Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

“การพยาบาลด้านจิตสังคมสําหรับผู้ประสบสาธารณภัย” - Coggle Diagram

- - - - ระยะนี้ผู้ประสบภาวะวิกฤตจะมีการตื่นตัวทางสรีระและพฤติกรรม
        มีพลังอย่างมากเพื่อให้รอดชีวิต เกิดความเครียด หวาดผวา หวาดกลัว ช็อก วิตกกังวล สับสน
      - มีผู้คนจํานวนมากเข้ามาให้การช่วยเหลืออย่างไม่มีระบบ/ระเบียบ
        การช่วยเหลือจะมุ่งให้ความช่วยเหลือเฉพาะหน้า
      - เน้นการช่วยเหลือตามสภาพความเป็นจริงทั้งด้านร่างกาย ความ
        ต้องการพื้นฐาน
    - - ระยะนี้ผู้ประสบภาวะวิกฤต ทั้งผู้สูญเสียหรือผู้รอดชีวิตจะทั้งผู้สูญเสียหรือผู้รอดชีวิตจะ มองโลกในแง่ดี การช่วยเหลือหลั่งไหลเข้ามาผู้ป่วยเกิดกําลังใจว่าครอบครัวและชุมชนจะสามารถฟื้นตัวได้
      - ระยะนี้สามารถสํารวจหาข้อมูลของสถานการณ์ และความต้องการของ
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้ชัดเจนมากขึ้น เพื่อวางแผนในการให้ความช่วยเหลือได้ตรงกับความต้องการของผู้ประสบ
      - ประเมินคัดกรอง
        ภาวะสุขภาพจิตเพื่อค้นหากลุ่มเสี่ยงในแต่ละวัย และนํามาวางแผนในการช่วยเหลือที่ถูกต1องเหมาะสม รวมถึงมีการจัดลําดับความต้องการของกลุ่มเสี่ยงที่ต้องได้รับการช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนและต่อเนื่อง
        
        ความรุนแรง 6 กลุ่ม
        
        กลุ่มผู้สูญเสียบุคคลในครอบครัว/ทรัพย์สิน
        
        กลุ่มผู้ป่วยที่มี
        ประวัติการรักษาทางจิตเวชหรือใช้สารเสพติด
        
        กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบหลังประสบภาวะวิกฤต
        
        กลุ่มผู้สูงอายุและเด็ก
        
        กลุ่มผู้พิการและเจ็บป่วยโรคเรื้อรัง
        
        กลุ่มผู้ที่ต้องการบริการด้านสุขภาพจิต
      - ขั้นตอน
        
        เมื่อเกิดสถานการณ์วิกฤต ทีม MCATT เข้าพื้นที่ให้การช่วยเหลือผู้ประสบภาวะวิกฤตในพื้นที่เสี่ยง โดยลงพื้นที่ร่วมกับทีมให้การช่วยเหลือทางกาย เพื่อประเมินสถานการณ์ด้านสุขภาพจิตและกําหนด พื้นที่ที่จะลงไป ช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เตรียมความพร้อมของทีม จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์แบบประเมิน/ คัดกรองภาวะสุขภาพจิต ทบทวนความรู้เรื่องการใช้แบบประเมิน/แบบคัดกรองภาวะสุขภาพจิต
        
        คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิตโดยใช้เวชระเบียนสําหรับผู้ประสบภาวะวิกฤต/ภัยพิบัติ (ผู้ใหญ่และเด็ก) และให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
        
        สํารวจความต้องการช่วยเหลือทั้งด้านร่างกายและจิตใจ และการให้การช่วยเหลือเยียวยาจิตใจโดยใช้วิธีให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ (PFA) สร้างสัมพันธภาพกับผู้ประสบภาวะวิกฤต สํารวจความต้องการของผู้ประสบภาวะวิกฤต ด้านปัจจัยสี่ ความต้องการได้รับการดูแลรักษาโรคทางกาย หากพบ ประเมินภาวะสุขภาพจิต เน้นให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตระบายความรู้สึกให้มากที่สุด ช่วยเหลือทางด้านสุขภาพจิตในกรณีที่พบว่าผู้ประสบภาวะวิกฤต มีความเครียด วิตกกังวล หวาดผวา หวาดกลัว นอนไม่หลับ หงุดหงิดง่าย ซึมเศร้า หรือการให้การปรึกษาปัญหาสุขภาพจิตอย่างเร่งด่วน (Crisis Counseling)
        
        กรณีพบความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาสุขภาพจิต ให้จัดทําทะเบียนกลุ่มเสี่ยงและวางแผนการติดตามต่อเนื่อง
        
        สรุปรายงานสถานการณ์เบื้องต้นพร้อมทะเบียนกลุ่มเสี่ยง
- - - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้รับบาดเจ็บทางด้านร่างกายก็ต้องบรรเทาความเจ็บปวดด้วยการให้ยา
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตมีอาการอ่อนเพลีย ควรจัดหานํ้าให้ดื่ม หาอาหารให้รับประทาน
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตเป็นลม ควรจัดหายาดมแอมโมเนีย ผ้าเย็นเช็ดหน้าและแขน
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตกําลังอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย เช่น มีเศษแก้วตกอยู่ ให้เคลื่อนย้ายผู้ประสบภาวะวิกฤตไปอยู่ในที่ปลอดภัย
    - - ประเมินสภาพจิตใจของผู้ประสบภาวะวิกฤตว่าอยู่ในช่วงอารมณ์
        ความรู้สึก ช็อค ปฏิเสธ โกรธ ต่อรอง หรือเศร้าเสียใจ
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        การดูแลทางกาย โดยให้อยู่ในสถานที่ที่สงบ รู้สึกปลอดภัย เตรียมนํ้า ยาดม ให้นั่งหรือนอนราบ คลายเสื้อผ้ากรณีที่ผู้ประสบภาวะวิกฤตเป็นลมหรือหายใจไม่ออก
        
