Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลทารกและเด็กที่มีความพิการแต่กำเนิด, นางสาวอรณิชา ไชยเดช 36/2…

- - - - โรคติดเชื้อ เช่น โรคหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์ได้ไม่เกิน16 สัปดาห์
      - ขาดอาหาร ขาดวิตามิน
      - มารดามีอายุมากเกินไป
      - มารดากินยาหรือเสพสารเสพติด
      - มารดาได้รับสารเคมีจากสิ่งแวดล้อม เช่น สารปรอทผู้รับเข้าไปโดยบังเอิญแล้วทารกที่คลอดออกมาอาจมีความพิการทางสมอง
      - รังสีเอ๊กซ์ หรือรังสีแกมม่า รวมทั้งสารกัมมันตรังสีทางการแพทย์
      - ความผิดปกติของการตั้งครรภ์ หรือ ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์ เช่น ครรภ์เป็นพิษ
- - - - บิดา มารดา วิตกกังวลเกี่ยวกับความพิการแต่กำเนิด
        
        3.ให้ข้อมูล คำแนะนำ อธิบาย เกี่ยวกับอาการและอาการแสดงของผู้ป่วย และการรักษาวิธีการเพื่อเป็น ข้อมูลให้กับบิดามารดาและติดต่อให้พบแพทย์ประจำที่ทำการรักษาผู้ป่วยเพื่อซักถามข้อสงสัยต่างๆ
        
        4.ปลอบโยนให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ และกระตุ้นให้บิดามารดาคอยดูแลบุตรอย่างใกล้ชิด
        
        2.เปิดโอกาสให้บิดามารดาได้ซักถามถึงอาการเจ็บป่วย อาการและอาการแสดงของเด็ก และได้ระบายถึงความวิตกกังวลของตนเอง
        
        1.ประเมินความวิตกกังวลของบิดามารดาของผู้ป่วย
      - บิดา มารดา ผู้ดูแลเด็กขาดความรู้เกี่ยวกับโรคและวิธีการดูแลรักษา
        
        1.ประเมินความรู้ความเข้าใจของบิดามารดาเรื่องความผิดปกติของผู้ป่วยและการผ่าตัด รักษา
        
        2.แพทย์จะอธิบายการผ่าตัดและผลลัพธ์การรักษา พยาบาลควรให้ความชัดเจนในกรณีที่ผู้ป่วยไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิดในเรื่องต่างๆ
        
        3.สอนการป้อนนมอย่างถูกวิธี
        
        4.แนะนำการดูแลในระยะก่อน หลังผ่าตัด
        
        5.เสริมแรง ให้กำลังใจ
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเดินหายใจ /หูชั้นกลาง /การอุดกั้นทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        มีโอกาสขาดสารน้ำสารอาหารจากการดูดกลืนผิดปกติ
        
        4.สังเกตอาการ หายใจผิดปกติ ไอ ไข้
        
        5.ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
        
        เตรียมลูกยางแดงสำหรับดูดเสมหะไว้ข้างเตียง
        
        6.ถ้าน้ำหนักไม่ขึ้น ได้รับนมไม่เพียงพอ รายงานแพทย์เพื่อพิจารณาใส่สายให้อาหาร
        
        2.รักษาความสะอาดช่องปาก
        
        1.ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
      - การให้นมอาหารอย่างถูกวิธี
        
        การ Feeding เด็กเพดานโหว่จะต้องนั่งศีรษะสูง (จัดท่า 45 degree)เวลาดูดนมจะได้ไม่สำลัก
        
        ใช้ Artificial nipple จุกนมต้องยาว รูออกของน้ำนมจะต้องใหญ่กว่าปกติเล็กน้อย เด็กจะได้ดูดสะดวก และไม่ดูด เอาอากาศเข้าไปมากซึ่งจะทำให้แน่นท้อง
        
        ถ้าเด็กดูดไม่ได้ใช้ช้อนป้อน / หลอดหยด
        
        ดูดครั้งละน้อยๆ บ่อยครั้ง ใส่เพดานเทียมก่อนให้ดูดนม ก่อน-หลังใช้เพดานเทียมต้องทำความสะอาด ทุกครั้ง
        
