Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลทารกและเด็กที่มีความพิการแต่กำเนิด, นางสาว กนกวรรณ เนียมพลู…

- - - - เกิดจากการที่มีแรงกระทำจากภายนอกทำให้อวัยวะผิดรูปไปในระหว่างการเจริญพัฒนาของอวัยวะนั้น
      - เช่น มีภาวะถุงน้ำคร่ำรั่วระหว่างตั้งครรภ์ทำให้เกิด oligohydramnios sequence
    - - เช่น ทารกขาดเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลาย การบาดเจ็บของอวัยวะ หรือเนื้อเยื่อ
      - ภาวะที่โครงสร้างของอวัยวะหรือเนื้อเยื่อผิดปกติจากสาเหตุภายนอกรบกวนกระบวนการ เจริญพัฒนาอวัยวะที่ไม่ใช่พันธุกรรม
    - - อวัยวะผิดรูปกระบวนการเจริญพัฒนาภายในที่ผิดปกติ
      - อาจเกิดจากพันธุกรรมหรือสิ่งแวดล้อม เช่นปากแหว่ง (cleft-lip) เพดานโหว่(cleft -palate)
    - - เป็นความผิดปกติในระดับเซลล์ของเนื้อเยื่อพบในทุกส่วนของร่างกาย
      - เช่นกลุ่มโรค skeletal dysplasia เกิดจากความผิดปกติของกระดูกที่มีสาเหตุจากพันธุกรรม
      - เด็กจะมีลักษณะตัวเตี้ย แขนขาสั้น ศีรษะโต สันจมูกแบน เป็นต้น
  - - - ในกรณีที่บิดามารดา ปูุย่า ตายาย ในครอบครัวเป็นโรค
        ความพิการแต่กำเนิด บุตรและหลานมีโอกาสเกิดมาพิการได้
      - ตัวอย่างเช่นโรคปากแหว่ง เพดานโหว่ เป็นต้น
    - - มารดากินยาหรือเสพสารเสพติด
        
        เช่น ยาแก้อาเจียน กลุ่ม ยาดองเหล้า ดื่มเป็นประจำโอกาสที่เด็กจะพิการถึงร้อยละ 32 ซึ่งความพิการที่พบเช่นศีรษะเล็ก ปัญญาอ่อน เจริญเติบโตช้า
        
        อาจจะมีความพิการผิดปกติที่หน้า หัวใจ ข้อ และอวัยวะเพศ
      - มารดาได้รับสารเคมีจากสิ่งแวดล้อม
        
        สารปรอทนอกจากจะทำให้เกิดอาการแพ้พิษสารปรอท ที่เรียกว่า โรคมินามาตะ
      - ขาดอาหาร ขาดวิตามิน
        
        ขาดวิตามินในช่วงเวลาที่เหมาะสมจะทำให้เกิดความพิการ เช่น ปากแหว่งเพดานโหว่
      - รังสีเอ๊กซ์ หรือรังสีแกมม่า รวมทั้งสารกัมมันตรังสีทางการแพทย์
        
        ถ้ามารดาได้รับตั้งแต่ตั้งครรภ์2 สัปดาห์จนถึง 3 เดือน ความพิการที่จะพบได้ คือ ศีรษะเล็ก ลูกตาเล็ก มีความผิดปกติของกระดูกสันหลังและแขนขา
      - โรคติดเชื้อเช่น
        
        โรคหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์ได้ไม่เกิน16 สัปดาห์ อาจมีผลทำให้เด็กในครรภ์ตาย แท้ง หรือคลอดออกมาพิการผิดปกติ
        
        ความพิการที่พบบ่อยคือ เด็กมีขนาดตัวเล็ก มีเลือดออกตามผิวหนัง ตับและม้ามโต เป็นต้น
      - ความผิดปกติของการตั้งครรภ์ หรือ ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์
        
        ครรภ์เป็นพิษ รกเกาะผิดที่ทำให้เกิดเลือดออกระหว่างตั้งครรภ์การคลอดที่ยากลำบาก
      - มารดามีอายุมากเกินไป
        
