Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

3.8 การพยาบาลด้านจิตสังคม สำหรับผู้ประสบสาธารณภัย asset-v1_MU…

- - - - Nonverbal
        
        สีหน้า แววตา
        
        การเคลื่อนไหวของร่างกาย
        
        กำมือ
        
        ผุดลุกผุดนั่ง ลุกลี้ลุกลน
        
        น้ำเสียงกรีดร้อง ตะโกน
      - Verbal
        
        พูดสับสนฟังไม่รู้เรื่อง
        
        ด่าทอ
        
        ร้องขอความช่วยเหลือ
        
        พูดซ้ำไปซ้ำมา พูดวกวน
    - - ที่ผู้ให้การช่วยเหลือควรมีท่าทีสงบนิ่ง มีการแนะนำตัว
      - มองหน้าสบตา รับฟังด้วยท่าทีที่สงบ
      - ให้กำลังใจ โดยการสัมผัส ควรคำนึงถึงสภาพสังคม วัฒนธรรม ศาสนา
    - - ควรเริ่มพูดคุยมื่อผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตมีความพร้อม
      - ถามว่า “ตอนนี้รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง” เพื่อให้พูดระบายความรู้สึก
      - ไม่ควรซักถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นอกจากผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตอยากเล่า
  - - - ถ้าได้รับบาดเจ็บร่างกายต้องบรรเทาความเจ็บปวดด้วยยา
      - ถ้ามีอาการอ่อนเพลีย ควรหานํ้าให้ดื่ม หาอาหารให้รับประทาน
      - ถ้าเป็นลมควรจัดหายาดมแอมโมเนีย ผ้าเย็นเช็ดหน้าและแขน
      - ถ้าอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย ให้เคลื่อนย้ายไปอยู่ในที่ปลอดภัย
    - - ภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        ให้อยู่ในสถานที่ที่สงบ ปลอดภัย เตรียมนํ้า ยาดม
        
        ให้ระบายความรู้สึก และใช้เทคนิคการสัมผัสตามความเหมาะสม
        
        ให้ความช่วยเหลือตามความต้องการอย่างรีบเร่ง
      - ภาวะโกรธ
        
        ให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัย
        
        ดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่รุกเข้าไป
        
        ผู้ให้การช่วยเหลือต้องมีท่าทีสงบนิ่ง
        
        ยอมรับพฤติกรรมที่แสดงออกมาของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        ให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะ Active Listening Skill
        และพูดสะท้อนอารมณ์
      - ภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการท่าทางเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        ให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ที่เป็นจริงตามความเหมาะสม
        
        ทักษะการบอกข่าวร้าย
      - ภาวะเสียใจ
        
        ฝึกหายใจแบบ Breathing Exercise
        
        การสัมผัส (Touching)
        
        การพูดให้กำลังใจ
        
        ช่วยให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตหาสิ่งยึดเหนี่ยวในชีวิต
        
        การประเมินภาวะฆ่าตัวตาย
    - - หากต้องการพบญาติ ให้ติดต่อโดยการ
      - ถ้าผู้ประสบภาวะวิกฤตไร้ญาติ ให้ประสานหน่วยงานที่ให้ความ
        ช่วยเหลือ
      - ต้องการความช่วยเหลือด้านการเงิน ทุนการศึกษา
        ให้ติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
  - - - แตะบ่า แตะมือ
      - บีบนวดเบาๆ
    - - การฟังอย่างใส่ใจ (Active Listening)
      - การสะท้อนความรู้สึก
      - การเงียบ
      - การทวนซ้ำ
    - - การคุยและใช้เวลาคุยกับคนอื่นๆ
      - พักผ่อนเพียงพอ
      - ทำกิจกรรมที่มีความสุข
      - หาที่ปรึกษา
      - นทํางานอดิเรกที่ตนเองสนใจ
  - - - ต.2 เติมเต็มความรู้
        
        ให้ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอาการที่เกิดขึ้นจากความเครียด
        
        บอกถึงผลกระทบทางจิตใจที่อาจเกิดขึ้น
        
        บอกวิธีการปฏิบัติตัวเพื่อลดความเครียด แหล่งช่วยเหลือต่างๆ
      - ต.3 ติดตามต่อเนื่อง
        
        วางแผนและหาแนวทางในการรับการช่วยเหลือต่างๆ เพิ่มเติม
        
        ติดตามโดยการนัดหมายมาพบที่สถานบริการสาธารณสุข การโทรศัพท์ ติดตามผล และการเยี่ยมบ้าน
        