        จับไล่ลมเป็นระยะๆทุก 15-30 มิลลิลิตรเสมอ หลังให้นมนอนศีรษะสูง 30 องศาตะแคงขวาให้ใบหน้า ตะแคงเพื่อป้องกันท้องอืด สำลัก
        
        ป้อนน้ำตามทุกครั้งและทำความสะอาดช่องปากเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        ในเด็กหลีกเลี่ยงอาหารรสจัด เป็นเมล็ด
        
        การใส่ NG tube จะเป็นทางเลือกสุดท้าย กรณีที่เด็กมีปัญหาไม่สามารถ feed ได้ด้วยวิธีอื่นๆ หรือน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์มากๆ
    - - เสี่ยงต่อการเกิดแผลแยก/ เลือดออก /ติดเชื้อ
        
        2.ผูกยึดข้อศอกทั้งสองข้าง (elbow restraint) ไม่ให้งอประมาณ 2-6 สัปดาห์
        
        3.สอนผู้ดูแลเกี่ยวกับการผูกยึดข้อศอก
        
        1.ล้างมือให้สะอาดก่อนและหลังดูแลผู้ป่วย
        
        4.งดใส่สายยางดูดเสมหะเข้าช่องปาก
        
        5.ไม่ให้ดูดนม 1 เดือน ให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring ต่อยาง เหลืองนิ่ม
        
        6.สังเกตอาการแผลมีเลือดออก การสีสิ่งคัดหลั่ง กลิ่น การอักเสบปวด บวมแดง
        
        7.หากร้องไห้ ปลอบโยนให้ทำให้สงบโดยเร็ว
        
        8.ทำความสะอาดแผลเย็บปากแหว่งด้วย NSS ป้ายด้วยยาปฏิชีวนะ
        
        9.ให้น้ำตามหลังให้อาหารเหลวทุกครั้ง
        
        10.ดูแลไม่ให้เด็กติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
        
        11.สังเกตการติดเชื้อ
      - การพยาบาลหลังผ่าตัด Cleft lip
        
        ระมัดระวังไม่ให้แผลผ่าตัดดึงรั้ง โดยการปลอบโยนให้เด็กสงบเมื่อ ร้องไห้ ปิดแผลด้วย sterile strips
        
        ระวัดระวังสิ่งคัดหลั่งจากจมูกมาปนเปื้อนแผลผ่าตัด ถ้ามีทำความสะอาดด้วย NSS และปิด sterile strips ใหม่
        
        สอนบิดา มารดา ทำความสะอาดแผล
        
        จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่ง ห้ามนอนคว่ำเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน แผลอาจแยกได้
        
        ป้ายยาครีมปฎิชีวนะตามแผนการรักษา
      - การพยาบาลหลังผ่าตัด Cleft palate
        
        สังเกตอาการออกเสียงขึ้นจมูกและอาการสำลักอาหารจากปากเข้าจมูก
        
        ห้ามอ้าปากทารกกว้างๆเพื่อป้องกันแผลแยก
        
        ห้ามดูดเสมหะในช่องปาก
        
        หลีกเลี่ยงการนำของแขง็หรือของที่มีความแหลมคมเข้าปาก เช่น แปรงสีฟัน หลอดดูด
      - ไม่สุขสบายเนื่องจากแผลผ่าตัด
        
        2.ประเมินสัญญาณชีพ
        
        3.ดูแลให้ได้รับยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        1.ประเมินความเจ็บปวดโดยสังเกตพฤติกรรม การร้องการเกร็ง กระสับกระส่าย การนอนพักหลับ
        
        4.ส่งเสริมความสุขสบายเพื่อลดความปวดโดยการสัมผัส การกอด การปลอบโยน
      - เสี่ยงต่อการหายใจไม่มีประสิทธิภาพหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        2.ประเมินการหายใจเสียงหายใจ การติดตามค่า oxygen satulation
        