        การดูแลทางจิตใจ ให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้ระบายความรู้สึก และใช้เทคนิคการสัมผัสตามความเหมาะสม เพื่อให้เกิดความรู้สึกอบอุ่น และความปลอดภัย ฝึกกําหนดลมหายใจเพื่อลดความเครียด
        
        การช่วยเหลือทางสังคม สอบถามความต้องการเร่งด่วนของผู้ประสบภาวะวิกฤต ให้ความช่วยเหลือตามความต้องการอย่างรีบเร่ง ตัวอย่างเช่น การโทรศัพท์ติดต่อญาติ
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะโกรธ
        
        การดูแลทางกาย โดยให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัย ให้มีการดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่รุกเข้าไปจัดระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างผู้ประสบภาวะวิกฤต และผู้ให้การช่วยเหลือต้องมีท่าทีสงบนิ่ง ยอมรับพฤติกรรมที่แสดงออกมาของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        การดูแลทางใจ โดยให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ (Active Listening Skill) และพูดสะท1อนอารมณ] เช่น “อารมณ์โกรธเป็นเรื่องปกติ ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เราก็รู้สึกโกรธเช่นกัน” ถามความต้องการเพื่อตอบสนองความต้องการทางกายจิตใจ สังคม ที่สามารถตอบสนองให้ได้
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการท่าทางเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        การให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ที่เป็นจริงตามความเหมาะสม
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์ ความรู้สึกผู้ประสบภาวะวิกฤตและทักษะการบอกข่าวร้าย
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะเสียใจ
        
        การช่วยเหลือทางกายทําได้โดยหาผ้าเช็ดหน้า นํ้าเย็น ผ้าเย็น ในรายที่มีอาการหายใจไม่ออก อาจใช้การฝึกหายใจแบบ Breathing Exercise หรือใช้การสัมผัส (Touching) เช่น การนวด ผ่อนคลาย การรับฟัง การพูดให้กําลังใจ
      - การประเมินภาวะฆ่าตัวตาย
        
        ประเมินหาสัญญาณของภาวะ/ ความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย
        
        ตัวชี้วัดที่บ่งบอกว่าได้รับการตอบสนองความต้องการ
        
        อารมณ์สงบ
        
        ลดเงื่อนไขในการต่อรองลง อาจต่อรองในสิ่งที่มีความเป็นไปได้มากขึ้น ยอมรับความจริงมากขึ้น
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตรับฟังมากขึ้น ยอมรับข้อมูล
        
        หลังจากผู้ประสบภาวะวิกฤตยอมรับความจริงมีอารมณ์สงบลง อาจมีการหดหู่ ท้อแท้ ไม่มีกําลังใจ
      - ประเมินความต้องการทางสังคม
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการพบญาติ หรือครอบครัวให้ติดต่อประสานโดยการโทรศัพท์
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตไร้ญาติขาดมิตร ประสานกํานัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือหน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือ ด้านที่พักอาศัย หรือสถานสงเคราะห์ มูลนิธิหรือวัดเพื่อหาที่พักพิงชั่วคราวให้
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการความช่วยเหลือด้านการเงิน ทุนการศึกษา ให้ติดต่อหน่วยงาน ที่เกี่ยวข้อง ยกตัวอย่างเช่น กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ประจําจังหวัด ศูนย์เยียวยาจังหวัด/อําเภอ ฯลฯ
  - - - การฟังอย่างใส่ใจ (Active Listening) คือการตั้งใจฟังอย่างต่อเนื่องต่อเนื้อหาสาระและอารมณ์ของผู้ประสบเหตุการณ์รุนแรง ที่แสดงออกมา การมองประสานสายตา ตั้งใจฟัง มีสติและพยายามจับประเด็นสําคัญในปัญหาของผู้ประสบเหตุการณ์รุนแรง สิ่งสําคัญคือการใส่ใจการแสดงออกทางอารมณ์ของผู้ประสบเหตุการณ์รุนแรง
      - การเงียบ การเงียบเป็นช่วงเวลาระหว่างหยุดที่ไม่มีการสื่อสารด้วยวาจาระหว่างผู้ให้บริการและผู้รับบริการในการปฏิบัติงานต้องพิจารณาว่าการเงียบที่เกิดขึ้นนั้นเป็นการเงียบทางบวกหรือทางลบ
      - การทวนซ้ํา การทวนซ้ําเป็นการพูดในสิ่งที่ผู้รับบริการได้บอกเล่าอีกครั้งหนึ่งที่ เขาต้องการปรึกษา และเป็นวิธีการที่จะสื่อถึงความใส่ใจ
      - การสะท้อนความรู้สึก สะท้อนอารมณ์ความรู้สึกของผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตออกมาโดยภาษาที่เรียบ สงบ ปราศจากการตัดสิน โดยจะทําให้ผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตได้ฉุกคิดและวิเคราะห์อารมณ์ที่เกิดขึ้นของตัวเองว่ากําลังรู้สึกอะไรอยู่