        มารดามีบุตรอายุเกิน 35 ปี บุตรมีโอกาสเกิดความพิการได้มาก
- - - - การผ่าตัด ปากแหว่งด้านซ้าย Triangular Flap
      - ผ่าตัดปากแหว่งด้านขวา Rotation Advancement Method
      - ผ่าตัดปากแหว่งทั้ง 2 ด้านStraight Line Repair
  - - - บิดา มารดา ผู้ดูแลเด็กขาดความรู้เกี่ยวกับโรคและวิธีการดูแลรักษา
        
        แนะนำการดูแลในระยะก่อน หลังผ่าตัด
        
        สอนการป้อนนมอย่างถูกวิธี
        
        แพทย์จะอธิบายการผ่าตัดและผลลัพธ์การรักษา พยาบาลควรให้ความชัดเจนในกรณีที่ผู้ปุวยไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิดในเรื่องต่างๆ
        
        ประเมินความรู้ความเข้าใจของบิดามารดาเรื่องความผิดปกติของผู้ป่วยและการผ่าตัดรักษา
        
        เสริมแรง ให้กำลังใจ
      - การให้นม/อาหารอย่างถูกวิธี
        
        ดูดครั้งละน้อยๆ บ่อยครั้ง ใส่เพดานเทียมก่อนให้ดูดนม ก่อน-หลังใช้เพดานเทียมต้องทำความสะอาดทุกครั้ง
        
        ถ้าเด็กดูดไม่ได้ใช้ช้อนปูอน / หลอดหยด
        
        ใช้ Artificial nipple จุกนมต้องยาว รูออกของน้ านมจะต้องใหญ่กว่าปกติเล็กน้อย เด็กจะได้ดูดสะดวกและไม่ดูด เอาอากาศเข้าไปมากซึ่งจะทาให้แน่นท้อง
        
        จับไล่ลมเป็นระยะๆทุก 15-30 มิลลิลิตรเสมอ หลังให้นมนอนศีรษะสูง 30 องศาตะแคงขวาให้ใบหน้าตะแคงเพื่อปูองกันท้องอืด สำลัก
        
        ป้อนน้ำตามทุกครั้งและทำความสะอาดช่องปากเพื่อป้องกันการติดเชื้อในเด็กหลีกเลี่ยงอาหารรสจัด เป็นเมล็ด
        
        ศีรษะสูง30-45 องศาการ Feeding เด็กเพดานโหว่จะต้องนั่งศีรษะสูง(จัดท่า 45 degree)เวลาดูดนมจะได้ไม่สาลัก
        
        การใส่ NG tube จะเป็นทางเลือกสุดท้าย กรณีที่เด็กมีปัญหาไม่สามารถ feed ได้ด้วยวิธีอื่นๆหรือน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์มากๆ
      - บิดา มารดา วิตกกังวลเกี่ยวกับความพิการแต่กำเนิด
        
        ให้ข้อมูล คำแนะนำ อธิบาย เกี่ยวกับอาการและอาการแสดงของผู้ปุวย และการรักษาวิธีการเพื่อเป็นข้อมูลให้กับบิดามารดา
        
        เปิดโอกาสให้บิดามารดาได้ซักถามถึงอาการเจ็บปุวยและได้ระบายถึงความวิตกกังวลของตนเอง เพื่อหาแนวทางแก้ไขความวิตกกังวลและตอบค าถามและข้อสงสัยของบิดามาดา
        
        ปลอบโยนให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ และกระตุ้นให้บิดามารดาคอยดูแลบุตรอย่างใกล้ชิด
        เพื่อลดความเครียดและความวิตกกังวลของบิดามารดา
        
        ประเมินความวิตกกังวลของบิดามารดาของผู้ปุวยเพื่อหาแนวทางแก้ไขหรือการให้ข้อมูลได้ถูกต้องปฏิกิริยาของบุคคลต่อการสูญเสีย / ข่าวร้าย
      - มีโอกาสขาดสารน้ำสารอาหารจากการดูดกลืนผิดปกติ
        