        3.จัดท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
        
        1.สังเกตอาการบวมของแผลผ่าตัด/โพรงจมูกทั้งสองข้าง
        
        4.กรณีมีเสมหะ ระมัดระวังอย่าให้กระทบกระเทือนแผล
        
        พลิกตะแคงตัวทุก 2 ชั่วโมง
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        1.ดูแลทำความสะอาดแผลผ่าตัด
        
        2.ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
      - มีโอกาสขาดน้ำและสารอาหารเนื่องจากข้อจำกัดในการดูดกลืนหลังผ่าตัด
        
        3.งดดูดนมขวดประมาณ 1 เดือน
        
        4.สอนบิดา มารดาให้นมอย่างถูกวิธี
        
        2.ให้นมอย่างถูกวิธี
        
        5.ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
        
        1.ดูแลให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
      - บิดามารดา ขาดความรู้ความเข้าใจการดูแลทารกหลังผ่าตัดปากแหว่ง เพดานโหว่เมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        2.ชี้ให้เห็นความสำคัญของการมาตรวจตามนัด การฝึกพูด การจัดฟัน การตรวจ การได้ยิน
        
        1.แนะนำการดูแลเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        การทำความสะอาดแผลผ่าตัด
        
        การสังเกตความผิดปกติที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ ปวด บวม แดงร้อน มีสารคัดหลั่ง ออกมาจากแผล
        
        การให้นมอย่างถูกวิธี
        
        ห้ามล้วงปาก งดนอนคว่ำ ไม่ให้ร้องโดยตอบสนองความต้องการ
        
        3.การเสริมสร้างกำลังใจในการดูแลทารก
      - การดูแลหลังผ่าตัดเพดานโหว่ ถึง 4-5 ปี
        
        ผู้ป่วยควรได้รับการสอนฝึกพูดเสมอและได้รับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง
        
        อายุประมาณ 2 ปีครึ่ง - 3 ขวบ แพทย์จะพิจารณาผ่าตัดแก้ไข ภาวะความผิดปกติจมูก (secondary cleft lip nose correction) หรือริมฝีปากที่เห็นชัดเจน เพื่อลด Negative social effect
        
        งด ดูด เป่า ประมาณ 3 – 4 สัปดาห์ เพื่อป้องกันแผลแยก
        
        อายุประมาณ 4-5 ปี ส่งทำ Nasendoscope
- - - - Gastrostomy
    - - Thoracotomy and division of the fistula with Esophageal anastomosis
      - Esophagogram
      - Try oral feeding
      - Off Gastrostomy tube
  - - - On NG tube ต่อ continuous suction
      - ให้ออกซิเจนกรณีมีภาวะพร่องออกซิเจน
      - พลิกตะแคงตัวบ่อยๆ
      - ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - จัดท่านอนที่เหมาะสม
    - - ดูแลให้สารอาหาร นม น้ำทาง Gastrostomy tube
      - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
    - - กระตุ้นให้เด็กร้องบ่อยๆเพื่อให้ปอดขยายได้ดี สังเกตภาวะขาดออกซิเจน
      - ดูแลให้การทำงานของ ICD มีประสิทธิภาพ
      - ห้ามใส่สาย NG tube หรือสาย suction ดูดเสมหะในคอ และไม่ควรนอนเหยียดคอ
        เพราะอาจทำให้หลอดอาหารตึงและแผลผ่าตัดแยก
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ, Antibioticตาม แผนการรักษา
  - - - จัดท่านอนศีรษะสูง
      - ตรวจสอบการทำงานของICD
      - ระวังสายหัก พับงอ / นวดคลึงสายบ่อยๆ
      - บันทึก ลักษณะ สี จำนวนของ discharge
    - - ทำแผลอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - สังเกตการติดเชื้อ
      - ล้างมือก่อนและหลังให้การพยาบาล
      - ดูแลให้ยา Antibiotic ตามแผนการรักษา
- - - - Low type
      - Intermediate type
      - High type
  - - - การผ่าตัด anal membrane
      - การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก (anoplasty)
      - การถ่างขยายทวารหนัก ใช้เวลาในการถ่างขยาย 6เดือน-1 ปี
    - - การทำทวารหนักเทียมทางหน้าท้อง เพื่อระบายอุจจาระออก
      - การผ่าตัดตบแต่งทวาร (anoplasty) ภายหลังผ่าตัดประมาณ 2สัปดาห์ แพทย์จะเริ่มถ่าง ขยายรูทวารหนัก(Anal dilatation)โดยเริ่มจากเบอร์ขนาดเล็กประมาณ
  - - - สอนการดูแลในการถ่างขยายรูทวารหนัก
        