        พูดคุยวางแผนร่วมกัน
      - ต.1 ตรวจสอบความต้องการ
        
        ตรวจสอบความต้องการช่วยเหลือที่จำเป็น
        
        ความต้องการการสนับสนุนในด้านเศรษฐกิจ การเงิน อาชีพ
        
        ปัญหาภายในครอบครัวที่ต้องการการช่วยเหลือ
- - - - ศูนย์วิกฤตสุขภาพจิต (MCC)
      - ทีม MCATT
    - - การให้การปฐมพยาบาลทางจิตใจ (Psychological First Aid : PFA)
      - การช่วยเหลือ ทางจิตใจและสังคมในภาวะวิกฤต (Crisis Intervention)
      - การบำบัดทางพฤติกรรมความคิด (Cognitive Behavior Therapy : CBT)
      - การช่วยเหลือด้านสุขภาพจิตตามแบบ Satir
    - - การให้ความรู้เรื่องภัยพิบัติแก่ชุมชน
      - การปฏิบัติตัวเมื่อเกิดภัยพิบัติ
      - ระบบการเตือนภัย
      - ซ้อมแผนการช่วยเหลือด้านสุขภาพจิตผู้ประสบภาวะวิกฤต
  - - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตจะมีการตื่นตัว เครียด หวาดกลัว วิตกกังวล
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
      - ผู้ประสบภาวะวิกฤตจะมีพลังอย่างมากเพื่อให้รอดชีวิต
      - มีผู้คนจำนวนมากเข้ามาให้การช่วยเหลืออย่างไม่มีระบบ
      - การช่วยเหลือจะมุ่งให้ความช่วยเหลือเฉพาะหน้า
      - เน้นการช่วยเหลือตามสภาพความเป็นจริง
        
        ด้านร่างกาย
        
        ความต้องการพื้นฐาน
        
        ที่อยู่อาศัย
        
        อาหาร
        
        เครื่องนุ่งห่ม
        
        ของใช้ที่จำเป็น
        
        ด้านจิตใจ
        
        ให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
      - ให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจแก่ผู้ประสบภาวะวิกฤต (PFA)
        และให้การช่วยเหลือที่ตรงตามความต้องการ
    - - สำรวจหาข้อมูลและความต้องการได้ชัดเจนมากขึ้น
      - ประเมินคัดกรองภาวะสุขภาพจิตเพื่อค้นหากลุ่มเสี่ยงในแต่ละวัย
      - จัดลำดับความต้องการของกลุ่มเสี่ยงที่ต้องได้รับ
        การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนและต่อเนื่อง
      - ดูแลช่วยเหลือกลุ่มเป้าหมายจะพิจารณาตามความรุนแรง
        
        กลุ่มผู้สูญเสียบุคคลในครอบครัว/ทรัพย์สิน
        
        กลุ่มผู้ป่วยที่มีประวัติการรักษาทางจิตเวชหรือใช้สารเสพติด
        
        กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบหลังประสบภาวะวิกฤต
        
        กลุ่มผู้สูงอายุและเด็ก
        
        กลุ่มผู้พิการและเจ็บป่วยโรคเรื้อรัง
        
        กลุ่มผู้ที่ต้องการบริการด้านสุขภาพจิต
      - ขั้นตอนการช่วยเหลือ
        
        ทีม MCATT เข้าพื้นที่ร่วมกับทีมให้การช่วยเหลือทางกาย
        
        เพื่อประเมินสถานการณ์ด้านสุขภาพจิต
        
        กำหนดพื้นที่ที่จะลงไป
        
        เตรียมความพร้อมของทีม
        
        รับทราบบทบาทหน้าที่
        
        จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์
        
        ทบทวนความรู้เรื่องการใช้แบบประเมิน
        /แบบคัดกรองภาวะสุขภาพจิต
        
        คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิตโดยใช้เวชระเบียน
        ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก และให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
        
        สำรวจความต้องการช่วยเหลือทั้งด้านร่างกายและจิตใจ
        
        การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ (PFA)
        
        สร้างสัมพันธภาพกับผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        สำรวจความต้องการของผู้ประสบภาวะวิกฤต
        
        ความต้องการได้รับการดูแลรักษาโรคทางกาย
        
        เน้นให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตระบายความรู้สึกให้มากที่สุด
        
        ให้การปรึกษาปัญหาสุขภาพจิตอย่างเร่งด่วน (Crisis Counseling)
        
        กรณีพบความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาสุขภาพจิต
        ให้จัดทำทะเบียนกลุ่มเสี่ยงและวางแผนการติดตามต่อเนื่อง
        
        สรุปรายงานสถานการณ์เบื้องต้นพร้อมทะเบียนกลุ่มเสี่ยง