        เตรียมลูกยางแดงสำหรับดูดเสมหะไว้ข้างเตียง สังเกตอาการ หายใจผิดปกติ ไอ ไข้ ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
        
        ถ้าน้ำหนักไม่ขึ้น ได้รับนมไม่เพียงพอ รายงานแพทย์เพื่อพิจารณาใส่สายให้อาหาร
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี รักษาความสะอาดช่องปาก
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        ดูแลทำความสะอาดแผลผ่าตัด
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
      - มีโอกาสขาดน้ำและสารอาหารเนื่องจากข้อจำกัดในการดูดกลืนหลัง
        ผ่าตัด
        
        งดดูดนมขวดประมาณ 1 เดือน
        
        สอนบิดา มารดาให้นมอย่างถูกวิธี
        
        วิธีการให้นมหลังผ่าตัด
        
        หลังผ่าตัดเพดานโหว่ให้อาหารเหลวที่มีพลังงานสูง โดยใช้ syring ต่อ
        ท่อยางยาวประมาณ 3 เซนติเมตร หยอดเข้าในกระพุ้งแก้มด้านใน
        
        จับไล่ลมเป็นระยะๆทุก 15-30 มิลลิลิตรเสมอ หลังให้นมนอนศีรษะสูง
        30 องศาตะแคงขวาให้ใบหน้าตะแคงเพื่อปูองกันท้องอืด สำลัก
        
        หลังผ่าตัดปากแหว่งเริ่มปูอนนม อาหารเหลวได้ตามแผนการรักษา
        โดยใชหยดเข้าทางกระพุ้งแก้ม
        
        ป้อนน้ำตามทุกครั้งและทำความสะอาดช่องปากเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        จัดท่านอนศีรษะสูง
        
        ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
      - เสี่ยงต่อการหายใจไม่มีประสิทธิภาพหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        ประเมินการหายใจเสียงหายใจ การติดตามค่า oxygen satulation
        
        จัดท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน หรือนอนตะแคงหน้าเพื่อให้เสมหะระบายออก
        
        สังเกตอาการบวมของแผลผ่าตัด/โพรงจมูกทั้งสองข้าง
        
        กรณีมีเสมหะ ดูดเสมหะด้วยความนุ่มนวล ระมัดระวังอย่าให้กระทบกระเทือนแผล
        
        พลิกตะแคงตัวทุก 2 ชั่วโมง
      - บิดามารดา ขาดความรู้ความเข้าใจการดูแลทารกหลังผ่าตัดปากแหว่งเพดานโหว่เมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        การทำความสะอาดแผลผ่าตัด
        
        การสังเกตความผิดปกติที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ ปวด บวม แดงร้อน มีสารคัดหลั่งออกมาจากแผล
        
        การให้นมอย่างถูกวิธี
        
        ห้ามล้วงปาก งดนอนคว่ำ ไม่ให้ร้องโดยตอบสนองความต้องการ
        
        แนะนำการดูแลเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        การเสริมสร้างกำลังใจในการดูแลทารก
      - ไม่สุขสบายเนื่องจากแผลผ่าตัด
        
        ดูแลให้ไดรับยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        ประเมินสัญญาณชีพ ชีพจร การหายใจ ความดันโลหิต
        
        ประเมินความเจ็บปวดโดยสังเกตพฤติกรรม การร้องการเกร็ง กระสับกระส่าย การอนพักหลับ
        
        ส่งเสริมความสุขสบายเพื่อลดความปวดโดยการสัมผัส การกอด การปลอบโยน
      - การพยาบาลหลังผ่าตัดcleft lip
        
        ป้ายยาครีมปฎิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        สังเกตอาการออกเสียงขึ้นจมูกและอาการสำลักอาหารจากปากเข้าจมูก
        
        จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่ง ห้ามนอนคว่ำเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน แผลอาจแยกได้
        
