรอบๆทวารหนักเทียมอักเสบ ทวารเทียมขาดเลือดมีสีคล้า เน่าตาย (necrosis)
    - - การฝึกขับถ่ายอุจจาระควรฝึกเมื่ออายุ 18-24 เดือน โดยนั่งกระโถน เช้า เย็น
    - - การถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ แนะนำใช้เทียนไขเหลาเท่าขนาด hegar ถ่างขยาย
      - ฝึกขับถ่าย ฝึกกล้ามเนื้อที่ช่วยควบคุมการถ่ายอุจจาระ
      - การให้ยา เพื่อ ปรับสภาพอุจจาระ
    - - ฝึกหนีบลูกบอล
      - ออกกาลังกายโดยการวิ่ง หรือว่ายน้า เพื่อพัฒนากล้ามเนื้อข้างเคียง
    - - Anal stenosis รูทวารหนักตีบแคบ
      - Anal stenosis รูทวารหนักตีบแคบ
      - Anal agenesis รูทวารหนักเปิดผิดที่
        
        Low type
        
        Intermediate type
        
        High type
      - Rectal atresia ลำไส้ตรงตีบตัน
    - - การถ่างขยายทวารหนัก โดยใช้ hegar metal dilators โดยใช้เบอร์ 9-10 mm
      - การผ่าตัด anal membrane ออกในรายที่สังเกตเห็นขี้เทาทางทวารหนัก
      - การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก (anoplasty) เมื่อแผลผ่าตัดติดเรียบร้อยแล้วประมาณ 10 วัน
        ถ่างขยายทวารหนักต่อ
  - - - Gastroschisis
        
        ผนังช่องท้องพัฒนาสมบูรณ์
        
        ไส้เลื่อนสะดือแตกตอนทารกอยู่ในครรภ์ ลำไส้, กระเพาะทะลักออกนอกช่องท้องทางรูด้านข้างสายสะดือไม่มีสิ่งห่อหุ้ม
      - Omphalocele
        
        ผนังหน้าท้องพัฒนาไม่สมบูรณ์
        
        มีเยื่อบางๆของ peritoneum, Wharton's jelly, amnion หุ้มอวัยวะที่ออกนอกช่องท้อง
    - - นอนตะแคงข้างเพื่อลดโอกาสที่เลือดจะมาเลี้ยงลำไส้ไม่สะดวก
    - - ประเมินสาเหตุ หรือภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด เช่น bowel obstruction
        