        ให้ยาแก้ปวดก่อนถ่างขยาย
        
        ใช้สารหล่อลื่น
        
        เลือกขนาดเครื่องมือตามแผนการรักษา
        
        สังเกตการมีเลือดออก
        
        การอักเสบถ้ามีการอักเสบแนะนำให้แช่ก้นด้วยน้ำอุ่น และทำความสะอาดหลังขับถ่าย
      - แนะนำให้บิดามารดาให้อาหารตามวัยของเด็กที่มีประโยชน์มีกากใยสูง
      - ให้ความรู้บิดามารดาเกี่ยวกับการดำเนินของโรค
    - - การดูแล colostomy
        
        ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง 1/4-1/3 ของถุง
        
        สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม ถ้ามีการอักเสบ รอยถลอก รายงานแพทย์
        
        กรณีมีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่ และสังเกตการรั่วซึมของอุจจาระทุก 2 ชั่วโมง
        
        แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก หลีกเลี่ยงอาหารที่ทำให้มี แก๊ส เช่น ถั่ว น้ำอัดลม
        
        เด็กที่มีถุงรองรับอุจจาระทางทวารเทียม เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับ พอดีกับขนาดทวารเทียม ไม่แน่นเกินไป
        
        สังเกตและบันทึกอุจจาระ
        
        หลังผ่าตัดสัปดาห์แรก รูเปิดยังไม่หายและการหายของแผลยังไม่ดีพอ ทำความสะอาด ด้วยน้ำเกลือล้างแผล เมื่อแผลหายดีแล้วทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด ซับผิวหนัง รอบรูเปิดด้วยสำลีหรือผ้าสะอาดที่อ่อนนิ่ม
        
        สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม เช่น เลือดออก ลำไส้ยื่นออกมา
        
        แนะนำการมาตรวจตามนัด
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อที่แผลผ่าตัดทวารหนัก
        
        ทำความสะอาดบริเวณแผลผ่าตัดรูทวารหนัก 8-10 วันตามแผนการรักษา
        
        หลังผ่าตัด 3-4 วันหลังถอดสายสวนปัสสาวะ ให้แช่ก้นด้วยน้ำอุ่น
        
        ดูแลความสะอาดผิวหนังรอบๆทวารหนักด้วยน้ำ
        
        สังเกตการติดเชื้อ ไข้ ปวด บวม แดง ร้อน
      - บิดามารดาวิตกกังวลเรื่องความผิดปกติ และต้องได้รับการรักษาเป็นเวลานาน หลายขั้นตอน
      - บิดามารดา ขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลแผลผ่าตัดบริเวณทวารหนัก
        
        แนะนำให้สังเกต
        
        ตำแหน่งการถ่ายอุจจาระ
        
        อาการท้องผูก
        
        ให้กำลังใจบิดา มารดา
        
        ให้ความรู้การถ่างขยายทวารหนักและประเมินความรู้
        
        ให้คำแนะนำเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        สอนทำความสะอาดเทียนไข ทวารหนัก
        
        ให้ความรู้ป้องกันท้องผูก
        
        กรณีถ่ายอุจจาระเหลว ให้ยาที่ทำให้อุจจาระเป็นก้อน
        
        สังเกตการตีบแคบของทวารหนัก
        
        ฝึกขับถ่าย
        
        ถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ แนะนำใช้เทียนไขเหลาเท่าขนาด hegar ถ่างขยาย
        