        ห้ามอ้าปากทารกกว้างๆเพื่อป้องกันแผลแยก
        
        สอนบิดา มารดา ทำความสะอาดแผล
        
        ห้ามดูดเสมหะในช่องปาก ยกเว้นหากจำเป็นต้องทำด้วยความนุ่มนวล
        ระมัดระวัง หลีกเลี่ยงการสัมผัสบริเวณแผลเพดานที่เย็บไว้ในช่องปาก
        
        ระวัดระวังสิ่งคัดหลั่งจากจมูกมาปนเปื้อนแผลผ่าตัด ถ้ามีทำความสะอาดด้วย NSS และปิด sterile strips ใหม่
        
        หลีกเลี่ยงการนำของแข็งหรือของที่มีความแหลมคมเข้าปาก เช่น แปรงสีฟัน หลอดดูด
        
        ระมัดระวังไม่ให้แผลผ่าตัดดึงรั้ง โดยการปลอบโยนให้เด็กสงบเมื่อร้องไห้ ปิดแผลด้วย sterile strips
      - การดูแลการผ่าตัดเพดานโหว่4-5 ปี
        
        ผู้ปุวยควรได้รับการสอนฝึกพูดเสมอและได้รับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง
        
        อายุประมาณ 2 ปีครึ่ง - 3 ขวบ แพทย์จะพิจารณาผ่าตัดแก้ไขอายุ2 ปีครึ่งถึง 3 ปีหรือบางครั้งจะ พิจารณาผ่าตัดภาวะดังกล่าวก่อนเข้าวัยเรียนเพื่อลด Negative social effect
        
        งด ดูด เป่า ประมาณ 3 – 4 สัปดาห์ เพื่อป้องกันไม่ให้เด็กใช้ลิ้นดัน flap ทำให้flap ที่ผ่าตัด มีการแยกได้
        
        อายุประมาณ 4-5 ปี ส่งท า Nasendoscope โดย แพทย์ ENTร่วมกับ speech
        therapist เพื่อประเมินประสิทธิภาพการพูด ให้ผู้ปุวยนับเลข เช่น 30 ถึง 40
      - เสี่ยงต่อการเกิดแผลแยก/ เลือดออก/ ติดเชื้อ
        
        ล้างมือให้สะอาดก่อนและหลังดูแลผู้ป่วย
        
        ไม่ให้ดูดนม 1 เดือน การให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring ต่อยางเหลืองนิ่ม และป้อนนมอย่างระมัดระวัง
        
        สอนผู้ดูแลเกี่ยวกับการผูกยึดข้อศอก ป้องกันไม่ให้ผู้ปุวยล้วงมือเข้าในปากงดใส่สายยางดูดเสมหะเข้าช่องปาก
        
        ผูกยึดข้อศอกทั้งสองข้าง (elbow restraint) ไม่ให้งอประมาณ 2-6สัปดาห์หลังการผ่าตัด
        
        สังเกตอาการแผลมีเลือดออก การสีสิ่งคัดหลั่ง กลิ่น การอักเสบปวดบวมแดงหากร้องไห้ ปลอบโยนให้ทำให้สงบโดยเร็ว
        
        ทำความสะอาดแผลเย็บปากแหว่งด้วย NSS ป้ายด้วยยาปฏิชีวนะ
        
        ให้น้ำตามหลังให้อาหารเหลวทุกครั้ง เพื่อรักษาความสะอาดช่องปาก
        
        ดูแลไม่ให้เด็กติดเชื้อระบบทางเดินหายใจสังเกตการติดเชื้อ
    - - 3.หลังผ่าตัด การดูแลเพื่องป้องกันแผลแยกทำอย่างไร
        
        หากร้องไห้ ปลอบโยนให้ทำให้สงบโดยเร็ว
        
        ทำความสะอาดแผลเย็บปากแหว่งด้วย NSS ป้ายด้วยยาปฏิชีวนะ
        
        ให้น้ำตามหลังให้อาหารเหลวทุกครั้ง เพื่อรักษาความสะอาดช่องปาก
        
        ดูแลไม่ให้เด็กติดเชื้อระบบทางเดินหายใจสังเกตการติดเชื้อ
      - 4.หลังผ่าตัดทารกควรนอนท่าใด
        
        จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่ง ห้ามนอนคว่ำเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน แผลอาจแยกได้
      - 2.การผ่าตัดปากแหว่งเพดานโหว่ควรทำเมื่อใด/การผ่าตัดเพดานโหว่ควรทำเมื่อใด
        
        หลังคลอดในรายที่เด็กสมบูรณ์ดีหรือ รอตอนเด็กที่มีอายอย่างน้อย8 - 12 สัปดาห์
      - 5.หลังผ่าตัดทารกจะดูดนมได้เมื่อใด
        
        กระตุ้นให้ดูดน้ำหลังการผ่าตัด 1 เดือน
      - 1.ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของเด็กปากแหว่งเพดานโหว่ในระยะก่อนผ่าตัดคือเรื่องใด มีวิธีป้องกันอย่างไร
        
        วิธีป้องกัน
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธีรักษาความสะอาดช่องปาก
        
        สังเกตอาการ หายใจผิดปกติ ไอ ไข้ ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
        
        มีโอกาสขาดสารน้ำสารอาหารจากการดูดกลืนผิดปกติ
- - - - -0n NG tube ต่อ Continuous suction
      - ให้ออกซิเจนกรณีมีภาวะพร่องออกซิเจน
      - -พลิกตะแคงตัวบ่อยๆ
      - ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - -จัดท่านอนที่เหมาะสม
    - - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้สารอาหาร นม น้ำ ทางGastrostomy tube
  - - - กระตุ้นให้เด็กร้องไห้บ่อยๆ เพื่อให้ปอดขยายดีขึ้นสังเกตภาวะขาดออกซิเจน
      - ดูแลการทำงานICD มีประสิทธิภาพ
      - ห้ามใส่สายNG tube หรือสาย suctionดูดเสมหะในคอและไม่ควรนอนเหยียดคอ เพราะอาจทำให้หลอดอาหารตึงและแผลผ่าตัดแยก
      - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษาและAntibioticตามแผนการรักษา
  - - - -Thoracotomy and division of the fistula with Esophageal anastomosis-Esophagogram
        -Try oral feeding
        -Off Gastrostomy tube
    - - Gastrostomy
  - - - สังเกตการติดเชื้อ
      - ทำแผลอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - ล้างมือก่อนและหลังให้การพยาบาล
      - ดูแลให้ยา Antibiotic ตามแผนการรักษา
    - - ตรวจสอบการทำงานของ ICD
      - ระวังสายหัก พับงอ / นวดคลึงสายบ่อยๆ
      - บันทึก ลักษณะ สี จำนวนของ discharge
      - จัดท่านอนศีรษะสูง
  - - - อาการที่บ่งชี้คือน้ำลายไหลมาก อาเจียน ไอ สำลัก อาหารหรือเมือกเข้าสู่ทางเดินหายใจ จะมีอากาศในกระเพาะอาหาร
    - - อาการเจ็บหน้าอก อาการเหนื่อย อชนิดไม่มีเสมหะ, ไอเป็นเลือด, เหนื่อยขณะนอนราบ
    - - นอนยกศีรษะสูง 45 ํ- 60 ํ
      - ดูดเสมหะอย่างนุ่มนวล
      - ริ่มให้น้ำหรือนมทางสายยาง ต้องให้แบบช้าๆ ให้เสร็จแล้ว แขวนปลาย tube อยู่สูงกว่าลำตัวและเปิดปลาย tubeไว้
      - ขณะให้น้ำหรือนม ต้องยกศีรษะสูงเสมอ
    - - ทำความสะอาดสายให้อาหารด้านนอกและข้อต่อด้วยสบู่และน้ำสะอาด ส่วนสายสวนชนิดระดับผิวหนังใช้ไม้พันสำลีชุบน้ำสะอาดเช็ด
      - ไม่ควรหักหรือพับงอสายให้อาหารนานเกินไป อาจทำให้สายแตกหักหรือพับงอ ทำให้เกิดการอุดตันได้
      - ไม่ควรใช้อาหารที่มีความร้อนเพราะจะทำให้อายุการใช้งานน้อยลง ซึ่งปกติจะใช้ได้นาน 6 - 8 เดือน
- - - - การถ่างขยายทวารหนัก โดยใช้ hegar metal dilators โดยใช้เบอร์ 9-10 mm เมื่อกลับบ้านจะแนะนำเพิ่มขนาดขึ้นให้เหมาะสมกับอายุเด็ก ซึ่งใช้เวลาในการถ่างขยาย 6เดือน-1 ปี
      - การผ่าตัด anal membrane ออกในรายที่สังเกตเห็นขี้เทาทางทวารหนัก
      - การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก (anoplasty) เมื่อแผลผ่าตัดติดเรียบร้อยแล้วประมาณ 10 วัน ถ่างขยายทวารหนักต่อ
    - - หลังผ่าตัดประมาณ 2สัปดาห์ แพทย์จะเริ่มถ่างขยายรูทวารหนัก(Anal dilatation)โดยเริ่มจากเบอร์ขนาดเล็กประมาณ7-10มิลลิเมตร ขึ้นอยู่กับอายุของเด็ก วันละ 2 ครั้ง จนการขยายทวารหนักทำได้ง่าย
      - จะเพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของ hegar สัปดาห์ละ 1 มิลลิเมตรจนกระทั่งเบอร์เหมาะสมกับอายุเด็ก ต้องทำต่อเนื่อง
      - ระยะ5ระยะ
        