        adhesion
        
        missed atresia
        
        stenosis
    - - ระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome
        
        ท้องอืดอย่างรุนแรง
        
        ปัสสาวะออกน้อยลง
        
        central venous pressure สูงขึ้น
        
        ความดันในช่องอกสูงขึ้น
        
        หายใจลำบาก
      - ความดันในช่องท้องสูง
    - - หลังคลอดพบผนังหน้าท้องซึ่งมักจะอยู่ขวาต่อสายสะดือเป็นช่องโหว่
        บวม แดง อักเสบ
      - การที่ไม่มีผนังหน้าท้องนี้ ทำให้ลำไส้ปนเปื้อนความสกปรก จากภายนอก ทำให้มีอาการติดเชื้อ
      - อุณหภูมิกายต่ำ เด็กตัวเย็น จากน้ำระเหยจากผิวของลำไส้ ทำให้และสูญเสียน้ำ
      - อาจพบความผิดปกติอื่นร่วมด้วยส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของลำไส้ เช่น malrotation, intestinal atresia
    - - keep warm โดยอาจเป็น radiant warmer หรือไว้ใน incubator
      - ใช้ผ้า gauze ที่ชุบ normal saline ที่อุ่นลูบเช็ดลำไส้เอาสิ่งที่ contaminate ออก แล้วปิดคลุมลำไส้ด้วยผ้า gauze ที่ชุบ normal saline ให้หมาดๆ และอุ่นคลุมลำไส้ที่อยู่นอกช่องท้อง เพื่อไม่ให้ลาไส้แห้ง และปิดคลุมทับอีกที่ด้วยผ้า gauze ที่แห้ง เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำระเหย
      - พยายามปั้นประคองกระจุกลำไส้ให้ตั้ง โดยการใช้ผ้า gauze ม้วนพันประคองไว้ไม่ให้ล้มพับ ซึ่งถ้าล้มพับลำไส้จะไปกดกับขอบของช่องโหว่ ทำให้เกิดลำไส้ขาดออกซิเจน ลำไส้เน่าได้ ดูแลไม่ให้มีลม/แรงดันในลำไส้/ช่องท้อง โดยใส่ NG tube และ ดูด content
  - - - เวลาที่เหมาะในการทำผ่าตัดจะอยู่ในช่วง อายุ 6-18 เดือน แต่ไม่ควรเกิน 2 ปี
      - เนื่องจากเด็กเริ่ม เรียนรู้เรื่องเพศ หากไม่ได้รับการแก้ไขอาจจะมีผลต่อ การพัฒนาทางด้านจิตใจ
    - - เลือดออก
      - เกิดการตีบตันของรูเปิดท่อปัสสาวะ/ท่อปัสสาวะบริเวณแผลเย็บที่สร้างท่อปัสสาวะใหม่
      - มีรูตรงบริเวณรอยต่อระหว่างรูเปิดท่อปัสสาวะ เก่ากับท่อปัสสาวะที่สร้างใหม่
      - องคชาตยังโค้งงอ
      - เกิดการติดเชื้อ
    - - บิดามารดา/ผู้ปกครองต้องกระตุ้นให้เด็ก ดื่มน้ำมากๆ ทุกวัน
      - ห้ามเด็กเล่นทราย ขี่จักรยานหรือนั่งคร่อม ของเล่น ว่ายน้ำหรือเล่นกิจกรรมที่รุนแรง ซึ่งอาจทำให้ เกิดการติดเชื้อและการเลื่อนหลุดของสายท่อปัสสาวะได้
      - ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก ทำความสะอาด ร่างกายเด็กด้วยการเช็ดตัว ห้ามอาบน้ำในอ่าง สวมเสื้อผ้าหลวมๆ
      - ใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ (antiseptic solution) ทำความสะอาดปลายองคชาต วันละ 2 ครั้ง เช้า-เย็น
      - ดูแลให้ถุงปัสสาวะอยู่ต่ากว่ากระเพาะ ปัสสาวะ และเป็นระบบปิดเสมอ
      - ทำความสะอาดให้เด็กภายหลังการถ่ายอุจจาระ ทุกครั้งเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
      - ภายหลังการเอาสายสวนปัสสาวะออก ให้สังเกต ปริมาณปัสสาวะ ลักษณะการถ่ายปัสสาวะเป็นลำพุ่งดี หรือไม่ ปัสสาวะปกติเป็นสีชาอ่อนๆ การถ่ายปัสสาวะออกลำบากหรือไม่ เพราะอาจจะมีการตีบตันของท่อปัสสาวะให้กลับมาตรวจทันที
    - - ปัสสาวะไหลกลับไปตามถุงอัณฑะหรือด้านหน้าของต้น ขา
      - องคชาตคดงอเมื่อมีการแข็งตัว ถ้างอมากอาจทาให้ร่วมเพศไม่ได้ในอนาคต หรือเวลาหลั่งน้าอสุจิไม่พุ่งมีทำให้มีบุตรยาก
    - - รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ต่ากว่าปกติ ทำให้ ปัสสาวะไม่พุ่งเป็นลำไปด้านหน้า
    - - Anterior or distal or mild
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะมาเปิดทางด้านหน้า หรือ บริเวณส่วนปลายขององคชาต มีรูเปิดต่ำกว่าปกติเพียง เล็กน้อย
      - Middle or moderate
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่กลางขององคชาต คือเปิด distal penile, midshaft, proximal penile
      - Posterior or proximal or severe
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ที่ใต้องคชาต บริเวณ penoscrotal, scrotal, perineal
    - - เด็กที่มีรูเปิดของท่อปัสสาวะต่ำกว่าปกติเล็กน้อย แต่เวลาถ่ายปัสสาวะไม่พุ่งเป็นลำตรง บิดามารดา มีความวิตกกังวล
      - เด็กที่มีความผิดปกติมากต้องรักษาโดยการ ผ่าตัดตกแต่งท่อปัสสาวะเพื่อให้รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ ในตำแหน่งปกติคือ ที่ปลายองคชาต เนื่องจากมีผลต่อ การปัสสาวะและการมีเพศสัมพันธ์
    - - ผ่าตัดแบบขั้นตอนเดียว (one-stage repair)
        
        orthoplasty +urethroplasty ทารู เปิดท่อปัสสาวะให้อยู่ที่ปลายองคชาตและใช้ผิวหนัง ปิดบริเวณผ่าตัด
      - ผ่าตัดแบบ 2 ขั้นตอน (two-staged repair)
        
        ขั้นที่ 2
        
        Urethroplasty หลังผ่าตัด orthoplasty แล้ว 6 เดือน เพื่อให้เนื้อเยื่อบริเวณที่ผ่าตัดมาแล้ว อ่อนนุ่ม จึงกลับมาทาผ่าตัดในขั้นตอนของการตกแต่ง ท่อปัสสาวะ
        
        ขั้นที่ 1
        
        Orthoplasty เลาะเนื้อเยื่อที่ดึงรั้ง เพื่อให้องคชาตยืดตรง
    - - จัดให้เด็กนอนในท่าสบาย ยึดสายที่ต่อจาก uretra หรือสาย cystostomy ให้อยู่บริเวณหน้าท้องหรือต้นขา ไม่ให้ถูกดึงรั้งหักพับและถุงปัสสาวะอยู่ต่ำกว่ากระเพาะ ปัสสาวะเป็นระบบปิดเสมอ
      - ประเมินบริเวณสาย cystostomy ไม่ให้เกิด การติดเชื้อ สาย cystostomy จะใส่ไว้ 7 วัน ก่อนนำออกจะปิดสาย cystostomy และให้เด็กปัสสาวะเอง หากมีการรั่วซึมของท่อปัสสาวะที่สร้างใหม่ต้องใส่ไว้ อีก 2 สัปดาห์