        มาตรวจตามนัด
        
        ให้คำแนะนำระยะหลังผ่าตัด 7-10 วัน ไม่ให้นอนกางขา นั่ง เพราะทำให้แผลแยก
    - - ท้องผูก
      - กลั้นอุจจาระไม่ได้
      - ทวารหนักตีบจากกลไกการหดรั้งตัวของแผล
- - - - การผ่าตัดปิดผนังหน้าท้องตั้งแต่ระยะแรก (primary closure)
        
        เป็นการปิดหน้า ท้องตั้งแต่ระยะแรกโดย ดันลำไส้กลับเข้าไปในช่องท้อง
        
        แล้วเย็บปิดผนังหน้าท้อง โดยและเย็บปิดfascia แล้วเย็บปิดผิวหนังอีกชั้นหนึ่ง
      - การผ่าตัดปิดหน้าท้องเป็นขั้นตอน (staged closure)
        
        ดันลำไส้กลับ ทำให้ช่องท้องตึง เย็บปิดไม่ได้
        
        แพทย์ทำถุงให้ลำไส้อยู่ชั่วคราว แล้วค่อยๆ บีบถุงไล่ลำไส้กลับเข้าช่องท้อง
  - - - พยายามปั้นประคองกระจุกลำไส้ให้ตั้ง
      - ระวังการ contaminate โดยต้องใช้ sterile technique
      - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
      - keep warm โดยอาจเป็น radiant warmer หรือไว้ใน incubator
      - ดูแลให้ systemic antibiotics ตามแผนการรักษา
    - - ประคองลำไส้ไม่ให้พับตกลงมาข้างๆตัวได้ (เสริมกับชั้นของ roll gauze)
      - นอนตะแคงข้างเพื่อลดโอกาสที่เลือดจะมาเลี้ยงลำไส้ไม่สะดวก
      - keep warm โดยอาจเป็น radiant warmer หรือไว้ใน incubator
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
    - - ดูแลให้ได้รับสารน้ำสารอาหารตามแผนการรักษา
      - ติดตามการทำงานของลำไส้ ฟัง bowel sound
      - ดูแลเด็กที่ได้รับการรักษาโดยใช้เครื่องช่วยหายใจประมาณ 24-48 ชั่วโมง
      - สังเกตอาการระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome : ท้องอืดอย่างรุนแรง ปัสสาวะออกน้อยลง central venous pressure สูงขึ้น ความดันในช่อง อกสูงขึ้น
    - - ่ส่งผลกระทบหลายระบบ เช่น หายใจลำบาก, ความดันโลหิตต่ำลง, ไตวาย และ อื่นๆ อาจจะส่งผลให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้ถ้าไม่แก้ไข
      - การดูแลเพื่อลดแรงดันในช่องท้อง
        
        จัดท่าผู้ป่วยนอนราบศีรษะสูงไม่เกิน 30 องศา
        
        ใส่สายสวนกระเพาะอาหารและลำไส้ใหญ่
        
        ได้รับยาขับปัสสาวะ/ยากระตุ้นการทำงานของลำไส้
        
        ฟอกไตเพื่อดึงน้ำออกจากร่างกาย
        
        ให้ยาระงับปวดให้เหมาะสม
        
        การใส่สายระบายในช่องท้อง(Percutaneous catheter drainage)
        
        ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้น หรือความดันในช่องท้องสูงขึ้นผ่าตัดลดความดันในช่องท้อง
      - ่ความดันในช่องท้อง(Intra-abdominal pressure: IAP) เพิ่ม สูงขึ้น > 20 mmHg ทeให้เกิดอวัยวะล้มเหลวตามมา
- - - - เด็กที่มีรูเปิดของท่อปัสสาวะต่ำกว่าปกติเล็กน้อย แต่เวลาถ่ายปัสสาวะไม่พุ่งเป็นลำตรง
      - เด็กที่มีความผิดปกติมากต้องรักษาโดยการผ่าตัดตกแต่งท่อปัสสาวะ เพื่อให้รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ในตำแหน่งปกติ
      - เวลาที่เหมาะในการทำผ่าตัดจะอยู่ในช่วง อายุ 6-18 เดือน แต่ไม่ควรเกิน 2 ปี
  - - - ขั้นที่ 1 Orthoplasty ผ่าตัดแก้ไขภาวะองคชาต โค้งงอ (penile curvature) โดยตัดเลาะเนื้อเยื่อที่ดึงรั้ง เพื่อให้องคชาตยืดตรง
      - ขั้นที่ 2 Urethroplasty หลังผ่าตัด orthoplasty แล้ว 6 เดือน จึงกลับมาทำผ่าตัดในขั้นตอนของการตกแต่งท่อปัสสาวะ
  - - - ประเมินความวิตกกังวล
      - ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
        
        ผลของการผ่าตัด
        
        การปวดหลังผ่าตัด การได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        ความรู้สึกเด็กที่ต้องพบกับสิ่งแปลกใหม่ หลังผ่าตัด
      - อธิบายขั้นตอนการเตรียมการก่อนผ่าตัด
        
        การงดน้ำงดอาหาร ให้ผู้ปกครองเข้าใจถึงความสำคัญของการงดน้ำและอาหาร เพื่อป้องกันอันตรายที่อาจถึงแก่ชีวิต จากการสำลักน้ำและอาหารในขณะที่ได้รับการระงับ ความรู้สึก
    - - ประเมินความปวดของเด็กให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
      - เก็บปัสสาวะส่งตรวจเพาะเชื้อตามแผนการ รักษาอย่างเคร่งครัด
      - จัดให้เด็กนอนในท่าสบาย ยึดสายที่ต่อจากuretra หรือสาย cystostomy ให้อยู่บริเวณหน้าท้องหรือต้นขา
      - ใช้เทคนิคปลอดเชื้อในการทำแผลและการเทปัสสาวะออกจากถุงปัสสาวะ
      - ประเมินบริเวณสาย cystostomy ไม่ให้เกิดการติดเชื้อ
      - ให้บิดามารดา/ผู้ปกครองอยู่ดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด อธิบายให้เข้าใจถึงสภาพเด็กที่มีแผลผ่าตัด
    - - แนะนำและสาธิตให้บิดามารดา/ผู้ปกครอง ทราบวิธีการดูแลความสะอาดองคชาตที่คาสายสวนปัสสาวะ วิธีเทปัสสาวะออกจากถุงปัสสาวะ การติดยึดสายสวนปัสสาวะ
      - ทำความสะอาดให้เด็กภายหลังการถ่ายอุจจาระ ทุกครั้งเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
      - ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก
      - อธิบายอาการติดเชื้อ เช่น มีไข้ แผลแดงอักเสบ ปัสสาวะขุ่นมีตะกอนและกลิ่นเหม็น ควรมาพบแพทย์ทันที
      - ห้ามเด็กเล่นทราย ขี่จักรยานหรือนั่งคร่อม ของเล่น ว่ายน้ำหรือเล่นกิจกรรมที่รุนแรง
      - ภายหลังการเอาสายสวนปัสสาวะออก ให้สังเกตปริมาณปัสสาวะ ลักษณะการถ่ายปัสสาวะเป็นลำพุ่งดีหรือไม่ สีปัสสาวะ การถ่ายปัสสาวะออกลำบากหรือไม่
      - อธิบายให้เด็ก บิดามารดา/ผู้ปกครองเข้าใจ ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น
      - อธิบายให้เด็ก บิดามารดา/ผู้ปกครองเข้าใจ ถึงความสำคัญในการมาพบแพทย์ตาม นัดหรือมาก่อนนัดหากมีความผิดปกติเกิดขึ้น
      - บิดามารดา/ผู้ปกครองต้องกระตุ้นให้เด็ก ดื่มน้ำมากๆทุกวัน