        ระยะที่สาม ขยายรูทวารหนัก 2 ครั้ง ต่อสัปดาห์ นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่สอง ขยายรูทวารหนักวันละ 1 ครั้ง ทุก 3 วัน นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่สี่ ขยายรูทวารหนัก 1 ครั้ง ต่อสัปดาห์ นาน 1 เดือน
        
        ระยะแรก ขยายรูทวารหนักวันละ 1 ครั้ง นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่ห้า ขยายรูทวารหนัก 1 ครั้ง ต่อเดือน นาน 1 เดือน
      - ความสัมพันธ์ อายุกับ hegar metal dilator
        
        อายุ9-12 เดือนเบอร์ hegar 14
        
        อายุ1-3 ปีhegar 15
        
        อายุ4-8 เดือนเบอร์ hegar13
        
        อายุ4-14 ปี hegar 16
        
        อายุ1-3 เดือนเบอร์ hegar
        
        อายุ14 ปีขึ้นไปhegar 17
  - - - Intermediate type
      - High type
      - Low type
  - - - ทำความสะอาดบริเวณแผลผ่าตัดรูทวารหนัก 8-10 วันตามแผนการรักษา
      - หลังผ่าตัด 3-4 วันหลังถอดสายสวนปัสสาวะ ให้แช่ก้นด้วยน้ำอุ่นกระตุ้นการไหลเวียนและลดการอักเสบ
      - ดูแลความสะอาดผิวหนังรอบๆทวารหนักด้วยน้ำ
      - สังเกตการติดเชื้อ ไข้ ปวด บวม แดง ร้อน
    - - ให้ความรู้ป้องกันท้องผูก ให้อาหารมีกากใยให้ยาระบาย
      - สังเกตการตีบแคบของทวารหนัก
      - สอนทำความสะอาดเทียนไข ทวารหนัก
      - ฝึกขับถ่าย ฝึกกล้ามเนื้อที่ช่วยควบคุมการถ่ายอุจจาระ
      - การถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ แนะนำใช้เทียนไขเหลาเท่าขนาด hegarถ่างขยาย
      - การมาตรวจตามนัด
  - - - ฝึกหนีบลูกบอล ออกกำลังกายโดยการวิ่ง หรือว่ายน้ำ เพื่อพัฒนากล้ามเนื้อข้างเคียง
    - - ป้องกันท้องผูก ให้อาหารมีกากใย ให้ยาระบาย
      - การฝึกอุปนิสัยการขับถ่าย การให้ยาเพื่อปรับสภาพอุจจาระ
    - - ไม่มีเสียงเคลื่อนไหวของลำไส้หากมีการอุดตันของสำไส้เป็นเวลานาน
      - กระสับกระส่าย อืดอัด ไม่สบายเนื้อสบายตัวแน่นท้อง ท้องอืด
      - ปวดเบ่งอุจจาระตรวจพบมีกากอาหารค้างอยู่ในระบบทางเดินอาหาร
    - - อายุ18-24 เดือน โดยนั่งโถน เช้า เย็น
    - - ทำความสะอาดด้วยน้ำเกลือล้างแผลเด็กที่มีถุงรองรับอุจจาระทางทวารเทียม เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับพอดีกับขนาดทวารเทียม ไม่แน่นเกินไป
      - ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง 1⁄4-1/3 ของถุงสังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม ถ้ามีการอักเสบ รอยถลอกรายงานแพทย์
      - แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก หลีกเลี่ยงอาหารที่ทำให้มีแก๊ส เช่น ถั่ว น้ำอัดลม
- - - - ได้รับยาขับปัสสาวะ/ยากระตุ้นการทำงานของลำไส้
      - ฟอกไตเพื่อดึงน้ำออกจากร่างกาย
      - ใส่สายสวนกระเพาะอาหารและสำไส้ใหญ่
      - การใส่สายระบายในช่องท้อง(Percutaneous catheter drainage)
      - จัดท่าผู้ป่วยนอนราบ ศีรษะสูงไม่เกิน 30 องศา
      - ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้น หรือความดันในช่องท้องสูงขึ้นผ่าตัดลดความดันในช่องท้อง
      - ให้ยาระงับปวดให้เหมาะสม
  - - - เพื่อประเมินหาสาเหตุ เช่น bowel obstruction จาก adhesion, missed
        atresia or stenosis การดูดซึมจะเป็นปกติภายใน 6 เดือน
    - - สังเกตอาการระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome
      - อาการท้องอืดอย่างรุนแรง ปัสสาวะออกน้อยลง central venous pressure สูงขึ้น ความดันในช่องอกสูงขึ้น
    - - จัดให้ผู้ป่วยนอนราบ ศีรษะสูงไม่เกิน30องศา เพื่อป้องกันลำไส้ดันกลับในช่องท้อง
    - - Omphalocele ผนังหน้าท้องพัฒนาไม่สมบูรณ์ทำให้ช่องท้องไม่ปิด มีเยื่อบางๆของ peritoneum, Wharton's jelly, amnion หุ้มอวัยวะที่ออกนอกช่องท้อง
      - gastroschisis ผนังช่องท้องพัฒนาสมบูรณ์ ไส้เลื่อนสะดือแตกตอนทารกอยู่ในครรภ์ ลำไส้, กระเพาะทะลักออกนอกช่องท้องทางรูด้านข้างสายสะดือไม่มีสิ่งห่อหุ้ม
- - - - เลือดออกเกิดการตีบตันของรูเปิดท่อปัสสาวะ/ท่อปัสสาวะบริเวณแผลเย็บที่สร้างท่อปัสสาวะใหม่
      - องคชาตยังโค้งงอ แก้ไขได้ด้วยการผ่าตัด เกิดการติดเชื้อ
    - - บิดามารดา/ผู้ปกครองต้องกระตุ้นให้เด็ก ดื่มน้ำมากๆ ทุกวันห้ามเด็กเล่นทราย ขี่จักรยานหรือนั่งคร่อม
      - ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก ทำความสะอาด ร่างกายเด็กด้วยการเช็ดตัว
      - แนะนำและสาธิตให้บิดามารดา/ผู้ปกครอง ทราบวิธีการดูแลความสะอาดองคชาตที่คาสายสวนปัสสาวะ ไว้โดยใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ (antiseptic
        solution) ทำความสะอาดปลายองคชาต
    - - เด็กอายุ8-16 เดือนแต่ไม่ควรเกิน 2 ปี เนื่องจากเด็กเริ่มเรียนรู้เรื่องเพศ หากไม่ได้รับการผ่าตัดจะมีผลต่อด้านจิตใจ